Avalynn .
 PROFILE Real Name : Uhm...Never mind? Posts : 14 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Licht & WaterKlas: Master JuliusPartner:
 |  Onderwerp: Lost in forgotten dreams. (Calix)  vr okt 30 2015, 20:15 | |
| Avalynn
Words: 777
[b]Het waren mooie dagen geweest, sinds ze bij de familie Leto woonde. Er waren natuurlijk ook zwaardere dagen geweest, dagen vol drama, maar wat verwachtte iemand anders als ze bij een nieuwe en grote familie gingen wonen. Het was toch stukken beter dan het weeshuis, namelijk meer een echt gezin. Een groot gezin weliswaar, maar het bleef een gezin. Toch ging er geen dag voorbij dat Ava niet aan haar vorige leefomgeving dacht. Anna een jonger meisje dat ook in het weeshuis had gewoond, had ze sinds de dag dat ze vertrok niet meer gezien. Ze miste haar, ze was een soort grote zus geweest voor de andere wees. Natuurlijk was ze ook gehard door de tijd in het weeshuis, Steven een van de oudere jongens, was een grote pestkop geweest. Het was soms meer een drukke school, dan een huis. Er was nergens een rustige plek, en de jongere kinderen huilden veel. Hielden haar dikwijls 's nachts ook wakker, ze was uiteindelijk ook niets anders gewend geweest. Zijzelf, een zachtaardig karakter als wat, was nog steeds in staat geweest, ook zonder veel emotie te handelen. Ze zorgde voor de jongere kinderen, zodat zij veilig waren. Ze had Anna dan ook nooit verteld over haar problemen. Niemand eigenlijk, zelfs Luna, de Legendarische Magiër niet. Ze was die tegen gekomen in het weeshuis op Erd. En de vrouw was regelmatig op bezoek gekomen, een aardige vrouw. Eentje waarna een meisje als haar op kon kijken, en misschien wel een van de redenen dat ze haar goedaardige natuur behield.
Ze was die dag klaar met de lessen, het was dan ook al 17:00 uur 's middags. Een redelijk late tijd om nog naar de bibliotheek te gaan, maar toch wou ze. Ze hield van nieuwe dingen leren, van informatie, en de bibliotheek zat er vol mee. Het was net een paradijs in de ogen van het jonge leergierige meisje. Met zachte en voorzichtige stappen liep ze naar een van de reusachtige kasten, en boeken die er stonden. Perkamentrollen, en wat al dan niet, dat er in een bibliotheek te vinden was. Voorzichtig gleden haar handen over de ruggen van sommige boeken, terwijl ze er eentje uitzocht die ze nader wou bestuderen. Ze zou vast veel tijd hier doorbrengen de rest van haar schooltijd. Voorzichtig pakte ze een perkamentrol uit de kast, en ging ze zitten aan een grote tafel. Ze rolde hem uiterst voorzichtig af, waarna ze begon te lezen. Vroeger zou ze, figuurlijk natuurlijk, een moord hebben gepleegd voor een goed boek, nu had ze ineens de tijd om te leren, en zichzelf verder te ontwikkelen. Zachtjes zuchtte ze terwijl ze in het vlammende licht van wat kaarsen en wandtorsen verder las.
|
|
|
