Het was een prachtige middag, van de tweede dag van leaf bonfire. Mensen waren al volop in de weer met het middagmaal terwijl er een fris briesje de hele warme boel een hoop aangenamer maakte. Het gras had een warmere tint dan anders en het geruis van de verse bladeren van de bomen kwamen nog net boven het rumoer van de studenten uit. De zon piepte door de gaten in het bladerdek door wat zorgde voor mooie lichtsveranderingen in de omgeving vlakbij de tenten die gisteren waren opgezet. De mooie lichtkleurige tenten lieten het toe om het enigszins ‘koeler’ te houden sinds het geen zwart was.

Ryan zelf zat aan het kampvuurtje van gisteren te eten en dit was ook de exacte plek waar mensen die wilde konden leren songwriten, het was eigenlijk wel een interessant iets, dus ook Ryan had zichzelf opgegeven ervoor. De laatste beetjes van zijn middagmaal at hij op en hij keek rond of hij de twee stagiaires zag die dit alles in goede banen gingen leiden. Hopelijk stak hij er wat van op want hij wilde wel degelijk zijn eigen songs leren schrijven, de stem had hij al, nu nog leren songwriten en dan kon hij gewoon doen wat hij leuk vond.

[Graag eerst een van de twee stagiaires reageren. Happy Leaf Bonfire]

De leaf bonfire, zoals het evenement had geheten was voor Kath een waar genoegen. Ze had nagenoeg nog nooit voet op Gren gezet. En ze had er eerlijk gezegd geen rekening mee gehouden dat het in de zomer hier zo stervens benauwd kon zijn. De vochtigheid was hoog genoeg en vergeleken met de milde zomers op Puffoon was het hier niet om te harden. Ze was er dan ook aardig op gekleed. Een simpele grijzige tanktop met daaronder een broek met korte pijpen die beige kleur had was het enige wat ze droeg. Op een ketting en een stel schoenen na. Op haar hoofd droeg ze een strohoed, die met zijn schaduw lichtelijk voor wat verkoeling zorgde. Maar het mocht er niet baten, want Kath lag het liefst heel de dag weinig te doen. Het enige voordeel was dat de nachten aangenaam koel waren en die in Puffoon juist heftig konden afkoelen, ook in de zomer. Kath liep met deze outfit en haar gitaartas waar de gitaar van Guido in zat, naar de plaats waar het kampvuur werd gehouden. Ze had een plastic bordje vast waar ze het middagmaal op had liggen. Een paar rijkelijk belegde broodjes en tussen haar vingers een flesje met water geklemd. Ze hadden voor hun songwriting sessie een ronde kring gemaakt van boomstammen waar ze de avond er voor met gezang en jolige kreten het festival hadden gevierd. Vandaag was er van het grote vuur en de gezelligheid niets meer over dan een hoop zwart verkoold hout en onverbrandde stukken die bij het uitmaken gespaard bleven. De troep had ze vanmorgen al in de vroege luwte opgeruimd en rustig legde Kath haar gitaar neer naast een van de boomstammen. Ze zag Ryan al zitten, de ijverige zanger van de les van Eres. Hij kon zingen, dus hij zat ongetwijfeld op zijn plek vandaag. ‘Goedendag, Ryan,’ sprak Kath met heldere toon. Ze had Aloyisuis nog niet gezien bij het middageten, misschien was hij net op pad voor een wandeling of lag hij nog bij te komen van de gezellige nacht. Ze moest niet ontkennen dat het gefeest flink tekeer was gegaan. Het bleven immers jongeren. Kath zag Aloyisius er niet voor aan te laat te komen bij de planning om deze sessie te houden en al helemaal niet om zo lang op een oor te blijven liggen. Hij zou vast ergens op af zijn gewandeld en zich spoedig bij deze locatie voegen. Kath glimlachte en keek rustig rond. Na haar maaltijd rustig opgegeten te hebben nam ze een flinke teug van haar flesje met water om haar keel te spoelen. Rustig ritste ze de gitaartas open en haalde de goed verzorgde gitaar er uit. Ze liet haar vingers langs de snaren glijden en glimlachte. Het vertrouwde geluid klonk, lichtelijk uit toon. Ze stemde de gitaar zorgvuldig en keek toen even rond. Rustig begon ze een melodie te spelen. Rustig nuriede ze mee alsof ze een melodie bedacht voor tekst die er op gezongen kon worden. Zelf kon ze ook nummers schrijven, maar de tekst was ditmaal Aloyisius deel. Hij zou zijn kennis ten strijden gooien, waarin Kath hem aanvulde met de muziekale begeleiding en eventuele toevoegingen er aan. Eigenlijk keek ze er graag naar uit, deze les als twee stagiaires te geven. Misschien moest ze hem uitnodigen om over twee weken mee te gaan naar Puffoon. De emoties zouden dan heftig kunnen worden immers, hij kende nog niet alles van haar. Haar nurieen hield ineens op en haar muziek stierf weg. Ze hoorde iemand haar naam zeggen en ze keek even beduusd op naar het gestalte die haar had begroet.

Excuses voor het wachten...

Zachtjes blies Aloiysius de rook van zijn sigaret uit terwijl hij in de schaduw van de boom tegen de stam aanleunde. De rook kringelde sierlijk op naar de toppen van de bomen en verdween in de zachte bries. Het hielp niet veel, dat briesje, want warm was het nog steeds. En het zag er ook niet naar uit dat het binnenkort snel zou gaan afkoelen. Hij had zijn shirt maar in zijn tent gelaten vanochtend toen hij naar buiten was gegaan om te roken. Door de zon van gisteren had hij een aardig kleurtje gekregen. Dat was het moment dat hij een paar leerlingen was tegen gekomen die brandhout moesten halen en hij was ze gaan helpen. Ze hadden hem net een broodje gebracht en waren met het hout terug gegaan naar het kamp. Zijn broodje was inmiddels op en Aloiysius kon eindelijk zijn nare verslaving voeden. Hij greep naar zijn horloge en schrok even toen hij zag hoe laat het was. Hij mocht wel opschieten als hij nog op tijd wilde komen voor de cursus die hij überhaupt zelf zou geven. Oké, samen met Kath. Ze hadden nog niet veel op kunnen trekken samen dit uitje. Dus hij moest eerlijk toegeven dat hij de cursus als een excuus gebruikte om gewoon wat tijd met haar door te brengen. Maar daar zou niets van terecht komen als hij niet gauw in beweging kwam. Aloiysius verliet zijn plek bij de boom en met een paar minuten was hij terug bij het kamp dat de leerlingen opgeslagen hadden. Hij zag al snel dat Kath bij het kampvuur van gisteravond was gaan zitten. Hij versnelde zijn pas en merkte op dat er ook al twee leerlingen aanwezig waren die de cursus ongetwijfeld bij wilden wonen. Hij hield zijn pas iets in toen hij binnen gehoorafstand van de vrouw was. 'Hoi Kath,' begroette hij haar zacht. Stom, nu had hij haar uit haar concentratie gehaald. Tja, daar was helaas niks meer aan te doen. Hij knikte verder een begroeting naar de andere twee leerlingen. Daarna wierp hij nog een blik op zijn horloge. Hij ging naast Kath zitten. 'We kunnen niet langer wachten, dus ik denk dat als er meer leerlingen zijn ze er maar bij kunnen komen zitten,' zei hij zacht tegen haar. Daarna richtte hij zich op de leerlingen. 'Welkom bij de songwriting cursus heren. Voor wie ons niet kent, ik ben Aloiysius en dit is Kath. Wij zijn stagiaire literatuur en muziek op school en wij verzorgen vandaag de cursus songwriting. Wie van jullie heeft wel eens geprobeerd om een nummer te maken of heeft het al eens gedaan? Wat waren de dingen waar je tegenaan liep?' vroeg hij kalm terwijl hij de twee aankeek.

Mensen die nog mee willen doen, je kunt het hele topic door binnen blijven lopen