[Art Class] Glasblazen

Hij bond zijn donker rode lokken in zijn nek bijeen terwijl hij zich op een van de krukken in het lokaaltje liet zakken. Vandaag zou hij eens een andere les gaan bijwonen dan de usual fire magic lessen van Savador. Het was eigenlijk heel spontaan gebeurt. Zo'n anderhalve week was hij tegen de nieuwe kunst lerares, Miss Alylore, aangelopen. Letterlijk. Ze raakte uiteindelijk aan de praat en zo doende had Dayé opeens het idee geopperd. Het was dat de jonge man zelf al een aantal jaartjes geleden aan de leer van glasblazen was begonnen, anders had de blonde lerares waarschijnlijk niet eens zo'n les bedacht. Glasblazen doe je namelijk niet zomaar en hij verwachte eigenlijk dat veel van de leerlingen het ook niet meteen of misschien zelfs helemaal niet zouden lukken. Maar! Het was kunst en kunst draaide vooral om de inzet en de uiting van creativiteit. Dus wat de leerlingen ook zouden fabriceren met zijn en Alylore's hulp, het zou sowieso goed zijn. Hij wist ook niet wie er allemaal zouden komen. Dat was de taak van de jonge lerares om zelf te regelen. Hij was alleen van de materialen en hulp voor in de les zelf. Hij had wel alles al klaar gezet in het atelier. Nu wachtte hij geduldig af op de komst van Miss Alylore en hun leerlingen. Hij vroeg zich net af of mensen wel van het kleine bijlokaal, tegen over het atelier, wisten toen de deur opende. "Buenas tardes, Señorita," glimlachte hij naar de blondine die binnenstapte. "Ben je er ook klaar voor?" vroeg hij vriendelijk terwijl hij van de kruk opstond, waarbij hij een beetje door zijn ene been heen knakte. Het zouden niet alleen de leerlingen zijn die vandaag iets nieuws zouden leren namelijk. Iets wat hij vreemd genoeg wel leuk en grappig vond..

- Eerst Alylore
dan Celia, Drake, Ryan & Sarah

Vertaling:

Haar blonde lokken waren opgebonden in een rommelige knot, iets wat ze amper droeg. Een paar verdwaalde plukken hingen langs haar slanke gezicht terwijl ze zich naar het lokaal tegenover haar atelier haastte. Ze rende bijna het lokaal binnen en keek met een rood hoofd naar de roodharige stagiaire. "Buenas tardes, Señorita," Ze gaapte terwijl ze zich uitrekte en aan haar shirtje die strak om haar middel zat en vloeiend haar schouders ontbloot lieten en met wijde mouwen over haar gehele arm vielen. 'Ja vind ik ook!' Zei ze vrolijk alsof ze echt begreep wat hij zei. 'Mijn wekker had issues. Maar verder ben ik we wel klaar voor hoor. De les bedoel ik!' Zei ze zachtjes terwijl ze met een rood hoofd even het lege lokaal rond keek. 'Jij had alles in het atelier vast klaar gezet toch?' Vroeg ze zachtjes hem niet eens aankijkend. De leerlingen zouden elk moment moeten komen. Het besluit om dit te gaan doen was eigenlijk totaal Dayé zijn idee geweest en erg had ze het niet gevonden, zo leerde ze zelf ook nog wat bij.

''They didn't take away our Lives,
they took away the things that made us feel Alive...
Now it's time to take them back!''
[Art Class] Glasblazen 34s0wtv

Het geluid van een zwaard dat de lucht doorkliefde was het enige wat hoorbaar was op het veld. Het was mooi weer geweest dus Celia was naar buiten gegaan voor haar ochtend trainingen. Eerst had ze een stevig parcours gerend door het bos met al zijn natuurlijke obstakels. Daarna krachttraining en ten slotte zwaardoefeningen. Het zweet parelde op haar voorhoofd en haar borstkas ging gejaagd op en neer al hijgde ze niet. Met een vloeiende beweging stak ze haar zwaard terug in de schede en veegde haar voorhoofd af met de rug van haar hand. Ze keek naar het kasteel. De meeste leerlingen waren zich aan het klaarmaken voor de eerste lessen van vandaag. Ook zij zou straks naar het lokaal moeten. Ze had kunst. Nutteloos vak vond ze het. Je had er niks aan tenzij je zelf later kunstenaar wilde worden. Maar deze les werd er glasblazen behandeld. Niet dat glasblazen zelf haar nou echt wat kon schelen. Maar misschien kon ze de technieken gebruiken om haar vuurmagie te verbeteren. Dus ze had toch maar besloten om met de les mee te doen.

Na een korte stop op de etage waar ze snel een douche nam en na lang twijfelen toch maar haar zwaard achterliet, was Celia nu op weg naar het lokaal. Ze mocht misschien haar zwaard op haar kamer hebben laten liggen omdat het ding nogal opviel in de les, ze had enkele kleine dolken verstopt in de plooien van haar kleding. Ze had niet eens de intentie om ze te gebruiken. Liever niet zelfs. Maar zonder iets van een wapen voelde ze zich naakt en onbeschermd. Ze liep het lokaal in en hield even haar pas in toen ze zag dat ze de eerste was. Ze had absoluut niet haar best gedaan om enigszins op tijd te komen. Maar goed. Ze liep verder het lokaal in. Haar groene blik werd getrokken naar Dayé. Ze had hem alleen nog maar buiten de les gezien en was niet echt met hem omgegaan alsof ze veel respect voor hem of zijn positie had. Maar tijdens een les was dat anders. 'Goedendag. Celia Cartagos present meneer,' sprak ze hem kalm toe. De vrouw die in het lokaal aanwezig was, ongetwijfeld Miss Alylore de kunst docente, kreeg een beleefd hoofdknikje. Daarna zocht Celia haar plaats op om te wachten op de rest.

I know you didn't plan this. You had to do what's right.
But in the middel of this madness, I'm the one who you left to win this fight

Glasblazen, leek interessant genoeg. Dus Ryan was nu zichzelf aan het klaarmaken voor een gewone les kunst. Al was hij niet echt het creatieve type om echt er meesterwerken uit te krijgen, toch vond hij deze les wel iets leuk hebben, dus waarom dan ook niet eventjes langsgaan? Het kon alles behalve kwaad in zijn ogen. Met een luide geeuw stond hij op en maakte hij zich klaar voor de les, op zijn dooie gemakje, alsof er helemaal geen haast op zat. Zijn schoenen veterde hij en hij gaf een lichte aai over het ei dat hij een weekje geleden had gevonden tijdens een wandeling. Ongelooflijk dat hij nu voor een dier ging zorgen, zelfs hij vond het een beetje verbazingwekkend. Een frons ontstond op zijn hoofd bij Marco’s woorden die door hem galmden dat een huisdier hem goed zou doen. Wel hier had hij het, hij had een verdomd huisdier! Een lichte grom vormde zich in zijn keel terwijl hij op een mild agressieve manier zijn schoenen strikte. Kunst was een nutteloos vak, maar het glasblazen maakte het zeker wel interessant genoeg voor Ryan om het mee te gaan volgen.

Ryan rommelde zijn spullen in zijn tas en gaf het ei nog een beetje van de warmte die hij had zodat het toch prima was voor het komende uur. Met een stevige pas beende hij uit zijn etage en liep hij de gangen door met de altijd aanwezige onweerexpressie. Zijn lichtbruine haren glansden door de zon die door de ramen kwam piepen en hij kneep zijn ogen lichtelijk samen terwijl hij verder wandelde en dan zo al snel het lokaal bereikte waar hij moest zijn. Zijn amberkleurige ogen scanden het lokaal terwijl hij binnen wandelde, hij was de tweede leerling in het lokaal. Het meisje dat er al was, keurde hij geen blik waardig en zijn ogen richtte zich naar de twee mensen vooraan. “Ryan Burned aanwezig,” waren zijn korte woorden terwijl hij zich neerzette ergens vanachter, wachtend tot de les zou beginnen.

Een slaperig gezicht stond met ontploft hoofd voor de spiegel. Zijn oranje ogen met zware moeheid staarde naar zijn eigen spiegelbeeld terwijl hij zich afvroeg waarom zijn tandpasta rood was, waarscheinlijk poetste hij weer eens te hard, of had Drake ontstoken tandvlees. Het schuim liep hem langs de kin terwijl het stokje heen en weer in zijn mond bewoog. Nooit leuk gevonden en snel spoot hij het weer uit, spoelde zijn mond met water en pakte de pot gel. Een ruime vinger gleed door het goedje heen waarna hij het door zijn haar mieterde. Gekke bekken terwijl Drake in de spiegel keek en uiteindelijk was hij tevreden. De jongen wreef over zijn kin en keek wat nadenkend. Er begon zich een klein stoppelbaardje te ontstaan, omdat het alweer een tijdje terug was dat hij zich had geschoren. Hij grinnikte bij de gedachte om een sikje te laten groeien. Een sikje en dan op Savador lijken zeker? Écht niet. Hij trok een rood shirt met capuchon aan, zwarte broek en zijn herkenbare jas. Oja, zijn schoenen natuurlijk ook. Terwijl hij langs het bed liep greep hij de zwarte tas van zijn bed en keek nog even naar het lege bed van Zean, Drake had geen idee waar zijn broer was en op dit moment kon het hem niet zoveel schelen ook. Hij wist dat het dit keer tenminste geen maniakale dingen waren, omdat Oriël hem bij zinnen had gebracht. Drake was er blij om, hij had zijn broer terug.

Sloffend liep Drake door de gangen, gaapte en keek op het schermpje waar het lokaal was waar de les gegeven werd die hij had. Glasblazen, Drake had het nog nooit gedaan. Het voordeel was dat Drake best interesse had in creativiteit en het wel lollig leek om te doen. Vooral omdat Dayé in deze les zat, dus dit kon nog leuk worden. Drake kreeg een grijns bij die gedachte. Uiteindelijk vond hij het lokaal en liep door de deur naar binnen toe. ''Potato!!'' riep Drake door de klas heen met een grote grijns toen hij Dayé zag zitten. Hij gaf een box aan de roodharig vriend en keek toen naar de vrouw die bij hem stond. Zijn ogen versmalde zich even, de blik van Drake schoot over haar heen. Een krul in zijn mond gaf een positief teken aan, zijn blik schoot terug naar Dayé waarna hij met zijn hoofd bewoog. Drake zijn ogen: *Nice score!* Toen, alsof het niet had plaats gevonden keek Drake haar met een geniepige grijns aan. ''U moet Miss Alylore zijn. De naam is Drake Burned, vink me maar af op dat mooie lijstje van u.'' Drake grinnikte en draaide zich nu naar de klas. Er zaten al twee personen, de een had hij al een tijdje niet gezien. Celia stond hij bij in het krijt, ze betekende best veel voor hem door wat ze had gedaan. Daarom was hij eigenlijk best blij haar te zien en glimlachte vriendelijk naar het met wit haar omlijste gezicht. ''Ey Celia, tijd niet gezien.'' Ze had samen met Dayé hem gered van die gruwel. De oom die zijn leven had verziekt en bijna was hij weer de slaaf geweest van Raymond. Aan het andere tafeltje zat toevallig nu net de jongen die daar ook alles mee te maken had, maar op hetzelfde moment daar niks van wist. Hij was namelijk een van de uitwerpselen van zijn oom en zo aardig en open als hij naar Celia gekeken had, zo dodend was de blik van Drake richting Ryan. Hij sprak niet tegen hem, de blik zei genoeg. Drake besloot om zijn mond dit keer te houden en geen stennis te lopen maken, omdat hij het niet voor de rest wilde verpesten. Alleen de stemming van Drake tegenover Ryan was wel duidelijk te voelen. Hij beende tussen de tafeltjes door, ging achter Celia zitten met zijn benen op de tafel gooiend. De tas zette hij naast zijn stoel waarna hij zijn aandacht nu tot Dayé en Alylore richtte.
Outfit:

Licht scheldend greep het meisje haar wekker vast en gaf hem een zwaai. Ze begon er echt een hekel aan te krijgen om vroeg op te staan, ze had echt wel betere dingen te doen dan dat. Maar de les die op de planning stond gaf haar wel weer de kans om te zien of ze hier ook streken kon uithalen en meteen zou ze kijken tot hoever ze zou kunnen gaan. Niet dat ze erg veel haast had, ze zou zonder twijfel niet als eerste aankomen. Ze gaf even een aai over het kopje van het zwarte kitten wat haar even aan zat te staren voor ze zich omhoog hees. Ze was alleen dus, niemand die haar op liep te jutten nu. Al zou ze zich daar niks van aan trekken. Zelfs van haar zus niet maar daar had ze tamelijk weinig last van, en al was hun band nog niet perfect geloofde ze dat ze de juiste keus had gemaakt door toch achter haar aan te komen. Buiten het feit dat ze nu weer gewoon kon eten omdat ze het zelf niet hoefde te verprutsen. In een trage beweging stond ze op en rekte zich uit, om vervolgens even snel onder de douche te springen en haar outfit aan te sjorren. Vroeger zou ze zoiets niet gouw hebben gedragen maar gezien er niemand was die haar tegenhield deed ze het nu ongestoord. Zittend op haar bed trok ze haar laarzen aan voor ze haar haren kamde en zichzelf goed bekeek in de spiegel. Nu haar ribben een heel stuk minder uitstaken had ze dat ene korte topje met die half openstaande blouse kunnen aantrekken. ''Well well, lookin' good.'' Mompelde ze tegen zichzelf voor ze haar kamer verliet.

Eenmaal op de gang keek ze rond om op zoek te gaan naar het lokaal. Ze deed niet de moeite om te kijken waar ze moest zijn want ze was eerder in het atelier geweest dus vinden kon ze het wel. Op de klok kijkend zag ze dat ze misschien net nog op tijd zou komen maar het zou waarschijnlijk toch niks uitmaken. Voor het atelier bleef ze staan en keek het lokaal binnen, waarom was er niemand? Was ze te vroeg ofzo, nee dat kon niet dat was ze in een lange tijd al niet geweest. Geirriteerd gaf ze een schop tegen de deur en draaide zich om, om een tegenovergestelde richting weer weg te lopen en toch op het bord te kijken. Zodra ze daar las dat ze in een ander lokaal had moeten zijn vertrok haar gezicht. ''God, had dat duidelijk gemaakt.'' Mopperde ze tegen zichzelf maar bleef toch even staan. Dit was ook echt haar dag even niet aan het worden. Ze had ook nog eens geen idee wie zich hadden ingeschreven, daar had ze geen aandacht voor gehad. In een beweging draaide ze zich weer om en stampte nu terug naar de gang waar ze eerder had gestaan. Echt hadden ze niet een briefje op de andere deur kunnen plakken.
Met een iets te harde beweging gaf ze de deur een zet en stampte naar binnen, op haar gezicht duidelijk af te lezen dat ze even helemaal niet vrolijk was. ''Wat is er zo moeilijk aan om een briefje op de deur te plakken hierzo.'' Zei ze terwijl ze volledig naar binnen stapte. Pas daarna gleed haar blik rond zodat haar humeur nog verder kon tilten. Eerst vielen haar ogen op Ryan voor ze bleven hangen op Drake. Het andere meisje kende ze waarschijnlijk wel maar ze was niet belangrijk genoeg geweest om haar naam te onthouden. Zonder haar naam te noemen stapte ze verder en plofte niet ver bij Drake vandaan neer, ten minste iemand met wie ze normaal om kon gaan nog.

Miss Alylore straalde precies datgene uit waar ze les in gaf, toen ze het lokaaltje gehaast in kwam stuiven. Vrijheid en kunst. Zo met de trui die vrij en makkelijk om haar lichaam viel en het lange blonde haar dat slordig bijeen was gebonden. Bij de aanblik van de jonge vrouw kon Dayé een kleine glimlach niet onderdrukken, wat hem zelf nogal verbaasde. Waarom hij precies moest glimlachen wist hij niet. Hij begon vervolgens te grinniken om haar reactie. “Goedemiddag, Miss,” verduidelijkte hij met een begripvolle blik, aangezien ze duidelijk geen idee had wat hij zojuist had gezegd. “Mooi, en ja alles ligt klaar. Als alles is uitgelegd kunnen we meteen met de groep verkassen naar de overkant.” En hij glimlachte even vriendelijk en bemoedigend naar haar. Dayé vroeg zich net af waarom de jonge lerares zo onzeker was geworden, toen er een bekend gezicht het lokaal binnen kwam lopen. Zijn glimlach maakte plaatst voor iets geforceerd toen hij Celia zag. Om heel eerlijk te zijn had de stagiaire haar totaal niet verwacht voor deze les. Hij was benieuwd hoe ze zich zou gedragen tegenover hem. Dit was de eerste keer waarbij hij haar les moest geven en in het verleden waren ze nou niet bepaald dikke maatjes geweest. “Welkom Celia,” hij keek haar even strak maar welgemeend aan. De volgende leerling kende hij niet. Een jonge knul met een niet al te gezellige uitdrukking op zijn gezicht. Hij stelde zich voor als Ryan Burned en je kon de verwonderde expressie op Dayé’s gezicht zien bij het horen van Ryans achternaam. Vast Familie van Drake. Anders was het wel erg toevallig. Hij knikte de jongen kort toe “Neem plaats, Ryan, welkom.”
De lange Raziaan wende zich even tot Alylore en boog iets naar haar toe “Ben je nog nooit op Razen geweest?” vroeg hij zijn totaal onrelevante vraag half fluisterend, zodat de leerlingen niet zo mee konden luistervinken. Hij was gewoon nieuwsgierig of ze al iets wist van Glasblazen omdat het echt iets Raziaans was, en omdat ze die twee simpele Raziaanse woorden niet had herkend. Hij was gewoon nieuwsgierig naar haar. Waarom wist hij niet..
Hij had zelfs niet eens door dat hij weer naar haar glimlachte.
Opeens klonk een bekende stem door het lokaal en de glimlach op Dayé’s gezicht veranderde in een brede grijns. “Hey Potato!” begroete hij zijn jonge vriend. “Had je me niet kunnen waarschuwen dat we deze onruststoker in de groep hadden zitten,” grapte hij tegen Alylore over Drake waarna hij hem vriendschappelijk op zijn schouder sloeg. Natuurlijk dacht Drake weer van alles over hem en Alylore samen. Van binnen moest hij lachen maar vanbuiten seinde hij een paar duidelijk waarschuwingsblikken naar de jongen, dat ie zijn kop moest houden. Dat maakte al snel weer plaats voor een gemeende glimlach toen Drake plaatsnam. Hij was blij dat hij hem weer eens les mocht geven, ze zagen elkaar al veel te weinig. Hij schudde even veelbetekenend zijn hoofd richting Alylore “Pubers he,” grinnikte hij.

Dayé had even naar de drie leerlingen gekeken. Polsend wat de lichtelijke vijandigheid tussen Drake en Ryan te betekenen had toen de deur opeens werd open gegooid. Zijn blik, die wat geïrriteerd en streng naar de deur schoot, viel op een meisje met blauwe lokken. Zijn wenkbrauwen gleden in een frons van lichtelijk afkeurening om haar respectloze gedrag. Toch reageerde hij er niet op. Dayé had al genoeg ervaring gehad met gehumeurde jonge dames, één roodharige jonge dame in het speciaal, om te weten dat erop reageren weinig effect had. Hij zou haar na de les nog wel aanspreken. De lange roodharige man kwam overeind van zijn half leunende houding tegen het bureautje en sloot de deur. “Goed, ik geloof dat iedereen er is. Fijn dat jullie allemaal gekomen zijn. Mijn naam is Meneer van Valnor en ik werk hier als Stagiaire onder Master Savador.” Begon hij tegen de klas. “Miss Alylore, jullie lerares kunst, kennen jullie als het goed is al,” zei hij even kort de aandacht op de lerares vestigend om haar voor te stellen. “Wij heten jullie allen welkom bij deze combinatie les van vuur en kunst: Glasblazen.” Hij keek de leerlingen vervolgens één voor één aan. “Voor we gaan beginnen zal ik even het een en andere uitleggen. Jullie worden zo meteen, door ons, in groepjes van twee verdeeld. Jullie mogen samen gaan bedenken wat jullie willen maken van glas om het vervolgens ook sámen te blazen. Geen onmogelijke en ingewikkelde vormen asjeblieft. Dan maak je het jezelf alleen maar moeilijker. Begin met iets simpels zoals een vaas of schaal. Als dat is gebeurt gaan we naar het atelier, waar Miss Alylore en ik een aantal technieken voor zullen doen. Daarna mogen jullie zelf aan de slag en lopen wij rond om te helpen. Maar nu eerst het allerbelangrijkste; de regels. Ik wil absoluut géén geklooi of geklier met de vloeibare glas massa. Hoe grappig het ook druipt, het is geen pretje als het perongeluk op je boven been druipt. Jullie kunnen elkaar ernstig verwonden. We gaan met hele hoge temperaturen werken dus veiligheid voorop. Ik ben de enige die de ovens bediend en het glas verwarmd. Het glas wordt niet met blote handen aangeraakt. Daar gebruiken we de speciale gereedschappen voor. Als je glas breekt, ruim je het zelf op. Als je gereedschap vernield, mag je het zelf betalen. En wie niet naar mij of Miss Alylore luisterd mag direct naar de hoofdmeester.” Weer keek hij iedere leerling één voor één aan om zijn woorden kracht bij te zetten. “Ik hoop dat ik duidelijk was. Zijn er nog vragen? Zo niet dan kan Miss Alylore de groepjes vormen en kunnen we naar het atelier.” Zijn armen over elkaar slaand keek hij afwachtend het lokaal in.

Niet lang nadat zij was binnengekomen kwam de tweede leerling binnen. Ze kende hem niet maar hij stelde zichzelf aan de leraar voor als Ryan Burned. Fantastisch, nog een. Celia hield zich in niet met haar ogen te rollen. De enige Burned die zij kon tolereren was Drake. Als je het over de duivel had. De eerst volgende leerling die binnen kwam bleek Drake te zijn. Hij glimlachte naar haar en ze knikte terug. 'Jij klinkt bijzonder vrolijk vandaag Drake,' sprak ze tegen hem op een toon die zowaar vriendelijk genoemd kon worden. Hij zocht zelf een plek op ergens achter haar. Nog een leerlinge kwam binnen maar Celia besteedde weinig aandacht aan haar. Vooral ook omdat Dayé met de les van start ging. Er kwam een hoop uitleg waarbij Celia bijna hoopte dat ze ergens in haar ooghoek een skip knop zou kunnen ontdekken. Maar helaas. Ze moest zich door de lange uitleg en alle waarschuwingen heen worstelen. Maar toen hij eindelijk klaar was met de uitleg stond Celia op in afwachting om te gaan beginnen. Die uitleg had haar veel te lang geduurd.

Sorry dat hij zo kort is

PROFILE MAGICIAN

» ''Class''
» ⚜ Kalkstein's Class
» ❃ Shong's Class ❃
» [Art class] Introductieles
» Master Iro's Class

[Art Class] Glasblazen

[Art Class] Glasblazen

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen