Gecombineerde lessen kwamen nog niet heel erg vaak voor op de school. Hoewel het eigenlijk niet eens zo vreemd hoefde te zijn op een school als deze, waar leerlingen met alle soorten magie de lessen volgde en van alles wat bij mochten leren. Waarom dan niet vaker gebruik maken van samenwerking tussen de magiesoorten en dit gebruik voor de leerlingen aansporen? Studenten sjoemelde er vaak genoeg mee om hun magiesoorten te combineren, maar ze werden er verder nauwelijks tot niet in begeleid op school. Enkele leerkrachten hadden er dan ook mee ingestemd om hier verandering in te brengen. Het werd tijd voor iets nieuws!
De ruïnes was dé plek voor haar praktijklessen, natuurlijk. Het was de enige plek die de juiste hoeveelheid aardebrokken aanbood waar ze iets aan had. Onhandig, misschien, maar meestal was het niet erg, want de buitenlucht was goed voor je en de ruïnes boden genoeg ruimte. Maar rond de herfst –en wintertijd was het wat minder, gezien het wat frisser werd en de verdere weersomstandigheden zeker niet altijd gunstig waren. Maar voor vandaag zouden ze het wel overleven. Het was wat fris en het was al begonnen met schemeren, maar verder viel het prima te doen. Als ze de leerlingen hard aan het werk zette zou dat allemaal wel goed komen. Dan kregen ze het vanzelf wel warmer.
En als ze naar haar collega keek, de persoon waar ze voor deze les mee samen zou gaan werken, zou dat wel helemaal in orde moeten komen. De man waar ze het idee voor de les bij voorgelegd had kwam niet over als iemand die met zijn handen in zijn zakken een beetje achterover bleef zitten. Perfect, want Casca had een hekel aan luihannesen.

Leerlingen kwamen aan en meldde zich. Bekende –en onbekende gezichten voegde zich bij elkaar, voor de laatste les van vandaag. Het was het laatste uur van de dag, dus de leerlingen zouden vast wel aardig gaar zijn. De uitleg dus maar kort houden zodat ze direct konden beginnen met de actie. Op die manier hoopte Casca hun aandacht dan nog een beetje vast te kunnen houden. “Oké, middag iedereen! En welkom bij de gecombineerde les aarde en duistere magie. Voor vandaag gaan jullie leren hoe golems gemaakt kunnen worden met deze twee magiesoorten. Dit wezen kan je op zowel een offensieve –als een defensieve manier gebruiken, afhankelijk van je situatie. Zolang je het doel van het wezen duidelijk in je hoofd hebt kan hij veel voor je betekenen in een benarde situatie. Maar genoeg geluld, jullie mogen beginnen met warmlopen en de eerste oefening proberen.”
“We gaan wat makkelijk beginnen. Voor het begin mogen jullie eerst een basis van je eigen golem samenstellen voor jezelf. De grootte mag je zo helemaal zelf bepalen. In de ruïnes zijn zat brokstukken en ingestorte muren hiervoor te vinden. Om te laten zien in hoeverre jullie de basis van aardemagie beheersen wil ik dat jullie deze brokstukken al sturend verzamelen en weer hier terugleggen. Dit kan door gewoon ze hier naartoe te schuiven met aardemagie, maar jullie kunnen ook je eigen stukken steen uit de muren slaan met aardemagie, wat jullie willen. Zolang jullie maar laten zien wat jullie kunnen en de basis voor de golem een beetje grof houden. Teveel hiervoor is altijd beter dan te weinig. De uitleg over wat jullie hierna mogen doen op gebied van duistere magie laat ik aan Master Swain over.” Haar blik gleed af naar haar collega voor een kort moment, waarna ze zich weer tot de leerlingen richtte. “In elk geval alvast succes!”


Ingeschreven leerlingen:
- Ilasvyiel
- Xavier
- Lucy
- Renly
- Ike

Gelieve te wachten tot de reactie van Master Swain voordat je hier reageert!

Hoe geïnteresseerd hij ook wilde overkomen, hij kon het gewoon niet. Na een lange dag van lessen volgen en klunzen met magiesoorten die hem niet lagen, was zijn energie gewoon op. Hij wilde de les bijna overslaan, gewoon omdat hij vermoedde dat hij er de focus niet voor zou hebben, maar dit was één van de weinige keren dat hij wél naar een les wilde. Lessen in het combineren van magiesoorten waren hier maar schaars en hij kon alleen maar combinatie-lessen volgen als duistere magie een component was. Aan zijn woudmagie had hij niets en de andere magiesoorten beheerste hij maar magertjes. Nu was er eindelijk eens een mogelijkheid om zijn duistere magie te combineren met een andere magie soort en als iemand die graag experimenteerde met combinatie-magie was dit een mooie kans.

Hij nam een laatste hap van zijn zure groene appel en smeet het klokkenhuis over zijn schouder weg, welke op een zanderig stukje landde. Maakte niet uit dat hij zijn troep op de grond gooide, het zou toch wel verteren. Hij hief zijn groene sjaal wat, waar hij zijn kin achter verstopte. Het werd steeds kouder en hij was er helemaal niet van gediend. Hij was dan ook één van de eersten die gelijk een dikkere jas uit zijn kast trok. Nu liep hij echter in een relatief dunne jas, omdat hij wel graag bewegingsvrijheid had bij het gebruiken van magie.
Hij kwam aan bij de oude ruïnes, voegde zich bij de groep die er al stond en liet zijn schoudertas op de grond vallen, zodat het hem niet verder in de weg zat. ’Slade.’ zei hij kort om zich als present te melden. Hij bleef daarna in stilte staan, wachtend op het begin van de les. De vrouwelijke docente, Miss Casca, begon met haar uitleg. Daarna volgde Master Swain, waar hij nog kort geleden les van had gehad. Het gedeelte over aarde magie leek hem simpel genoeg, hij moest wel in staat zijn om voor wat brokstukken te zorgen. Het klonk ook niet onbekend in zijn oren, immers had hij op Erd op een normale basisschool gezeten. Ze hadden daar nooit rekening gehouden met zijn magiesoorten en hadden geprobeerd om hem aarde magie te leren. Nou zat de theorie er steengoed (haha, snap je hem?) in, maar had hij de praktijk wat minder goed onder de knie. Echter, een muur afbreken moest toch makkelijk genoeg zijn?

Xavier bleef even staan naar het startsein en keek even rond, plande hoe hij dit ging doen. Brokstukken uit een muur slaan of gewoon losse stenen verzamelen? Het eerste leek hem beter. Hij liep naar een laag muurtje toe en zette zijn benen iets verder uit elkaar, zodat hij steviger stond, ging vervolgens wat door zijn knieën om in de standaardpositie voor aarde magie te staan. Hij kon de pose inmiddels wel dromen, de juiste houding was immers belangrijk. Hij ademde even diep in en stuurde zijn energie naar zijn voeten en handen, visualiseerde de techniek weer even. Energie naar handen en/of voeten, vervolgens loslaten op de aarde. Zijn rechtervoet stampte eenmaal stevig op de grond, waarna hij zijn handen naar voren wierp in twee vuisten. Zijn knokkels maakten net geen contact met de muur, maar dat hoefde ook niet – hij wilde zijn knokkels ook niet beschadigen. De muur kraakte en barstte op de plaats waar zijn vuisten zich bevonden. Hij calculeerde nog twee stoten en dan zou de muur wel omvallen. Hij haalde zijn vuisten weer terug en liet zijn rechter-vuist met een snelle beweging naar de muur gaan. Nog meer gekraak. Daarna schoof hij één van zijn voeten naar achteren, zodat hij balans zou hebben. Hij balanceerde volledig op zijn achterste been, hief zijn andere been de lucht in en gaf een zijwaartse trap tegen de muur. De muur kraakte nog luider dan eerst en stortte vervolgens in brokstukken ter grootte van voetballen in. Xavier ging weer normaal staan en zuchtte even wat spanning weg. Goed, de brokstukken waren prima zo. Hij had een paar grote en wat kleinere, maar het zou wel lukken zo. De grotere kon hij gebruiken voor de schouders, het hoofd en de romp van het beest en de kleinere voor de ledematen. Ze lagen redelijk bij elkaar, hij hoefde een paar van de brokstukken slechts te verplaatsen. Basis dingen, best te doen.

Vervolgens de zwarte magie erbij. Swain had gezegd dat het als een soort van Schaduwvormen beschouwd kon worden, echter was dit iets anders dan het besturen van een schaduw. Dit waren rotsen. Hij hief zijn hand boven een rots en peinsde even over hoe hij het moest doen. Hij kon de rots met een schaduw optillen, maar hij kon ook duistere energie gebruiken. Hij vermoedde dat het tweede moest gebeuren, immers was levitatie hier de bedoeling, niet het gebruiken van een schaduw als hulpje. Hij ademde diep in en liet zijn duistere energie los op de rots zonder dat het zich vormde tot zijn zwarte zand. Hij stuurde het, vulde het aan met meer energie en liet het om de rots cirkelen, waarna hij zijn hand iets hief zodat de steen kon zweven. De steen trilde even, maar kwam verder niet van de grond af. Xavier fronste even. Moest hij meer energie toevoegen? Of deed hij het gewoon verkeerd? Hij keek even rond naar de rest, een aantal waren vragen aan het stellen aan Miss Casca en Master Swain. Hij kon dus niet bij de rest spieken voor referentie. Oké, dan niet he. Hij keek weer naar de rots en herhaalde de procedure, alleen dan met meer energie. De rots kwam langzaam van de grond af en zweefde lichtjes op kniehoogte. Dit lukte hem al, mooi!

EDIT: Editted some shit, want ik realiseerde me dat hij bij de stap naar voren praktisch tegen de muur zou botsen xD

Haar verwachting was al geweest dat ze enkele leerlingen wat meer bij zou moeten spijkeren op gebied van aardemagie. De school stond nou niet al te hoog aangeschreven bij de meeste Erdsen, die waren te trots en bleven lekker op hun eigen planeet, waar de technologie toch verder ontwikkeld was en ze opgesloten konden blijven in hun eigen cultuur. Dus ja, van het handje vol aan aardemagiërs die op de school rondliepen hadden er ook niet veel zich voor deze les ingeschreven. Maar dat je geen uitblinker was met aardemagie hoefde niet direct te betekenen dat je er niks van zou kunnen, toch? Voor de meeste mensen duidelijk dus wel, want daar kwam de eerste alweer aan. Niet veel later volgde er nog een aantal schaapjes, die radeloos bij haar kwamen jammeren over hoe lastig het voor ze was. Het was dramatischer met ze gesteld dan ze eerst had verwacht. Ze had wel íets van extra uitleg verwacht, maar dat de hele basis bij de meeste ontbrak? Oké, tijd voor een spoedcursus aardemagie met Miss Casca!
Na een zucht keerde Casca zich met een vriendelijke glimlach, gepaard met een licht fronsje zich naar de radeloze leerlingen. “Geen probleem, ik loods jullie wel even snel door de basis heen. Geen zorgen, het is simpeler dan het lijkt, ik weet zeker dat jullie het kunnen.” Maar voordat de jonge vrouw de studentjes er stapsgewijs doorheen zou helpen, gaf ze nog even de leerlingen waarbij haar onderdeel wel gelukt was nog wat van haar aandacht. Die mochten niet ook vast blijven hangen door de rest. “Voor de mensen waarbij het eerste onderdeel van aarde al gelukt is; prima gedaan. Als jullie het duistere onderdeel ook onder controle krijgen, mogen jullie over gaan op het tweede onderdeel van aarde. Hierbij mogen jullie de lichaamsonderdelen gaan vormen en moeten jullie na gaan denken waarvoor jullie de golem gaan maken. Word het om mee aan te vallen, of meer voor verdediging? Wat voor een lichaamsvormen zijn hierbij het meest geschikt? Een arm met een scherp uiteinde, of misschien zijn grotere vormen hier juist wel beter voor, zodat het blokkeren van tegenaanvallen makkelijker is. Experimenteer hiermee en vind zelf uit wat het beste is. Mochten wat onderdelen mislukken kan je natuurlijk altijd opnieuw beginnen en nieuwe brokstukken uit de ruïnes halen.” Zo, dat leek haar wel duidelijk genoeg voor de rest. Nou kon ze zich focussen op de groep die wat meer van haar aandacht nodig zou hebben.

“Kom maar mee, jongens,” wenkte de vrouw het groepje. Ze wilde hier snel doorheen gaan lopen, anders zou de les teveel opgehouden worden en zouden de leerlingen een te grote achterstand op de rest gaan krijgen. En dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Bij een hoopje rotsblokken kwam de jonge vrouw tot stilstand. Dit zou prima volstaan voor haar vlugge uitleg. “Oké, ik ga het kort proberen te houden, zodat jullie snel weer aan de slag kunnen en verder kunnen oefenen. Anders gaan jullie misschien te ver achter lopen op de rest. In elk geval; de essentie van aardemagie is je energie in de aarde plaatsen. Je laat het er als het ware intrekken. De energie vanuit de aarde trek je dan omhoog, waardoor je een rotsblok kan laten zweven.” Casca staakte haar simpele uitleg, gesproken in Jip&Janneke taal, om beeld bij haar woorden te geven. Haar rechterarm had zich uitgestrekt en wees naar één van de rotsblokken. Haar vingers strekte zich er volledig naar uit, waarna ze haar hand om liet kantelen en haar arm wat omhoog liet komen. Met haar bewegingen ging de steen mee, die daardoor in de lucht bleef hangen. “Ik beweeg de energie in de aarde zelf, waardoor de aarde meebeweegt. Ik til het als het ware op met energie. Hierdoor kan aardemagie soms dus zwaar zijn als je grote brokken probeert te sturen, omdat je van hieruit dus ook genoeg energie moet aansturen en meetrekken. Als je wat meer krachttraining hebt gehad is dit meestal wat makkelijker. Niet zozeer omdat je hiermee je spierkracht opbouwt, maar vooral omdat je hiermee uithoudingsvermogen ontwikkeld. Daarom staan de meeste aardemagiërs er ook om bekend dat ze fysiek sterk zijn. Maar voor jullie zal dit niet nodig zijn, gezien jullie magievaardigheden breder ontwikkeld zijn en dit slechts basisvaardigheden zijn. Jullie focus en concentratie zullen voor vandaag meer dan genoeg zijn!” De blik van de jonge vrouw gleed van de leerlingen af, terug naar de steen die ongeveer een meter van de grond zweefde. “Maar met de energie die je in de steen hebt laten trekken kan je het natuurlijk niet alleen optillen. Je kan het ook uit elkaar laten barsten door meer energie erin aan te sturen en te forceren.” De uitgestrekte vingers van de jonge vrouw trokken langzaam naar binnen, richting haar handpalm, waarbij de steen verder en verder begon te schudden en te barsten. “Dit kan je langzaam laten doen, wat minder energie kost, maar natuurlijk ook snel, waarbij je wat meer energie aan moet sturen.” Na die woorden sloten haar vingers zich in een rappe beweging in een vuist, waarbij de steen uit elkaar barstte. Brokstukjes vlogen in het rond en vielen uit de lucht. “Zo maken de meeste aardemagiërs steenbrokken kapot. Of ze houden een laagje van de energie op hun knokkels, waarmee ze de steen met een botsing ermee kapot kunnen slaan. Maar dat is een onderdeel waar ik jullie vandaag niet mee ga vervelen. Voor nu mogen jullie je gaan focussen op het optillen van wat van de rotsblokken.” De vrouw haar beide armen kwamen nu overeind, waarmee ze een drietal aan rotsblokken optilde. Alle drie de rotsblokken waren ongeveer ter grootte van een gemiddeld hoofd, dat zouden de studentjes vast wel aankunnen. “Goed, om jullie op weg te helpen mogen jullie voor het eerste onderdeel met mijn energie als starter beginnen. Probeer dit in de steen vast te houden om het omhoog te houden, waarna jullie ook mogen proberen om het wat meer door de lucht te sturen. Probeer op deze manier wat aan het gevoel te wennen en als je je er wat zelfverzekerder onder voelt, mag je verder gaan om met je eigen energie meerdere onderdelen voor je golem te gaan verzamelen. Mocht het uiteindelijk toch nog niet lukken, laat het weten. Maar ik hoop dat dit voor nu genoeg is om jullie te helpen.” Haar grip op de stenen werd losgelaten zodra de leerlingen het van haar over hadden genomen, waarna de jonge vrouw zich weer tot de andere leerlingen keerde. Die moest ze ook nog een beetje in de gaten blijven houden.