Het was niet alsof hij zich ooit iets aantrok van de regels. En zo stond er geschreven in de regels dat je huisdieren niet uit de slaapzaal mocht maken, maar ach. Rush maakte nooit lawaai, hij deed niemand kwaad.Het Cassiaanse bloed dat hij in zich had was duidelijk zichtbaar in zijn emotieloze ogen, maar hij verachtte het. Het kwam van zijn vader. Zijn váder, al zou hij hem nooit erkennen. Die man was zijn vader niet. Daarom had hij ook gekozen om zijn wood magic te ontplooien, en de waterkrachten die hij had gebruikte hij liever niet. Zijn groene ogen gleden ongeïnteresseerd over het grasveld, tot ze op een blonde jongen. Hij was ouder dan hijzelf was, maar dat maakte niet uit. Shintaro haalde Rush uit zijn rugzak en begon de schildpad te strelen terwijl hij naar de jongen toeliep. Die de regels ook overtrad, zo te zien. Hij had een.. Had hij nu serieus een krokodil als huisdier? Vreemde keus. Shintaro ging zonder iets te vragen naast hem zitten en zette Rush neer. De trouwe schildpad begon meteen te kruipen, tamelijk snel voor een schildpad. Maar hij wist dat hij niet te ver moest afdwalen. Vanuit zijn ooghoeken hield hij de krokodil in 't oog. De nog tamelijk jonge jongen ging even met zijn handen door zijn groene haar, checkte nog een keer dat Rush veilig was en keek toen naar de andere jongen. Hij was waarschijnlijk een jaar of 16, en zijn paarse ogen keken rustig, bijna emotieloos voor zich uit. "Hmm, huisdieren moesten in de slaapzalen blijven, toch?", zei hij, emotieloos. Zoals de andere. Twee droogstoppels bij elkaar, zou je kunnen zeggen. Maar hij kon zeggen dat het van beiden hun normale doen was. Maar zijn wenkbrauwen waren naar beneden gericht, van nature, en zijn mondhoekjes kwamen amper omhoog uit hun naar beneden gerezen stand. Meestal zag hij er chagrijnig uit, al was dat niet helemaal zo.  

"Ja, dat weet ik. Maar Arkin's welzijn is belangrijker dan een paar regels. En jouw schildpad dan?", antwoordde de blonde jongen. Shintaro haalde zijn schouders op. Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe hij water over zijn mormel goot, die nu in de modder begon te rollen. Bwek. "Heb ik ooit gezegd dat ik de regels volg?", antwoordde de eerstejaars met nog een schouderophaal. Nee, de regels zou hij niet volgen. Waarom zou hij? Nu hij eindelijk bevrijd was uit de greep van zijn vader -nee, van het mormel dat zich zijn vader noemde- ging hij gebruik maken van die vrijheid.

~Kort