Tijd om op te ruimen.

Het was rommelig in het lokaal van Norwood. Er lagen een hoop papieren op zijn bureau en de tafels stonden scheef. Verder was de kas wagenwijd open en stonden de planten wat rommelig door elkaar. Norwood was druk bezig met het uitzoeken van een stel papieren op zijn bureau. Dit ging traag maar het boekte vooruitgang. Rustig ging hij de stapel door. Na een twintig tal minuten was het bureau opgeruimd. Zijn lokaal was nu aan de beurt. Rustig liep hij richting de tafels en zette ze in een rechte lijn. Na een korte tijd stonden ook deze recht. De stof die er lag liet hij met magie het raam uit vliegen. Maar verder was de kas aan de beurt. Zijn deur stond op een kier dus iedereen kon zo binnen komen. Rustig keek Norwood naar de planten en zette ze gerangschikt op soort en grootte. Rustig ging hij verder. Ook toen hij niet door had dat iemand binnen kwam.

(Alleen Norwood en Madeline.)

Madeline liep met kalme passen door de gangen heen. Het geklik van haar hakken was verder het enige was geluid maakte. Ze liep met kalme tred wat aangaf dat ze alles behalve haast had. Ze wou het even rustig doen nu al wou ze snel naar Norwood toe. Ze was van mening dat, gezien de laatste gebeurtenissen, ze echt aan hun relatie moest werken. Norwood was er niet veel geweest, maar zij ook niet voor hem. En als het hem niet lukte haar op te zoeken, nou dan zou zij toch naar hem toe gaan? Toen ze bij Norwoods lokaal kwam zag ze dat de deur op een kier stond. Ze duwde hem verder open en bleef tegen de deurpost geleund staan. Ze droeg hoge, rode hakken die met een bandje om haar enkel vastgemaakt waren. Om haar linkerenkel schitterde een gouden enkel bandje. Verder droeg ze een jurk die geen mouwen had maar in haar nek vast gestrikt was. De jurk zelf was rood met donkergroen. Het lijfje liep strak om haar lichaam. Bij haar heupen begon de rok van de jurk. Deze was stijl en liep tot halverwege haar kuiten. Aan de linkerkant was hij open gescheurd tot net boven haar knie maar dat hoorde zo. Haar haren had ze loshangen en de jurk had een blote rug. Verder droeg ze nog wat gouden armbanden. ''Hard aan het werk zo te zien'' zei ze om haar aanwezigheid bekend te maken.

Norwood ging helemaal op in het werk en zijn handen schotten naar de potjes en zette ze weer netjes recht. Ineens klonk een stem. Een bekende stem. Hij glimlachte. "Ik kan leerlingen moeilijk les geven in een rommelig lokaal..." zei hij terug. Hij kwam de kas uit lopen. Zijn mond viel haast open. "Zo, jij ziet er weer eens mooi uit..." zei hij glimlachend en knikte even. Hij liep naar haar toe en gaf haar een kusje op haar mond. "Altijd leuk om jou te zien..." zei hij kalm. Hij bekeek haar even. Die jurk stond haar goed. Hij glimlachte en keek haar aan. "Ging je op stap of kwam je speciaal met die jurk aan naar mij toe..." zei hij er wat vriendelijk achter. Hij keek haar in haar ogen. Ze bleef mooi hoe vaak hij ook naar haar keek. Ineens bedacht hij dat zijn handen door het werken met de potgrond niet echt de zuiverste meer waren. Hij liep naar de wasbak en waste zijn handen netjes voor hij Madeline aan zou raken. Op het moment dat hij zijn handen had gewassen en ze weer schoon liep hij naar Madeline toe. Hij gaf haar een korte zoen op haar mond terwijl hij zijn hand op haar schouderblad legde. Daarna keek hij in haar ogen en glimlachte tevreden.

Madeline glimlachte even toen ze zag dat Norwoods mond haast open viel. Precies het effect wat ze had willen bereiken. Ze kuste hem zachtjes terug toen hij haar een kus op haar mond gaf. ''Misschien. Als je onder op stap gaan jouw lokaal ook bedoeld'' grijnsde ze met een licht geheimzinnige trek rond haar mond. Dit verried al dat ze iets van plan was. Toen Norwood wegliep om de potgrond van zijn handen te wassen sloot Madeline de deur achter zich. Met een kleine elegante beweging van haar hand draaide ze hem in het slot maar liet de sleutel er wel inzitten. Ze legde een hand in Norwoods nek toen hij haar nog een kusje gaf. Veel te kort naar haar smaak. Ze pakte hem even bij zijn hand beet en liep verder het lokaal in met hem. Daar drukte ze hem zachtjes tegen zijn bureau en hield hem daar door hem tegen te houden met haar lichaam. Haar handen rustte naast hem op het bureau terwijl Madeline zich voorover boog en hem nu wat langer op zijn mond kuste.

Norwood keek even richting de deur. Hij zweerde dat hij net nog open was. "Dus je kwam op stap naar mijn lokaal..." zei hij op een gemaakte toon die verbaasd klonk. Norwood glimlachte vriendelijk. Norwood wilde de kas sluiten maar werd al met zijn hand meegetrokken door Madeline. Hij werd tegen zijn bureau gedrukt en licht naar achteren geduwd. Hij glimlachte. Dit kwam naar zijn gevoel erg onverwacht. Hij kreeg plots een kus op zijn mond. Hij sloot zijn ogen en liet de kus over gaan in een zoen. Hij liet zijn hand op de blad van het bureau rusten om niet volledig achterover te vallen. Het voelde direct goed. Alsof er een warmte door hem heen gejaagd werd. Norwood hield zijn ogen gesloten. De aanwezigheid van Madeline was sterk en dat deed hem goed.

Madeline ging weer iets naar achteren en keek Norwood even aan. ''Moet de deur van de kassen nog dicht?'' vroeg ze zachtjes terwijl ze over zijn rug streek en hem daarbij iets meer tegen zich aantrok. Haar handen gleden van zijn rug naar zijn middel en daarna naar het bovenste knoopje van zijn overhemd. ''Zou je het heel erg vinden om de tafels straks weer opnieuw recht te moeten zetten?'' vroeg ze met een kleine ondeugende grijns op haar gezicht. Ze trok het bovenste knoopje van zijn overhemd los met een hand. Met haar andere woelde ze door zijn haar terwijl ze hem opnieuw op zijn mond zoende. Met het puntje van haar tong streek ze zachtjes over zijn lippen maar liet dat heel even en heel kort duren om hem te plagen.

Norwood keek Madeline aan en grinnikte. Met een klik in de vinger schoof de kasdeur dicht. "Hmmm....voor jou niet..." zei hij kalm en met een lichte ondeugende onderoon. Hij begreep waar ze op doelde. Norwood merkte dat ze het bovenste knoopje lostrok. Norwood's hand ging van de tafel af en legde hij om haar middel. De plagende zoen gaf hem een gevoel van verlangen. Alsof hij meer wilde. Norwood kwam dichterbij en gaf haar een wat langere zoen op haar mond. Hij glimlachte en zocht naar een manier om haar jurk losser te krijgen.

Madeline maakte nog een knoop los en trok zijn overhemd iets meer open zodat zijn nek bloot kwam te liggen. Ze gaf onderaan zijn nek een klein kusje. Maar daarna ging ze met het puntje van haar tong langs Norwoods nek omhoog. Bij zijn oor gaf ze hem weer een kusje. Dit alles om hem te plagen. Ze bleef verder doorgaan met het losknopen van zijn bovenkleding. Ze was al halverwege. Toen kuste ze hem weer op zijn mond maar drong haar tong nu helemaal naar binnen. Ze drukte Norwood nog dichter tegen zich aan door een hand in zijn nek te leggen. Ze kon zijn hartslag voelen bonken en zou zweren dat hij de hare ook zou kunnen voelen.

Norwood keek naar Madeline en glimlachte licht. Hij keek Madeline in haar ogen. Zijn bovenhemd werd langzaam open gemaakt en hij genoot van binnen. Dit hadden ze naar zijn gevoel te lang uitgesteld. Norwood vond ineens een manier om de jurk losser te krijgen. In de nek kon hij het los maken. Hij trok het wat losser maar niet helemaal los. Hij keek haar in der ogen. Hij merkte dat ze hem in de nek kuste en er mee probeerde te plagen. Norwood kreeg een siddering door zijn lijf. Hij merkte ineens dat ze hem een zoen op zijn mond gaf. Hij zoende haar terug en speelde met zijn tong in haar mond. Hij sloot zijn ogen. Hij merkte haar hardslag. Hij haalde wat sneller adem puur omdat hij genoot van Madeline's geur, aanrakingen en aanwezigheid.

Madeline had ondertussen alle knopen van Norwoods overhemd gehad. Haar handen gleden naar zijn schouders terwijl ze het overhemd van hem af liet glijden. Ze hoorde het met een doffe plof op de grond terecht komen. Ze sloot haar mond zodat hij ook zou moeten stoppen met zoenen. Ze draaide hem daarna om waardoor zij nu tegen het bureau aangedrukte stond. Ze ging een beetje op de rand zitten en liet zich zachtjes achterover vallen terwijl ze Norwood al zoenend met zich meetrok. Haar vingers verstrengelde zich met zijn haar. Ze hield even op met zoenen om Norwood aan te kunnen kijken. ''Ik hou van je'' fluisterde ze zachtjes tegen hem.

Norwood merkte dat zijn overhemd werd uitgetrokken. De doffe plof deed hem niet afleidden. Norwood merkte dat ze omdraaide en zij nu op de tafel lag. Hij glimlachte. Hij vond dat de rollen nu omgedraaid waren. Rustig zoende Norwood Madeline op haar mond maar ze stopte even. "Ik hou nog veel meer van jou..." zei Norwood wat plagend en grijnsde licht. Hij gaf weer een paar kusjes in haar nek en ging langzaam omlaag. Echter hield de jurk die ze aan had het al snel tegen. Norwood maakte het strikje bij haar nek nu volledig los en trok de jurk wat verder naar beneden. Hij kreeg zo meer ruimte om haar kusjes te geven. Rustig ging hij verder naar beneden. Langs haar armen naar beneden. Een andere hand gleed over haar been en hij wreef er zachtjes over. Hij genoot zichtbaar van haar aanwezigheid en hij sloot kort zijn ogen.

Madeline grinnikte even zachtjes om Norwoods plagende woorden alsof ze daarmee wou zeggen dat ze dat eerst wou zien en dan pas geloven. Toen Norwood haar jurk een beetje los maakte om haar in haar nek te zoenen liet Madeline haar hoofd wat naar achteren kantelen zodat haar nek bloot kwam te liggen. Haar handen streelde zachtjes over zijn rug. Haar slanke vingers volgde zijn ruggengraat. Ze had een van haar benen achter de zijne gehaakt. Haar handen waren inmiddels bij de rand van zijn broek aangekomen. Ze gleed erlangs naar zijn gulp en maakte de knoop van zijn broek los. Ze keek hem even plagend grijnzend aan.

Norwood keek naar Madeline en haar gegrinnik deed hem glimlachen. Hij keek haar aan en gaf langzaam kusjes. Ineens gleed er iets over zijn rug. Hij sloot zijn ogen even. Op het moment dat zijn knoop van zijn broek losgemaakt werd keek hij richting Madeline. Dus dit was wat ze wilde. Hij glimlachte en keek naar Madeline. Rustig gleed hij met zijn hand naar haar bovenlichaam waar hij de rok langzaam naar beneden trok. Rustig keek hij haar aan. Dit was de eerste keer dat hij een vrouw op deze manier lief zou hebben.

Madeline voelde de zachte stof van haar jurk van zich afglijden en met eenzelfde doffe plof als Norwoods overhemd eerder op de grond vallen waar het als een slordig hoopje rood met groene stof bleef liggen. Madeline had haar handen nu in Norwoods nek gelegd. Ze drukte hem tegen zich aan terwijl ze hem opnieuw kuste. Haar ademhaling en hartslag waren beide versneld. Ze voelde haar hart zowat vier keer sneller bonken tegen haar borstkas dan normaal. Ze hadden dit veel te lang uitgesteld. Met haar been die ze achter de zijne had gehaakt draaide ze hem weer om en duwde hem verder het bureau op. Ze kroop zelf achter hem aan en lag half over hem heen vanwege ruimte gebrek. Met een hand steunde ze naast zijn hoofd en drukte opnieuw een kus op zijn lippen terwijl haar andere hand zijn gulp open trok. Haar blonde haren vielen over haar schouders langs Norwoods gezicht.

Norwood genoot van alles wat er gebeurde. Hij merkte dat madeline weer de rollen aan het omdraaien was en de leiding over nam. Norwood liet het maar gebeuren. Hij zoende rustig terug en voelde zijn hart goed tekeer gaan. Hij keek naar haar. Ze bleef prachtig hoe vaak hij ook keek. Hij merkte dat hij het bureau op geduwd werd en ging er op zitten. Echter kwam Madeline er bij op en duwde hem naar beneden. En op nieuw kreeg hij een kus. Hij keek met glunderende ogen in die van haar. Hij had dit te lang uitgesteld. Hij hield van haar en dat merkte hij. Rustig keek hij naar zijn gulp die ze langzaam open trok. Hij glimlachte. "Waar wacht je op..." vroeg hij nog licht plagend. Hij gaf een paar kusjes op haar schouder. Daarvoor moest hij met zijn hoofd omhoog. De kleine kusjes bleef hij maar geven en verplaatste zo af en toe de positie van zijn hoofd zodat hij op een andere plek een kusje gaf.

Madeline ging met twee benen aan weerszijde van Norwoods heupen zitten zodat ze hem ertussen vastklemde. Haar gouden armbanden om haar pols rinkelde bij elke beweging die ze maakte. Ook de bedeltjes van haar gouden enkelband tikte tegen elkaar aan. ''Moet ik doorgaan dan?'' vroeg ze zelf ook plagend toen ze Norwoods woorden hoorde. Maar zonder er verder nog meer woorden aan te verspillen kleedde ze zowel haarzelf als hem helemaal uit. Madeline boog zich voorover om hem nog een lange kus op zijn lippen te geven. Haar hart bonkte nu in haar keel. Tenminste, dat gevoel had ze.

(De rest is niet gepast om op deze site te schrijven xD)

Norwood keek naar Madeline Hij merkte dat hij vastgeklemd werd, maar toch zou hij haar met gemak los kunnen krijgen. Norwood hoorde haar woorden en glimlachte. "Is dat echt nodig om te vragen?" vroeg hij maar hij hoefde daar geen antwoord op te geven aangezien ze al begon met het verder uitkleden. Norwood glimlachte. Hij glimlachte naar de kus. Zijn hart ging tekeer en hij had een licht versnelde adem. Daarna nam Norwood het weer over.

(Laat ik de rest maar niet beschrijven...)

Norwood legde zich na een tijdje weer rustig naast Madeline op het bureau. Hij hijdge licht en had een bezweet voorhoofd. Hij keek haar aan. "Ik hou van je.." zei hij kalm en gaf haar een kusje op haar wang.

(Ik ben er vandoor, vanavond ben ik er niet aangezien ik examenfeest geef.)

Madeline glimlachte even naar Norwood. ''Ik hou ook van jou'' zei ze zachtjes. Ook zij was bezweet en hijgde licht. De geur van Norwood prikkelde in haar neus. Het rook een beetje naar vochtige bladeren. Als een bos vlak na een flinke regenbui. Het liefst wou Madeline nu even blijven liggen, ze was nogal uitgeput geraakt. ''Kom, we moeten ons maar weer aankleden voor er leerlingen komen'' zei ze zacht terwijl ze zichzelf weer overeind hees. Dat was het nadeel als je het in een lokaal deed. Madeline boog zich voorover om haar kleding te zoeken. Ze pakte ook meteen de kleding van Norwood. Ze gooide het naar hem toe terwijl ze zelf weer in haar jurk stapte. Maar ze had moeite met de strik in haar nek.

Norwood keek naar Madeline. Hij glimlachte en gaf haar nog een kusje. Hij lag tegen haar aan en dat voelde goed. Norwood hees zich ook overeind en glimlachte. "Leerlingen kunnen wachten..." zei hij kalm. "Je blijft belangrijker..." zei hij kalm. Hij glimlachte en ving zijn kleding op. Hij trok ze weer aan en keek kort naar Madeline. Ze had moeite met de strik in haar nek dat kon hij zien. Hij liep naar haar toe. Pakte de twee uiteinde van de strik. Bond de strik vast in haar nek en glimlachte. Daarna ging hij achter tegen haar aan staan en sloeg zijn armen om haar middel. Bracht zijn hoofd vlak langs die van haar en gaf haar een kusje in haar nek. "Hopelijk is hij niet te strak..." zei hij kalm en gaf nog een kusje in haar nek.

Madeline had vaag geglimlacht en licht gebloosd toen ze Norwoods woorden had gehoord. Ze liet het strikken maar aan Norwood over toen het haar niet wou lukken en hij haar kwam helpen. Ze hield met een hand haar haren opzij zodat hij er beter bij kon. Toen hij zijn armen om haar middel legde, legde Madeline haar handen op de armen van Norwood. Ze leunde met haar hoofd lichtjes tegen de zijne aan terwijl haar ogen gesloten waren. Een lichte glimlach sierde weer haar lippen toen ze Norwoods volgende woorden hoorde. ''Nee hoor, hij zit niet ze strak'' zei ze zachtjes tegen hem. Ze bleef zo nog een tijdje met hem staan. Op een gegeven moment draaide Madeline haar hoofd naar Norwood toe en kuste hem zachtjes op zijn wang.

Norwood keek naar Madeline en glimlachte. Hij hoorde haar woorden en knikte. Hij bleef een tijdje zo staan. Norwood was inmiddels al op adem gekomen en bleef kalm tegen haar aan staan. Echter was zijn hart alles behalve gekalmeerd. Norwood keek haar aan toen ze haar hoofd omdraaide en een kus op zijn wang gaf streek hij met zijn hand over haar arm. Hij hield van haar en dat zou zo blijven. Rustig liet hij haar los en liep even de kas binnen. Daarna kwam hij terug met een doosje. Rustig liep hij naar haar toe en keek haar glimlachend aan. Hij opende het langzaam. Daarin zat een mooie bloem. Maar niet zomaar eentje. Het was een zeldzame regenboogbloem. Deze bloem kleurde naar de emoties die in de buurt waren. En momenteel had hij een donkerrode kleur. Norwood wist wat het betekende. Rustig liep hij naar Madeline en gaf haar het doosje. "Het is voor jou..." zei hij kalm en gaf haar een kusje.

Madeline glimlachte licht naar Norwood toen hij over haar wang streek. Ze bleef staan toen hij de kas binnen liep. Ze streek even een lok haar uit haar gezicht en keek op toen Norwood weer terug kwam met een doosje in zijn handen. Ze keek hem even aan waarna ze het doosje van hem aanpakte en keek erin. Een glimlach verscheen rond haar lippen toen ze de bloem zag. ''Norwood, het is prachtig'' zei ze tegen hem en omhelsde hem met een arm om zijn nek geslagen. Ze trok hem even tegen hem aan. ''Dank je wel'' zei ze zachtjes in zijn oor. Ze liet hem weer los en stak de bloem voorzichtig in haar haren. Het donkerrood kleurde nu goed bij de jurk. Madeline sloeg opnieuw haar armen om Norwoods nek maar nu allebei. Ze kuste hem lang op zijn lippen.

Norwood merkte dat Madeline de bloem in haar haar deed en glimlachte. Hij merkte dat ze hem prachtig vond. Ze zei het immers zelf. Norwood glimlachte. Merkte dat hij om de hals gevlogen werd en knikte. "Geen dank..." zei hij kalm. Hij legde zijn handen op haar rug en kuste haar terug. Hij glimlachte. "Ik wil je niet meer kwijt..." zei hij kalm en drukte haar nog even tegen zich aan. De tijd dat ze samen konden blijven begon te dringen aangezien de volgende les bijna kon beginnen. "Ik moet je trouwens nog wat vertellen. Je kende dat monster wel, dat in me zat. Je had het vast wel eens gezien..." zei hij kalm. "Hoe dan ook. Het is er nooit geweest. Het is een illusie geweest van alle omgevene mensen. Het was een vloek die een andere familie op Gren over onze familie uitsprak. Ik was wel aan Esmeralda uitgehuwelijkt maar het monster was er nooit geweest." zei hij kalm en keek haar aan.

PROFILE MAGICIAN

» Het is tijd
» Het is tijd
» Het is tijd.
» Tijd
» Tijd verdoen 2.

Tijd om op te ruimen.

Tijd om op te ruimen.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen