[&Omen] A Little Late

Met een diepe zucht liet Wren zichzelf op de trap neerzakken. Het kon haar weinig schelen dat ze pas bij de etage van de Vuurmagiërs was; screw haar eigen slaapzaal, die van de Luchtmagiërs was nog veel te ver weg. Daarom moest ze nu even rusten. Het was al laat, bedtijd, dus bijna iedereen was al op zijn zaal. Ze zou op moeten schieten, maar iets in haar hield haar tegen. Totaal geen zin in. Waarom moest ze zoveel moeite dan om zichzelf naar bed te slepen? Wren gaapte. Ze wilde het liefst gewoon haar ogen dichtdoen en zich voorstellen dat de trap haar bed was. Ware het niet dat de trap lang niet zo lekker lag als haar eigen matrasje.

Wren sloot haar ogen en leunde tegen de muur aan, terwijl ze haar handen losjes om de trapleuning hield. Bah, waarom moest alles zoveel moeite kosten? Konden ze niet zien dat ze hier gewoon geen zín in had? En morgen moest ze er weer vroeg uit ook.. Wren wilde dat ze toch uitgegaan was, met een beetje energy was ze nu nog lekker aan het feesten geweest. Toch had ze afgezegd, allemaal vanwege die stomme les morgenochtend vroeg. Normaal had ze hem geskipt, maar niet meer nu haar vader een oogje in het zeil hield. Jammer.

Hoorde ze daar voetstappen? Loom opende Wren haar ogen half, om te kijken of er iets was. Ja! Daar kwam iemand! In Wrens moeie brein begon een half plan te vormen, maar voordat ze besloten had dat het eigenlijk best wel een shitty plan was, had ze haar hand al uitgestoken en de enkel van degene die voorbij kwam stevig vastgepakt. 'Hey,' zei ze, gaapte en probeerde haar ogen te openen. 'Kun je me naar boven helpen? Dragen zou helemaal geweldig zijn.' Ze liet de enkel van het meisje weer los om een hand voor haar mond te houden bij een nieuwe geeuw. 'Ik denk niet dat ik het vandaag nog voor elkaar ga krijgen.' Misschien werd ze wel gedragen! Mooi, Wren had behoefte aan een paar slaafjes. Ze wilde wel op een schild de school rondgedragen worden en met propjes smijten, helemaal geweldig! Ah, maar dat was voor nu nog een droom.

OOC: Sorry als dit heel vaag en random is xD Zo is Wren~ Ze is sleepy dus ze is nu nog wel lief ipv explosief~ Ik ben erg benieuwd naar Omen!

Slaperig opende Omen haar rood-oranje ogen. Ze lag nog maar net te slapen, werd ze wakker door... Ja, waar was ze eigenlijk wakker van geworden? Ze had geen idee, maar wie of wat het ook was, ze vond diegene al meteen ver-schrik-ke-lijk. Ze stapte boos haar warme bed uit, maar wel zacht genoeg dat ze niemand anders wakker maakte. Ze streek haar nachtjapon glad, en wreef met een simpel gebaar haar wilde haar uit haar gezicht. Toen ze dacht dat ze wel oké was, deed ze de deur open en keek knipperend tegen het felle licht van de gang in. Ze zag een meisje zitten op de gang, iemand die ze niet kende dus ze nam aan dat ze van een andere afdeling was dan de hare. Eigenlijk moest ze best nodig naar de WC, dus besloot ze om langs de persoon heen te lopen en later met haar af te rekenen, voordat ze straks een scène maakte en daar, nou ja, de hele boel onder liep. Ze probeerde langs de ander langs te glippen maar ze werd vast gepakt bij haar enkel, wat haar geïrriteerd om liet kijken. 'Hey, Kun je me naar boven helpen? Dragen zou helemaal geweldig zijn.' Verontwaardigd keek Omen neer op het blauwharige kind. Wat dacht ze wel niet? Dat ze haar slaaf was of zoiets? 'Ik denk niet dat ik het vandaag nog voor elkaar ga krijgen.' Pfft, jammer voor haar dan! Omen streek een rode pluk uit haar gezicht, terwijl ze zei "Ehm, nee? Loop lekker zelf, ik draag niemand." Met haar neus in de lucht liep ze weg de WC in, hopend dat het kind haar niet zou volgen.

Nee? Loop lekker zelf? Wren was ineens een stuk wakkerder. Afwijzing werd niet getoleerd! Dus rekte zich uit, zei even niets zodat ze zich compleet op opstaan kon focussen. Want man, had zij die focus nodig. Gealarmeerd was nog steeds niet wakker, alert en aandachtig. Ho, een tegelijk. Of nog niet eens. Het meisje liep al door naar de WC's, nogal arrogant was ze. Dan moest ze maar een lesje leren, want Wren tolereerde geen arrogant gedrag van anderen om zich heen. Dat was haar werk! Daarbij was zij er toch beter in dan dat kind. Pff.

Dus stond Wren met veel gekreun en heel veel moeite op, waarna ze achter het meisje aanliep de WC's in. Het was niet alleen haar arrogantie die Wren geïnteresseerd liet zijn. Ze had ook.. behoefte aan meer arrogante mensen. Klonk vreemd, maar het was zo dat de meesten hun arrogante façade dropten zodra Wren eraan begon te tornen. Zij zocht juist mensen die dat niet deden, die het zouden behouden zelfs al ging de hele wereld erop staan. Want dat waren leuke mensen om mee te ruziën, om mee om te gaan. KC, iemand die ze laatst ontmoet had, zij was zo'n iemand geweest. Iemand waar Wren het wel mee zou kunnen vinden. Ach, birds of one feather flock together, niet?

'Heeeeey,' zei Wren, terwijl ze de WC's binnenliep. Waar was dat kind? 'Ik ga zelf wel lopen hoor,' zei ze, om de ander 'gerust te stellen'. Maar nu.. 'Ik ben Wren, wie ben jij? Ik heb je nog nooit gezien hier,' zei Wren, waarna ze tegen de muur aan leunde. In de spiegel kijken zou haar zelfvertrouwen nu vast geen goed doen. Na die attitude wilde Wren echt meer over haar uitvinden, dus ze zou hier niet weggaan voor ze wat informatie had over dit kind. En ja, Wren was heel koppig. 'Dus, ben je nieuw hier? In welk jaar zit je?' Wren schraapte haar keel wat om de slaperigheid uit haar stem te halen. Damn, concentreren was lastig. Maar het hoefde maar heel even! Misschien hielp het.. Ja! Zonder er verder bij na te denken liep Wren naar de wasbak, waar ze haar gezicht onder de kraan stak en er een flinke straal water uit liet lopen. Happend naar lucht kwam ze vervolgens weer naar boven, wiste het water uit haar gezicht. 'Wow!' bracht ze uit. Dat hielp beter dan ze gedacht had! Cool, nu was ze weer wat wakkerder, voor even.

Het roodharige meisje wreef vermoeid in haar ogen en ging een toilethokje in. Ze deed het hokje op slot, gaapte en net toen ze wilde gaan zitten hoorde ze de stem van het andere meisje. 'Heeeeey,' Ugh. Met een bons liet ze haar hoofd tegen de deur komen en ze staarde naar haar voeten. 'Ik ga zelf wel lopen hoor,' een zucht ontsnapte uit de mond van Omen. Kon dat kind niet gewoon opdonderen? 'Ik ben Wren, wie ben jij? Ik heb je nog nooit gezien hier,' voordat ze antwoord kon geven, ging Wren weer verder met het bombarderen van vragen. 'Dus, ben je nieuw hier? In welk jaar zit je?' Met een akweer een zucht opende Omen het toilethokje, om te zien dat de ander een plens water in haar gezicht gooide. "Mijn naam is Omen, ik ben 13 en ik zit in het 2e jaar. Kan je me nu alléén laten?" Riep ze geërgerd uit en ze voelde hoe haar handen begonnen te gloeien. Nee, dat kon ze niet doen! Dat mocht niet, ze kon geen controle verliezen! Maar toen ze naar haar handen keek zag ze twee handen bedekt met vuur, wat haar alleen nog maar bozer maakte. Door haar grote vriendin Wren hier was ze haar controle verloren! Met grote stappen beende ze op het meisje af en keek haar dreigend aan. "Ga weg, of ik steek je in de brand!" Een gefrustreerde gil ontsnapte en steeds bozer keek Omen Wren aan.

Nu ze weer een beetje kon functioneren, keek Wren pas echt naar het meisje dat ze gevolgd was. Rood haar, ogen die ook bij die kleur in de buurt kwamen. Zolang ze maar geen Vuurmagie ging uitoefenen, want.. Wren rilde al bij de gedachte. Ze besloot even wakker te worden door de kraan van de wasbak aan te zetten en dat water in haar gezicht te plenzen, waarna ze zich weer tot het meisje richtte en wat vragen stelde. Het kind leek erg geïrriteerd, maar dat kon Wren eigenlijk niet boeien. Daarnaast; wat boeide haar dan weer wel?
Het meisje heette dus Omen en was pas 13! Haha, ze was echt jong en klein, alhoewel Wren zelf ook vrij klein was. Kan je me alleen laten? 'Zijn we een beetje heetgebakerd?' zei Wren, met een licht geïrriteerde stem. Kom op. Dit was niet eens het ergste wat ze ooit had laten zien en dit meisje flipte m al uit. Beetje overdreven als je het haar vroeg.

Het bleef echter niet bij een beetje gegil. Haar handen vlogen in de fik. Wrens ogen werden groot en voordat ze ook maar tegen zichzelf kon praten om te zeggen dat ze haar grote zwakte niet kon laten zien, drukte ze zichzelf al tegen de muur aan en schoof ze naar de deur toe. 'Jezus, man,' klaagde Wren, die ondanks haar trillende stem nog steeds brutaal kon zijn. 'Jij bent licht ontvlambaar. Er slapen mensen! Daarnaast, waarom is het nodig om gelijk met vuur te smijten.. Onvolwassen puber,' klaagde Wren, terwijl haar stem steeds iets zachter werd. Ze wilde zover mogelijk weg zijn van het vuur. Snel verdween ze om de hoek van het toilet en bleef daar even staan. Damn. Als dat kind maar niet terugkwam! Door de plotse angst die ze had gevoeld, was ze ineens weer moe. Het had haar leeggezogen. Ze wilde wel naar boven, maar het ging niet.. Daarom leunde ze maar over de leuning op deze verdieping en keek een beetje naar beneden, hoopte dat dat Omen kind haar zou negeren als ze uit het toilet zou stompen. Misschien kon ze haar nog pootje haken. Maar vuur! Hoe kon ze haar zomaar in de fik willen steken? Als ze dit kind nog eens tegen zou komen.. Ze stond in ieder geval op Wrens zwarte lijst en nee, dat was niet goed. Dat was helemaal niet goed.

Verbaasd en best een beetje beschaamd keek Omen hoe het andere meisje bang tegen de muur aanduwde en naar de deur toeschoof. Toch had ze nog een grote bek, want ze zei 'Jezus, man,' Het klonk wat trillerig, maar toch brutaal. 'Jij bent licht ontvlambaar. Er slapen mensen! Daarnaast, waarom is het nodig om gelijk met vuur te smijten.. Onvolwassen puber,' de stem werd steeds zachter en aan het eind was het niet veel meer dan wat gefluister. Met een ontzette blik in haar ogen bedacht de leerling zich dat ze de ander bang had gemaakt en bedreigt. Toch kon haar vuur niet doven en met haar ogen gesloten om haarzelf weer in de hand te krijgen, hoorde ze Wren uit de WC's stappen. Oké, Omen, je bent niet boos meer.. Niet boos. Klaar. Adem in, adem uit. Pffff... Omen werd steeds rustiger en na een korte tijd waren haar handen weer normaal. Ze moest haar excuses aan gaan bieden!

Met grote stappen liep ze nu ook uit de WC's en keek om zich heen, of ze de andere leerling kon vinden. Daar was ze, ze leunde tegen de leuning van de trap aan en met haar blik op de ander gefocust liep Omen naar voren. "Hé, Wren?" Zei ze, terwijl ze knipte met haar vingers om de aandacht te krijgen. "Sorry van daarnet. Ik-ik kan mezelf denk ik niet echt in de... d-de..." Nee! Ze kon zichzelf príma in de hand houden! "Ik liet mezelf even gaan." Ze keek Wren afwachtend aan, benieuwd hoe ze zou reageren.

Ze moest hier weg. NU. Zo snel mogelijk. Wren hield er niet van om als een marshmellow boven de barbecue te hangen, laat staan dat ze dat ook zomaar liet gebeuren. Hoewel ze zelf een Vuurmagiër was en in principe de kracht had het vuur van Omen - iemand die veel minder skills had dan zijzelf, gebaseerd op het jaar waar ze in zat - te doven of een andere kant op te sturen. De angst bevroor haar echter en ze kon alleen maar getraumatiseerd naar de vlammen staren en weg proberen te kruipen. Het lukte, godzijdank, waarna ze het toilet uit struikelde en bij de trap ging staan om weer op adem te komen. Zolang ze het vuur niet zag, was het allemaal nog best te doen hoor. Het was doodeng, maar verder.. Goddamn. Wren haalde trillerig adem. In, uit, in. Ze moest weer rustig worden.

Hé, Wren? 'AAAH!' Wren gilde en keek geschrokken op. Ze was zo in gedachten verzonken geweest dat ze Omen niet aan had horen komen. Ze had van iedereen kunnen schrikken op dit moment, dus helemaal van het meisje dat die angst die zich vastbeet in haar brein had veroorzaakt. 'WAT,' zei ze daarna, veel te hard. Boeide zij erom als ze gepakt werd voor te laat op zijn. Op het moment boeide weinig haar meer. Weg met dat vuur, weg met dat meisje. Sorry van net, natuurlijk. Blablabla. Wren trok een wenkbrauw op en keek Omen fronsend aan. 'En.. hoeveel spijt het je echt?' Ze klonk nog steeds gespannen, maar ze realiseerde zich ook dat ze misschien wel wat uit deze situatie kon halen. 'Ja, je liet jezelf zeker gaan,' zei Wren, die zich realiseerde dat ze ook wel wat getraumatiseerder moest kijken als ze wat wilde krijgen. Nou, dat kon gebeuren. Je was een Drama Queen of je wat het niet, eh? Hoe dan ook. 'Ik weet niet hoor, je hebt me echt hartstikke bang gemaakt,' zei Wren, die zowaar wat tranen in haar ogen wist te krijgen. 'Dus ik kan je excuses nog niet accepteren..'

PROFILE MAGICIAN

» Cat and Mouse ║ Omen
» Too little too late, again. [&MOHAVE]
» Studying late... | Rhys
» Late night // savador
» Ziva - A late night

[&Omen] A Little Late

[&Omen] A Little Late

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen