Leraar zijn betekende meer dan zomaar voor de klas staan en uitleggen. Het was belangrijk om je leerlingen te leren kennen en te weten wat ze wel of niet konden doen, waar ze aan toe waren en hoe je met ze om moest gaan. En ook al was hij niet zo handig in sociale interactie, zelfs Calico had hier een beetje inzicht in gekregen. Daarom had hij deze les bedacht en vond hij hem zo belangrijk; het was nodig om te weten op welk niveau de leerlingen zaten. Natuurlijk was het onmogelijk om alle leerlingen tegelijk in zo’n les te ontvangen en te observeren, maar op deze manier was er in ieder geval een begin. Alles op z’n tijd. En niet alleen leerlingen waren welkom, ook de Vrouwe van het Water was uitgenodigd, omdat het vast een goed begin was voor hun queeste naar de goede opvolger. Calico had op haar verzoek ingestemd en dan hield hij zich daar ook aan.

Eenmaal aangekomen op de afgesproken plek zette de man zijn tas met wat papieren erin op de grond bij een paar rotsen die prima als zitplek dienden. Hij wilde de Legendarische Magician en zichzelf wel een zitplek kunnen aanbieden, maar om nou met stoelen te gaan slepen vond hij te ver gaan. Meer voorbereidingstijd had hij niet nodig, dus het wachten was op de students. Gilbird was intussen vrolijk aan het kwetteren en rondvliegen; hij had er duidelijk zin in. Het vogeltje wist dan wel niet precies wat er aan de hand was, maar wel dát er iets aan de hand was, dus hij was enthousiast. De kapitein zocht een droog plekje op de rotsen en ging daar zitten, wachten tot zijn matroosjes er waren.

Als allereerste kwam Fealwen aan. ”Ahoy, me lady,” begroette hij haar, ”Gelukkig heb je mijn uitnodiging ontvangen en kun je aanwezig zijn.” Ook Gilbird tijlpte wat als begroeting en de piraat schoof een stukje opzij op het rotsblok, om aan te geven dat de vrouw daar ook plaats mocht nemen als ze dat wilde. ”Ik zal de les leiden en rondlopen, maar natuurlijk ben jij ook vrij om dat te doen. Zoals afgesproken zal ik zorgen dat de students niet vervelend gaan doen en als ze dat toch zijn, geef het alsjeblieft aan.”

De man begroette iedere persoon die aankwam en toen eenmaal iedereen er was, stond hij op. ”Ahoy¹ students, ik ben Calico Puroisen Rack’am en dit is Gilbird,” begon hij zijn introductie, waarbij hij even een onzichtbare hoed van zijn hoofd tilde, ”Noem me Calico, Captain, Master, Master Calico, I don’t really care, ik wil gewoon dat jullie goed meedoen. Luister naar wat ik zeg, doe je best en have fun. De dame daar is mevrouw Fel'dan, maar zij is hier puur om te observeren. Val haar niet lastig met allerlei vragen of opmerkingen.” Even een korte pauze zodat het kon bezinken. ”Zoals jullie vast wel weten is deze les bedoeld om elkaar te leren kennen en dan vooral ik jullie. Ik ben benieuwd wat jullie niveau is en wat jullie kunnen. Dus is het plan om een kleine showdown of duel te houden. Ik deel jullie in in tweetallen en dat is dan je partner voor de rest van de les. Ik zal rondlopen en kijken hoe jullie het doen. Speel een beetje met je magie, probeer je partner te overtreffen, laat zien wat je kunt! MAAR..!” korte pauze om de aandacht weer te krijgen, ”..Geen directe aanval op elkaar. Geen gevaarlijke spreuken. Het is niet de bedoeling dat jullie elkaar verwonden of kielhalen. Mocht je niet zeker weten of je spreuk veilig is, meld dit aan je partner en aan mij, dan blijf ik erbij, savvy²?” Om zijn woorden extra kracht te geven keek hij de groep leerlingen aan. ”De tweetallen zijn als volgt: Selix en Yinthe, Gavriil en Adrian, Aubree en Renly. That's all, denk ik. Vragen? Anders mogen jullie beginnen.” Hij was erg benieuwd hoe de leerlingen het zouden doen. Misschien was er veel werk aan de winkel, maar wie weet lag het niveau hoog.

¹ = Piratenmanier om anderen te begroeten.
² = ‘Begrepen, matey(s)?’

Ze had een nette mededeling ontvangen over de les waar ze aan deel zou nemen. Niet zelf, natuurlijk, maar als observator. Op de achtergrond. Calico zou de les bij de Waterval geven. Een prima locatie; wie ging er nu vechten in een klaslokaal? Daar was ruimte, privacy en vooral water. Prima keuze. Er kwamen niet zoveel leerlingen, wat het observeren voor haar gemakkelijk zou maken. Calico had alvast een lijstje van de namen meegestuurd. Zes leerlingen deden mee, waarvan ze er eentje al een keer tegengekomen was terwijl ze Bela uitliet: Aubree Kingston. Een rasechte Cassiaan, ze was wel benieuwd. Maar wel meer van deze leerlingen hadden Watermagie, dus ze moest nog maar afwachten wat ze zou zien. Het feit dat ze erbij kon zijn betekende wel veel voor haar. Het gaf haar een duidelijk beeld van wat ze kon verwachten op deze school en het zou haar helpen in haar zoektocht. Het viel haar alles mee dat Calico haar zo wilde helpen, hierdoor werd alles wat behapbaarder.

Ze had Bela in Ilma gelaten, zodat het dier de les niet zou verstoren. Ze had er wel vertrouwen in dat hij stil zou zijn, maar je wist nooit wat leerlingen deden. Op zich vond Fealwen het niet erg dat ze Bela aaiden, maar het zou het doel van de les ondermijnen als de leerlingen alleen met de witte pluizebol bezig waren. Dat was totaal niet haar bedoeling. Even keek ze op de klok: ze wilde ruim van tevoren arriveren, zodat ze al rustig kon zitten als de leerlingen kwamen en desnoods nog wat door kon spreken met Calico. Maar dan moest ze nu wel opschieten. De Waterval was niet echt dichtbij de Toren en zij moest ook nog eens vier verdiepingen omlaag. En om nou moeilijk te gaan doen met magie om er sneller te komen was niet helemaal haar ding, dan kon ze net zo goed gaan lopen. Fealwen nam spullen mee om notities op te maken, maar verder niets. Ze ging ervanuit dat ze niet meer hoefde te doen dan dat.

Gelukkig was ze de eerste die arriveerde. 'Calico,' groette ze hem, met een knik van haar hoofd en een lichte glimlach. Hij groette haar, evenals het vogeltje, dat ook een lachje kreeg. Daarna vertelde Calico haar wat. 'Natuurlijk, beloofd is beloofd, niet?' vond Fealwen. 'Daarnaast heb ik het volste vertrouwen in de les en je leraarschap. Ik zal het aangeven als ze zich misdragen,' beloofde ze. Hmm, zij was ook vrij om wat te doen in de les? Prima. 'Goed, dan zal ik misschien af en toe naar een duellerend paar toelopen om wat beter te kijken. Verder zal ik me zo weinig mogelijk met de les bemoeien,' zei ze. Ze was hier te gast; het was niet de bedoeling dat ze het over ging nemen. Niet dat Calico erover zou klagen, maar ze ging ervanuit dat hij de nodige voorbereiding wel getroffen had. Hij wist wat hij deed en zij zou toekijken terwijl hij te werk ging. 'Nog bedankt voor de uitnodiging,' zei ze nog, wilde hem laten weten dat zijn stiptheid en medewerking zeer gewaardeerd werden van zijn kant. Iemand om te helpen was immers nooit weg!

Rustig nam ze plaats op de rotsen die als zitplek konden dienen en legde haar schrijfwaren op schoot. Nu hoefde ze er nog niets mee te doen. 'Ook nog bedankt voor de namenlijst,' merkte ze op, toen ze er even aan dacht. 'Ik denk dat deze les zeer nuttig zal zijn voor mij.' Toen was de tijd om te kletsen ineens over; daar kwamen de eerste leerlingen al. Wat moest het vreemd zijn; sommigen zouden niet eens weten wie zij was, vanwege haar afwezigheid. Ze was wel in de media, maar niet iedereen volgde die natuurlijk. Dus ja, wie was dan die kleine vrouw die daar op de rots zat, met een pokerface en een rustige houding? Ze deed alsof ze hier thuishoorde, alsof dit het normaalste was wat er kon gebeuren. Natuurlijk was dat niet zo, er kwam niet elke dag een LM langs. Hoe dan ook, zij ging dit niet hypen. Het was hoe het was, prima.

Toen de leerlingen er waren begon Calico met zijn introductie. Eerst zichzelf voorstellen, daarna haar. Hopelijk zouden de leerlingen luisteren en haar niet teveel aanspreken; ze was hier niet voor gezellige praatjes, dat deed ze wel buiten werktijd onder het genot van een kop thee en een koekje. Stil zat ze daar, knikte enkel naar de leerlingen toen ze genoemd werd. Meer aandacht hoefde er niet op haar gevestigd te worden en haar doel was ook niet duidelijk; prima. Ze moesten veilig vechten, gewoon laten zien wat hun niveau was. Prima. Fealwen ging wat rechter zitten toen de indeling bekend gemaakt was en wachtte af. Ze was benieuwd naar wat de leerlingen zouden laten zien. Kom maar op!

OOC: ik zal niet iedere keer posten nadat iedereen is geweest, dus jullie hoeven niet op mij te wachten. Dit omdat ik alleen observeer en het onnodig is iedere keer een post te schrijven. Het kan zijn dat Fealwen naar een groepje gelopen komt om iets te vragen of wat beter te kijken, maar verder doet ze vrij weinig aan interactie. Succes!

Het begon stilletjes aan kouder en kouder te worden, al leek Adrian er niet al te veel last van te ondervinden. Zijn secondaire vuurmagie hield hem wel warm. Al had hij niet bepaald veel zin in de les die komen zou, de watermagie les. Dit kwam puur omdat hij het absoluut niet kon, daarom had hij zich ingeschreven, om het te leren. Adrian zijn tripje richting de waterval duurde niet al te lang, dus hij arriveerde best vroeg. Zijn blauwe oog keek richting de leerkracht die zich haast meteen al begon voor te stellen. "Goedemorgend," zei hij terwijl hij naast een van de leerlingen ging staan, luisterend naar elk woord dat ze zeiden. Even verloor hij zijn aandacht toen Calico begon over het bezoek dat hier was, een legendarische magiër, wauw. Wat een eer, vond hijzelf en hij liet zichzelf toe om even een blik te werpen op de dame die aanwezig was. Een korte glimlach schenkte hij haar en dan luisterde hij weer verder. Dus hij moest laten zien wat zijn niveau was, bedoelde hij dan van welke magie dan maar ook? Of puur watermagie? Het was een beetje onduidelijk, dus even leek hij gewoon stil te staan, nadenkend of hij nu net het juiste zou doen of helemaal in de afgrond zou vallen door de verkeerde magie te gebruiken. Uiteindelijk was hij tot de beslissing gekomen en ging hij gewoon hetgene doen waar hij zich het lekkerste bij voelde, gewoon een paar simpele dingen voor op te warmen om het zo te zeggen.
Even gaf hij de andere jongen de tijd om dan te beginnen.

Adrian’s blik ging richting Gavriil en hij begon met een kleine spreuk, iets simpels. Een zwarte schaduw schoot uit de grond en deed een poging het been van Gavriil vast te nemen. Als andere magie niet was toegestaan, zou hij wel een poging wagen met watermagie.

(laat en derp, sorry )

Het was een moeilijke beslissing geweest voor Gavriil om lessen watermagie te gaan volgen. Wat vreemd was aangezien hij een Cassiaan was. Maar watermagie was nou net het probleem. Door zijn eigenaardigheden veranderde water meteen in ijs zodra hij het aanraakte. Waarom dat was wist hij niet. En als hij erachter wilde komen zou dat waarschijnlijk een bezoek aan de dokter of psychiater betekenen. Iets wat hij het liefste wilde vermijden. Maar hij had zich er toch overheen weten te zetten en had zich aangemeld voor de lessen watermagie. Hij zou vanzelf wel zien waar het schip strandde.
Met zijn tas over zijn schouder verliet hij het lokaal waar hij zojuist nog les had gehad en liep naar het lokaal watermagie. Een briefje op de deur trok zijn aandacht. De les die hij moest volgen zou buiten plaatsvinden bij de waterval. Gavriil greep naar zijn zilveren zakhorloge. Dan mocht hij wel opschieten. Het was bijna tijd. Direct begon hij in versnelde pas te lopen. Alleen met een wonder zou hij nog op tijd komen. Het laatste stuk naar de waterval rende hij zelfs. Hijgend kwam hij bij het kleine groepje aan. Naast hemzelf zag Gavriil maar twee andere leerlingen. Waar was de rest? Misschien zouden de anderen later komen. Behalve zijn klasgenoten stonden er nog twee andere mensen. De man moest hun docent zijn aangezien de naam op het inschrijfformulier Master Calico was. Maar wie de vrouw dan was...of wacht. Gavriil herkende haar wel. Was zij niet? Als hij het zich goed herinnerde was de vrouw die daar stond Vrouwe Fealwen, Legendarische Magiër en beschermvrouwe van Cassia. Ging zij toekijken bij de les? Gavriil slikte even. Hij probeerde er maar niet teveel aan te denken en wende zich tot de leraar. Hij stelde zich voor als Master Calico en de vrouw naast hem inderdaad als Fealwen. De opdracht was verder duidelijk. Gavriil keek rond op zoek naar Adrian, de jongen die vandaag blijkbaar zijn partner was. Hij had hem al snel gevonden en de jongen opende de aanval. Lichtelijk verrast herkende Gavriil Shadraanse magie. Hij dacht dat deze les watermagie was. Met een vloeiende beweging trok hij een dikke straal water naar zich toe en stuurde het naar zijn benen. Het water hoefde niet eens in contact met zijn lichaam te komen om door de altijd aanwezige lage temperatuur om hem heen in ijs te veranderen. Zo stond hij stevig in de grond vast. Hij haalde een nieuwe straal water naar zich toe. Deze stuurde hij op Adrian af. Geen direct aanvallen had Master Calico gezegd. Dus als een slang wikkelde het water zich om Adrian heen, of probeerde dat in elk geval. Ingehaald door het ijs probeerde Gavriil Adrian in te sluiten in een dikke ijs gevangenis.

(Super laat)