Strangers To The World [ Nocte ]

Het was altijd bevrijdend.
Er waren periodes waarin hij helemaal niet terug keerde naar zijn ware vorm, perioden waarin hij serieuze dingen moest regelen en dat nou even niet ging als een lava monster wat alle papieren zowat zou verschroeien. Het waren perioden waarin hij zich zo mens mogelijk moest gedragen en even niet zijn ware vorm moest aannemen, iets waar hij niet veel moeite mee had, maar iets wat wel op den duur impact had. Immers bleef hij als dier naar zijn instincten luisteren en wilde hij liever op vier ledematen lopen in plaats van twee. Hij wilde in vuurtjes liggen en vrij rondlopen, geen mens die op hem zou jagen of hem zou willen gebruiken voor verkeerde doeleinden. Maar meestal ging dat gewoon niet, zeker niet toen hij op Razen was en ook niet nu hij hier was. Hoewel mensen hier niet zozeer op hem zouden gaan jagen, bestond nog steeds het feit dat hij enkele duizend graden heet was in zijn ware vorm.

Toch liep hij hier, weer in zijn salamander vorm. Hij moest het af en toe loslaten, rondlopen op vier poten en zich weer als een dier voelen. Soms zat hij ook enigszins vast tussen mens en dier, allemaal heel verwarrend en dan vergat hij nog wel eens hoe hij zich ook al weer als een mens of dier moest gedragen. Het was ook niet heel makkelijk, zijn situatie, maar er was vrij weinig wat hij kon doen om dingen te veranderen. Hij kon dingen wel dragelijker maken voor anderen.
Daarom had Agni om zijn vier poten een dikke laag zwart gesteente gecreëerd, waardoor zijn stappen geen brandplekken in het gras achterlieten. Hij probeerde al zijn magma goed bij elkaar te bundelen, zodat er geen lava van hem af droop en had een dun laagje gesteente om zijn lichaam gemaakt, waar wel enige barstjes in zaten. Niet erg, hij lekte in ieder geval geen lava en kon op deze manier niemand ernstig verbranden.

Neuriënd liep Agni naar de ruïnes toe, een plaats waar hij eerder nog was geweest. Voor hem was het een perfecte plaats om te zijn, omdat er vrijwel geen leerlingen kwamen en hij hier gerust al zijn lava los kon laten. Niemand zou bezeerd raken en zijn lava zou uiteindelijk toch verstenen op het al rommelige gebied, dus dat zou verder niet erg zijn. Tenzij ze expliciet niet wilden dat hij de ruïnes beschadigde, maar dat deden ze toch met de lessen? Of hadden ze daar toestemming voor? Hij moest het eens navragen.
Toen Agni zeker wist dat er niemand in de buurt was, loste hij het gesteente om zijn lichaam en poten op. Het viel uiteen en smolt in zijn brandende kern, waardoor hij voelde hoe zijn magma weer aangevuld werd. Een fijn en warm gevoel, alsof hij net een lekkere maaltijd had gehad. Hij liep op een halve muur af en klom zo op vier poten langs de muur omhoog, om daarna bovenop de muur te zitten en uit te kijken over het gebied. Zo mooi… Hij vond SSA nu al een leuke plaats om te zijn.
Een hitte in de buurt ging niet aan hem voorbij. Zijn gloeiende ogen gingen in de richting van de veel te hoge lichaamswarmte die hij in de buurt voelde. Het kon ongetwijfeld een normaal persoon zijn, dus het was óf Lilith, of iets anders. Zijn blik viel op een zwevend zwart ding in de lucht. De salamander kroop wat ineen en keek behoedzaam naar het ding, niet wetend wat het was. Het zag er alleen niet al te… lief uit.

[ OI, GLOW STICK DUDE ]

Ah..de Ruïnes..een leuke plek..zelfs overdag..de oude geuren hier waren nog sterk. Geuren die hem deden denken aan vroeger. Want ondanks dat Nocte nooit echt terug keek op zijn verleden, was hij erg nostalogisch. Iedere keer als hij iets zag wat hem aan vroeger deed denken, lachtte hij enkel. Van binnen dat wel. Van buiten was er niets te zien. Echter..de verveling sloeg weer bij hem toe. De Ruïnes waren wel leuk en aardig..maar er was niemand..geen slachtoffers..geen interessante mensen..niets..Hij zuchtte, en zweefde verveeld om een pilaar heen.
Na een tijdje rook hij echter een interessante..warme geur. Een geur die oud was en..beestachtig..als een vulkaan demoon..maar dit was geen demoon..nee dit was iets anders ouds..en het rook lekker..hij volgde de geur. Hij zag na een tijdje een klein vreemd wezentje op ene muurtje zitten. De geur werd sterker naarmate hij dichterbij het wezen kwam. Wat dus moest betekenen dat de geur van het wezen kwam. Hmn..een geur als vuur rook hij..oud vuur...een wezen gemaakt van vuur? Nocte keek bedenkelijk. Zal het dan betekenen dat..dit wezen van oud vuur was gemaakt..Dan zou het beest vast heel lekker zijn.. In een snelle beweging was Nocte bij het beest, pakte het in een snelle beweging van het muurtje af, en gooide het in zijn mond. Echter, toen het wezen in zijn mond was, kreeg hij een zeker brandend gevoel, alsof hij veel te hete soep naar binnen had geslokt. Hij spuugde het wezen uit. De demonen kwijl die erbij vrij kwam, zorgde voor schroeiplekken overal. “Aah..aah..heet heet!” Hij deed zijn tong uit zijn mond, en wapperde met zijn hand tegen deze in een poging deze te koelen. Nee..dit wezen was niet gemaat van oud vuur...Nu pas zag hij dat er magma van deze afdroop.

» We're killing strangers
» Rule the world - Save the world
» Master of Pranks [NOCTE]
» Just arrived. [&NOCTE]
» What sugar does || Nocte

Strangers To The World [ Nocte ]

Strangers To The World [ Nocte ]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen