Mae .
 PROFILE Real Name : » Captain Fluffledork. Posts : 10 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Wood.Klas: Fourth class.Partner: You stain my pages.
 |  Onderwerp: ღ ;; Lost Little Soul.  zo jul 13 2014, 23:59 | |
| Closed!! :: [Pomme]
Haar voetstappen tikte op de koude stenen die de vloer vormde. Rondom haar waren deuren, waarachter zich waarschijnlijk cellen bevonden. Ze rilde. Haar warme lichaam leek de kou aan te trekken. Ze wreef met haar handen over haar bovenarmen terwijl ze kleine wolkjes condens uitademde. Oh, wat ze nu niet had willen doen voor licht- of vuurmagie... Ze kon amper 3 meter voor zich uit zien en had het waarschijnlijk nog nooit zó koud gehad. Als ze wist wat ze hier zou aantreffen had ze drie truien, haar dikste broek en tienduizend paar sokken aangedaan, maar in plaats daarvan liep ze met shorts, een blauw bloesje en een rode blazer met opgerolde mauwen door de kille kerkers.
Waarom ze hier was? Door een stomme truth or dare, verdorie. Ze had het gespeeld met een paar van haar vrienden, maar de eerste truth had haar ontzettend van streek gemaakt. Als alle vragen zo zouden zijn, dan had ze er nu al genoeg van. Vandaar dat ze bij haar volgende beurt 'dare' had gekozen, maar dat pakte ook niet zo goed voor haar uit. Het groepje had aan het slot lopen wrikken en peuzelen totdat één van de jongeren, een jongeman begaafd met watermagie, van ijs een replica van de sleutel maakte. En toen klikte het slot binnen no-time open en stond Mae Oldswood in haar shorts op de afgebrokkelde trap.
Een rilling gleed over haar rugwervel heen en ze wreef nog wat sneller over haar armen, hopend dat de warmte die ze daar op zou wekken zich door haar hele lichaam zou verspreiden. "Jongens? Weet je wel niet hoe lang ik hier al zit?" Waarschijnlijk pas iets van 3 minuten. Ze draaide zich naar de trap en hief haar hoofd, hopend dat het luik open zou gaan en ze weer omhoog kon komen. En toen hoorde ze achter zich geschuifel. Stokstijf bleef ze staan, haar mond half open met de woorden die ze tegen het luik wilde roepen nog op haar tong. Ze liet haar hoofd zakken en keek voorzichtig over haar schouder, hopend dat ze niets anders dan een muis of een heel vriendelijk gezicht zou zien. "Hallo?" zei ze, haar stem iets zachter dan bedoeld, maar duidelijk hoorbaar in de lange gang. |
|
