Grenzen kende ze niet, ze kon niet stoppen totdat ze totaal uitgeput was en zelfs dan ging ze soms nog door. Totdat ze bijna op het punt stond om haar bewustzijn te verliezen, dan pas stopte ze. Ze probeerde haar grenzen groter te maken, te verbreden en zo sterker te worden. Vuur probeerde ze zo lang vast te houden tot het haar te veel werd en iedere keer als ze het probeerde ging ze een beetje vooruit. Al was het maar een duizendste procent dat ze vooruit ging, ze deed het. Hijgend duwde ze zichzelf weer op het drogen, zodat ze aan de kant van het water kon zitten. Baantjes trekken was iets wat ze al van kleins af aan deed, voornamelijk om na te denken maar ook voor de conditie die het ontwikkelde. Natuurlijk deed ze het niet dagelijks, maar wel als ze ergens over na moest denken. En vandaag was weer zo'n dag. Ze voelde zich niet op haar gemak na het gesprek met Savador, hij gaf haar de rillingen. Nu begreep ze pas hoe erg shadranen waren en hij was het perfecte beeld voor de verschrikkelijkste shadraan die ze ooit gezien had. Haar blik gleed over de rand van het zwembad, het was gelukkig nog vroeg in de ochtend en de meeste kinderen lagen nog te slapen of wat ze ook deden in de ochtend. Haar ogen gleden vervolgens naar haar eigen lichaam. Ze was nog zo jong, maar haar buik vertoonde een lelijk litteken dat haar iedere keer weer dwars zat. Ze slikte en keek weer voor zich uit, aandacht geven aan haar eigen littekens wilde ze niet. Het litteken op de buik was er één maar er waren er wel meer en dat was op sommige plekken aan haar te zien. Trauma's van vroeger, dat waren het.

& Open

Er klonk een zacht gesis toen Zack het wateroppervlakte raakte, gevolgd door een aantal flitsen. Het ging allemaal zo snel dat het bijna niet zichtbaar was. Een vijftal van de grijs-roze vissen hadden dit hoekje van het zwembad gisteren bij toeval ontdekt en als hun territorium geclaimd. En nu de jongen er zo ruw in sprong verstoorde dat hun betrekkelijke rust. En dat waardeerden de Pez saltando niet bepaald. De vijf begonnen te naderen, hun traagheid perfect compenserend met snelle teleportaties, tot ze dichtbij genoeg waren om de twee aanwezigen aan te vallen. Deze subsoort was sowieso al erg aggresief en wilde nu zeker bloed zien.

5 Pez saltando tegenover twee magiërs, hoe zou dit aflopen?
Klik hier voor informatie over de pez saltando

Ziva sloot haar ogen toen iemand anders het zwembad in dook en baantjes begon te trekken. Ze wilde gewoon even wat rust hebben, weg van de slaapkamers en het kasteel, weg van de mensen die haar in de gaten houden, weg van deze nieuwe plek. Ze wilde terug naar vroeger gaan, naar haar vader en voorkomen dat hij zou verdwijnen. Voorkomen dat hij in de gevangenis zou belanden en voorkomen dat hij zou sterven. Ze slikte zachtjes en een vage glimlach verscheen op haar gezicht. Als ze toen die macht eens had gehad om die mannen te stoppen, dan zou ze nu niet zo zijn. Dan zou ze misschien wel een naïeveling zijn, iemand die de wereld vrolijk inzag en niet zo'n reusachtige hekel had aan Shadranen - dan zouden zij echter wel de grootste hekel hebben aan haar karakter. Ze opende haar ogen weer en die gleden terug naar de jongen die baantjes aan het trekken was. Waarschijnlijk ook iemand die even rust wilde hebben of wilde nadenken, zoals zij altijd deed als ze ging zwemmen of sporten. Trainen liet het bloed goed door haar lichaam lopen, dus ook door haar hersenen, en meestal als ze aan het sporten was kwam ze op de beste ideeën of wist ze alle problemen op een rijtje te zetten. Zachtjes zuchtte ze en ze duwde zichzelf weer in het water. Misschien was het maar beter ook dat ze dit deed. Het gaf haar rust.

Bam en weg was de vrede. Haar helderblauwe ogen schoten wagenwijd open bij het snijdende gevoel in haar been en zonder erbij na te denken stootte ze een luide gil uit. Het kwam eruit alsof ze nog een klein kind was, iets wat ze eigenlijk wel was, maar pijn was iets waar ze een hekel aan had. Ze had al genoeg pijn geleden en dit, wat was dit? Haar voeten begonnen flink heen en weer te trappelen, proberende het wat haar pijn deed weg te slaan. Paniekerig draaide ze zich weer om naar de kant en hees zich er weer uit, meteen een blik werpende op haar been, waar enkele sneeën in zaten die prikten als de hel. Haar blauwe kijkers gleden naar het water. "Wat.." Fluisterde ze verbaasd in zichzelf toen ze de dieren zag. Roze gekleurd en iets wat ze niet eens had opgemerkt toen ze het water in ging. Stom, stom stom. Ze hield haar blik gefocust op de dieren, totdat ze merkte dat er nog iemand in het water hoorde te zijn. Haar blik gleed over het water heen, zoekend naar de jongen die net baantjes aan het trekken was. Wat was hij nu aan het doen? Hadden deze dieren hem ook al bereikt?

Met het voordeel van de verrassing overrompelden de visjes het tweetal initieel. Zowel de jongen als het meisje werden tot bloedens toe geraakt met de scherpe staartvinnen van de Pez saltando, wat de aggresiviteit alleen maar verhoogde.
Helaas betekende dit ook dat de dieren minder voorzichtig deden.

De jongeman wist met een flinke trap één van de vissen een hoek in te slingeren, die daar versuft bleef liggen, tijdelijk uitgeschakeld.

Ondertussen troepeerden de rest van de Pez saltando zich om een gecoördineerde aanval te voeren, maar ook de jongen leek van plan een front te vormen met het meisje.

Eén van de vissen is ernstig verzwakt, maar nog niet uitgeschakeld~ De rest komt nu samen om van verschillende kanten aan te vallen.
Klik hier voor informatie over de pez saltando