de eerste les air magic

Lesley liep rustig het lokaal binnen waar hij zijn les zou geven. Hij maakte van het plafond een soort hemel met vele wolken in, zodat het leek ofdat ze buiten zaten, hoewel het gewoon puur gezichtsbedrog was. Hij keek even rond in het lokaal dat een beetje onordelijk was en liet alles in een vingerknip naar hun juiste plaats vliegen. Hij bladerde zodra alles inorde was in een boek dat naar het bureau was gevlogen en er stond in welke lessen hij zeker moest geven, vandaag stond er op het programma, een simpele les om mee te beginnen, een kleine windhoos veroorzaken. Hij wreef even in zijn haar en vreesde ervoor dat hij zodra de les was beëindigt was, hij alles wweer zou moeten opruimen. Hem een zorg. Hij zette zich neer en opende de deur door er een windvlaag op af te sturen. zo konden de leerlingen toestromen. Hij was wel benieuwd, de eerste les. Natuurlijk verwachtte hij een bende luidruchtige kinderen, zoals de meesten. Hij nam zijn lessenboek erbij en las er even in. Hij zou het zo wel opmerken wanneer er volk kwam.

Celedë kwam kalm het lokaal binnenlopen. Ze keek even naar de leraar. Meer als begroeting deed ze niet. Haar felrode ogen keken hem enkel aan. Daarna liep ze naar een tafeltje en ging zitten. Wat was dat lokaal achtelijk licht. Wisten die debiele leraren niet dat kinderen van Shadra amper tegen fel licht konden. Celedë in elk geval niet.

Lesley keek naar Celedë en liet de lucht (dat bedrog was) iets donkerder worden. Hij schreef dan uit eigen beweging op het bord wat ze vandaag gingen doen: een windhoos oproepen met behulp van een spreuk. Hij legde het krijtje weg en keek toen even naar de deur die openstond, als dit de enige leerlinge was, dan zou hij dan zo maar doen. "welkom trouwens"zei hij tegen celedë, hij wou natuurlijk niet onbeleefd zijn. Hij liep eens even rond en schreef dan de spreuk op het bord 'vėjo postringauti'. Hij wachtte toen rustig op meer leerlingen. Hij keek snel op zijn klok, hij toch zo zijn les moeten beginnen, anders kwam er niets van. Hij keek toen naar de leerlinge die van Shadra kwam maar al snel liep hij weer naar zijn bureau en keek hij daar wat in zijn handboek. Hij was best een zenuwachtige leraar, hij had niet veel gedult, ookal zou hij dat niet laten merken als zijn gedult op was. Hij keek toen weer op zijn horloge en hij slaakte een korte zucht. Hij verwachtte niet echt dat er nog meer leerlingen kwamen dus hij liet de deur sluiten met behulp van de wind. Hij keek toen naar Celedë "dus vandaag gaan we leren hoe we een degelijke windhoos kunnen oproepen met behulp van de spreuk op het bord en hoe deze ook te kunnen controleren"

Candy kwam verveeld binnenlopen en gaapte. Ze plofte neer op een stoel en gooide haar tas op de grond. Ze keek even naar de andere die ze nog niet kende en dan naar de leerkracht. "Als ik weer als voorbeeld moet dan word ik gek" mompelde ze stil. Ze dacht aan de vorige les en gromde zacht.

Ikuto kwam haastig het lokaal binnengelopen en hij knikte naar de leraar, volgens zijn klok was hij een minuut te laat dus geen zorgen. Hij liep haastig naar een van de banken en hij keek naar de lucht die nog steeds best licht was. Hij zette ziich neer en keek naar de spreuk op het bord. Hij leunde met zijn hoofd op een van zijn handen.

Candy keek op en zag Ikuto. Ze grijnsde en bloosde iets en zweeg. Waarom bloosde ze nou steeds als ze hem zag?! Ze gromde zacht en keek wat verveeld en gapend naar het bord. "Saai" mompelde ze. Ze keek naar de leerkracht en zweeg.

"niet moeilijk, om de windhoos op te roepen zeg je vėjo en je controleert hem door middel met je handen, je kan hem ook verkleinen en vergroten naar je zin maar let dan wel op, hoe groter, hoe moeilijker hij bestuurt kan worden en om de windhoos te laten verdwijnen zeg je postringauti". Lesley keek toen op naar de leerlingen die binnen kwamen "jullie zijn te laat maar zet jullie neer". Daarna schraapte hij zijn keel en hij zette hij de les verder "ik zou jullie aanraden om een kleine windhoos van ongeveer...". Hij nam een krijtje en begon weer op het bord te schrijven. "... vijf centimeter maximum te laten ontstaan". Hij legde het krijtje weer weg en keek naar de leerlingen "ik zal jullie het tonen". hij maakte met zijn twee wijsvingers een soort van denkbeeldige lijn van 5 centimeter en hij mompelde "vėjo". De windhoos onstond tussen zijn vingers en nam ook diezelfde grootte aan zoals hij wenstte. Daarna liet hij met een draai van zijn bovenste hand de windhoos over de bank van Celedë gaan. Hij liet dan doormiddel van zijn handen naar Candy te brengen, de windhoos naar daar gaan. Hij opende langzaam zijn handen en de windoos wer groter in omvang en grootte. Na dat was gebeurt mompelde lesley "postringauti". Hij keek de leerlingen "jullie kunnen het nu uitproberen en als jullie een fout maken, verbeter ik jullie wel". Hij glimlachtte even vaagjes en keek toen even naar buiten.

Keira kwam het lokaal binnengelopen, haar aandacht werd getrokken door het witte haar van Master Lesley. Het was iets wat ze nog niet vaak bij iemand zag; wit haar. Vervolgens ging haar aandacht naar het plavond, waar de lucht op af was gebeeld. Ze slaakte een diepe zucht en ging ergens aan een tafeltje zitten, waarna ze haar blik de klas rond liet gaan; ze zag dat Geledë er ook al was.

Op topsnelheid vloog Kori het lokaal binnen. Ze was te laat. Ze was nog nooit te laat geweest. Ze was meestal als eerst. ''Pardon'' zei ze vluchtig tegen de leraar. Ze vloog naar een vrij plekje en ging zitten. Ze zag Celedë ookal zitten en ontweek haar blik direct.

Candy keek verveeld naar de windhoos en gaapte. "Kan het nog saaier?" vroeg ze mompelend. Ze rekte haar uit. Ze maakte ook een denkbeeldige lijn en gaapte. Ze dacht even aan de spreuk. "Véjo" zei ze zacht. De windhoos ontstond tussen haar vingers en keek er rustig naar. "Wauw wind" zei ze droog.

Ikuto keek vreemd naar de woorden die op het bord stonden. Hij nam er een meetlat bij en zette zijn wijsvingers op 5 centimeter van elkaar "vėjo"zei hij dan. Een windhoos verscheen tussen zijn vingers en hij keek er even droog naar "wauw" mompelde hij ongeïnteresseert. Hij maakte een cirkeltje met zijn hand en de windhoos ging op zijn bank draaien.

Candy gaapte en keek ernaar. Ze deed haar vingers uiteen en hij werd groter. Ze grijnsde even en keek kort naar Ikuto. Zer maakte hem weer klein en gaapte. Ze keek er rustig en verveeld naar.

"dus voor de mensen die net binnenkomen, de spreuk staat op het bord en kijk naar je medeleerlingen hoe het werkt". Lesley liep toen door de klas heen en boog zich naar Candy "niet zeuren of je kan het bij Miss Madeline gaan uitleggen, doe gewoon de spreuk en zeker weten, later zal het vast veel leuker worden". Hij klonk optimistisch en hij liep toen eens naar Ikuto "goed zo, voor een leerling van Shadra had ik dit niet verwacht". Dat moest als compliment beschouwd worden maar zo klonk het eigenlijk niet. Hij liep toen weer naar zijn bureau en zei dan "je mag nu je windhoos een klein beetje groter maken als het je lukt om hem te laten bewegen en het dan ook onder controle te houden". Hij glimlachtte een beetje scheef maar liep toen weer een rondje in het lokaal. Hij was echt wel een zenuwachtige persoon zonder gedult. Hij keek even op zijn klok en zag dat ze nog een halfuur hadden. Hij hoopte dat er nu geen ramp gebeurde, want vorig jaar was een leerling de controle over zijn windhoos kwijt geraakt. Dat wou hij niet nog eens meemaken...

Candy hoorde zijn woorden. "Ik zwijg al" gromde zer geirriteerd. Ze maakte de windhoos weer wat groter en keek ernaar. Ze zweeg en had niet echt zin. Ze keek er rustig naar en keek even kort naar Ikuto.

Ikuto maakte zijn windhoos groter, ongeveer zijn lengte. Hij ging rechtstaan en liet hem perfect onder controle bewegen naar Candy. Hij grijnsde en liet hem dan naar Master Lesley gaan. "postringauti". De windhoos verdween voor Master Lesley's neus. Ikuto ging toen weer zitten.

Candy zag wat Ikuto deed en grinnikte. "postringauti" mompelde ze en de windhoos verdween. Ze gaapte en leunde op haar hand. Ze had nu even geen zin meer. Ze kon het, toch?

Celedë zuchtte verveeld. Ze hield haar vingers op ongeveer 5 centiemeter afstand en fluisterde zacht de spreuk. Ze hield de windhoos keurig in bedwang. Haar felrode ogen kregen ineens iets vals over zich. Ze had nu echt geen zin in deze les. Boeiend als ze na dit truckje weggestuurt zou worden. Ze maakte de windhoos zo groot als maar kon en liet hem vrijuit door het lokaal bewegen. ''Veel plezier mijn kleine duivelse vriend'' mompelde ze zacht. Daarna brak ze zelf als zwarte rook dwars door de ramen heen waarbij ze er een paar brak. Was er nog een simpele manier om te spijbelen. Door de windhoos was het niet opgevallen dat ze weg was gevlucht. Daar zouden ze later wel achter komen.

(Dat rook gedoe is net zoiets als met dooddoeners van Harry Potter uit de film van deel vijf. Gewoon om een beeld ervan te krijgen)

Lesley knipte met zijn vingers en probeerde met moeite de windhoos in bedwang te houden. Zijn blik stond kil, zij ging er volgende keer van lusten. toen hij eenmaal na veel moeite en vernieling de windhoos onder controle kreeg riep hij "postringauti!!!". De windhoos verdween. "ziezo de les is afgelopen ik ben trouwens Master Lesley, jullie air magic leraar van dit jaar". Hij veegde een aantal zweetdruppels van zijn voorhoofd af en liet de deur openzwaaien "volgende keer neem ik een test af, dus oefen". Hij wreef even verwoed in zijn haar en gromde even. Hij liet al het krijt op het bord weggeblazen worden door de wind en liet die ook alle boeken en bladeren ordenen. Hij zou volgende les wel zorgen voor de rest. Hij liet de lucht op het plafond verdwijnen en keek even ofdat de leerlingen zo zouden weggaan. Daarna vertrok hij pas. Hij zag nu pas dat Celedë was weggevlucht, hem een zorg, ze kon volgende keer zo naar Miss Madeline...

Candy grinnikte. "Cool" zei ze grijnzend. Ze stond op en pakte haar tas. Ze liep rustig naar Ikuto. "Dit was eens een leuke les" zei ze grijnzend. Ze keek kort naar Master Lesley en weer naar Ikuto.

Kori keek op van de enorme windhoos. Ze wist direct dat Celedë hierachter moest zitten. Al kon Kori haar niet meer zien vanwege al die wind. Ze sprong op en keek om zich heen. Ze zag wel een paar gebroken ramen. Typisch Celedë. Die vertrok nooit bij een rampenplek zonder minstens een raam gebroken te hebben. Kori moest achter haar aan. Dit kon zo niet langer. Ze keek even naar Master Lesley. Daarna liet ze de hagelwitte vleugels op haar rug verschijnen en vloog met grote snelheid door een van de gebroken ramen.

"inderdaad, volgende keer is het mijn beurt om eens de rebel uit te hangen". Ikuto kreeg een gemene grijns op zijn gezicht en hij liep al snel met zijn tas op zijn rug de klas uit. Wat dat celedë daarnet deed, boeide hem wel...

Candy liep rustig met hem mee. "Ik zie je zo wel" riep ze nog naar hem. Ze rende de andere kant op en dacht na. Het was wel cool daarnet...

PROFILE MAGICIAN

» Eerste Les - Fire Magic
» Dark Magic Les 2~ Zelfverdediging Light Magic
» [Dark Magic Les 1] Moon Magic
» Dark Magic Les 1~ Hoe te werken met Dark Magic Pistols
» De eerste les

de eerste les air magic

de eerste les air magic

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen