Het kamp

Norwood keek kalm naar de leerlingen die langzaam in beweging kwamen. Hij had een van zijn mentor-leerlingen. Hij vond het jammer dat hij er geen twee had. Hij kende zijn leerlingen immers beter dan de meeste leerlingen. Ronove had Norwood nooit ontmoet maar zijn gevoel ging niet uit van het feit dat Ronove een verkeerde jongen was. Dit gevoel werd versterkt op het moment dat hij begroet werd door een jongen voor hem. "Ronove neem ik aan?" zei hij kalm. "Aangenaam. Norwood, al had je dat vast wel door..." zei hij kalm. Norwood glimlachte vriendelijk. Even ging zijn blik naar Leyla en al snel weer terug naar Ronove. "Hou je een beetje aan de regels, al zie ik je niet snel iets verkeerds doen, je straalt het immers niet uit..." zei hij kalm. Norwood was niet meestal iemand die dat snauwde. Hij was meestal kalm tegen leerlingen. Hij heeft zelden momenten gehad dat hij leerlingen wilde afsnauwen, en meestel zweeg hij dan. Bijvoorbeeld in de momenten van Donovan en Diva die Madeline probeerde de doden. Norwood had toen gezwegen en een paar worden geroepen. Maar verder was hij kalm. Ook al waren leerlingen nog zo lastig. Kalm keek hij naar de rest van de groep. Hij had zijn tas achter zich geplaatst. Savador kon hem niets schelen. Hij vond in alles een probleem.

Donovan keek even om naar Ronove. Hij had hem net antwoord willen geven op zijn vraag over Master Kale toen Savador begon te praten. Dat had hem abrupt de mond gesnoerd. Vervelende vent ook. Vreselijk dat hij beleefd tegen hem moest doen. Ongeduldig luisterde hij naar de lange regels. Net wanneer hij dacht dat Savador klaar was kwam er weer een nieuwe bij. Donovan rolde even met zijn ogen. Ze waren niet stom. Zijn humeur werd er niet al te beter op toen hij hoorde dat hij in Savadors groepje zat. Ook dat nog! Dat had hij vast expres gedaan. Rot vent. Toen hij eindelijk klaar was met praten hoorde Donovan Ronove naast zich. ''Ja, ik zie je later'' zei hij hem gedag. Daarna zuchtte hij diep waarna hij naar Savador toe liep. Zijn handen nonchalant in zijn broekzakken. Toen hij bij Savador was zag hij dat dat hypere broertje van Deshas er ook al bij stond. Te gek! De hele weg luisteren naar die irriante stem van dat joch die de hele tijd om je heen liep te dartelen als een verliefd veulen.

Savador bleef Gigi schuin en met volle afkeur aankijken toen ze dichter en dichter naar hem toe kwam. Hij schuifelde automatisch weer een stuk bij haar vandaan. Bij Medusa, moest dat kind nu echt zo nodig dicht bij hem gaan staan? Straks liet ze haar losse handjes hun gang gaan en greep ze naar iets waar niemand behalve Diva aan mocht zitten. Daar zag hij haar wel voor aan. 'Dat heb ik net opgenoemd, maar aangezien jij met je duffe kop nog in de shuttle zat..,' gaf Savador bot antwoord op haar vraag. Hij draaide zijn hoofd met een ruk in Donovans richting toen hij hem al vanuit zijn ooghoeken zag aan komen lopen. 'Zo.. uiteindelijk toch maar besloten je wel uit de voeten te werken?' groette hij hem direct snauwend. Hij besteedde maar kort aandacht aan dat stomme joch, om zijn blik het volgende moment over het platform te laten glijden zodat hij een goed overzicht kreeg. De meeste groepjes waren al helemaal compleet, op eentje na. Rude miste nog een leerling in zijn groepje. Maar dat was geen reden nog langer hier rond te blijven hangen. Op één enkele leerling bleef hij niet wachten, al was het dan nog Rose, één van de weinige van de leerlingen die hij wel mocht. 'Lopen!' schreeuwde Savador nors zijn bevel boven het gepraat van de leerlingen uit. 'En opschieten nu! We gaan!' Hij wilde al aanstalten maken de leerlingen in zijn eigen groepje toe te snauwen dat ze zich uit de voeten moesten maken, toen hij zich weer omdraaide. 'Rude!' riep hij de gymleraar toe. 'Jij blijft hier tot je groep compleet is. Je zult niet achterhaken, wij lopen immers niet snel. Je houdt ons wel bij. Zo niet, dan had ik toch een geheel ander beeld van je sportieve instelling verwacht.' Savador draaide zich weer om zonder nog op antwoord te wachten of er nog woorden of blikken aan te verspillen, en hees de tas hoger op zijn schouder waarna hij alvast vooruit begon te lopen.

Rose had de hele tijd dromerig staan kijken en ze had er dan ook enkele redenen voor. Nouja ze had al een lange tijd niets meer gehoord van Selavin en het ergste was dat deze zijn lichaam was overgenomen door een geest. Ze kon dan ook niets doen en ze voelde zich echt machteloos hierdoor. Wat kon ze nu doen? Er was niets meer te veranderen en ookal was er een verandering, het gevoel dat ze in haar hart had ging daarmee niet weg. Ze liep naar haar groepsleider toe en ze zucht dan ook even diep. Ze maakte al duidelijk met haar blik dat ze geen vragen wilde van hem horen en anders zou ze wel een keer uitvliegen als hij toch blijft vragen stellen. Daarna keek ze even kort naar Savador en alweer slaakte ze een diepe zucht. Ze was erg moe, ongelukkig en dat soort dingen. Alle emoties stapelden zich namelijk weer op, maar gelukkig kon ze haar controle nog behouden. Aangezien het anders slecht zou aflopen met haar, maargoed voor nu was ze vrij kalm. Te kalm voor velen, al was het diep van binnen één grote chaos. Ze was veel te weten gekomen in de school door andere leerlingen hun roddels, maar echt interesseerde haar die roddels niet eens. Zij is meer iemand dat achter de waarheid zoekt, dan dat ze roddels zou moeten gaan geloven. Kalm rekte ze zich even uit en ze keek dan naar miss Esmeralda met een glimlachje. Esmeralda was namelijk de enige persoon die echt wist hoe ze zich voelde en dus bleef ze ook zwijgend toekijken. Haar rode ogen keken even in het rond, meer om te zien of er niemand haar volgde. Vooral Demon zou haar willen volgen, maar ze had duidelijk gezegd dat ie niet mee mocht. Iets wat de draak wel begrepen had en er dan ook vrede mee had. Deze zou waarschijnlijk dan ook rondlopen in het bos en het varken aan het uithangen zijn, maar dat was ze dan weer wel gewoon. "Sorry dat ik niet antwoorde, ik zat even diep na te denken meneer." Zei ze dan tegen haar groepsleider en ze keek hem dan ook even kort aan.

Norwood merkte dat Savador op het punt stond te vertrekken en pakte zijn koffer op. "Ronove, Leyla....komen jullie mee..." zei hij kalm en wachtte even op hun. Hij keek even naar Savador. Zoals altijd ongeduldig en het zelfde. Rustig keek Norwood naar de rest van de groepen die compleet waren. Hij liep rustig wat naar voren en keek even nog om om te checken of de rest ook mee kwamen. Norwood glimlachte vriendelijk naar de twee. Hij had zo verkeerde leerlingen nog niet in zijn groep. Al had hij ook overweg gekunnen met Donovan en Kataro. Al had Savador die nu in zijn groep. Norwood zweeg en liep weer in de richting van waar Savador naar toe liep.

PROFILE MAGICIAN

» Enquête: de locatie van het kamp
» Kamp deelnamens: Shadra

Het kamp

Het kamp

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen