Lightning zuchtte diep. Ze kan het nog steeds niet geloven dat ze toe had gestemd op Hayden haar verzoek om een date te hebben met haar broer. Lightning had met tegenzin toegegeven. Dominic was verdwenen en light had niet echt zin om valentijn te vieren. Ze was er eigenlijk nooit voor geweest. Vond het verspilde moeite en tijd. In die tijd zou ja al van alles hebben kunnen doen dat veel belangrijker was.'Lightning opstaan! Je wilt niet te laat en onverzorgd komen voor je date' riep de moeder van haar. Ze kreunde luid terwijl ze uit haar bed rolde. Haar ouders hadden ervoor gezorgd dat Light nog eens naar huis mocht zodat haar moeder haar dochter kon helpen met opmaken voor haar 'date'. Light ze zag er echt tegen op. Waarom had ze in eerste instantie eigenlijk ja gezegd?' Oja omdat Hayden een vriendin was, en Nadat hayden had gezegd dat ze iets liefs wou doen voor haar broer had lightning meteen toegestemd aangezien ze zelf ook alles voor haar oudere broer zou doen. Een kleine glimlach sierde haar lippen als ze aan haar tweeling broer dacht 'Light!!' Weergalmde het door de gangen. Lightning rende meteen naar beneden, om haar moeder niet nog kwader en ongeduldiger te maken. Ze was dan nog maar juist beden of haar moeder sleurde haar al mee naar de badkamer in om haar op te maken voor de date. Lightning werd van de ene kant naar de andere kant gesleurd. Zo ging dat toch zeker 2u lang door.
het was dan eindelijk voorbij en was het tijd om richting school te gaan voor de afspraak. Haar ouders hoopten waarschijnlijk dat het iets gaat worden aangezien lightning nog geen enkele keer een vriendje had meegenomen naar huis. Jongens wel maar dat waren gewoon vrienden en niets meer. Nadat ze bij de shuttle waren gearriveerd nam Light afscheid van haar ouders en ging de shuttle in.

Bij de taverne aangekomen haalde ze even diep adem. hayden gaat haar hierna veel verschuldigd zijn. Kort schudde ze even met haar hoofd waarbij haar haren als golven over haar schouders heen en weer wiegden. Sierlijk stapte de jonge dame naar binnen en gaf haar naam, haar ouders hadden namelijk een aparte kamer voor hen gehuurd en lightning had er niet over te zeggen gehad. Meteen werd ze door de ober begeleid die dan ook de stoel voor haar naar achteren schoof. Ugh... En nu maar wachten op die onbekende broer van Hayden.

(Ze'ev)

Ze'ev bromde vol afschuw toen hij het pak zag liggen. Dat ging hij dus mooi niet dragen. Er lag een briefje bij, wat hij ongelezen verscheurde. Een date. Een date met een of andere vage meid die hem mee had gevraagd. Hij had ja gezegd. Waarom? In een vlaag van hoop? Of om haar niet te kwetsen? Ze'ev wist het werkelijk niet. Maar feit bleef dat hij had ingestemd en hij was niet van plan op die belofte terug te komen. Nee, zo'n laffaard was hij ook weer niet.
Hij gooide het pak op de stoffige grond en schopte het daarna onder zijn bed. Zo, dat was ook weer opgelost. In plaats van het stoffige stijve pak van zijn vader trok Ze'ev een rode trui aan over zijn zwarte shirt en zijn losse zwarte broek. Even trok hij het jasje van zijn ongebruikte pak erbij en veegde ermee over de zwarte leren laarzen in zijn hand, om zo de moddervlekken te verwijderen. Zo. Omdat hij al de hele dag last had van de ranzige geuren van neppe rozen en vieze parfum, die dames nog overdadiger  hadden gebruikt dan normaal, zette Ze'ev zijn masker op. Zijn ene oog werd onder een rode plaat bedekt, terwijl de andere vrij bleef.
Met zijn armen en nek nog steeds in wat verband vertrok hij gehaast. Hij had geen enkele romantische gedachte, maar toch moest hij dat straks veinzen tijdens een privé diner met een meid genaamd Lightning. Argh, hij zou degene die hem dit heeft aangedaan echt in elkaar rammen, alle tanden uit zijn bek slaan tot hij het woord Valentijn niet eens meer konden uitspreken. Wie het was die deze 'blind date' had geregeld wist Ze'ev niet, maar diegene had het ook wel leuk gevonden om een oerlelijk pak inclusief rode stropdas op zijn bed te dumpen. Hoe en waarom? Geen idee. En nu zat hij dus opgescheept met die date in Oaks Field. Ze'ev bereikte eindelijk het restaurant en stapte vlug naar binnen, aangezien het buiten nog aardig koud was. Waarom had hij geen jas mee genomen..

In de ontvangstruimte van het restaurant was het al een stuk warmer gelukkig. Hij stapte op een serveerster af en gaf haar zijn naam. Na wat beangstigde blikken kwam er een antwoord. Ze wees hem de weg en bot lipe Ze'ev langs haar heen. In het voorbijgaan plukte hij een witte roos van een tafeltje, voordat hij de deur naar hun ruimte opende. Toen hij de deur achter zich sloot realiseerde Ze'ev zich waarom de serveerster hem zo raar had aangekeken. Hij gooide zijn capuchon af en onthulde zijn zwarte haren, om vervolgens  het gasmasker af te nemen, zodat zijn gezicht zichtbaar werd. Hij had nu geen hand meer vrij, wat zijn aandacht weer bij de roos bracht. Die legde hij op Lightning's bord, met een ietwat ongemakkelijke glimlach. ''Hoi, ik ben dus Ze'ev, je date..'' gaf hij ietwat ongemakkelijk aan. Het masker belandde op tafel naast zijn bord en Ze'ev ging zitten, tegenover het meisje wat hij slechts vaag herkende. ''Hoe- ehh- gaat het met je?'' vroeg hij dan maar.

Uiterlijk & kleding-spam;;
https://s1302.photobucket.com/user/MightyCape/media/Zeef1_zpse52cf601.jpg.html Zonder de kat -helaaas- o3o
https://s1302.photobucket.com/user/MightyCape/media/Zee2_zps50f0b10c.jpg.html Yeah, inclusief omhoogkruipend shirt, zonder de tattoo =w=
https://s1302.photobucket.com/user/MightyCape/media/Zee1_zps5566e97a.jpg.html?sort=3&o=5 Zonder de piercings~
https://s1302.photobucket.com/user/MightyCape/media/Zeefje_zps6d782a28.jpg.html?sort=3&o=7

Ugh ze wou niet gaan. Ze had altijd betere dingen te doen, interessantere en leukere dingen. Kort schudde ze haar hoofd. Een blind date is niks voor Lightning geweest. En het was nog eens Haydens broer ook! De jonge dame wreef even in haar ogen. Natuurlijk begreep Light dat hayden iets liefs wilt doen voor haar broer, maar een blind date? Wie geeft er nou zoiets? Ze zou Hayden maar zelden begrijpen. Je kon zien dat ze het echt graag wou doen. En wie was light om dat tegen te houden?. Toch had Lightning haar vriendin verteld dat ze niet teveel moest verwachten. Waarom zij eigenlijk? Waarom niet iemand anders? Ze kent Lightning toch? Light hecht zich niet zo snel aan mensen, stoot ze liever van zich weg. Al waren er wel een paar die haar klein beetje vertrouwen hebben gewonnen. Niet dat Lightning  daarmee blij was. Dat betekende dat ze soft werd.
Vluchtig schudde ze haar gedachten van zich af zodat ze zich meer kon focussen op haar ‘ afspraakje’. Hoe zou hij zijn? Om eerlijk te zijn had ze zelf geen idee gehad dat Hayden een oudere broer had. Ze sprak ook nooit over hem, dus je kan het Light niet kwalijk nemen.

Het voelde goed om te taverne binnen te treden. Je werd er namelijk verwelkomt met de warmte en de gezellige sfeer. Lightning was ondertussen rechtstreeks naar de ober gestapt terwijl ze met haar kristal blauwe ogen rond keek. Overal zaten er mensen te kletsen met elkaar. Glimlachend schudde ze haar hoofd. De ober bracht haar naar de afgehuurde kamer. Lightning zelf vond dit onnodig, maar haar ouders hadden erop gestaan. Ze was gaan zitten en keek lichtjes in gedachten naar de gedekte tafel. Het geluid van de deur die opengedaan werd trok light uit haar gedachten. Een kleine serene glimlach verscheen op haar lippen, al bereikte het niet haar ogen. Iets dat maar zelden gebeurde. Uit beleefdheid stond ze recht, haar ogen scanden meteen heel zijn lichaam. Iets dat een gewoonte van haar was geworden.’Hoi, ik ben dus ze’ev, je date’ Hoorde ze hem zeggen. ‘aangenaam, ze’ev, ik ben Lightning’ haar ogen gleden eerst naar de witte roos, die ze met twee vingers opnam en in de vaas stopte die op tafel stond zodat het niet zou gaan verwelken. Het tweede wat haar aandacht meteen trok was het gasmasker. Haar nieuwsgierigheid was meteen gewekt. Kon het maar amper bedwingen. ‘Hoe –euh- gaat het met jouw?’ haar glimlach verbrede zich ongezien ‘ het gaat goed dankje, en met jou? ‘ Light haar nieuwsgierigheid werd alleen maar sterker door het masker.’ Mag ik vragen waarom je een gasmasker bij je hebt?’ De nieuwsgierigheid was duidelijk te lezen in haar twinkelende helder blauwe ogen.

Date. D-A-T-E. Drug, Alcohol and Tobacco Education. Dull Arrogant Tremendous Eggplant. Of nee:
1. date
de date zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [deet] Verbuigingen: date|s (meerv.) 1) afspraak met een onbekende, vooral met amoureuze bedoelingen Voorbeeld: `tips voor wat je wel en niet moet doen tijdens je eerste date.` Synoniem: afspraakje, ontmoeting, rendez-vous.

Nog een persoonlijk synoniem van hem: Hel. Misschien konden ze dat wel in het woordenboek zetten. Ach, in elk geval zou het eten goed zijn. Toch? Hij had wat geld meegegrist, maar of het genoeg zou zijn als hij klassiek alles moest betalen was nog maar de vraag. Dan was hij maar onbeleefd. Dan kwetste hij haar maar. Als ze zo'n ouderwets typje was zou dat hem toch niet dwars zitten.

Tijd voor de kennismaking. Hij stelde zichzelf voor. Zij deed hetzelfde. Lightning deed hetzelfde. Met zijn rode ogen volgde hij elke beweging die ze maakte, hoe ze de roos voorzichtig verplaatste en in het kleine vaasje positioneerde. Ze'ev scheurde zijn blik los en liep naar de lege stoel.

Tijd voor een gesprek. Vragen hoe het gaat. De lege vraag, met loze antwoorden. ‘Het gaat goed dankje, en met jou?‘ Natuurlijk ging het goed, niemand zei nee op deze vraag. Niemand zei nee en stortte zijn hele levensverhaal uit, met tranen en drama erbij. Geen gezond persoon dan. ''Ja, ja, goed,'' sprak hij vaagjes. ’Mag ik vragen waarom je een gasmasker bij je hebt?’ Verrassende vraag was het niet, maar zo snel al? Ze draaide in ieder geval niet om het punt heen, wat Ze'ev fijn vond. Woorden waren eerder vijanden dan vrienden, hij kreeg het vaak voor elkaar om precies de verkeerde uitdrukkingen te kiezen. ''Het is tegen de geuren- de kleuren.. Mijn linkeroog is erg gevoelig voor licht en dergelijke.'' Hij haalde zijn schouders op, trok de stoel naar achteren en nam plaats. Zijn vingers gleden afwezig over de zwarte randen van het masker. ''En op een dag als deze is het kasteel gevuld met parfum en angstzweet, dus het leek me beter om mezelf wat af te schermen tot... Ik hier was.'' Luchtig. Ja. Hij zou gewoon luchtig blijven.

Nu was het tijd. Tijd voor hem om iets te vragen. ''Dus- kom je hier vaker?'' Bzzzz- grootste clichévraag nummer twee en een cheesy pickupline in één. Jackpot.

tik tok, tik tok
de tijd blijft maar door tikken. Haar vingers tikten met het tempo van de klok mee. Even sloot ze haar ogen, luisterde naar het geluid. En naar haar eigen ademhaling. Meer was er niet te horen, behalve als je goed luisterde de vage stemmen die te horen waren buiten de deur. Haar ogen gleden weer naar de jongen die binnen was gekomen. Ze had zich niet weten broer van Hayden er uit had moeten zien. Maar dit, wel dit had ze eerlijk gezegt helemaal niet verwacht. Hij leek op ene of andere manier wel redelijk op Hayden, maar dan ook juist weer helemaal niet. Lightning wist het niet, kon haar vinger niet erop leggen vanwaar die gedachten bij haar opkwamen maar ze wist wel dat het zo was. De eerst zo stijve begroeting kwam van zijn lippen vandaan. Ze moest toegeven, ze was geïnteresseerd in hem, zijn ogen leken haar te vangen, maar dat niet alleen, ook zijn gasmasker dat hij bij zich had, had haar weten te vangen. Wie draagt er nou in hemelsnaam een gasmasker? ''Ja, ja, goed,'' sprak hij vaagjes wat haar ook uit haar gedachten had weten te trekken.

De vraag lag op haar lippen, ze had moeite om zich in te houden, maar het lukte uiteindelijk toch niet dus vroeg ze maar vanwaar dat masker naast hem op de tafel. ''Het is tegen de geuren- de kleuren.. Mijn linkeroog is erg gevoelig voor licht en dergelijke.' Bedenkelijk keek ze hem aan als hij het haar begon uit te leggen. Haar helder kristallen keken hem recht aan, leken haast zijn ziel te proberen lezen. ''En op een dag als deze is het kasteel gevuld met parfum en angstzweet, dus het leek me beter om mezelf wat af te schermen tot... Ik hier was.'' Luchtig. Een mini glimlach sierde weer haar lippen. 'Hm, dat klinkt inderdaad wel logisch.' Nu was wel haar nieuwsgierigheid over waarom hij er zo gevoelig over was, maar die vraag zal wel even moeten wachten. ze wilt haar kleine date hier namelijk niet wegjagen, dat zou Hayden niet appreciëren. Weet hij trouwens wel dat Hayden dit hier allemaal voor hem heeft opgezet? Een ober kwam juist op dat moment tevoorschijn en overhandigde het 'koppel' zoals de ober wel zou denken hun menu. Typisch iets voor mensen, altijd veel te snel hun gedachten over iets hebben. Zagen ze eruit als een koppel? Nee. Ach swat het kon haar niet veel schelen.

''Dus- kom je hier vaker?'' Ze keek op. Meende hij dat nou serieus? Dat was zo cute, de gast met het gasmasker wist niet wat te zeggen. Had hij wel eens date eerder gehad? Hm nog een vraag die ze later maar al te graag wilde stellen, maar alles op zijn tijd. Een speelse grijns sierde haar gezicht dat haar heldere ogen lieten twinkelen ' wel ik weet het niet hoor' sprak ze licht geamuseerd met een plagende ondertoon in. 'Zou het erg zijn als ik ja zou zeggen?' Ach ze kon het niet laten hem te plagen, hij lokte het gewoon uit, leek haast te schreeuwen 'plaag me, plaag me'. En wie was zij om dat bevel te negeren? ze nam dan het menu 'kies maar zelf wat je wilt, negeer de prijzen maar ' verzuchtte ze geamuseerd terwijl ze zelf keek naar wat ze zou bestellen. Haar ene vinger nam een plukje van haar bruine haren vast en winde dat rond haar vinger terwijl ze hem vanonder haar wimpers af en toe aankeek om zijn bewegingen in haar op te nemen.

Ze was nieuwsgierig. Op zich geen slechte eigenschap. Maar wel een vervelende eigenschap. Het betekende namelijk dat hij zichzelf constant zou moeten verklaren. En dingen uitleggen.. Hij kon het niet zo goed en leuk was het ook niet precies. Wel was ze best knap, Lightning bedoelde hij. Een klassieke schoonheid, bruine haren en felle blauwe ogen. Iemand waaraan hij nog wel een uitleg wilde geven, als het dan echt moest. Zie je wel. Het was logisch.

Hij moest wel iets terug vragen- om de balans te houden. Hij kon niet toestaan dat ze de conversatie zou domineren, hem zou domineren. Hij was al te lang neergedrukt, onder de duim gehouden. Niet vandaag. 'Wel ik weet het niet hoor. Zou het erg zijn als ik ja zou zeggen?' Hey- was dat nou amusatie? Hoorde hij het goed? Dacht ze dat hij een grapje maakte? Een beetje stom lachend keek hij weg. ''Waarom zou het erg zijn?'' Hij snapte het niet helemaal. Wist dat ze een grapje maakte, maar snapte het niet. En de stomme domme vraag was zijn mond al verlaten voor hij het wist. Hij, de zwijgzame loner die meestal zo traag en bedachtzaam was in zijn antwoorden.

Met een mislukte glimlach van beleefdheid pakte Ze'ev de kaart aan. '"Dankje..'' Zijn lage stem klonk schor. Hij opende het menu.Zijn vingers gleden over een vlekje, wat normale mensen met het blote oog nauwelijks zichtbaar was. Maar voor hem wel. En het stoorde hem. Als hij zenuwachtig was had hij dat wel vaker, dat kleine details hem dwars zaten. Niets bijzonders.
Zijn ogen gleden over de kaart, onzeker over wat hij nu moest doen. Eten kiezen- maar wat?

Naast zijn knap uiterlijk, ja ze gaf het toe, iets dat Lightning nooit voor terug zou deinzen om zoiets toe te geven. Maar ook zijn karakter was zo anders dan Hayden. Alhoewel ook weer niet. Beide waren verlegen, maar Ze'ev hier -wat trouwens een aparte naam was, en stiekem wel bij hem hoorde- was anders verlegen, het was zelf niet eens de juiste omschrijving, dat voelde Lightning gewoon weg. Ze bestudeerde hem ongezien wel aandachtig, haar ogen namen alles van hem perfect in zich op, net als ook zijn bewegingen. Ze zal erachter komen hoe zijn verlegenheid ongeveer omschreven kon worden, hm... Ach ze zal wel zien hoe ze er achter zal komen. Maar ze moest oppassen, verlegen types hielden er niet van als er een heleboel vragen achter hen werd gesmeten, hielden er niet van om alle aandacht te krijgen. Dat weet ze maar al te goed, ze had genoeg met zo'n typisch gespeeld, hen beter leren te kennen. ''Waarom zou het erg zijn?'' Even is ze verbaasd om zijn vraag, meende hij dat echt? Nadat ze van haar verbaasdheid heen was, moest ze zich inhouden om haar lach in te houden, dus schudde ze even lichtjes met haar hoofd om zo weer wat serieuzer te worden. 'Ik was je maar wat aan het plagen Ze'ev' glimlachend schudde ze weer haar hoofd. haar ogen twinkelden nog steeds lichtjes.

'"Dankje..'' Hoorde ze hem zeggen, al wist Lightning niet precies waarvoor hij haar nu eigenlijk bedankte. Ach swat, het was teminste geen arrogante kwast zoals de meeste gasten van tegenwoordig. Ugh die altijd maar denken dat ze alles zijn. De gedachten duwte ze weg. Lichtjes lachte ze, hij zag er verloren uit. Niet wetend wat hij nu precies moest doen 'euhm, ik denk dat we maar beide dan maar voor de dinner van de maand gaan, dan is het een verrassing voor ons beide, ik hoop dat dat goed voor jouw is?' vragend keek ze hem aan. Ze kuchte even luid, en al snel kwam een ober, ze bestelde haar eigen en wachte toen tot Ze'ev het zelfde had gedaan, de ober verdween toen weer. 'Euhm.... heb ik het mis of, doe je dit niet vaak, een date hebben met iemand bedoel ik dan' Lichtjes geamuseerd maar ook een lichte tedere glimlach sierde haar lippen terwijl ze hem recht aankeek, wachtend op zijn antwoord.

Hij was awkward. Zo zouden de meeste giegelende tienermeisjes hem beschrijven. Een gespierd lichaam, yum. Best leuk koppie, al was die neus wel een afknapper voor sommigen. Maar zijn gedrag was het grootste probleem. Enkel voor liefhebbers, zogezegd. Hij was van tijd tot tijd chagrijnig als de pest, bleef altijd afstandelijk en een vlot gesprek voeren zat er niet in, tenzij de ander de leiding nam. En dan had je weer de kans dat dat hem afschrok. Nee, hij was wel benaderd door een paar populaire meiden, die hem, als de nieuweling, een interessant doelwit vonden. Maar het was nooit wat geworden en nu de nieuwigheid van hem af was werd het op dat gebied ook nogal stil. Radiostilte op dating gebied ja. Maar Ze'ev zat dat niet echt dwars. Hij had niet echt een droombeeld van een perfecte vriendin, maar wist wel een hele waslijst op te noemen van afknappers. Geen dom gegiegel, geen domme vragen, niets doms. Schattigheid was gevaarlijk. Bijdehante opmerkingen brachten hem nogal van z'n stuk. En hem belachelijk maken was een twijfelgeval.
Lightning's score tot nu toe? Op het randje. Ze was niet dom of aanstellerig, geen schattig huppelwijfie. Maar ze leek wel met hem te spelen en dat beviel hem niet. Argh. Ok. Eten. Kijk naar de kaart. Denk aan eten.
'Euhm, ik denk dat we maar beide dan maar voor de dinner van de maand gaan, dan is het een verrassing voor ons beide, ik hoop dat dat goed voor jouw is?' Zijn ogen gleden over de kaart alsof hij niet meteen in wilde stemmen. Hij twijfelde inderdaad. Meer omdat ze wederom de leiding nam dan omdat het idee slecht klonk. ''Hm, ja, dat vond ik ook al interessant klinken,'' loog hij stroef. Hij knikte de ober toe en herhaalde de bestelling. ''Het dinner, ja..'' Drinken? Oh, drinken. Wat wilde hij drinken? ''Doe maar een glas-- ehh, sinaasappelsap.'' Hij struikelde bijna over dat laatste woord, blozend kneep hij in de kaart, zijn knokkels wit vertrokken.

'Euhm.... heb ik het mis of, doe je dit niet vaak, een date hebben met iemand bedoel ik dan?' Zijn ogen sperden zich verder open en met een droge mond keek hij haar aan. Te lang. Te lang was hij stil geweest. Liegen kon niet meer. ''Nee, niet echt.. Jij?''

Af en toe betrapte Lightning zichzelf erop dat haar gedachten naar iets anders afdwaalden. Nee niet voor een jongen maar voor haar tweede familie. Hoe zou het met hen zijn? Zouden ze al opgepakt geweest zijn door de politie? De vragen bleven zich maar in haar hoofd rondspoken maar een antwoord kreeg ze pas als ze er zelf achter zou gaan zoeken. Misschien zou ze hen wel weer eens kunnen gaan bezoeken als ze weer eens naar Shadra moet gaan. Ze schudde ongezien even met haar hoofd om zo haar gedachten aan de kant te schuiven en weer naar haar 'date' dat voor haar zat. Haar hand liet ze door haar roodbruine haren strijken om enkele plukjes van voor haar ogen vandaan te doen. Het was moeilijk om een gesprek met hem aan te houden. Hij zelf zou niet meteen een vraag stellen wat dus betekende dat zij het moest doen, maar als ze dan teveel zou doen zal ze hem weer wegjagen. Ugh wat een gedoe. Waarom heeft Hayden toch zo'n ingewikkelde broer. Ach ze zal het gewoon even voor deze ene avond moeten volhouden want hierna gaan ze elkaar heus niet nog eens zien, laat staan spreken. De school is daar ook nog groot genoeg voor om te zorgen dat ze elkaar altijd maar eens vluchtig zouden tegen komen. En zij zou het te druk hebben met haar eigen vrienden.

Nadat hij in de war was had ze dan maar uiteindelijk voor hem gekozen, maar meteen aan zijn lichaamstaal te zien was hij er niet echt blij mee. Goh deze gast is ook niet makkelijk blij te krijgen. Wat heeft Hayden me toch aangedaan, dacht Lightning tegen zichzelf.''Hm, ja, dat vond ik ook al interessant klinken,'' Lightning was wel zo vriendelijk om hem zijn eigen drinken te laten bestellen. Een kleine schuin glimlach speelde op haar lippen toen ze hem zag blozen. 'Waarom Bloos je?' Vroeg ze liefjes. Ach het was zo verleidelijk, misschien zou ze hem straks nog meer laten blozen. Het is niet dat je zo vaak een gast zag blozen, en zeker niet zo'n knapperd als deze. Hm deze gedachten waren zeker verleidelijk. Ze zal er straks nog eens over nadenken. ''Nee, niet echt.. Jij?'' Hierom moest ze stilletjes grinniken. 'Ik had het al gezien dat je het niet gewoon bent.En ja, ik wel maar ik denk dat je dat wel zo'n beetje door hebt.' Zwijgend kijkt Lightning op als een ober al hun drank bracht. 'Toch verbaasd het me, ik bedoel dat je het niet gewoon bent.... Je bent knap dus je zou dus toch wel aandacht moeten krijgen.' Ze fronst, het was meer tegen zichzelf dan tegen hem.

Het was nogal ongemakkelijk. Niet zozeer omdat hij heel gevoelig was voor de sociale status en sfeer die ergens hing. Maar omdat hij niet wist wat hij zeggen moest, doen moest. Wat werd er van hem verwacht? Op een date? Moest hij verliefd richting Lightning kijken? Hoe moest dat überhaupt? En wat als hij haar niet leuk vond, of juist wel. Of zij hem niet. Als hij haar afschrok, als hij zich niet goed gedroeg.. Zou hij daar op school vast weer gevolgen van ondervinden. Meiden die hem angstig uit de weg gingen, op zich geen probleem. Jongens die ruzie met hem zochten en hem belachelijk maakten. Daar kon hij mee leven. Maar wat als iemand Hayden op zou zoeken. Verdenkingen kreeg. Met haar zou praten. 
Ze zouden de hele situatie verkeerd inschatten. Hem de schuld geven en Hayden helpen. Terwijl zij de oorzaak was. Nee. Hij moest normaal blijven doen. Misschien kon hij hier zelfs wel een heel klein beetje plezier in krijgen- gewoon, van het eten genieten. Ja, dat moest wel lukken. Ondertussen gewoon blijven lachen en een gesprek voortbrengen. Tot nu toe had hij haar de leiding gegeven, maar wellicht kon hij dat wel veranderen.
Eerst had hij namelijk gedacht dat ze hem verhoorde. Dat ze de spot met hem dreef, hem probeerde belachelijk te maken. Maar steeds meer werd hem duidelijk dat dit relatief goed bedoeld was, dat ze eerder plagerig bezig was, zoals men dat noemde. Nog steeds gaf het hem een licht ongemakkelijk gevoel, maar dat kon hij nu dempen en verdoezelen.
'Ik had het al gezien dat je het niet gewoon bent. En ja, ik wel maar ik denk dat je dat wel zo'n beetje door hebt.' Ja. Dat was waar, met haar figuur en zelfverzekerde uitstraling paste ze meer bij de promiscue zijde van het dating-spectrum dan bij de onervaren maagden.
'Toch verbaasd het me, ik bedoel dat je het niet gewoon bent.... Je bent knap dus je zou dus toch wel aandacht moeten krijgen.' Dat was- een compliment- toch? "Dankje?" Klonk het eerst, waarna hij een slokje drinken nam. "Tja, ik heb nu een kans met een prachtig meisje- dus- Hey, laten we niet blijven hangen in het verleden." Hij knipoogde. Hoe veel punten was dat waard? Was hij nu minder awkward? Dat laatste was een zin die hij vaker had gehoord en nu herhaalde, wat gelukkig nauwelijks opviel. "Wat doe je graag? Hobbies bedoel ik." Voor de eerste keer toonde hij initiatief, al was het dan met een cliché vraag. Maar als je in het achterhoofd hield dat Ze'ev met clichés op afspraakjes nauwelijks bekend was, was dit gewoon een oprechte, best lieve poging haar wat aandacht te geven.

Hij was interessant. Of dat kwam door zijn uiterlijk of doordat hij de broer van Hayden was wist ze niet. Het enige wat er nu toe deed was dat hij haar aandacht had. Rustig keek ze hem aan, nam zijn uiterlijk in zich op. Light kon het niet zozeer geloven dat hij geen meisjes achter zich aan had. Ze’ev was knap, dat is zeker. Waarom gebruikte hij dat dan niet zoals meeste jongens, bijna al de jongens deden.
De onzekerheid straalde van hem af. Hij was gespannen door haar aanwezigheid wat Lightning het gevoel gaf om hem aan haar aanwezigheid te laten wennen dan maar. Dat hij zich gaat ontspannen bij haar. Daardoor gaat hij namelijk sneller dingen vertellen en niet meer zo op zijn hoede zijn. Enkele simpele vraagjes werden aan ze’ev gesteld.
De vragen waren lichtjes plagerig en zeer onschuldig. En ze gaf hem een compliment, al was het niet echt de bedoeling geweest dat hij het zou horen. ‘Dankje?’ Lightning keek de jonge gast vriendelijk aan. "Tja, ik heb nu een kans met een prachtig meisje- dus- Hey, laten we niet blijven hangen in het verleden." Hij knipoogde. Een klein zacht lachje was te horen uit haar keel gat.
Het was best schattig om hem zo bezig te zien. ‘als jij het zegt, dear’ Lightning nam een slokje van haar drank. Haar tong gleed over haar lippen om die vochtig te houden. ‘wat doe je zo graag? Hobby’s bedoel ik’ geamuseerd keek ze hem aan’ ik weet dat je hobby’s bedoelde ze’ev. Tenzij je andere gedachten had?’ Haar ogen twinkelende van amusement’ ‘wel ik lees graag en speel gitaar. En jij? Wat zijn jou hobby’s Vragend kijkt ze hem aan en ging met haar vingers door haar steile haren.
Wat voor hobby’s zou hij hebben…? Ze was nieuwsgierig naar zijn antwoord. Vooral omdat ze niks over hem wist. Had Hayden nooit over hem praten, vandaar dat Lightning verbaasd was geweest toen Hayden vroeg light een date wou met haar broer.

Ze'ev was te vergelijken met een kastanje. Eerst had je de prikkelige buitenlaag, die de meest onvoorzichtige mensen wegjaagde. Daarna volgde een harde schil. Maar zijn kern was nog even onhandig, maar goed als hij ooit geweest was. Hij was zijn oude naam ontgroeid, maar zijn aard was niet veranderd, alleen beter verborgen. Nog steeds zat dat zenuwachtige, drukke, speelse jochie in hem, je moest alleen heel wat meer moeite doen om hem naar buiten te lokken.

’Ik weet dat je hobby’s bedoelde ze’ev. Tenzij je andere gedachten had?’ Tuurlijk wist ze dat. Maar hij had het toch nog uitgelegd, omdat hij bang was verkeerd begrepen te worden, iets doms te zeggen, te mislukken. ‘Wel, ik lees graag en speel gitaar. En jij? Wat zijn jou hobby’s?' Hij glimlachte eerst maar wat. Lezen was voor hem eerder een taak dan een hobby, doordat hij zo traag ging, maar muziek maken leek hem toch wel bijzonder. Niet dat hij met zijn ruwe handelingen ooit een gitaar tot verlokkelijke geluiden zou kunnen verleiden. Nee, hij zou eerder de snaren breken. ''Kickboksen.'' Was zijn eerste antwoord, maar hij besefte dat daar nog wat bij moest, voordat hij enkel een aggresieveling leek. ''Enneh- architectuur.'' Het was een nogal vreemde hobby, maar gebouwen interesseerden hem gewoon. ''Bouwtekeningen maken enzo.'' Het klonk misschien suf, maar dit was iets wat hem werkelijk trok en als ze daarom ging lachen was dit gesprek gauw voorbij. Ze'ev was niet de gentleman die weigerde meiden te slaan, helaas.