Iets te bespreken hebben.

Zalas liep rond door de gangen van de Magiers Toren. Zijn trouwe slang Asb'el was voor een keer niet bij hem. De witte slang was aan het jagen en Zalas had hem laten gaan. Hij was in de Toren voor andere zaken. Zijn haar had hij uit de losse vlecht gehaald en de lange lokken wapperde een beetje achter hem aan. Voor Dorchadas hield Zalas halt. Zijn amber kleurige irissen gleden over het zware, zwarte hout. Zelfs door die dikke barriëre van hout kon Zalas duidelijk de aanwezigheid van veel sterke, zwarte magie voelen. Zijn pupillen vernauwde zich wat. Rustig klopte Zalas met zijn knokkels drie keer op de deur.

Deshas lag in zijn bed. Na die avond nachtbraken met Savador had hij een paar uur slaap genomen. Veel te vroeg naar zijn smaak werd er op de deur geklopt die hem uit zijn droomloze slaap hielp. Versuft ging Deshas rechtop in zijn bed zitten. Zijn nachtkleding bestond enkel uit een zwart shirt met korte mouwen waardoor zijn, door al dat zwaardvechten, vrij gespierde bleke armen er fel onderuit afstaken tegen het zwart. Verder droeg hij een zwarte, lange sportbroek dat meer iets weghad van een joggingbroek. Al met al zag Deshas er zo moderner uit dan hij in jaren had gedaan. Hij kraakte zijn nek even en concentreerde zich op de hoeveelheid magie buiten de deur. Er was niet veel voor nodig om te weten dat Zalas voor de deur stond. Precies de man, of inmiddels weer jongen, die Deshas wou spreken. Op blote voeten stapte hij zijn bed uit en liep naar de deur. Toen hij die open trok greep hij met een hand direct naar Zalas' haar om het bij elkaar te houden. De met mist gevormde punten dreven voorzichtig terug naar de normaal ogende witte lokken. ''Ben je gek? Je vermoordt nog eens iemand met dat haar van je'' siste Deshas kwaad tegen hem. Daarna trok hij Zalas aan zijn schouder naar binnen en deed de deur dicht maar liet zijn haar niet los totdat hij Zalas dwong het zelf over te nemen. ''Desalniettemin ben jij precies de persoon die ik wou spreken'' vervolgde hij en ging in een stoel zitten. Hij gebaarde Zalas hetzelfde te doen.

Zalas besefte pas dat zijn haar nog los was toen Deshas het vastgreep. Zalas bleef recht voor zich uitkijken toen hij Deshas' sissende woorden hoorde. Maar hij bleef zwijgen. Hij liet zich gedwee naar binnen duwen en nam zijn dodelijke lokken haar over van Deshas. ''Wat toevallig, ik had precies hetzelfde in gedachte'' zei Zalas koel terwijl hij ging zitten en zijn haar weer bij elkaar vlechtte in een losse vlecht. Hij liet de vlecht over zijn schouder hangen en keek Deshas strak aan. ''Jij hebt over mij gepraat vannacht. Met je opvolger, Savador. Ik ben niet te zeggen nieuwsgierig waar dat over ging'' viel Zalas meteen met de deur in huis. Hij bleef Deshas aankijken terwijl hij wachtte. Op wat precies was hem onduidelijk. Op ontkenning wellicht. Of misschien toegeving. Maar bovenal op uitleg en verduidelijking.

Deshas zat er wat duffer bij dan Zalas. Wat wou je? Hij kwam net zijn bed uit. Hij keek Zalas wel verast aan toen hij zijn woorden hoorde. ''Dan ben je sneller dan ik dacht Zalas. Hoe je dat weet zal me een raadsel zijn, ik heb je aanwezigheid niet gevoeld. Maar inderdaad, je bent vannacht ter sprake gekomen. Meer die specefieke kracht die jij hebt eigenlijk. Weet je nog dat je me herinnerde aan die Vaillas gelofte tegen Revas? Ik ben van plan om hem binnekort een bezoekje te brengen en daar wil ik jou onder andere bij hebben. Maar dat even ter zijde, waar ik met je over wil praten is die kracht van jou. Toen ik het er met Savador over had toonde hij enigsinds interesse. Ik twijfel er niet aan dat hij het niet zou kunnen leren het probleem is alleen dat ik niet weet hoe. Daarom wou ik een beroep op jou doen. Jij hebt hier ervaring mee. Zou jij het hem willen leren?'' vroeg Deshas. Als ze dan allebij toch direct met de deur in huis vielen dan ook maar volledig. Daarbij had Deshas het aan Savador beloofd.

Zalas leunde tegen de rugleuning aan toen hij uitleg van Deshas kreeg. Hij knikte kort op zijn vraag maar bleef zwijgen aangezien Deshas direct verder vertelde. Zalas trok een wenkbrauw op toen Deshas was uitgesproken. ''Jij wilt Revas te grazen nemen? Je bent of de meest dapere man die ik ken, of je bent gek Deshas. Revas is een groots krijgheer zelfs ik weet dat. En zijn familie is gigantisch. Maar goed, als jij zo van een spelletje waag je leven houdt dan speel ik wel mee'' zei Zalas droog. Hij zweeg daarna even en wende zijn blik af alsof hij nadacht. Daarna keek hij Deshas weer aan. ''Dus jij wilt dat ik jouw opvolger iets ga leren?'' vroeg hij meer ter samenvatiing dan als vraag. ''Zie me maar eens te overtuigen dat ik het doe'' zei hij.

Deshas grijnsde even kort. ''Houd het maar op gek, ik weet wat voor risico's eraan vastzitten. Maar toch ben ik blij dat je meedoet'' zei hij. Die grijns was al snel weer verdwenen toen Zalas zei dat Deshas hem maar moest zien te overtuigen. Zo snel zou hij zich niet uit het veld laten slaan. Hij stond op en liep in een paar passen naar Zalas toe met een dreigende blik op zijn gezicht. Hij plaatste zijn handen op de armleuningen en bracht zijn gezicht maar op een paar centimeter afstand van dat van Zalas. ''Je krijgt twee opties van me: Of je werkt gewoon mee en leert Savador die spreuk. Of deze aanblik zal het laatste zijn wat je ogen zullen aanschouwen'' zei hij kil en zacht waardoor het angstaanjagend over kwam. En al die tijd bleef Deshas Zalas aankijken zonder ook maar èèn keer met zijn ogen te kniperen.

Zalas bleef kalm op zijn stoel zitten toen Deshas op hem af kwam. Hij bleef hem onbevreeds aankijken terwijl hij zijn dreigement aanhoorde. Toch wist Zalas dat Deshas niet blufte en hij zou er ook niet vies van zijn om zijn dreigement waarheid te maken. ''Dat is de Deshas die ik me herinner. Goed, ik wil het Savador wel leren. Maar ik wil eerst controleren of hij het wel kan leren. Je kunt een beer laarzen geven maar dat betekent niet dat hij ook kan dansen'' zei Zalas kalm.

''Uitstekend Zalas'' grijnzde Deshas koud. Hij stapte weer naar achteren. Op dat moment kwam Marina aanlopen. ''Moet ik de Heer Savador halen mijn Heer?'' vroeg ze zacht. Deshas keek even naar haar om. ''Nee, Zalas en ik zoeken hem zelf wel op'' zei hij tegen haar. Marina knikte, maakte een lichte buiging en vertrok weer. Deshas trok Zalas overeind uit zijn stoel. ''Kom op. Er wacht ons nog een hoop werk'' zei hij tegen hem. Na die woorden liep hij naar de deur en verliet Dorchadas.

PROFILE MAGICIAN

» Zaken bespreken
» WE HEBBEN ER 500
» Nieuw hier (Moest van Moon) ((We weten over wie we het hebben!))
» Toestelturnen (alleen voor de leerlingen die zich hebben opgegeven)
» Iets ophalen.

Iets te bespreken hebben.

Iets te bespreken hebben.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen