Liams eerste dag hier op Star Shine was alles behalve saai geweest. Hij had een aantal nieuwe leuke mensen ontmoet en hij was blij dat hij zo warm ontvangen was. Met Lightning had hij vooral veel lol gehad. Ze had veel intresten in zijn lichaam getoond waarna uiteindelijk het onderwerp op zijn training gevallen was. Niet veel later was er een weddenschap gemaakt. Lightning zou vandaag zijn ochtend training mee doen. Om 5 uur op het grasveld. Liam had totaal geen vertrouwen in dat Lighning zijn training aan kon. Zelf was hij er al een paar jaar mee bezig om het op dit niveau te krijgen. Maar van hem mocht ze haar gang gaan. De weddenschap was eenmaal als ze het niet zou halen zou ze een dag kleding dragen en 1 dag doen wat Liam van haar vroeg en als ze het wel zou halen dan zou het andersom zijn. Met een brede grijns was hij de avond van te voren in slaap gevallen. Het was een lange tijd geleden geweest dat hij zich verheugd had op iets dat de volgende dag zou gebeuren.
4:30 *BIEP BIEP BIEP BIEP*
Zodra de eerste biep te horen was schoten de ogen van Liam open en zijn mondhoeken krulde weer om. Recht op in het bed zittend greep hij onder zijn kussen een kam vandaan en begon rustig zijn haren te kammen. Een paar bedden verder hoorde hij een leerling iets brommen, maar hij kon het niet verstaan. Met zijn wilderige haren een beetje gefatsoeneerd pakte hij zijn hoed van het nachtkastje en keek even naar de 2 gezichten die er op stonden. ”Vandaag word een goede dag. Dat beloof ik je" fluisterde hij en gaf het glimlachende gezicht een kus. Met een soepele en vertrouwde bewegen schoof hij de hoed op zijn hoofd die op zijn vertrouwede plaats ging zitten. Snel pakte hij zijn vertrouwde zwarte korte broek en trok deze aan. Schoof de riem op de juiste strakte en controleerde of zijn mes nog op zijn zijde zat. Naast zijn bed stond een grote blauwe sporttas. Je kon goed zien dat hij flink ingepakt zat. Liam had de dag van te voren al de tas ingepakt voor deze ochtend training. De benodigde gewichten zaten in zijn tas. Gelukkig had hij zijn oude gewichten nooit weg gegooid. Die kwamen nu prima van pas. Hij deed een paar squats voor dat hij de tas op tilde. Als hij dat niet deed had hij kans zijn spieren te scheuren. Met het geluid van ijzeren dingen die tegen elkaar stoten tilde hij de tas op en slingerde hij ze over zijn schouder. Voor de laatste keer checkte hij alles en liep daarna de slaapzaal uit naar het grasveld toe.
Buiten was het fris en de geur van vers gras kwam je te gemoed. Aangezien het 's ochtend 's was was het niet veel warmer dan 4 graden. De zon begon langzaam op te komen wat genoeg licht verspreidden over het grasveld. Ergens halve wegen het grasveld aan de linker kant zette hij zijn tas neer en begon zijn gewichten op een plaid uit te leggen. Nadat dit gebeurd was keek hij richting de zonsopgang wachtend op Lightning. Na een tijdje draaide hij zich om en bekeek het terrein. Nog niemand te zien. Van het plaid haalde hij een staand klokje en keek naar de tijd 4:50. Ze had nog 10 minuten. Liam was erg benieuwd of ze zou komen of niet. Beide mogelijkheden kon hij wel inzien, maar nu hij er aan dacht Moyra was er ook nog niet. Ze had gezegd te komen kijken, maar voor mensen die zo vroeg opstaan niet gewend waren zou het wat moeilijker kunnen zijn om zo vroeg dingen te gaan doen. ”OI~~!!" Begon hij te schreeuwen met een dikke glimlach. ”KOM JE NOG~~... LIGHTNING~~" Hij had geen idee of ze het zou horen, maar al was het voor zijn eigen plezier hij had het toch geroepen. Shirt loos stond hij met zijn armen over elkaar met een grote glimlach en met de zonsopgang achter hem en zijn haren en touwtje van zijn hoed licht in de wint wapperend op Lightning en de andere te wachten.

~x~ Voor toeschouwers open, Deelnemende mensen alleen Liam en Lightning ~x~

Lightning was maar laat naar bed gegaan. Ze had gisteren haar pilletje genomen nadat ze die bijna kwijt was geraakt. Dus ze kon de nacht zonder enige problemen rustig door slapen, f beter gezegd ze had gehoopt dat ze zou kunnen slapen. Toch was ze maar niet in slaap kunnen vallen. Lightning hield van weddenschappen, alleen twijfelde ze voor deze die ze gemaakt had met de nieuweling Liam. Iets waar ze nu toch wel tegen opzag. En waarom? Light wist niet eens wat ze zal moeten doen. En nog erger, hij weet het wel en kan zich er dus op voorbereiden. Misschien was dat wel de reden waarom ze maar niet in slaap was kunnen vallen.
De wekker ging om 4:00 s ’morgens af. Ho helemaal in slaap zette ze de wekker uit en draaide zich in haar bed om, en sliep weer verder. Ze kan gewoon blijven liggen. Lekker warm onder haar deken. Haar haren die over heel haar kussen verspreid lagen bewezen hoeveel ze in haar bed had zitten woelen. Nerveusheid was de oorzaak. Daarom bleef ze ook gewoon liggen. Glimlachte tevreden en opende geeuwend haar ogen terwijl ze naar haar klok keek….4:50!! Razend snel schoot ze uit haar bed. Ze was die weddenschap bijna helemaal vergeten. Het welpje dat ook op het bed sliep rolde van het bed van het verschot bij de onverwachte beweging van lightning zonder ook maar enige tijd te verspillen deed ze een topje aan en een kort trainingsbroekje omdat het nu eindelijk lente was. Haar bruine haren stak ze nadat ze die goed had gekamd in een hoge paardenstaart. Daarna deed ze vlug haar schoenen aan en begon letterlijk de trappen ar te stormen. Ze mag niet te laat komen of ze heeft meteen verloren. En lightning zal dit winnen, hoe dan ook. Doordat ze heel even in gedachten was tijdens het lopen had ze bijna de afslag gemist, gelukkig met haar snelle reflexen kon ze nog op tijd draaien. Anders had ze nog meer tijd verspilt en was ze echt te laat geweest. Al rennend keek ze op haar horloge, shit! Nog maar 2minuten te gaan. Meteen versnelde ze haar tempo. Haar gezicht die nu al wat rood aanliep en haar ademhaling was nu ook al snel en onregelmatig zorgde ervoor dat ze dat het een raar zicht was. In de verte zag ze Liam al staan wachten. Nog 1minuut. Dit zal ze halen, nu zette Lightning alles op alles. Gelukkig was ze en goeie loper. In nog minder dan een halve minuut was ze eindelijk bij hem, waarbij haar gezicht ondertussen knalrood was geworden. Kort maakte ze een gebaar dat hij niks moest zeggen. Eerst boog ze voorover om weer op adem te komen. Pas nadat ze weer genoeg bekomen was keek ze hem met een schaapachtige glimlach aan. “Had me overslapen” Verzuchtte ze en legde haar handen op haar wangen voor wat afkoeling. “Zo snel kom je niet van me af” Grinnikte ze en keek hem iets wat plagerig aan.

Liam stond rustig op zijn gemakje te wachten tot dat Lighting eindelijk zou komen. Met het klokje in zijn hand keek hij af en toe naar de tijd en zag hoe het steeds later was. "Hmm, nog maar 2 minuten?’ Sprak hij zacht tegen zichzelf. Zijn blik gleed nog een keer over het grasveld en zag her en der wat vogels tussen het gras hoppen. Zijn aandacht werd getrokken toen hij iets in zijn ooghoeken zag. Iemand kwam naar hem toe gerend. Het duurde niet lang of ze was dicht bij genoeg dat hij kon zien dat het Lightning was. Snel keek hij nog een keer op het klokje. Nog 1 minuut. Opkijkend van het klokje terug naar Lightning merkte hij dat ze nog sneller was gaan rennen. Eindelijk bij hem aangekomen gleden zijn armen van elkaar af en zette ze in zijn heupen. Met de glimlach op zijn gezicht groeiend boog hij zich naar voren zodat zijn gezicht meer bij de hare was. ”How cute" zei hij bijna fluisterend doelend op haar rode gezicht. Hij rechte zijn rug weer. ”ik wil ook helemaal niet van je af” Rustig draaide hij zich om en liep naar zijn spullen toe. ”zo te zien heb je je opwarming al gehad dus dat kunnen we wel overslaan.” begon hij rustig en zeeg neer op zijn hurken. Hij lied zijn hand even over een legerprint geleurde bodywarmer gaan waarna hij het setje oppakte. ”Oké eerst gaan we de gewichten aanbrengen. Zijn glimlach was nu bijna van oor tot oor en hij reek een van de bodywarmers Lighting aan. Nadat ze deze had aangenomen bekeek hij haar even. Het vest was namelijk niet licht. Het was gevuld met gewichten en woog 30 kilo. Zelf trok hij de zijne aan en ritste hem helemaal dicht. ”Begind het al zwaar te worden? Vroeg hij plagerig. Gelijk begon hij aan de kraag te friemelen en te sjorren. Ow wat had hij toch een hekel aan die dingen. Hij droeg ze dan ook alleen omdat ze nut hadden voor zijn training. Nadat zijn bodywarmer goed zat hurkte hij weer neer en pakte twee matjes die hij uitlegde op het gras. Een kant van ieder matje stond omhoog met op het einde een beugel. Vervolgens pakte hij twee halters van 35 kilo en gaf deze ook aan Lightning waarna hij weer terug liep om zijn eigenste te pakken en nam plaats op een matje. ”Ik zal de eerste oefening even uitleggen. "Begon hij wat serieuzer. Hij plaatste zijn voeten op het einde van de mat onder de beugel en hupte met zijn kont wat dichter bij zijn voeten zodat het een soort van driehoekje werd (sit-up houding). We doen twee dingen te gelijker tijd. We doen en sit-ups en we trainen de armen. Gelijk tijdig da we de sit-up doen brengen we de gewichten naar de schouder en als we weer terug gaan liggen brengen we ze weer terug. Je bovenlichaam of je armen raken na de eerste sit-up niet meer het matje. Dit doen we 4x 50 keer.” Tijdens de uitleg deed hij het een paar keer voor waarna hij zijn bovenlichaam op het matje lied rusten en zijn hoed van zijn hoofd af gleed en de wilderige zwarte haren weer tevoorschijn liet komen. Hij plaatste zijn hoofd wat naar achter zodat hij Lighting aan kon kijken die achter zijn mat stond. ”Begrijp je het of ben je bang geworden?”Hij kon het plagen gewoon niet laten.

Het was weer typisch iets voor Lightning om zich bijna te overslapen terwijl ze die dag weer iets belangrijks moest doen, en dus ook vroeg moest opstaan. Razend snel was ze dan ook uit bed gesprongen, letterlijk zelf. Had vlug sportieve kleding aangedaan en haar haren in een paarden staart. Dan had ze gewoon door de gangen geraced alsof haar leven er vanaf hangde. Niet dat dat echt zo was, maar het was wel belangrijk dat ze optijd zou komen, aangezien haar reputatie er eigenlijk nog wel vanaf zou kunnen hangen. Lightning dwong zichzelf dan ook om sneller te lopen dan nodig was, aangezien ze nog maar enkele minuten tijd had. pas na een tijdje begon haar ademhaling zwaarder en onregelmatiger te worden, door zo lang snel te moeten lopen. ze zag Liam dan al snel in de verte. Lightning begon dan ook automatisch haar voeten nog meer te versnellen, alsof ze leek te vliegen juist vlak boven de grond. Haar ogen hadden even vluchtig gekeken naar de tijd op haar horloge. Twee minuten. Die zal ze wel halen. En op een of andere manier was het haar ook gelukt, al zat ze nu te huigen als een hond. Ze legde dan ook haar handen tegen haar rood aangelopen gezicht om wat af te koelen. Hij boog zich naar haar toe. ”How cute" als ze nu niet zo zat te huigen zou ze allang er wat kribbigs op hebben gezegt, maar eerst terug op adem komen. ”ik wil ook helemaal niet van je af” Rustig draaide hij zich om en liep naar zijn spullen toe. ”zo te zien heb je je opwarming al gehad dus dat kunnen we wel overslaan.” Lightning wou meteen er iets op zeggen, maar hield dan toch wijselijk haar mond. Gewoon weer wat energie ophalen, en dan zal dit allemaal wel lukken. Zwijgend nam ze de overgehandigde jas en moest meteen haar spieren wat opspannen door het gewicht, deed die dan ook zo nonchalant mogenlijk aan. ”Begind het al zwaar te worden? Vroeg hij plagerig. Geamuseerd keek ze hem aan."Nee hoor, maak je maar geen zorgen." Sprak ze poesliefjes. Dit zal ze winnen, hoe dan ook. Want ze wist al precies wat Liam gaat mogen aantrekken. We doen twee dingen te gelijker tijd. We doen en sit-ups en we trainen de armen. Gelijk tijdig da we de sit-up doen brengen we de gewichten naar de schouder en als we weer terug gaan liggen brengen we ze weer terug. Je bovenlichaam of je armen raken na de eerste sit-up niet meer het matje. Dit doen we 4x 50 keer.” Haar mond viel bij zijn laatste woorden open. Was die gek geworden ofzo? Weet hij dan niet dat ze niet zo sterk is omdat ze een meisje is? Ja hij is gek geworden, dat moet wel. Wat voor normaal mens zou zo'n trainingsschema doen. ”Begrijp je het of ben je bang geworden?” kort snoof ze. Ging naast hem zitten, maar toch nog genoeg afstand voor hen beiden om de oefeningen zonder botsingen te kunnen doen."Dit word een makkie" Sprak ze nors. Want het was nu eenmaal niks voor lightning om iets toe tegeven wanneer iets voor haar onmogenlijk lijkt. Lightning wachtte af tot hij tot drie telde en begon dan tegenlijk met hem de eerste 50 te doen. Het was lastig maar ze hield het vol. Al snel begonnen ze aan de tweede 50 het werd nu toch wel iets zwaarder dan de eerste keer, toch ging Lightning niet opgeven. Ze zal hem in dat pak krijgen hoe dan ook. Doordat ze zo druk bezig was met haar gedachten waren de tweede 50 al snel klaar, waardoor ze meteen naar de derde gingen. Het begon zwaarder en lastiger te worden, waarbij light haar ademhaling nu ook begon zwaarder te worden. haar buikspieren en arm spieren begonnen pijn te doen en het opheffen werd lastiger.

Liam handige de bodywarmer met gewichten er in over en vroeg plagerig of het al zwaar begon te worden. Hij kreeg een poeslief antwoord terug wat hem duidelijk liet maken dat ze loog. Gepositioneerd ging hij op de mat zitten en de oefening uit leggen. Nadat hij het aantal had gezegd moest hij lachen om het gezicht dat Lightning trok. Haar mond was open gevallen en met moeite probeerde hij zijn lach in te houden. "Het zijn 4 oefeningen in totaal en de bodywarmer gaat niet af. Dus bereid je maar voor." Hij hield het nog even voor hem dat de gewichten per oefening verschilde en wachtte rustig tot Lightning ook gepositioneerd zat. Rustig telde hij tot drie en gelijktijdig starten ze. Het eerste setje was voor Liam geen probleem en zijn tempo was iets sneller dan de van Lightning. Geconcentreerd staarde hij voor zich uit. Hij hield zijn ademhaling goed in de gaten. Tussen de setjes in keek hij naar Lightning hoe zij de oefening deed. Ze deed het niet slecht en een beetje tot zijn verbazing hield ze het vol. De laatste set was voor hem klaar. Rustig legde hij de gewichten in het gras. Bukte zich om zijn hoed op te pakken liep naar de tas toe waar hij zijn hoed achter liet en twee water bidons en handdoeken uit haalde. Terug naar Lightning lopend die nog bezig was ging hij bij haar hoofd staan en ging op zijn hurken zitten. "Ik heb water en een handdoek voor je. Aangezien je geen tas hebt meegenomen neem ik aan dat je zelf niks hebt meegebracht." De bidon was eigenlijk voor zichzelf bedoeld, maar hij had er geen probleem mee om het nu aan haar te geven. Hij kon aan haar zien dat ze er moeite mee gekregen had. Hij ging weer staan en droogde zijn gezicht af en depte zijn torso en armen even af. Na een 2 minuten rust ging het wekkertje van het klokje en Liam liep terug naar zijn spullen. Hij pakte twee ballen op en hield deze ieder onder een arm. "Bij deze heb je meer geluk dan ik waarschijnlijk." zei hij wat plagerig. Hij legde ze ieder een paar meter van elkaar af en keek naar hoe ver het grasveld zich uitstrekte. Hij liep nog een keer op en neer en legde voor iedere bal een rood kasje neer. Er stonden drie nullen op met een blauwe knop op de bovenkant. Hij draaide zich naar Lightning en begon de volgende opdracht uit te leggen. " Ieder van deze ballen hebben een gewicht van 30 kilo. Je pakt zo dadelijk de bal en je gooit het zo ver mogelijk weg. De afstand dat je de bal hebt gegooid is de afstand die je gaat rennen. Iedere keer als je terug op deze plek komt druk je de blauwe knop in. Het kastje telt dan voor je hoe vaak je op en neer bent geweest. Dit doe je 75 keer" Hij bukte zich om de bal op te pakken en merkte dat zijn kuiten nog bloot waren. "Ow bijna vergeten. De extra gewichten." Snel liep hij nog een keer op en neer en had twee setjes soort van beenwarmers vast. "Deze moet je ook nog om doen." En hij overhandigden ze over aan Lightning waarna hij ze zelf goed strak om deed. Boog zijn knieën nog een keer om te kijken of ze goed zaten en pakte de bal op. Als je te zachtjes gaat gooien dan ga ik hem voor je gooien, hè." Voegde hij er plagerig aan toe. Hij smeet bijna woedend de bal de verte in en probeerde de afstand in te schatten. "hmmm, 15 denk ik." sprak hij zachtjes tegen zichzelf en bekeek hoe ver Lightning gegooid had. Na besloten tevreden te zijn over de afstand van Lightning telde hij weer tot drie en vertrok op een redelijke snelheid. Bij de bal waar hij om moest draaide gleed hij door en moest even een hand op de grond neer zetten als steun waarna hij half glijdend weer terug naar het kastje rende. Het zweet begon nu goed bij hem op te te komen en langzaam te glimmen op zijn voorhoofd. Iedere keer als hij bij de bal of bij het kastje moest omdraaiden en hij gleed verder hoorde je hem even binnensmonds vloeken waarna hij weer een beetje sneller naar het volgende punt rende.

~x~ Ik heb ruimte gelaten dat je zelf kunt beslissen of ze vergenoeg de bal gooit ^-^ ~x~