Tessaylina wreef in haar ogen, ze draaide vermoeit haar hoofd naar haar wekker, ze probeerde af te lezen hoe laat het was. De cijfers waren een beetje wazig, ze wreef nogmaals in haar ogen. Deze keer kon ze de cijfers goed lezen: '07:22'
Tessaylina was plotseling klaarwakker, ze had al 22 minuten wakker moeten zijn. De andere leerlingen waren vast al aan het ontbijten. Ze stond direct op, als eerste kamde ze haar haar, Tess was nogal verslaaft aan haar haar. Ze wist niet waarom maar haar haar MOEST altijd perfect zitten. Vlug maakte ze twee staartjes in haar haar met een mooi lang rood lint, die staartjes had ze altijd in haar haren. Ze smeet haar kledingskast open en zocht wat kleren uit, Tess had zoals al de andere leerlingen op starshine academy haar eigen stijl van kleren, Tess draagde meestal een jeansbroek met kleurrijke pull of T-shirt. Ze hield niet echt van al die rokjes en kleedjes. Ze pakte een willekeurige jeansbroek uit haar kast, samen met een lichtblauwe pull, lichtblauw was immers haar lievelingskleur. Ze moest nu eigenlijk gaan ontbijten, maar als ze nu maar zou binenkomen, zou iedereen haar aanstaren omdat ze te laat was, ze zou bovendien ook een preek krijgen van de leerkracht die daar was, dus ze besloot maar niet te ontbijten. Dat deed Tessaylina wel vaker,... Ze keek opnieuw naar haar klok, ze las: '07:25'. De leerlingen zouden ieder moment kunnen binnenkomen om hun tanden te komen poetsen. Dus ze ging alvast haar tanden gaan poetsen. Voor de lavabo's hingen groote ronde spiegels. Tess ging voor eetje staan, zonder in de spiegel te kijken pakte ze haar tandenborstel en tandpasta. Toen keek ze voor zich uit. Ze schrok zich rot, in de spiegel zag ze iemand, maar het was niet Tessaylina, maar dat vreemde meisje stond waar zij stond. Gedachten raasden door Tess's hoofd. 'Wat is er gebeurd?' riep ze geschrokken uit. Gelukkig had niemand het gehoord, want dat zou nogal raar overkomen, maar het was nog raarder dat ze er helemaal anders uitzag? Waar was het tengere bruine meisje gebleven? Ze zag in de spiegel een meisje met blauw-grijs lang haar en groote paarse ogen. Tessaylina had dat meisje nog nooit gezien, maar zij was het. Ze was in de war, ze ging even zitten op een krukje dat in de badkamer stond. Ze dacht na, iemand had vast een grap met haar uitgehaalt, en nog een ander meisje dat er nu vast zo uitzag als zij... Tessaylina stond weer op, ze keek in de spiegel en moest even lachen, ze wist niet waarom, misschien was de situatie haar even teveel geworden? Ze poetste snel haar tanden en ging opzoek naar het meisje dat nu waarschijnlijk hetzelfde meemaakte als zij.
Ze liep gehaast de gang in, ze liep de hele gang door en gluurde alle kamers even binnen, maar ze vond het meisje niet dat op haar leek. Dan ging ze maar zoeken op andere etage's, op de etage onder de etage waar ze nu was vond ze het meisje ook niet, die daaronder ook niet... Na een hele tijd zoeken ging ze naar de laatste etage die ze nog niet had doorzocht, het was de etage van de Fire Magicans. Ze sloeg de deur achter zich toe, het eerste meisje dat ze zag leek precies op haar, alleen een verkeerde versie, ze had GEEN rode staartjes, en ze had lelijke kleren aan vond Thessaylina. De reactie van het meisje was: 'Waarom zie jij eruit als mij?' Het meisje leek een beetje boos, Tessaylina vond dat ze daar helemaal geen reden voor had, ze antwoordde bot: "jaah, goede vraag en waarom zie gij eruit als mij als ik vragen mag?!" Even stond ze versteld van zichzelf, het was niet de bedoeling om zo boos antwoord te geven...

Tessaylina had haar antwoord niet zo bot bedoeld, ze hoopte dat dat meisje het ook niet bot zou opvangen, maar dat hoopte ze verkeerd. Het meisje werd boos en riep grof terug: 'Ik weet niet of je oren in orde zijn of niet, maar ik stelde de vraag. Dus normale mensen beantwoorden dat met een antwoord en niet met een vraag.' Tessaylina werd woedend, Roakes had helemaal geen reden om zo boos te worden, integendeel, Tessaylina wou vrienden worden maar zij begint over stressy te roepen. Tessaylina zou op haar vorige school niks gedaan hebben en gewoon geprobeert hebben om het bij te leggen voor er problemen kwamen met een leerkracht of zo iets in die aard. Maar een nieuwe school, nieuwe kans, betekende ook een nieuwe Tessaylina voor haar. Ze besloot er verder op in te gaan. Roakes tikte geïrriteerd met haar voet op de grond. Voor Tessaylina iets kon zeggen zei Roakes met een sissende stem: 'En als je liever je zin doet dan een antwoord te geven, dan mag je net zo goed je omdraaien en je een hele dag verbergen onder je lakens voor je problemen maakt onder mijn naam.' Dat was dé druppel, Tessaylina had beslist dat het oorlog zou worden tussen de twee. Tessaylina riep terug: "'t zelfde voor u, en wilt gij alstublieft eens wat kleren aantrekken die op iets trekken? want een beleefd type zoals ik, loopt met geen kleren rond die op vuilniszakken lijken met een lelijk printje!"
Tessaylina zag het gezicht van Roakes rood worden van woede, ze twijfelde even maar toen ging ze toch door, Tess was nog lang niet uitgepraat: "Als ge wilt kan ik u wat manieren bijleren, dat hebt ge nodig! Wie heeft u eigenlijk opgevoed? een straatbende?"
Tessaylina was nog nooit zo hard tegen iemand uitgevlogen, aan een kant had ze er wel wat spijt van, want dit zou ongetwijfeld voor problemen zorgen, maar dat had ze ervoor over om dit kreng een lesje te leren.
Er stonden nog een heleboel andere kinderen in de gang, de meeste van hen waren in een groepje rond de twee ruziënde meisjes gaan staan.
Tessaylina voelde zich ongemakkelijk toen ze doorkreeg dat al die mensen haar aanstaarden. Tessaylina had even de neiging om weg te rennen en haar onder haar deken te verstoppen, maar nu ze een ander persoon was ging dat niet lukken, ze wist niet eens waar de kamer van Roakes was.

'Ik heb lelijke kleren aan? Ik heb een eigen stijl, die is misschien wel apart maar het toont wie ik ben en daar kom ik voor op. Ik ga niet veranderen omdat jij deze Roakes niet leuk vind. En als je dat niet accepteert ga dan maar een beetje van een rots springen of whatever je graag doet.' Van een rots springen? jaah, als jij eerst gaat, wou Tessaylina zeggen, maar ze hield zich in, ze wou niet zo laag zakken als Roakes.
'En ik ben goed opgevoed. Ik noem dit niet onbeleefd, ik noem dit opkomen voor mezelf. Zo te zien iets dat jij niet hebt geleerd, aangezien je nu al helemaal nerveus word bij de aanwezigheid van tien mensen. In mijn opvoeding heb ik dingen geleerd die goed zijn voor mijn toekomst, en dat is niet altijd vriendelijk. Maar dat is nu een manier om te overleven in een wereld met mensen die denken dat ze beter zijn of dat ze de baas kunnen spelen. Of irritante mensen. Daar heb je er ook genoeg van. Perfect voorbeeld heb ik hier voor me.'
Oww wat?? Tessaylina stond versteld, dat irritante kind durfde nogal, en ze wist blijkbaar veel van mensen belachelijk maken. Roakes had blijkbaar door dat ze wat verlegen was. Tessaylina zag een klein gemeen lachje verschijnen op het gezicht van Roakes, ze leek er wel van te genieten. Tessaylina had zin om het af te trappen en onder haar lakens van haar bed te gaan wenen, maar dan zou Roakes haar blijven achtervolgen, pesten, treiteren en belachelijk maken. Dat zou Tessaylina niet mogen laten gebeuren. Ze had gehoopt op nieuwe mensen leren kennen, veel vrienden te hebben en wat meer populair zijn, maar dit meisje zou alles kunnen verpesten. Tessaylina bleef even stil denken, ze keek rond zich heen, intussen waren er al een heleboel mensen nieuwschierig komen kijken. Tessaylina moest zich sterk houden, het mocht absoluut niet opvallen dat Tessaylina zich zo bang en weerloos voelde tegenover die vreemde en gemene Roakes.
Tessaylina kon niet direct op een goed antwoord komen om Roakes terug te pakken, dus flapte ze er maar iets uit: 'Je denkt echt dat je stoer bent he? als je iemand de grond inboort voor meerdere mensen? Aan zo'n soort mensen heb IK dus een hekel!'
Opeens kwam Tessaylina op hét perfecte antwoord: 'Oke, ten eerste, ik spring van een rots als jij uit een vliegent vliegtuig springt!, ten tweede, jij bent totaal niet goed opgevoed, je komt op voor jezelf door andere mensen te pesten, in de plaats van opkomen voor jezelf, om je ware ik. Ten derde, ik denk totaal niet dat ik beter ben, ik voel me heel vaak onzeker door mensen zoals jij!!'

x||