lightning zuchte. Voor het moment had ze nergens veel zin in. De lange slapeloze nachten zijn vreselijk. Alleen kan ze voor het moment er niks aan doen, gewoon nerveus wachten tot die mannen in zwarte pakken hun volgende zet gaan doen. Maar voor hoe lang moet ze wel niet wachten? Lightning gaat geen eeuwen wachten gewoon tot ze hun volgende zet zetten. Dan kan ze evengoed het zelf doen. Lightning had zo gehoopt dat school alles weer in orde zou maken. In plaats daarvan heeft Light ontdekt dat er mannen in zwarte pakken haar achterna zitten, en wat nog erger is, ze weten dat ze hier zit. Kan het nog erger? Kort beet ze op haar onderlip. Kon we dan echt niks doen? Eerst had ze nog gedacht, dat ze gewoon moet leren leven met die vloek. Maar nu is dat onmogenlijk omdat doordat zij de bron in haar draagt van de vloek, de mannen nu achter haar aanzitten. Dezelfde mannen die heel haar familie heeft doen verdwijnen. Lightning gaat dus echt niet zonder slag of stoot haar gewoon aangeven, dat zou haar familie niet gewild hebben. Maar wat moet ze doen. Het gegrom van Lucifer doorbrak haar gepeins. "Bedankt" verzuchtte ze, zonder het dier zou ze nooit zo ver zijn geraakt, ze was het dier dan ook heel dankbaar met heel haar hart. zelf nog meer als dat mogenlijk was. wanneer ze iets vind zal ze het zeker uitvoeren. Hoe lastig het ook zou worden.
vermoeid stond ze recht, misschien zou een wandeling haar goed doen. Zonder nog iets te zeggen, stond ze recht en wandelde haar kamer uit door de gangen. het was al een tijdje geleden dat ze naar het platform was geweest, een meestal waren daar niet zoveel studenten, dus het zou daar nog wel rustig moeten zijn. terwijl ze even door haar bruine haren strijkt met haar vingers stapte ze met sierlijke en uitdagende passen door de gangen richting de uitgang. als ze maar niemand onderweg tegen komt, die zouden alleen maar willen praten en dan kon Lightning helemaal niet meer genieten van de rust die ze nu is gaan zoeken. de volle wind botste tegen haar op als een soort begroeting, heerlijk gevoel was dat. Daarom sloot ze even kort haar ogen en genoot er zwijgend van. opende dan weer langzaam haar ogen en stapte weer verder richting het platform. verwachte dan ook dat ze daar de enige zou zijn, zo kunnen genieten van de stilte die er daar heerste. natuurlijk kon ze ook het bos en de geheime tuin zijn gegaan. maar op een of andere manier had ze voor het platform gekozenm waarom wist lightning niet, maar dat deed er nu niet echt toe. zolang het er maar stil en rustig was. jammer genoeg had ze teveel gehoopt want daar in de verte zag ze een knappe jonge gast. meteen verscheen er een uitdagende grijns op haar gezicht. nu kon het haar zelf niks meer schelen dat ze nog maar enkele seconden geleden om rust had gewenst, het uitzicht op de jonge gast had die gedachten als sneeuw voor de zon doen vervagen. op een of andere manier stapte ze er onbewust wat dichter op af, ging op de grond zitten had nog geen enkele keer haar blik van de jongen afgedwaalt, onee het uitzicht was veel te goed om er niet naar te kijken. hij verdween dan onder het ding, met een glimlach wacchte ze af terwijl ze een slokje van haar water nam. Toen hij eindelijk er terug van ondere vandaan kwam maakte hij het uitzicht alleen maar beter door het bovenste deel van zijn overall los te doen waardoor ze zijn zwarte shirt tegen zijn gespierde borstkas zag plakken. Haar ogen begonnen meteen te twinkelen. In een keer zag heel haar dag er weer geweldig uit, en was haar vermoeidheid in een opslag verdwenen. geweldig toch. nadat hij was gaan liggen gleden haar ogen even kort naar haar water. meteen kwam er een idee in haar op. nonchalant stond ze recht en stapte op de gast af die was gaan liggen. Lightnign zelf wist ook van heel wat dingen af als het over de shuttles gingen, als haar ouders dat zouden ontdekken zwaaide er natuurlijk wat, maar wanneer Lightning niet thuis was dan hielp ze met machines te reparen, vanwaar die interesse was onstaan had Lightnin zelf geen idee. Misschin kwam dat door al die saaie lessen die ze thuis kreeg. Nadat ze bevone de knappe gast uittorende hield ze haar fles water boven zijn hoofd, "moet je wat hebben?" Vroeg ze aan hem. "volgens mij heb je het beter nodig dan ik, hoop niet dat je vies van mij bent" grapte ze en keek ze hem uitdagend aan, gaat hij het aanvaarden of niet. "ik wist niet dat je na school klusjes kon doen" sprak ze meer tegen zichzelf dan tegen de gast voor haar. Maar kee hem wel aan op haar eigen verleiderlijk en uitdagende manier.

-hij is wat flut, en zullen er meer zijn want doe het via de wii xd-

Lightning had vollop genoten van het uitzicht dat ze had gevonden op een jonge gast in een overall dat hij maar half aan had. Heel sexy, dat was het zeker. Iets waar Lightning meteen geintereseerd in geraakt natuurlijk. Ze kan er niks aan doen. Zo is ze nu eenmaal. De ene jongen was dan ook veel interesanter dan de ander. Ze had dan ook niet meteen een type, alhoewel ze veel sneller met de badboys kon omgaan dan met de braverikken. NIet dat het er veel toe deed. Nonchalant liet ze nog een keer haar ogen te kost maken van de nog onbekende gast. Niet lang meer onbekend als het aan Lightning zelf lag. Daar ging ze met alle plezier verandering in brengen. Daarstras was ze nogthans niet in de stemming geweest om iemand tegen te komen omdat ze over enkele dingen wou piekeren. Dingen zoals de onbekende rune dat alleen maar tevoorschijn kwam op haar rechterschouder, wanneer het haar verjaardag was. Anders verdween de rune weer. Veronrustende gedachten waren had. Want het betekende dat haar verjaardag de gevaarlijkste dag van haar leven was omdat ze alleen die dag zichtbaar was voor de mannen in de zwarte pakken. Een korte ijskoude rilling ging door heel haar lichaam door er nog maar aan te denken. Nee, dat mocht niet. Stug duwde ze de gedachten van zich af. De jongen voor haar was nu veel te interesant om hem los te laten. Nu toch niet. Zien of hij wel degenlijk interesant als hij lijkt. Je hebt nu eenmaal soms van die gasten, die stoer doen en wanneer LIghtning ze beter leert kennen, ontdekt ze altijd een zwak punt van hen. Waardoor ze besefte dat ze wel degenlijk zwakkelingen waren, en meteen liet Light ze dan vallen. Als vuilnis op straat zetten. Niet echt vriendelijk, maar de wereld was niet echt gemaakt voor zwakkelingen. En Lightning was zwak geweest, dat zeker en wist maar al te goed hoe zwaar het was geweest. Daardoor had ze beloofd dat nooit meer mee te hoeven maken.

Gewoon om zijn aandacht te kunnen trekken had ze hem zomaar onverwacht en onvoorzien haar water aan hem geboden. Het was zijn keuze of hij het wou aanvaarden of niet. maar als ze zo naar hem keek. Hij was knap, sexy...wat dus betekende dat hij het wel zou aanvaarden. De jongens die wisten dat ze knap waren hadden een grote ego. DIe gingen met ieder meisje om. Lightning zelf vond dat ze er gewoontjes uitzag. Toch wist ze maar al te goed dat jongens er anders over dachten. En dat was het enige wat telde. Ze had van kleins af aan al veel beter met jongens dan met meisjes kunnen omgaan. Waarom, wist Lightning zelf niet echt. ZWijgend wachtte ze af, al snel verbreede haar glimlach wat toen hij haar drank dan ook werkelijk aan nam. Zoals verwacht. Lightning was nu eenmaal goed in het raden van andermans actie's. Glimlachend volgde ze elke beweging dat hij maakte. De manier waarop hij het deed wekte iets in haar op. In nog grotere interesse dan haar gewoonte was voor een badboy. Hij zorgde er nu simpel weg voor dat ze met alle plezier dit uitdagende spel niet zou willen stoppen. Hij was nu veel te interessant om hem te negeren. Maar voor hoe lang? Blijkbaar was het hem opgevallen dat ze zo 'onopvallend' hem had staan zitten bekijken. En hij vond het goed... Zoals verwacht. Lightning vond het niet zozeer irritant dat ze haar hoofd iets wat omhoog moest houden om hem recht aan te kunnen kijken. Ze mag dan wel niet zo groot zijn als hem, maar dat maakte haar dan ook helemaal niet bang. Ze was een pittig en vurig meisje, laat zich zeker niet met zich sollen. Lightning moest even grimasen toen ze zijn blik over haar lichaam voelde en zag glijden. Hij liet dan ook duidelijk zien dat het hem beviel. Ze was dan nog maar 17, maar als het over vrouwelijkheid ging, zou je haar toch wel ouder schatten. Haar rondingen waren dan ook duidelijk zichtbaar. En dat was natuurlijk iets waar de jongens van hielden. Geamuseerd keek Lightning toe, hoe hij een beetje water op zijn hand deed en het dan in zijn nek wreef. Normaal gezien zou ze hebben staan snauwen, dat dat toevallig wle haar water was, en dat hij dat niet zo zou moeten verspillen. maar op de manier hoe hij dat water verspilde dacht ze niet meer aan het snauwen over waterverspilling. Waarom zou ze als ze hem zo zag doen?

Langzaam en voorzichtig, liet ze het puntje van haar tong zachtjes over haar eigen lippen glijden. Deels omdat haar lippen werkelijk droog waren en deels omdat ze er gewoon zin in had. Net als ze kon lezen in zijn ogen voelde ze zich tot hem aangetrokken. Lichaamlijk was het zeker. Wou hem voelen sidderen onder haar aanrakingen. Goh, waar dacht ze toch allemaal aan. Stoute Lightning. De jongen verbrak dan abrupt haar gedachten toen hij twee passen naar haar toe had gezet waardoor ze met haar kin nog juist niet zijn borst aanraakte. Toch voelde ze zijn lichaamswarmte die haar leek te strelen. Ongezien snoof ze even kort zijn lichaamsgeur op. Het rook naar zweet, en naar hem natuurlijk. Hij boog zich tergend naar haar toe. Hij was hier wel degenlijk goed in, Lightning liet hem doen, wachtte geduldig af. Haar beurt komt nog. En wanneer hij juist haar lippen ging aanraken draaide hij zijn hoofd wat waardoor die daarvoor in de plaats haar oorlel aanraakte. Een warme tinteling raasde als een tornado door haar lichaam heen. Ze kreeg het dan ook warmer dan normaal. “Bedankt.” fluisterde hij haar zachtjes toe. Lightning zei helemaal niks. Maar haar ogen spraken openboekdelen. Daarna trok hij zich terug alsof er niks was gebeurd en ging weer in zijn ligmat gaat zitten.'het was mijn genoegen' verklaarde ze hem in haar eigen gedachten. Zei het niet luidop. Nee de elektrische sfeer dat rond hen hangde werd alleen maar sterker als ze zweeg op een mysterieus manier. Hij zette dan ook meteen de radio een heel stuk zachter, beter voor hen beide bedacht Lightning zich met een grijns. Daarna stapte hij op haar af.“Zeker.” lispelde hij. Koeltjes keek ze hem recht aan. als hij zo vreselijk interessant bleef als nu, dan was de kans er wel dat ze nooit verveeld van hem zou geraken. Dat zou pas iets onverwachts voor haar zijn. Het was dan ook nog nooit eerder gebeurd. Misschien zou hij wel eens de allereerste kunnen zijn?

“Maar,” sprak hij ineens verder, waarbij zijn ene wenkbrauw iets omhoog ging. “laat je niet gelijk op ideeën brengen. Dit werk kan heel gevaarlijk zijn. En…” Onbewogen keek ze hem aan toen hij nonchalant enkele plukjes haar van voor haar gezicht vandaan haalde. Haar kristalblauwe ogen werden opzich bij deze handelingen meteen al een stuk donkerder, wat aanduide van haar lust en begeerte naar hem. “we willen niet dat je gewond raakt, toch?” Lightning kon het niet laten en lachte lichtjes geamuseerd. Daarna trok hij zich terug. Glimlachend trok ze vragend een wenkbrauw op, alsof ze het niet eens was met zijn doelstelling. Kalm keek ze de jonge gast aan toen hij uitnodigend zijn Sigaret aan haar bood. Lightning wist dat het ongezond was, en het is niet dat ze zozeer naar een sigaret smachte zoals hij veronstelde ze. Maar soms nam ze er wel eentje. Zelden maar, maar genoeg om te weten hoe snel je er verslaafd aan kunt geraken. Zonder haar blik van hem te halen stapte ze met sierlijke uitdagende passen sloom op een verleiderlijke manier, waarbij haar heupen zachtjes heen en weer wiegden op hem af. Nam zacht de sigaret over waarbij 'toevallig' haar vingers plagend over de zijne streken waarna ze de sigaret over nam en het op een lokkende manier op haar volle lippen legde en er vervolgens een trekje van nam. Blies de rook juist boven zijn zwarte haren uit, nam dan nog een trekje voor ze naar hem toe boog, waarbij het leek dat ze hem de sigaret terug zou overhandigen. Maar net als hij had gedaan boog ook zij nu op het laatste moment haar hoofd wat waardoor zij nu met haar lippen bij zijn oor was."WE weten beide maar al te goed dat ik niet zo breekbaar ben als ik eruit zie." Sprak ze fluisterend waarbij haar warme adem over zijn huid streek als een warme zomerbriesje. Toen ze zich nonchalant terug trok liet ze haar lippen langs zijn kaaklijn glijden. NOg steeds had ze zijn sigaret in zijn handen. Haar ogen begonnen meteen te twinkelen waarna er een idee bij haar opdoemde. Ze nam weer een trekje van de sigaret. Hield het deze keer de rook in haar mond. Boog zich naar hem toe, plaatste plagend, en heel teder haar lippen op de zijne, en wanneer ze proefde dat er een opening tussen zijn lippen kwamen blaasde ze de rook van haar mond in de zijne. Ondertussen had ze hem de sigaret overhandigd. "En je weet toch dat roken slecht voor je gezondheid is. Niemand wilt toch niet dat zo'n knappe gast als jij, sterft gewoon aan longkanker" Vroeg ze liefjes, waarbij haar melodieuze stem te horen was. ."Of wel soms?" In de tussen tijd had ze wel al weer een stap achteruit gezet.

De jonge gast fascineerde haar. De dingen dat hij op zijn eigen manieren deed was doelgericht. Dus hij deed het al enkele jaren, net zoals zij. Eindelijk had ze iemand gevonden die wel degenlijk de moeite waard was. Bij haar was het meestal zo het geval dat ze na enkele afspraken met iemand haar interesse in die persoon verloor. Het gevoel dat ze nu voor de jongen voor haar voelde zei dat dit misschien wel de allereerste keer zou kunnen zijn dat het nu niet zo het geval ging zijn, dat er actie voor vandaag ging zijn. Even had Light nog gedacht dat het zoals al de andere dagen saai ging zijn. Maar dat 1 persoon heel je dag kon veranderen was geweldig. De begeerte dat ze voor hem voelde was heerlijk en uitdagen tegenlijk. Een brandend gevoel dat moest worden gedooft omdat het anders alleen maar een groter vuur ging worden.. En de jongen met de zwarte lokken voor haar, was de enige die het kon stillen. Alleen stond haar libido in de weg. Die wou met plezier het spannend maken, het vuur van hen beiden doen oplaaien. Haar tong liet ze over haar eigen opgedroogde lippen glijden. Langzaam en tergend. De sigaret die hij haar als een test aanbood aanvaarde ze. liet haar vingers even zijn hand plagend aanraken. Hij voelde zo warm aan. Zo voelde hij dus. Goed om te weten. Binnenkort zou ze hem overal kunnen aanraken en voelen. Een leuk vooruit zicht was dat. Twee trekjes nam Lightning van de sigaret, niet meer. Roken was n eenmaal ongezond. maakte je tanden rot en zwart. Alleen was dat nog niet het geval bij de knappe en o zo interessante jonge man voor haar. Er was dan ook meteen een plan in haar hoofd tevoorschijnt gekomen om te weten hoe die prachtige lippen van hem kon voelen en proeven. Daarom nam ze de rook van de sogaret opnieuw in haar mond, hield het nu erin en boog zich langzaam naar hem toe. Plante teder haar lippen op de zijne waarbij ze net als hij haar mond opende. Liet daarna de rook vanuit haar mond naar de zijne gaan. Met een tegen zin trok ze zich terug. Misschien had ze dat toch beter niet gedaan Nu wist Light hoe die verrukelijke lippen van hem smaakten. Nu wou ze er meer van. Lightning bleef tegen zichzelf herhalen dat dit gewoon puur lichamenlijk was...meer niet.... Ondertussen had ze weer een pas naar achteren gezet. Daar had Light niet echt een reden voor of zat er toch iets achter? Jep, hij zou het wel begrijpen. Zijn warme lach bezorgde haar een siddering. Wat deed hij toch met haar lichaam? Zwijgend keek ze hem aan. VOelde hoe hij afwachtte klaar om ieder moment toe te kunnen slaan, zoals een jager op zijn prooi afsluipt. Het had net zo geleken. Alleen was het hier het gevaar dat de rollen oppeens om konden gaan draaien. Zo snel dat Light niet op tijd kon reageren smeet hij de sigaert op de grond, beende op haar af en sloeg zijn sterke armen rond haar heen. Meteen legde ze haar handen tegen zijn borstkas. Het voelde zo hard en stevig aan. Zo warm en kloppend van zijn hart. Met meoite kon ze de sterke drang weerstaan om haar armen niet gewoon rond zijn nek te gaan leggen terwijl haar vingers zich zouden vernestelen in de kruin van zijn zwart haar. Daarvoor in de plaats beet ze maar gewoon op haar onderlip. Een stil kreetje ontsnapte lightning haar keelgat van verbazing toen hij haar ophief. Haar gevangn hield tussen ehm en de shuttle die in haar rug duwde en tegenlijk ook steun gaf. “Dus je wilt het zo spelen, hm?” lispelde hij verleidelijk en uiterst charmant. Kort grinnikte ze zoetjes. Bang van hem was ze niet. Zo tegen hem aanleunen maakte haar warm, wakkerde haar vuur in haar alleen maar nog meer aan. Het voelde gaf haar de rillingen om zijn sterke hand op haar middel te voelen terwijl de andere hand verstrengelde met de hare. Haar ademhaling was zwaarder en dieper geworden. Nadat hij een kus op haar hand had gegeven liet hij die los, gleed richting haar ellenboog en liet een spoor van warme tintelingen achter. Daarna ging het allemaal onverwacht snel. ZIjn hand lag nu op haar heup en gleed verder naar beneden tot in haar knieholte. Het maakte haar alleen maar nog nog lastiger om haar ademhaling onder controle te proberen houden. Met een behendig beweging legde hij haar been rond zijn middel. Als een soort automatisme verstevigde ze haar been. Jaren lang had ze dansles gekregen, en was dus heel lenig waardor deze pose geen prbleem voor haar was. Alleen had hij nog niet gedaan. Haar adem stokte af en toe eens doordat hun lichamen zo dicht tegen mekaar stonden. Meteen verstevigde zehaar greep nog wat meer. Dit gevoel.... De neiging om zijn blotehuid aan te willen raken onder zijn shirt was haast onweerstaanbaar, toch lukte het haar op een of andere manier. en nog ging hij verder, liet haar heel naar achteren buigen. Lightnign kreeg het alleen maar nog warmer nadat hij zijn kin op haar borstbeen voelde. “Weet waar je aan begint.” hoorde ze hem na enige tijd weer zeggen. Daar hofde Lightning helemaal niks op te zeggen. Haar eerst zo kristalblauwe ogen waren veel donkerder geworden van de lust die ze voelde opzwelmen. Ze zou hiermee niet eens kunnen stoppen al zou ze dat willen. De adrenaline raasde bijna letterlijk door haar aderen. Dit gevoe, ze kon het niet omschrijven, maar wou er wel meer van krijgen, dat was zeker. En krijgen zou ze. Het was niet dat ze ongemakkelijk had gestaan, al was ze wel blij dat hij haar uiteindelijk weer overeind trok. NOg zo langer en Lightning zou heelhaar zelf beheersing hebben verloren. De beheersing gemaakt door jaren lang te trainen erop. En die had hij bijna zonder moeite verbroken. De jongen met zwarte lokken greep naar zijn gereeschapskist en stapte naar haar toe waarbij hij een enkele lok van haar oren vandaan streek. “Laten we dit nog interessanter maken.” zijn gehijg kwam samen met de hare. “Ontmoet me vannacht, rond middernacht, bij het stille meer, als je durft. Dan zullen we weleens zien hoe…” Meteen stokte haar adem toen ze zijn tanden zachtjes in haar nekvel voelde. De begeerte groeide razend snel in haar op. Opnieuw kon ze nog maar juist haar beheersing onder controle houden. Gemakkelijk maakte hij het haar zeker niet. “breekbaar je werkelijk bent.” Haar ogen waren donkerblauw geworden. Hij liet haar lichaam.... gewoon met gemak naar hem verlangen, jasses hoe lang kon ze dit nog onder controle houden? Eindelijk vertrok hij, liet haar zwaar ademend achter. Eerst had ze er niet aangedacht. Toch schoot haar oppeens te binnen dat ze vannacht, na een lange tijd haar weer zou gaan transformeren. Het ging al pijnlijk worden omdat ze nu al een week lang de transformatie had uitgesteld. En daarom had ze eigenlijk besloten om het vannacht te doen. Maar nu...Diep dacht ze na. Een dag langer kwachten kon toch geen kwaad? Met trillende handen nam ze een pilletje vanuit haar zakken tevoorschijnt en slikte die in een keer in. Goed, nu moet ze geduldig wachtten tot middennacht. Wanneer ze eindelijk weer rustig aan het ademen was, verliet ze de plek en stapte richting haar kamer.