Onderwerp: a matter of Pride || open. za dec 01 2012, 09:49
Hoe lang was ze hier nou al? Een week hooguit. Ze had alles als een waterval over haar heen laten komen. De lessen, de leerlingen, het gebouw. Ze kon niet ontkennen dat ze de hitte van Razen miste, sowieso was alles hier zo groot. Het meisje was opgegroeid in een klein dorp en hier zag ze per dag meer mensen voorbij komen dan dat er in haar dorp woonde. Uiteraard zou ze het nooit toegeven, maar het overdonderde haar een beetje. Ze voelde zich klein hier, nietig, en dat was een gevoel dat vreemd was voor haar. In het dorp was ze altijd de snelste geweest, de beste jager, het meeste talent voor magie; maar hier was ze maar één van de velen. De eerste vuurles werd dat haar al duidelijk gemaakt. Het lukte haar gewoon niet om de oefening als eerste af te hebben. Er waren mensen beter dan haar en het was niet de vraag of ze daar aan kon wennen, maar aan wilde wennen. Het liet een bittere smaak achter in haar mond, maar tegelijkertijd vormde het een uitdaging. Een uitdaging om nog meer haar best te doen, om nog meer te oefenen, om de rest compleet om ver te blazen. En degene die Raion ook maar een beetje kenden, wisten dat ze nooit een uitdaging uit de weg zou gaan. Dat ging nou echt tegen haar trots in.
Het was de tweede keer dat ze midden in de nacht haar kamer uit glipte. Het ging tegen de schoolregels in, maar als niemand het opmerkte kon het nauwelijks erg zijn om te doen. In haar dierlijke vorm trippelde ze over de gangen. Als een kleine woestijnvos kon je je nu eenmaal makkelijker verbergen dan een mens van rond de 1,70. Ze kende het gebouw ondertussen wel een beetje. Op zich zat het niet zo heel ingewikkeld in elkaar; een klein pluspuntje van het gedoe waar ze in beland was. Dus voordat iemand al de kleine woestijnvos had kunnen opmerken, stond de roodharige al weer buiten het schoolgebouw in haar menselijke gedaante. Kijk, dat was tenminste iets wat ze goed kon; als een schaduw in de nacht verdwijnen.
Ze was regelrecht op de reünies afgelopen. Een duistere plek om zo laat in de nacht nog te zijn, maar daarom juist perfect voor haar. Hier kon ze tenminste rustig trainen zonder dat ze gestoord werd of iemand op haar lette. De volgende vuurles zou ze de eerste zijn die de oefening af had, dat eiste ze van zichzelf. Daarom glipte ze midden in de nacht haar slaapzaal uit; zodat ze de tijd had om te trainen. Ze vond dat ze het nodig had en dus deed ze het. Eerst een warming-up om haar spieren goed wakker te maken, daarna mediteren om haar vuurmagie te oefenen. Genoeg om het meisje aan het begin van de schemering zwetend en moe te maken.
Langzaam stond ze op, ze kon de spierpijn nu al voelen, en keek twijfelend om zich heen. Over ongeveer twee uur was het ontbijt en daarna zouden de lessen weer beginnen. Niet genoeg tijd om nog te gaan slapen. Dat was wel het grootste nadeel van het nachtelijke trainen; ze kwam ernstig slaap te kort. Iets wat nou niet haar activiteit in de lessen bevorderde. Maar als ze nou iets verfrissends kon vinden, dan kon ze de dag wel doorkomen. Iets om mee af te koelen en tegelijkertijd om weer goed wakker te worden. En op dat moment dacht ze aan het gesprek dat ze met een meisje van haar slaapzaal had gevoerd. Het meisje had verteld over een waterval die zich achter de reünies en het bos bevond. De legende was dat de eerste legendarische magiërs daar les hadden gehad. De legende kon Raion weinig schelen, maar het verkoelende water van een waterval klonk wel aanlokkelijk. Op naar de waterval dan maar.
Eenmaal bij de plek aangekomen, werd ze overdondert. Zo groot, zo machtig. Het was de eerste keer in haar leven dat ze een waterval zag en het kletterende water liet haar hart sneller kloppen. De macht van de natuur was werkelijk groots. Ze was er zo bij in genomen dat ze pas laat het persoon in de gaten had dat langs het meer liep. Verborgen in de duisternis van de bomen bekeek ze hem/haar even. Nog een vroege vogel zoals haar en het meisje vroeg zichzelf af wat degene daar te zoeken had. En het was toen dat er een kleine grijns op haar gezicht nestelde. Hé, misschien was haar training nog niet helemaal afgelopen. Zonder er verder nog over na te denken, sloop ze vanuit de schaduw van de bomen achter het persoon om vervolgens geruisloos op hem/haar af te rennen. De laatste paar passen sprong ze, haar handen vooruit gestrekt zodat deze op degene zijn rug belandden. Een krachtig duw, hard genoeg om de vreemdeling in het water te duwen en er zelf achterna te duiken. Lachend kwam het roodharige meisje weer boven water. Met speelse en uitdagende ogen nam ze het persoon dat ze op haar eigen aparte manier gedag had gezegd in haar op. Hoe zou hij/zij reageren op deze ontmoeting met het water?
Master Hale
PROFILE Real Name : Ji {JiYong} Posts : 478
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Water Magic Klas: -- Partner:
Onderwerp: Re: a matter of Pride || open. zo dec 02 2012, 18:51
{ "Master . Mihalj" }
... Sometimes, I can't sleep
Het was een nacht die mij weer eens niet liet slapen. Elk uur van de klok zag ik weer eens voorbij komen. De zoveelste keer als deze week. Waarom kon mijn geest het op moment niet verdragen? Of kwam dat door wat er eerder al was gebeurd in de grote zaal. Zou dat nog steeds impact op mij hebben. Met een zucht lag ik weer de andere kant omgedraaid in mijn bed en ik keek uit het raam. Nooit had ik mijn gordijnen dicht, want ik moest wat licht in mijn kamer hebben. Maar nog altijd kon ik de rust niet vinden die ik nodig had voor de aankomende lessen. Wat was er toch aan de hand met mij? Ik sprong uit mijn bed en liep snel naar het raam toe, terwijl ik het opende en mijn hoofd naar buiten stak. Veel zag je er niet echt, enkel het maanlicht was te zien. Soms werd er een deel verlicht maar meer ook niet. Opnieuw verliet een zucht mijn mond. Achter me hoorde ik hoe de kleine draak snurkte. Ik glimlachte eens bij het feit dat hij wel kon slapen. De draak van minimaal 50 cm hoog, het was een zeer kleine, die je makkelijk kon houden en nooit groter zou worden. Mijn gedachten gingen weer terug naar buiten en ik hield mijn hand naar voren, terwijl de het water uit mijn hand krioelde en een weg naar buiten vond. Een aantal sierlijke stralen speelden met elkaar door de lucht buiten het kasteel.
Nog altijd had ik niet kunnen slapen en het was nog zeer vroeg. Tijd om heel even naar buiten te gaan en met mijn watermagie te oefenen. Zo zou ik goed op dreef zijn moest ik straks weer les geven. Ik stond voor de kast met al mijn kleding stukken, nu moest ik er maar een aantal uitkiezen om aan te trekken. Na een beetje fatsoenlijke en makkelijke kleding te hebben aangetrokken, sloot het raam dat nog altijd open stond. Ik draaide me om en liep naar de deur die ik geruisloos opende en weer achter me sloot. Snel en zachtjes, zonder anderen wakker te maken, liep ik naar de ingang van de school om daar de deur naar buiten te nemen. Het duurde dan ook niet lang of ik was al een eindje van de school af gewandeld. Voor ik het wist had ik een waterbal gemaakt met mijn magie en liet hem snel onder mijn lichaam rollen. Door het water te sturen richting de watervallen, maakte ik de wildste en scherpe bochten. Nu kwam pas de jongen in mijn weer vrij. Ik grinnikte eens en dacht plots aan het feit dat ik een leraar was en geen leerling die graag met zijn water magie speelde alsof ze nog onbeheerst waren. Snel liet ik mezelf weer terug op de grond zetten en haalde de waterbal weg. Ik moest er niet aan denken nu al gelijk verkeerd te worden bekeken. Snel ging ik verder, tot ik bij de watervallen kwam.
Ik stond er voor en genoot van de geluiden die het kletterende water mij bracht. Het was gewoon zo legendarisch aangelegd. Of het was gewoon de perfecte plaats van fantasie. Ik wist niet precies wat het was, maar in ieder geval wilde ik hier nog zeker vaak gaan komen. Plots werd ik in het water voor me geduwd door iemand die achter mij stond. De onverwachtse beweging en de ontspannen spieren in mijn lichaam waren er niet van weer om mij te laten staan. Ik viel het water in met een paar spastische bewegingen. Snel zwom ik weer omhoog en keek om mij heen wie het was. Blijkbaar was het een meisje en was ze zelf ook het water in gesprongen. Ze kwam al lachend weer boven en keek me speels aan. Met een afkeurende blik zwom ik naar de kant en hees mezelf op het groene veld voor me. “Mevrouw, u weet dat u als leerling niet zo vroeg buiten de schooldeuren mag treden.” Begon ik op een strenge toon tegen de leerling voor me. “Dit keer zal ik het niet melden of er voor straffen, maar ik wil u de volgende keer niet nog eens buiten zien.” Ik keek haar nog eens streng aan en gaf haar daarna even een korte glimlach. “Mijn naam is Master Mihalj, ik ben de nieuwe leraar voor watermagie. Mag ik trouwens vragen wat u hier buiten deed om dit uur op de klok?” Ik keek haar op een leraar achtige manier aan. De ene helft op een vrolijke en energieke manier, de andere helft weer op de strenge manier.
Onderwerp: Re: a matter of Pride || open. za dec 08 2012, 09:54
Raion was nooit de meest handige geweest. Het was niet voor niets dat Yoär haar altijd vertelde dat ze eerst moest nadenken, dan doen. Tegelijkertijd had gevaar altijd een manier om haar op te zoeken. Combineer die drie dingen en je kwam al snel tot de conclusie dat Raion vaak in de meest vreselijke situatie terecht kwam, vaak niet eens expres. Zoals nu. Toen haar goudkleurige ogen weer boven water kwamen en naar de ander loerde, merkte ze op dat ze een leraar in het water had geduwd. Een freaking leraar. Kishée zou der uitlachen, Yoär zou zijn hoofd schudden en iets mompelen van ‘eerst nadenken, dan doen’. En Raion kon dan geen van haar beiden oude vrienden ongelijk geven. Het was een typische actie voor haar en ze was weer eens in de problemen terecht gekomen. Een week zonder problemen was ook gewoon te veel gevraagd. Eerlijk gezegd was het nog een wonder dat ze de binnenkant van het kantoor van de hoofdmeester nog niet gezien had. Het was niet dat de roodharige vocht om het vechten, maar eerder om zichzelf te bewezen. Zeker tegenover jongens. Jongens hadden immers altijd het beeld beter te zijn dan meiden en Raion vond het geen probleem om ze uit die droom te helpen. Sowieso ging ze nooit een uitdaging uit de weg, zelfs niet als een bepaalde opmerking geen eens bedoeld was als uitdaging. Al bij al was het dus tijd dat ze weer eens in de problemen zou komen en dit gebeurde ook in de vorm van een leraar het meer in te duwen. Het kon erger, veel erger, maar het kon zeker ook beter.
Uiteraard kreeg ze de wind van voren. Het was absoluut onacceptabel dat ze op dit uur van de vroege ochtend buiten was, het ging tegen de regels in en blablabla. De eerste reeks van de woorden gleed compleet langs haar heen. Ze kende de preken uit de tijd van haar dorp. Het dorpshoofd kon er wat van, maar na een tijdje gingen de woorden het ene oor erin en het andere weer uit. Net zoals nu gebeurde. Half verveeld bekeek het meisje de golven die ze in het water veroorzaakte door zachtjes op en neer te bewegen. Water was niet haar element en hoogstwaarschijnlijk zou er hard in falen als ze de magie zou proberen, maar het maakte het niet minder fascinerend. Ze had zelfs gehoord dat goede water-magiërs bloed konden sturen omdat ook voor een gedeelte uit water bestond. Met haar vuurmagie was dat iets waar ze alleen maar over kon dromen.
‘Mag ik trouwens vragen wat u hier buiten deed om dit uur op de klok?’ De toon van de vraag trok het meisje haar aandacht terug naar de leraar. Het was niet bestraffend of streng geweest zoals de eerdere woorden en maakte dat ze nu pas echt naar hem luisterde. Ze knipperde even verbaasd met haar ogen en tuitte haar lippen in de beseffing dat ze een gedeelte van zijn zinnen gemist had. “Wat is uw naam ook al weer?” Nu ze hem goed bekeek, besefte dat ze hem nog nooit gezien had en dus niet één van de leraren was die haar les gaf. “En welk vak geeft u?” Was haar tweede vraag, compleet niet in de wetenschap dat hij haar zojuist die twee dingen had verteld.
Langzaam klom ze naar de kade om zichzelf op het frisse gras te hijsen en daarna haar lichaam te strekken. Ze vormde een kleine vlam in haar handen die ze langs haar lichaam liet afdwalen om zichzelf op te drogen. Daarna hield ze de vlam nog iets langer in de lucht, twijfelend of ze hetzelfde voor de onbekende leraar zou moeten doen. Maar na een paar tellen had ze al de energie niet meer om de vlam vast te houden en loste hij uit zichzelf op. Kennelijk was ze moeier dan ze dacht.
Haar hand gleed even door haar vurige lokken terwijl ze de man weer in zich op nam. Ze vond hem niet erg leraar-achtig tonen. Hij zag er nog zo jong uit, makkelijk om lastig te vallen in de lessen wellicht. Maar je mocht uiteraard nooit je ‘tegenstander’ zo maar onderschatten en op dat punt bedacht de roodharige zich dat ze nog steeds geen antwoord had gegeven op zijn vraag. “Ik zocht wat verfrissing na mijn nachtelijke training.” Ze haalde losjes haar schouders op. “Dat is alles, ik had alleen niet verwacht zo vroeg nog iemand anders bij de waterval te zien.”
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.