Rhine zat in haar kamer de veters van haar converse sneakers te strikken. Met haar mini short, haar bloes zonder mouwen met een kruisende achterkant en haar haar in een strakke vlecht. Met een sportzak over haar schouder liep ze naar de sportzaal. ze had echt nood aan een beetje sport om haar frustraties af te reageren. ja gisteren was ze weggelopen bij zack. ze was nog steeds boos op hem maar ergens mistte ze hem ook wel. Rhine had het niet leuk gevonen dat hij maar was blijven doorvragen over die gaten. Ja hij had wel gelijk dat die daar zaten maar ze wilde het er niet over hebben. Rhine kwam aan in e sportzaal ze snoof de eur van zweet en verbrandde caloriên op. het was nog vroeg in de ochtend een uur of 6. Rhine deed het altijd met weinig slaap en als je zo vroeg kwam was je er zeker van dat je niemand anders zou tegenkomen. Rhine nam een bal en begon op de basketbal ring te schieten. ze dribbelde en sprong een paar keer. Ja sporten hielp haar om haar gedachten te verzetten. Rhine had oortjes in haar oren gestoken en haar muziek luid gezet haar ogen enkel en alleen op de bal gericht. zo sloot ze zich af van de wered, zo kon ze nadenken.

Zack had nood aan wat afleiding en daar zou een potje basketbal wel mee helpen. Hij had gisteren niet zo mee, Rhine was bij hem weggelopen sinds hij zo wat doordramde over dat ze gaten had in haar hyenagedaante en blijkelijk lag dat onderwerp nogal gevoelig. Hij was vroeg wakker en had zijn sportkledij in een zak gedaan om dan nog even een spelletje te spelen op zijn spelconsole. Daarin had hij weer een game over al snel gekregen en hij zette het af en besloot dan zijn basketschoenen aan te doen en nog eens zijn haar tegoed te kammen. Hij zag er zeker moe uit, het was dan ook half zes in de ochtend en hij had slecht geslapen sinds hij die ruzie had gehad met Rhine. Een beetje niet wetend wat hij moest doen wreef hij in zijn haar. Al snel poetste hij zijn tanden en vertrok hij naar de sportzaal, hij deed de deur van zijn kamer op slot en liep op een rustig en onhoorbaar tempo naar de sportzaal. Langzaam opende hij de deuren en zag hij nog niemand. HIj besloot dan naar de jongenskleedkamer te gaan en zich om te kleden. Dit duurde natuurlijk een tijdje sinds hij zachtjes en onhoorbaar in de kleedkamer stond te zingen om zijn zorgen te vergeten. Hij had zelfs niet eens door dat er iemand was binnengekomen en deze persoon een potje basketbal aan het spelen was. Zack deed gewoon op zijn eigen ritme verder en vouwde zijn kleren op om dan de jongenskleedkamer te verlaten. Zijn ogen werden groot eenmaal hij buitenkwam en in de sportzaal een gedaante zag die hij helemaal herkende. Rhine... Wat deed zij hier op dit ongoddelijke uur? Hij besloot het maar eventjes zo te laten en te doen alsof hij haar niet had gezien sinds hij dacht dat ze nog altijd kwaad op hem was. ook had ze een mp3 in als teken dat ze helemaal niet wilde praten. Ook hij nam zijn mp3 en stak deze in. Hij nam een basketbal en begon de ene dunk na de andere te doen aan de andere kant van de zaal want daar was nog een ring vrij. Natuurlijk begon hij luidkeels mee te zingen met het liedje dat hij hoorde en hij begon al dansend dunks te maken. Zo vergat hij de wereld om zich heen. Zo kon hij even voor een seconde eens niet nadenken. Want Rhine bleef constant in zijn gedachten en hij wilde alles zo snel mogelijk goedmaken, maar iets zei in hem dat ze vast nog te kwaad was om het goed te maken. Na zo'n twintig dunks begon hij toch te zweten en keek hij uitgeput naar de ring. Maar nog steeds gaf hij niet op en deed hij verder met wat hij bezig was. Nog tien had hij er gedaan voor hij het negeren opgaf en zich naar Rhine wendde. Ook besloot hij het subtiel aan te pakken en hij ging op het bankje zitten en zag hoe ze de bal naar de ring gooide. Zijn heldere blauwe ogen keken naar de bal en een glimlach sierde zijn gezicht, ook al voelde hij zich ellendig vanbinnen..

Rhine was ustig aan het basketten tot ze ineens een bekende stem hoorde. ze draaide zich om en ze zag een zingende zack -ja zijn stemvolume kwam boven haar muziek uit- te staan dunken aan de andere ring. Rhine zuchtte en draaide zich om. ja ze zou hem gewoon gaan negeren. ze begon verder te basketten en zette haar muziek nog wat harder zodat ze hem helemaal niet moest zien of horen. Ze merkte niet dat hij gestopt was met dunken en nu naar haar zat te kijken. ze had het echt niet door. ze nam een aanloop en stootte zich af. Ze vloog een meter en half omhoog de bal vloog in de ring en haar blos vloeg ook lichtjes omhoog waardoor de plek net boven haar heup ontbloot werd. De wond was rood en met losse steken werd de huid aanelkaar gehouden. ja Rhine had het zelf verzorgd maar niet echt goed zo bleek. het was pijnlijk zeer pijnlijk soms zelf maar ze negeerde het altijd ze peinsde er niet over om iemand om hulp te vragen om iemand over de gebeurtenissen te vertellen dat wilde ze niet.

Zack hield van basketbal en dunkte dus een aantal keren. Het was niet makkelijk om niet te zingen tijdens zijn liedje, het favorietje liedje van hem, daar moest hij gewoon mee mee zingen. Hij kon er niet aan doen, het gebeurde allemaal vanzelf. Hij had plezier in het basketballen, hij dacht aan niets en het maakte hem helemaal rustiger. Zo deed hij een tijdje verder en zong hij gewoon rustig verder sinds dat het hem ook helemaal vrolijk maakte. Zack sloot zijn ogen en dunkte verder op gevoel en dit lukte eigenlijk best aardig. Hij kon Rhine helaas niet zo lang negeren als hij had gedacht en hij stopte om dan naar haar te kijken op een bankje. Natuurlijk werd hij genegeerd, maar dat boeide hem eigenlijk niet echt op dit moment. Maar dan toen ze de afstoot nam, vloog haar bloesje samen met haar omhoog en zag hij de slecht aaneengenaaide wonde. Zack grijnsde lichtjes, dus dit hield ze achter misschien kon hij onopvallend het gedoe helen. Eenmaal ze op de grond landde nam hij Rhine bij haar heupen vast en hij kuste haar nek, terwijl zijn handen naar de wonde gingen en het begon te helen, ze zou het niet voelen, zijn heelkunsten waren ver gevorderd, alleen de rest van zijn magie niet. "Haai schattie" zei hij met een brede glimlach. "Ik heb je gemist en je bent veel beter geworden in basket zie ik?" Natuurlijk werd hij rood, haar lichaam voelde zacht aan en dat gevoel wilde hij altijd blijven voelen. "Jij bent zacht" mompelde hij met een brede grijns en dan omhelsde hij haar "Het spijt me dat ik zo gemeen deed gisteren en ik zo bleef doorvragen. Kan je het me vergeven liefste Rhine? Want ik hou van je." Natuurlijk waren zijn woorden waar maar ze dienden ook als afleiding sinds hij net de wonden op haar heupen had geheeld. Hoeveel hij ze had geheeld dat wist hij niet, maar het moest snel gebeuren, anders zou ze het doorhebben. Hij draaide Rhine naar zich toe, hij handelde veel te snel, net alsof hij zenuwachtig was ofzoiets. Hij drukte zijn lippen op haar kaak en deze gingen dan al snel verkennend naar haar lippen. Na de kus keek hij haar het zijn beroemde puppyoogjes aan "Het spijt me zo lieverd, ik had nooit zo mogen doen en... En..." Hij liet haar al snel los en ging weer op de bank zitten om afwezig naar de grond te staren. Hij voelde zich rot en slecht om wat hij had gedaan, hij had haar wond geheeld en er gisteren dan nog eens over liggen doorzagen waardoor hij hun date had verpest "Ik heb alles verpest gisteren.." Mompelde hij zachtjes terwijl zijn blik nog altijd op de grond was gericht en zijn blik stond droevig.

Rhine schrok toen ze ineens 2 handen op haar heupen voelde en ze een heerlijk warm lijf tegen zich voelde. zachtte lippen in haar nek. De oortjes vielen uit haar oren en ze ademde even diep in en uit. Zack stond tegen haar, hij drukte zijn zachte lippen in haar nek. Maar ze was nog steeds kwaad op hem. "Haai schattie" zei hij met een brede glimlach. "Ik heb je gemist en je bent veel beter geworden in basket zie ik?" Natuurlijk werd hij rood, Dat werd hij wel vaker in haar nabijheid. "Niets te schattie jij." Zei ze kortaf haar blik zijdelings op hem gericht. "Jij bent zacht" mompelde hij met een brede grijns en dan omhelsde hij haar. Rhine antwoorde niet ze bleef recht voor zich staren. Als er een ding was dat Rhine wel was dan was het koppig. ja eens als je op rhines teentjes had getrapt kon ze wreed boos worden. "Het spijt me dat ik zo gemeen deed gisteren en ik zo bleef doorvragen. Kan je het me vergeven liefste Rhine? Want ik hou van je." Rhine dacht erover na. het was wel lastig om kwaad op zack te blijven. "Ga je er niet meer achter vragen?" Vroeg ze wantrouwend. Als hij dat zou beloven zou ze welligt niet meer kwaad zijn. Hij draaide Rhine naar zich toe, hij handelde veel te snel, net alsof hij zenuwachtig was ofzoiets. Hij drukte zijn lippen op haar kaak en deze gingen dan al snel verkennend naar haar lippen. Hij voerde wat in zijn schild dat zag ze gewoon. ze was er alleen nog niet achter wat het precies was. zack kon soms toch zo moeilijk te doorgronden zijn. "Het spijt me zo lieverd, ik had nooit zo mogen doen en... En..." Hij liet haar al snel los en ging weer op de bank zitten om afwezig naar de grond te staren. Rhine keek hem met een lichtjes schuldige blik aan. Ja nu kreeg ze medelijden, was ze te streng geweest? "Ik heb alles verpest gisteren.." Mompelde hij zachtjes terwijl zijn blik nog altijd op de grond was gericht en zijn blik stond droevig. "Niet álles..." Mompelde ze zachtjes. "Alleen toen je over die denkbeeldige gaten begon, dat was het enige onprettige moment van de avond" Zei ze rustig. haar hand zat op haar heup en toen voelde ze ineens wat. ze tilde haar bloes wat op en ze merkte dat de etterende ontstoken huid nu alleen maar lichtjes rood zag en bijna volledig genezen, natuurlijk zou heteen litteken blijven maar toch. Rhine keek er vol ongeloof naar. Ze begon het te overdenken en toen kreeg ze het door. Zack! Hij had eraan gezeten! net nog wel! Vandaar zijn gedrag. Ze liep naar hem toe en tikte met haar vingers zijn hoofd omhoog. "Hoe? Hoe wist je het? En hoe heb je die wond geheeld?! zeg op Zack!" Zei ze opnieuw op een wantrouwende en lichtelijk pissige toon. "Wat heb je gedaan?! Met het schoolhoofd zitten praten?!" Vroeg ze. Ja Rhine dacht echt dat Zack er zo was achter gekomen. Dat hij nu het verhaal van het litteken wist. "Wat heeft hij nog meer gezegd?!" Vroeg ze haar ogen kleurde lichtjes zwart.

Zack drukte zijn lippen in haar nek terwijl zijn handen op haar heupen het heel werk deden. Hij had haar blouse zien omhoog gaan terwijl ze sprong en daardoor zag hij de wonden op haar heupen. "Haai schattie" zei hij met een brede glimlach. "Ik heb je gemist en je bent veel beter geworden in basket zie ik?" Natuurlijk werd hij rood, Dat werd hij wel vaker in haar nabijheid. "Niets te schattie jij." Zei ze kortaf haar blik zijdelings op hem gericht. Zack, rustig blijven, blijven glimlachen, alles komt goed, gewoon rustig blijven. Geen gele ogen krijgen, diep in en uitademen. Ze word wel vanzelf weer rustig. Al deze gedachten zorgden ervoor dat hij weer rustig werd. Zijn ogen bleven helderblauw. "Het spijt me dat ik zo gemeen deed gisteren en ik zo bleef doorvragen. Kan je het me vergeven liefste Rhine? Want ik hou van je." mompelde hij terwijl hij probeerde haar te overtuigen om rustig te blijven. "Ga je er niet meer achter vragen?" Vroeg ze wantrouwend. "Beloofd schat" zei hij met een glimlach. Hij draaide Rhine naar zich toe, hij handelde veel te snel, net alsof hij zenuwachtig was ofzoiets. Hij drukte zijn lippen op haar kaak en deze gingen dan al snel verkennend naar haar lippen. Zo, afleiding zodat ze niet naar de geheelde wond zou kijken, er mocht niks gebeuren om haar kwaad te maken. Niks mocht verkeerd gaan nu, echt niets. "Het spijt me zo lieverd, ik had nooit zo mogen doen en... En..." Hij liet haar al snel los en ging weer op de bank zitten om afwezig naar de grond te staren. Ze was inderdaad streng geweest, maar misschien was het ook lichtjes terecht. "Ik heb alles verpest gisteren.." Mompelde hij zachtjes terwijl zijn blik nog altijd op de grond was gericht en zijn blik stond droevig. "Niet álles..." Mompelde ze zachtjes. "Alleen toen je over die denkbeeldige gaten begon, dat was het enige onprettige moment van de avond" Zei ze rustig. Zack keek een beetje omhoog en beet op zijn lip toen hij zag hoe haar hand op haar heup lag. Nee nee nee, niet ontdekken Rhine, en toen ze trok ze haar bloes omhoog en kon Zack zichzelf haast doodschieten. Ze had het ontdekt, oké Zack, hou je klaar voor de preek van je leven makker, dacht hij in zichzelf. Ze liep naar hem toe en tikte met haar vingers zijn hoofd omhoog. "Hoe? Hoe wist je het? En hoe heb je die wond geheeld?! zeg op Zack!" Zei ze opnieuw op een wantrouwende en lichtelijk pissige toon. "Wat heb je gedaan?! Met het schoolhoofd zitten praten?!" Vroeg ze. Zack trok verbaasd zijn wenkbrauw omhoog en hij keek haar met open mond aan. Was dat hetgene wat ze dacht? Hij kon wel slecht om met preken, dus zijn ogen werden lichtjes vochtig. "Wat heeft hij nog meer gezegd?!" Vroeg ze haar ogen kleurde lichtjes zwart. Een traan liep langs zijn wang en al snel begon hij te snotteren. Het kwam zo opeens "N-nee, ik heb geen idee waarover je het h-hebt... I-ik z-zag daarnet t-toen je sprong toen je blouse o-omh-hoog kroop d-de wwonde, en ze zag er lelijk uit. Dus ik w-wilde ze genezen..." zei hij maar toen kreeg hij er geen duidelijk woord meer uit, kromp hij in elkaar en begon hij te huilen. Hij kon slecht tegen preken, zeker als het van iemand kwam van wie hij hield. Maar nu was ze echt ver gegaan want Zack was geen huiler, normaal huilde hij alleen bij mensen die stierven die hij dierbaar had en op begrafenissen. Maar nu huilde hij gewoon bij een preek en omdat Rhine serieus kwaad op hem was. Hij zat nu inelkaar gedoken op de bank te schokschouderen en zonder enig geluid te produceren te huilen.

Ze zag dat hij het moeilijk had omdat ze zo bot deed. ach ja het was zijn eigenschuld ze zou hem nu wel een tijdje laten spartelen dat had hij echt wel verdiend. "Beloofd schat" zei hij met een glimlach. "mooi zo." Zei ze op een sereene toon. Ze bleef zakelijk met een echte pokerface. ze zou hem nog niet laten zien wat ze dacht en of ze hem vergaf daar was het wat te vroeg voor. Zijn zenuwen deden haar op haar hoede zijn. wat was dat ventje van plan? Waarom deed hij zo vreemd? Wat was er met hem aan de hand? Was het omdat ze zo kil deed? Nee dar werd hij toch niet zenuwachtig van? Rhine vond het maar raar en ze wist gewoonweg dat hij wat van plan was. En toen ze met haar hand over haar wond ging zag ze zijn blik zijn blik, de blik van een kind dat net betrapt was op snoep stelen uit een winkel van een heel knorrige oude vent. Zack trok verbaasd zijn wenkbrauw omhoog en hij keek haar met open mond aan. Dat bracht haar ergens in de war. Had hij dan niet ondekt waar het vandaan kwam? Had hij niet geweten dat het wat met het schoolhoofd te maken had? Hij kon wel slecht om met preken, dus zijn ogen werden lichtjes vochtig. Ging hij nu echt huien? Nee...nee ze moest sterk blijven niet toegeven aan zijn lieve koppie. Een traan liep langs zijn wang en al snel begon hij te snotteren. Het kwam zo opeens "N-nee, ik heb geen idee waarover je het h-hebt... I-ik z-zag daarnet t-toen je sprong toen je blouse o-omh-hoog kroop d-de wwonde, en ze zag er lelijk uit. Dus ik w-wilde ze genezen..." zei hij maar toen kreeg hij er geen duidelijk woord meer uit, kromp hij in elkaar en begon hij te huilen. Rhine kon wel door de grond zakken van schaamte. ze had hem voor niets verweten en beschuldigd. Hij had niets verkeerds gedaan hij was alleen maar zijn goedhartige zelf geweest en zij had hem zo hard zitten afblaffen dat hij nu aan het huilen was. Hij zat nu inelkaar gedoken op de bank te schokschouderen en zonder enig geluid te produceren te huilen. Ja nu voelde ze zich dus echt wel schuldig. ze slikte de krop in haar keel weg. "Ooh Zack...het spijt me zo lieverd" zei ze zachtjes voor ze bij hem kwam zitten en haar armen troostend om hem heen legde, hem over zijn rug aaide. "Niet huilen schat dat breekt mijn kleine hartje, ik wil je niet verdrietig zien, ik ben niet boos op je..." Zei ze. ze moest wat verzinnen om hem weer blij te maken. "je mag alles vragen, ik...ik zal zelfs uitleggen hoe ik aan die wonde kom maar alsjeblieft niet huilen!" smeekte ze nu. ze kon er echt niet tegen als ze hem aan het huilen had gemaakt dan voelde ze zich het vreselijkste mens op aarde.

Zack had het moeilijk met zich niet op te boeien en hij moest zich dus rustig houden en zei in zichzelf sussende woorden. "Beloofd schat" zei hij met een glimlach. "mooi zo." Zei ze op een sereene toon en dit kwetste hem wel. Hij snapte niet hoe ze zo emotieloos kon blijven, hoe ze zo gemeen kon zijn. Het deed hem pijn. Hij was zenuwachtig, want ze zou het vast wel zo doorkrijgen dat hij haar wonden had geheeld en dan zou ze uitvliegen. Dat wist hij zeker. En toen ze met haar hand over haar wond ging zag ze zijn blik zijn blik, de blik van een kind dat net betrapt was op snoep stelen uit een winkel van een heel knorrige oude vent. Hij was betrapt en hij beet nog harder op zijn lip. De preek kwam er aan en hij bereidde zich mentaal al voor. oké Zack, hou je klaar voor de preek van je leven makker, dacht hij in zichzelf. Ze liep naar hem toe en tikte met haar vingers zijn hoofd omhoog. "Hoe? Hoe wist je het? En hoe heb je die wond geheeld?! zeg op Zack!" Zei ze opnieuw op een wantrouwende en lichtelijk pissige toon. "Wat heb je gedaan?! Met het schoolhoofd zitten praten?!" Vroeg ze. Zack trok verbaasd zijn wenkbrauw omhoog en hij keek haar met open mond aan. Was dat hetgene wat ze dacht? Hij kon wel slecht om met preken, dus zijn ogen werden lichtjes vochtig. "Wat heeft hij nog meer gezegd?!" Vroeg ze haar ogen kleurde lichtjes zwart. En toen kwamen de tranen, hij begon te snotteren en probeerde er dus nog een degelijke zin uit te persen: "N-nee, ik heb geen idee waarover je het h-hebt... I-ik z-zag daarnet t-toen je sprong toen je blouse o-omh-hoog kroop d-de wwonde, en ze zag er lelijk uit. Dus ik w-wilde ze genezen..." zei hij maar toen kreeg hij er geen duidelijk woord meer uit, kromp hij in elkaar en begon hij te huilen. Het ging allemaal vanzelf, ze was gemeen tegen hem maar normaal huilde hij nooit, alleen op begrafenissen en bij sterftegevallen in de familie of van dierbare vrienden. Maar Rhine had hem liggen afblaffen en daar kon hij niet tegen, ruzies moesten in alle rust opgelost worden en niet zoals Rhine het nu al schreeuwend zat te zeggen. Hij had niets verkeerds gedaan hij was alleen maar zijn goedhartige zelf geweest en zij had hem zo hard zitten afblaffen dat hij nu aan het huilen was. Hij zat nu inelkaar gedoken op de bank te schokschouderen en zonder enig geluid te produceren te huilen. "Ooh Zack...het spijt me zo lieverd" zei ze zachtjes voor ze bij hem kwam zitten en haar armen troostend om hem heen legde, hem over zijn rug aaide. "Niet huilen schat dat breekt mijn kleine hartje, ik wil je niet verdrietig zien, ik ben niet boos op je..." Zei ze. Zack probeerde nog wat te zeggen, maar het enigste wat er uit kwam was "w-w-wel... b-boos" Hij bleef zitten zoals hij zat en deed zelfs geen poging weg te schuiven. "je mag alles vragen, ik...ik zal zelfs uitleggen hoe ik aan die wonde kom maar alsjeblieft niet huilen!" smeekte ze nu. Zack veegde na een tijdje stilte zijn tranen weg en hij had eindelijk weer de moed gevonden haar aan te kijken. "Je moet n-niets doen. Je werd kwaad omdat ik over die wonde begon dus je moet niets vertellen als je niet wilt" zei hij en hij wendde zijn blik af. Uiteindelijk stond hij op, nam hij de basketbal en begon hij weer te dunken. Zijn ogen waren geel geworden maar na een tijdje werden ze weer helderblauw eenmaal hij weer gekalmeerd was en hij gewoon met een serieuze en afwezige blik ging basketballen in zijn eentje. Nu voelde hij zich niet in de moed om te glimlachen, dat zou ze vast ook wel weten. Na de zoveelste dunk ging hij weer op de bank naast Rhine zitten en staarde hij afwezig voor zich uit.

Ja Rhine wist dat ze harteloos tegen hem was maar dat was gewoon een kant van haar die af en toe naar boven kwam. Een kant die ze had aangekweekt. Zack had die kant nog nooit gezien net zoals rhine zijn kant van gisteren nog nooit had gezien. Zack probeerde nog wat te zeggen, maar het enigste wat er uit kwam was "w-w-wel... b-boos" Hij bleef zitten zoals hij zat en deed zelfs geen poging weg te schuiven. "Nee echt niet zack ik ben niet boos op je schatje..." Fluisterde ze in zijn oor terwijl ze tientallen zachte troostende kusjes op zijn hoofd duwde. Ze wilde hem weer vrolijk zien. Zack veegde na een tijdje stilte zijn tranen weg en hij had eindelijk weer de moed gevonden haar aan te kijken. "Je moet n-niets doen. Je werd kwaad omdat ik over die wonde begon dus je moet niets vertellen als je niet wilt" zei hij en hij wendde zijn blik af. Uiteindelijk stond hij op, nam hij de basketbal en begon hij weer te dunken. Zijn ogen waren geel geworden maar na een tijdje werden ze weer helderblauw eenmaal hij weer gekalmeerd was en hij gewoon met een serieuze en afwezige blik ging basketballen in zijn eentje. Rhine zat half verdoofd op de bank ze prbeerde alles op een rij te zetten. Maar dat ging niet makkelijk. Na de zoveelste dunk ging hij weer op de bank naast Rhine zitten en staarde hij afwezig voor zich uit. Rhine zuchtte. Ze moest hem bewijzen dat ze niet boos was, dat ze hem wilde vertrouwen. En dat kon ze nu maar op één manier doen. Ze zou het gaan uitleggen. Haar blik leeg en naar haar voeten gericht. "Toen ik hier pas was, nog voor ik sasori ontmoet had ben ik naar het schoolhoofd moeten gaan omdat ik vanalles had uitgezet..." begon ze rustig. Dit was erg moeilijk. "Ik zette een grote mond tegen hem op en toen hij mij begon uittedagen heb ik zijn ziel gelezen en zijn geheimen ondekt...Hij heeft me toen bewusteloos geslagen en vastgehouden in een vochtige kelder. Ik gaf natuurlijk niet op ik bleef hem aanvallen met woorden zo ben ik nu eenmaal. En daar heeft hij zijn huisdier een giga slang in mij laten bijten...Ik was bijna bezweken door het gif en eigenlijk toen had ik doodgaan nog niet zo erg gevonden..." Zei ze op een rustige zachtte ton. "..Zo nu weet je het.." Zei ze er nog zachtjes achteraan. Ze durfde hem niet meer aan te kijken.

"Niet huilen schat dat breekt mijn kleine hartje, ik wil je niet verdrietig zien, ik ben niet boos op je..." Zei ze. Zack probeerde nog wat te zeggen, maar het enigste wat er uit kwam was "w-w-wel... b-boos" Hij bleef zitten zoals hij zat en deed zelfs geen poging weg te schuiven. Hij voelde zich schuldig om wat hij had gezegd tegen haar gisteren en hoe hij had gedaan. "Nee echt niet zack ik ben niet boos op je schatje..." Fluisterde ze in zijn oor terwijl ze tientallen zachte troostende kusjes op zijn hoofd duwde. Haar wens was vast om hem weer vrolijk te zien maar op dit moment voelde hij alleen maar ellende en pijn in zijn lichaam. Zack veegde na een tijdje stilte zijn tranen weg en hij had eindelijk weer de moed gevonden haar aan te kijken. "Je moet n-niets doen. Je werd kwaad omdat ik over die wonde begon dus je moet niets vertellen als je niet wilt" zei hij en hij wendde zijn blik af. Uiteindelijk stond hij op, nam hij de basketbal en begon hij weer te dunken. Zijn ogen waren geel geworden maar na een tijdje werden ze weer helderblauw eenmaal hij weer gekalmeerd was en hij gewoon met een serieuze en afwezige blik ging basketballen in zijn eentje. Het leidde hem af, bracht hem tot rust, hier kon hij zijn emoties in stoppen en zo misschien weer een glimlach op zijn gezicht toveren na een tijdje. Zo ging het altijd bij hem, en zo zou het het altijd gaan. Hij kende zichzelf, het zou niet lang meer duren voor hij weer ging glimlachen en haar zou opbeuren. Na de zoveelste dunk ging hij weer op de bank naast Rhine zitten en staarde hij afwezig voor zich uit. Maar zijn blik ging naar Rhine eenmaal ze begon te praten. "Toen ik hier pas was, nog voor ik sasori ontmoet had ben ik naar het schoolhoofd moeten gaan omdat ik vanalles had uitgezet..." begon ze rustig. Zack stelde geen vragen, hij luisterde gewoon, het had geen zin haar te onderbreken. Hij wilde het haar niet nog moeilijker maken. Hij mocht al blij zijn dat ze tegen hem praatte. "Ik zette een grote mond tegen hem op en toen hij mij begon uittedagen heb ik zijn ziel gelezen en zijn geheimen ondekt...Hij heeft me toen bewusteloos geslagen en vastgehouden in een vochtige kelder. Ik gaf natuurlijk niet op ik bleef hem aanvallen met woorden zo ben ik nu eenmaal. En daar heeft hij zijn huisdier een giga slang in mij laten bijten...Ik was bijna bezweken door het gif en eigenlijk toen had ik doodgaan nog niet zo erg gevonden..." Zei ze op een rustige zachtte ton. "..Zo nu weet je het.." Zei ze er nog zachtjes achteraan. Zack keek haar met een droevige blik aan en omhelsde haar. "Je leeft nog, dat is het belangrijkste schat" zei hij zachtjes "Je bent hier, veilig bij mij als je dat wilt" mompelde hij en hij ging met zijn hand door haar haren, misschien zou het haar wat opbeuren, een lichte glimlach ontstond op zijn gezicht. "Ik heb in het leger gezeten, soort van, ik werd opgeleid. Vandaar mijn kledingstijl trouwens. Daarom dat ik zoveel sport en ook zoveel spiermassa heb. Ik heb een zware training achter de rug. Maar wij waren anders, wij kregen iets toegediend en dat zorgde ervoor dat we sterker waren dan een normaal persoon zonder enige krachten. Vandaag ook mijn hemelsblauwe ogen." zei hij met een lichte glimlach. Ze mocht het weten, ze mocht alles van hem weten wat ze maar wilde weten.

Hij onderbrak haar geen een keer hij liet haar uitpraten iets waar ze blij om was ze vonde het lastig om dit te zegge en als hij haar dan nog eens zou onderbreken zou ze dat vreselijk vinden. Zack keek haar met een droevige blik aan en omhelsde haar. "Je leeft nog, dat is het belangrijkste schat" zei hij zachtjes "Je bent hier, veilig bij mij als je dat wilt" mompelde hij en hij ging met zijn hand door haar haren Het was een fijn gevoel zijn handen door haar haar. ze schoof dichter naar hem toe en legde haar hoofd op zijn schoot. "Het spijt me, je overviel me gisteren met die vragen en als ik in paniek raak wordt ik bot en harteloos." Zei ze rustig. Ze was blij dat hij weer een glimlach toonde. "Ik heb in het leger gezeten, soort van, ik werd opgeleid. Vandaar mijn kledingstijl trouwens. Daarom dat ik zoveel sport en ook zoveel spiermassa heb. Ik heb een zware training achter de rug. Maar wij waren anders, wij kregen iets toegediend en dat zorgde ervoor dat we sterker waren dan een normaal persoon zonder enige krachten. Vandaag ook mijn hemelsblauwe ogen." zei hij met een lichte glimlach. Ze was blij dat hij het wilde delen dat hij haar ook dingen wilde vertellen. Langzaam richtte ze zichzelf op en kustte ze hem vol op de mond. Ja ze hield van hem en ze was niet boos, ze kon niet boos meer zijn. Na de kus keek ze hm aan. "nooit meer zo verdrietig zijn, beloofd?" Vroeg ze met een schuin hoofd.

Rhine vertelde haar verhaal van de wonden op haar heup die Zack had genezen uit vlaag van bezorgdheid sinds ze zo onprofessioneel dichtgenaaid waren en nog eens etterden ook nog. Als ze daar nog een tijdje mee had rondgelopen had het een ontsteking geweest maar misschien was het dat al en was Zack er gewoon vrij vlug bij. Ze had vast geluk gehad sinds ze allergisch was aan het gif van een slang of gewoon van de beet zelf. Dat had ze zelf tegen hem gezegd en daarom maakte hij zich nu zeker zorgen. Zack keek haar met een droevige blik aan en omhelsde haar. "Je leeft nog, dat is het belangrijkste schat" zei hij zachtjes "Je bent hier, veilig bij mij als je dat wilt" mompelde hij en hij ging met zijn hand door haar haren. ze schoof dichter naar hem toe en legde haar hoofd op zijn schoot. "Het spijt me, je overviel me gisteren met die vragen en als ik in paniek raak wordt ik bot en harteloos." Zei ze rustig. "Ik begrijp het lieverd, maar je had het me echt toen ook kunnen vertellen en dan konden we er samen een oplossing voor zoeken enzo he schatje" zei hij met een lichte glimlach, ze had het echt kunnen vertellen. Hij zou haar echt niet uitlachen en dat mocht ze echt wel weten. Maar zijn gedachten dwaalden weer af naar de ruzie van gisteren en hij keek daarbij nog eens afwezig voor zich uit. "Ik heb in het leger gezeten, soort van, ik werd opgeleid. Vandaar mijn kledingstijl trouwens. Daarom dat ik zoveel sport en ook zoveel spiermassa heb. Ik heb een zware training achter de rug. Maar wij waren anders, wij kregen iets toegediend en dat zorgde ervoor dat we sterker waren dan een normaal persoon zonder enige krachten. Vandaag ook mijn hemelsblauwe ogen." zei hij met een lichte glimlach. Ja... Hij had iets speciaals in hem, maar hij wist niet goed wat het was en wat hij er tegen kon doen. Maar dankzij die operatie kon hij toch al ietsjes beter met zijn magie overweg. Dus dat was al iets positief, alleen die zwarte vleugel verscheen af en toe nog eens als hij zich niet goed in zijn vel voelde. En deze had Rhine gezien, dat was niet bepaald positief maar wat kon je er aan doen... Niet veel tenzij Rhine rustig was gebleven. Dan was de vleugel gewoon wit gebleven. Maar ja het was gebeurt en er kon nu niets meer aan veranderen. Langzaam richtte ze zichzelf op en kustte ze hem vol op de mond. Dit was nu zalig in zijn ogen. Zack sloot zijn ogen en genoot er gewoon van. Toen de kus gedaan was keek ze naar hem en hij naar haar. "nooit meer zo verdrietig zijn, beloofd?" Vroeg ze met een schuin hoofd. "Ik zal mijn best doen liefje, ik kan niets beloven." zei hij met een lichte glimlach en hij omhelsde haar. "Maar nu is alles oké met me liefje" zei hij al grijnzend en hij rekte zich eens goed uit om dan serieus te geeuwen. Vervolgens stond hij op en trok hij Rhine ook recht om haar dan een kus te geven, deze keer liet hij zijn tong langs haar lippen gaan zoals een speelse puppy en trok hij al grijnzend weg.

"Ik begrijp het lieverd, maar je had het me echt toen ook kunnen vertellen en dan konden we er samen een oplossing voor zoeken enzo he schatje" zei hij met een lichte glimlach. "Ik was bang dat je me naar een dokter had gebracht, ik wil echt niet naar een dokter die gastjes stellen teveel vragen..." Zei ze op een zo normaal mogelijke toon. "Ik zal mijn best doen liefje, ik kan niets beloven." zei hij met een lichte glimlach en hij omhelsde haar. Rhine knikte. "Daar zal ik het dan maar mee moeten doen" Zei ze met een lichte grijns. "Maar nu is alles oké met me liefje" zei hij al grijnzend en hij rekte zich eens goed uit om dan serieus te geeuwen. Vervolgens stond hij op en trok hij Rhine ook recht om haar dan een kus te geven, deze keer liet hij zijn tong langs haar lippen gaan zoals een speelse puppy en trok hij al grijnzend weg. Rhine keek hem aan en liep weer naar hem toe. Ze sloeg haar armen om zijn nek en ging tegen hem aanstaan zodat hij niet weg kon. "Hier blijven jij ik was nog niet klaar" Zei ze voor ze haar lippen nog een laatste keer op de zijne drukte en hem toen losliet. "Nu ben ik klaar" Zei ze met een speelse grijns. Nee Rhine was helemaal niet boos meer op hem. Iets dat best wel wonderbaarlijk was normaal bleef ze veel langer kwaad op mensen. Rhine draaide haar rug naar hem toe en liep heupwiegend naar haar tas waar ze een flesje bronwater uithaalde en het over zich heen goot. De waterdruppeltjes twinkelde in haar lange natte haar. Ja Rhine had het echt verschrikkelijk warm gekregen, en dat kwam niet door het sporten....

"Ik begrijp het lieverd, maar je had het me echt toen ook kunnen vertellen en dan konden we er samen een oplossing voor zoeken enzo he schatje" zei hij met een lichte glimlach. Ja hij wilde echt dat ze hem alles vertelde zodat ze samen een oplossing konden zoeken en hij haar kon steunen en bijstaan in haar beslissingen zodat ze het niet zo moeilijk had met alles te verwerken. Zack wilde er voor haar zijn, haar steun zijn, haar uithuilschouder, haar knuffelbeer, wat ze ook maar wilde. "Ik was bang dat je me naar een dokter had gebracht, ik wil echt niet naar een dokter die gastjes stellen teveel vragen..." Zei ze op een zo normaal mogelijke toon. "Ehm... Nee, sinds ik zelf een redelijke goede kennis heb van helen doe ik dat wel. Het is mijn droom om in de geneeskunde te staan lieve meid" zei hij met een verlegen glimlach sinds mensen dat nooit verwachten van hem dat hij, zo'n gespierde gast gewoon dokter wilde worden of heler. Geen vechtmachine, nee gewoon simpel dokter. "Ik zal mijn best doen liefje, ik kan niets beloven." zei hij met een lichte glimlach en hij omhelsde haar. Rhine knikte. "Daar zal ik het dan maar mee moeten doen" Zei ze met een lichte grijns. "Maar nu is alles oké met me liefje" zei hij al grijnzend en hij rekte zich eens goed uit om dan serieus te geeuwen. Vervolgens stond hij op en trok hij Rhine ook recht om haar dan een kus te geven, deze keer liet hij zijn tong langs haar lippen gaan zoals een speelse puppy en trok hij al grijnzend weg. Rhine keek hem aan en liep weer naar hem toe. Ze sloeg haar armen om zijn nek en ging tegen hem aanstaan zodat hij niet weg kon, maar als hij wat moeite deed geraakte hij wel weg, hij wist alleen niet hoe ver hij zou geraken dan. Dus hij deed ook geen moeite. Zijn blauwe ogen keken naar haar lippen en hij zag hoe ze wat zei: "Hier blijven jij ik was nog niet klaar" Toen drukte ze nog een kort kusje op zijn lippen en liet ze hem los. Nu was ze klaar en dat zei ze ook met een enorm speelse grijns op haar lippen. Dan draaide ze zich om en nam ze een flesje sportwater en kieperde het over haar hoofd heen. Zack trok een wenkbrauw omhoog en keek haar met een lichtelijk verbaasde blik aan "Waarvoor was dat nodig?" vroeg hij zachtjes, maar toen besloot hij eigenlijk niet langer op een antwoord te wachten. Hij ging zitten op de bank die tegen de muur stond en trok Rhine zachtjes mee op zijn schoot. Met zijn rug ging hij helemaal tegen de muur aanzitten. Dan ging zijn hand naar haar haar en duwde hij haar hoofd naar hem toe zodat hij haar kon kussen. Zijn andere hand bleef naast zijn lichaam. Deze keer ging zijn tong wel haar mond binnen, lichtjes onzeker, hij wist totaal niet wat hij moest doen zodat het geslaagd zou genoemd kunnen worden. Voorzichtig verkende hij op een vrij traag tempo haar mond en hij stopte eenmaal dat gedaan was en hij keek wat beschaamd naar de grond. Hij dacht dat hij niet zo fantastisch had gedaan dus hij dacht dat hij het wat verpest had.

"Ehm... Nee, sinds ik zelf een redelijke goede kennis heb van helen doe ik dat wel. Het is mijn droom om in de geneeskunde te staan lieve meid" zei hij met een verlegen glimlach. Rhine keek naar hem op en toonde een glimlach. "dat is geweldig zack, ik ben er zeker van dat je een hele goede genezer wordt." zei ze bemoedigend. ja ze had er echt vertrouwen in. Ze had vertrouwen in hem. Toen hij haar rechtgerokken had haar gekust had en er daarna van onder probeerde te muizen was ze achter hem aan gegaan. ze hield hem vast. natuurlijk zou hij zich los kunnen rukken maar dat deed hij niet. kennelijk had hij geleerd. Want als hij dat gedaan had was ze hem toch weer achterna gegaan. op snelheid was rhine in het voordeel ze was kleiner en soepelder waardoor ze sneller bochten kon pakken en beter was in sprinten, ja zack was in eht voordeel op uithouding en kracht maar snelheid en soepelheid was toch echt rhines gebied. Zack trok een wenkbrauw omhoog en keek haar met een lichtelijk verbaasde blik aan "Waarvoor was dat nodig?" vroeg hij zachtjes. Rhine grinnikte. "Ik had het warm" Antwoorde ze droogjes. Hij ging zitten op de bank die tegen de muur stond en trok Rhine zachtjes mee op zijn schoot. Rhine wist niet precies wat hij nu weer van plan was. Met zijn rug ging hij helemaal tegen de muur aanzitten. Dan ging zijn hand naar haar haar en duwde hij haar hoofd naar hem toe zodat hij haar kon kussen. Oe dit vond ze een leuk plan ze hield ervan als zijn lippen in zijn plannetjes te pas kwamen. Zijn andere hand bleef naast zijn lichaam. Deze keer ging zijn tong wel haar mond binnen, lichtjes onzeker. Ze vond zijn onzekerheid best wel schattig. Haar tong wikkelde zich om de zijne heen en kneedde hem. Voorzichtig verkende hij op een vrij traag tempo haar mond , rhine hield haar tong nu stil en liet hem begaan. haar hoofd omhoog en lichtjes naar achteren haar ogen gesloten van genot. hij stopte eenmaal dat gedaan was en hij keek wat beschaamd naar de grond. Ze opende haar ogen en keek hem lichtelijk verward aan. wat had hij nu opeens? Ze tikte zijn hoofd omhoog en keek hem lichtelijk bezorgd aan. "Wat is er? Waarom stop je zo opeens met die zalige kus?" vroeg ze. ze probeerde de reden te achterhalen maar ze kwam er niet uit.

"Ehm... Nee, sinds ik zelf een redelijke goede kennis heb van helen doe ik dat wel. Het is mijn droom om in de geneeskunde te staan lieve meid" zei hij met een verlegen glimlach. Rhine keek naar hem op en toonde een glimlach. "dat is geweldig zack, ik ben er zeker van dat je een hele goede genezer wordt." zei ze bemoedigend. Zack grinnikte, hij hoopte het want hij wilde het graag worden, heel graag zelfs eigenlijk. "Ik hoop het, ik hoop het" zei hij met een brede grijns. Toen hij haar rechtgerokken had haar gekust had en er daarna van onder probeerde te muizen was ze achter hem aan gegaan. ze hield hem vast. natuurlijk zou hij zich los kunnen trekken maar dat deed hij niet sinds het toch niet zo veel zin had sinds zij op korte tijd snel kon lopen, maar hij was beter in lange afstanden lopen. Zack trok een wenkbrauw omhoog en keek haar met een lichtelijk verbaasde blik aan "Waarvoor was dat nodig?" vroeg hij zachtjes. Rhine grinnikte. "Ik had het warm" Antwoorde ze droogjes. "Fijn, dan kon je toch ook op een andere manier oplossen?" zei hij, maar hij besefte dat dat zo fout klonk en dan voegde hij er snel maar aan toe "Ze hebben hier airco" en zijn hoofd werd langzaamaan rood. Ja dat van daarnet klonk echt te fout en dat zou ze vast hem kwalijk nemen terwijl hij er niets verkeerd mee bedoelde maar hij besefte nu mar pas dat meisjes niet zomaar hun t-shirt konden uittrekken wanneer ze het warm hadden. Hij ging zitten op de bank die tegen de muur stond en trok Rhine zachtjes mee op zijn schoot. Hij was onvoorspelbaar dus je kon niet weten wat hij nu ging doen. Maar het was eigenlijk best simpel. Zijn rug was tegen de muur gedrukt. Met zijn ene hand ging naar haar haren en hij trok haar hoofd naar hem toe en kuste hij haar. Zijn andere hand bleef naast zijn lichaam. Deze keer ging zijn tong wel haar mond binnen, lichtjes onzeker. Hij had geen idee hoe dit moest, Rhine moest hem maar helpen en dat zou ze vast wel doen. Ze hielp hem inderdaad en hij imiteerde het allemaal. Voorzichtig verkende hij op een vrij traag tempo haar mond , rhine hield haar tong nu stil en liet hem begaan. haar hoofd omhoog en lichtjes naar achteren haar ogen gesloten van genot. hij stopte eenmaal dat gedaan was en hij keek wat beschaamd naar de grond. Ze opende haar ogen en keek hem lichtelijk verward aan. Begrijpelijk, hij stopte opeens abrupt en dan keek hij er nog eens beschaamd bij ook nog. Hij dacht dat hij het slecht had gedaan maar bij haar blik te zien had hij het dus eigenlijk goed gedaan... Oeps. Ze tikte zijn hoofd omhoog en keek hem lichtelijk bezorgd aan. "Wat is er? Waarom stop je zo opeens met die zalige kus?" vroeg ze. "Ik dacht dat het op niets trok" zei hij met een lichtelijk beschaamde stem en hij keek dan weer naar Rhine "Maar sinds dat je het leuk vond... Ga ik beginnen waren we waren geëindigd" zei hij met een grijns en hij trok haar nog dichter "Of heb jij andere plannen?" Hij wilde dit echt rekken om haar te plagen dat zou je zo zien.

"Ik hoop het, ik hoop het" zei hij met een brede grijns. Rhine moest even grijnzen. "En anders laat ik de rest van de dokters wel "verdwijnen" dan moeten ze je wel aannemen" zei ze met een duister grijnsje. ze zei het nu als grapje maar ze was wel tot zulke dingen in staat. "Fijn, dan kon je toch ook op een andere manier oplossen?" zei hij. Ze trok verbaasd een wenkbrauw op en haar ene mondhoek krulde omhoog in een lachje. Meende hij dat nu serieus? Ze moest erdoor lachen. Had hij eigenlijk wel deur wat hij zonet had gezegd? hij besefte dat dat zo fout klonk en dan voegde hij er snel maar aan toe "Ze hebben hier airco" en zijn hoofd werd langzaamaan rood. "Beter" Zei ze nog steeds met een opgetrokken wenkbruaw. "Ik dacht dat het op niets trok" zei hij met een lichtelijk beschaamde stem en hij keek dan weer naar Rhine. Rhine moest grinniken. "arm onzeker ventje toch" Zei ze met een kleine glimlach. "Maar sinds dat je het leuk vond... Ga ik beginnen waren we waren geëindigd" zei hij met een grijns en hij trok haar nog dichter Rhine werd nu letterlijk tegen hem aangedrukt. En ze vond het heerlijk. Alhoewel bepaalde lichaamsdelen nu nogal gplet werden. "Of heb jij andere plannen?" Hij was haar aan het plagen het aan het rekken voor ze zijn lippen weer zou proeven. Hij wilde het dus zo spelen hè? Wel dan speelde ze het 2 keer zo hard terug. "Eigenlijk wel ja" Zei ze met een grijns voor ze oplostte en op de bank aan de andere kant van de zaal weer tevoorschijn kwam. Rhine keek daar naar haar nagels voor ze opstond en op de koorladder begon te klauteren. Ze klom helemaal tot boven en ging daar op het houte latje van de ladder zitten. Ze keek naar beneden en zwaaide even naar Zack. "Als je kusjes wilt zal je me moeten komen halen" Riep ze al lachend.

"Ik hoop het, ik hoop het" zei hij met een brede grijns. Rhine moest even grijnzen. "En anders laat ik de rest van de dokters wel "verdwijnen" dan moeten ze je wel aannemen" zei ze met een duister grijnsje. "Dat kun je maar beter laten schatje, ik wil een opleiding kunnen krijgen he" zei hij met een lichtelijk smekende blik sinds hij niet doorhad dat het een grapje was. Veel had hij niet door, je moest vrij rechtuit zijn tegen hem voordat hij het doorheeft. Zack was nogal blind voor dat soort dingen. "Fijn, dan kon je toch ook op een andere manier oplossen?" zei hij. Ze trok verbaasd een wenkbrauw op en haar ene mondhoek krulde omhoog in een lachje. En toen besefte hij maar pas hoe fout hij klonk. "Ze hebben hier airco" en zijn hoofd werd langzaamaan rood. Ja dat van daarnet klonk echt te fout en dat zou ze vast hem kwalijk nemen terwijl hij er niets verkeerd mee bedoelde maar hij besefte nu mar pas dat meisjes niet zomaar hun t-shirt konden uittrekken wanneer ze het warm hadden. "Beter" Zei ze nog steeds met een opgetrokken wenkbruaw. "Ik dacht dat het op niets trok" zei hij met een lichtelijk beschaamde stem en hij keek dan weer naar Rhine. Rhine moest grinniken. "arm onzeker ventje toch" Zei ze met een kleine glimlach. "Maar sinds dat je het leuk vond... Ga ik beginnen waren we waren geëindigd" zei hij met een grijns en hij trok haar nog dichter Rhine werd nu letterlijk tegen hem aangedrukt. Oké hij plette nu een duo van haar maar dat kon hem eventjes niet schelen. "Of heb jij andere plannen?" Hij plaagde haar met het hele spel te rekken, maar zij speelde het net zo smerig. "Eigenlijk wel ja" Zei ze met een grijns voor ze oplostte en op de bank aan de andere kant van de zaal weer tevoorschijn kwam. Ze klom op het touwladder en ging dan op een van de hoogste latjes zitten. Ze keek naar beneden en zwaaide even naar Zack. "Als je kusjes wilt zal je me moeten komen halen" Riep ze al lachend. Zack schudde zijn hoofd "Boy, o boy... The price of freedom is steep." ze zou hem vast niet snappen maar daar bedoelde hij dus mee dat Rhine zijn vorm van vrijheid was en dat ze zo moeilijk te bereiken was, dat er voor haar een enorm zware en steile weg af te leggen was voordat hij zijn vrijheid kon krijgen. Zack liep naar het touwladder, nam een van de gewone touwen die daar hingen en klom zo omhoog, dit was een pak zwaarder en dus beter voor zijn armspieren te trainen. Eenmaal boven keek hij Rhine met een uitdagende blik aan. "Ik kom ze halen" mompelde hij en hij gaf haar een korte kus voordat zijn witte vleugel verscheen en hij het touw losliet om dan te gaan vliegen met een beetje luchtstroming bleef hij aardig recht. Hij pakte Rhine van het touwladder en landde met haar samen op de grond. "Ziezo, genoeg training voor mij voor vandaag." mompelde hij met een brede grijns en hij bekeek zijn t-shirt dat nogal nat was. "Ehm... Ik hoop dat je dit niet erg vind." zei hij lichtelijk grijnzend, zijn t-shirt was doorweekt eigenlijk dankzij haar en de intensieve sportoefeningen die ze hem liet doen.

"Dat kun je maar beter laten schatje, ik wil een opleiding kunnen krijgen he" zei hij met een lichtelijk smekende blik sinds hij niet doorhad dat het een grapje was. "Al goed dan doe ik het als ze je opgelijdt hebben" Zei ze doodserieus voor ze begon te lachen. "ik maakte maar een grapje Zackie...of toch niet" zei ze lachend. Ergens vond ze het wel grappig dat hij haar duistere humor niet door had gehad. Daar zou hij op moeten gaan oefenen want rhine deed bijna niets anders. Zack schudde zijn hoofd "Boy, o boy... The price of freedom is steep." Rhine grinnikte ze snapte het wel degelijk in tegenstelling tot wat vele dachten was rhines verstand zeer goed ontwikkeld. "You don't know how hard it will be dear" riep ze lachend voor ze uitdagend een kushandje gooide. Zack liep naar het touwladder, nam een van de gewone touwen die daar hingen en klom zo omhoog, dit was een pak zwaarder en dus beter voor zijn armspieren te trainen. Ze draaide met haar ogen, mannen en hun trainingen altijd. Eenmaal boven keek hij Rhine met een uitdagende blik aan. "Ik kom ze halen" mompelde hij en hij gaf haar een korte kus voordat zijn witte vleugel verscheen en hij het touw losliet om dan te gaan vliegen met een beetje luchtstroming bleef hij aardig recht. Rhine keek hem grijnzend aan. Hij pakte Rhine van het touwladder en landde met haar samen op de grond. Ze voelde zich net een prinsesje dat uit de toren was bevrijd. Ja misschien een cliché maar voor een meid als rhine was het niet van de gewoonte om over prinsesjes na te denken, laat staan zich er als een te voelen. "Ziezo, genoeg training voor mij voor vandaag." mompelde hij met een brede grijns en hij bekeek zijn t-shirt dat nogal nat was. "Ehm... Ik hoop dat je dit niet erg vind." zei hij lichtelijk grijnzend, zijn t-shirt was doorweekt eigenlijk dankzij haar en de intensieve sportoefeningen die ze hem liet doen. Rhine kreeg een grijns en ze schudde haar hoofd. "nee hoor nu heb ik een excuus om dit te doen." Zei ze voor ze haar vinger op zijn shirt legde en het liet oplossen zodat ze zijn heerlijke bovenlijf kon zien. Rhine niffelde en trok hem mee naar de douches waar ze eerder ook al eens hadden gezeten ze zette ze aan en duwde hem en zichzelf eronder0 het maakte haar niet uit dat hun kleren nat werden. Daar begon ze hem te zoenen zoals ze nog nooit eerder had gedaan.

"Dat kun je maar beter laten schatje, ik wil een opleiding kunnen krijgen he" zei hij met een lichtelijk smekende blik sinds hij niet doorhad dat het een grapje was. "Al goed dan doe ik het als ze je opgelijdt hebben" Zei ze doodserieus voor ze begon te lachen. "ik maakte maar een grapje Zackie...of toch niet" zei ze lachend. Zack's blik werd lichtjes zuur, was ze nu met hem aan het lachen of wat? Hij snapte het niet meer, echt niet meer. Eenmaal Rhine op het touwladder was gekropen schudde Zack met zijn hoofd. "Boy, o boy... The price of freedom is steep." ze zou hem vast niet snappen maar daar bedoelde hij dus mee dat Rhine zijn vorm van vrijheid was en dat ze zo moeilijk te bereiken was, dat er voor haar een enorm zware en steile weg af te leggen was voordat hij zijn vrijheid kon krijgen. Zack liep naar het touwladder, nam een van de gewone touwen die daar hingen en klom zo omhoog, dit was een pak zwaarder en dus beter voor zijn armspieren te trainen. Eenmaal boven keek hij Rhine met een uitdagende blik aan. "Ik kom ze halen" mompelde hij en hij gaf haar een korte kus voordat zijn witte vleugel verscheen en hij het touw losliet om dan te gaan vliegen met een beetje luchtstroming bleef hij aardig recht. Hij pakte Rhine van het touwladder en landde met haar samen op de grond. "Ziezo, genoeg training voor mij voor vandaag." mompelde hij met een brede grijns en hij bekeek zijn t-shirt dat nogal nat was. "Ehm... Ik hoop dat je dit niet erg vind." zei hij lichtelijk grijnzend, zijn t-shirt was doorweekt eigenlijk dankzij haar en de intensieve sportoefeningen die ze hem liet doen. Rhine kreeg een grijns en ze schudde haar hoofd. "nee hoor nu heb ik een excuus om dit te doen." Zei ze voor ze haar vinger op zijn shirt legde en deze tot stof liet vergaan. Ehm... Waar voor was dat nodig. Maar al snel werd hij meegetrokken naar de douches. Rhine zette de douches aan en duwde hem eronder en zelf kwam er er ook onder staan. Zijn basketshort werd nu kletsnat en zijn haar plakte tegen hem aan. Daar begon ze hem te zoenen zoals ze nog nooit eerder had gedaan. Zack schrok om de heftigheid van haar zoen maar deed dan volle overgave mee. Hij legde zijn handen op haar heupen en glimlachte, dit was eigenlijk nog best wel leuk. En grappig en misschien ook best wel romantisch. Zack keek naar Rhine, maar sloot snel zijn ogen weer om te genieten van Rhine's kusjes die zalig en haast goddelijk te noemen waren.

Zack's blik werd lichtjes zuur de arme knul begreep er echt niets meer van. ergens was het best triest dat hij haar maar niet leek te begrijpen. Ze gaf hem een klopje op zijn kaak. "Laat maar zackie ik leg het je ooit nog wel eens uit" zei ze met een liefdevolle grijns. Toen ze zijn shirt liet oplossen keek hij haar niet begrijpend aan Rhine grijnsde engelachtig. "Ik koop je wel een nieuw shirt zackie" Zei ze als goed makertje. Ja ze had eigenlijk al vaak shirts vernield. Heel vaak sasukes shirts en ook van een paar leerlingen om hen een waarschuwing te geven of om gewoon wat gedaan te krijgen. Zijn basketshort werd nu kletsnat en zijn haar plakte tegen hem aan. Daar begon ze hem te zoenen zoals ze nog nooit eerder had gedaan. Zack schrok om de heftigheid van haar zoen maar deed dan volle overgave mee. Hij legde zijn handen op haar heupen en glimlachte. Rhine glimlachte nu ook ze was blij dat ze hem aan het lachen had gekregen. Zack keek naar Rhine, maar sloot snel zijn ogen weer om te genieten van Rhine's kusjes , en kusjes gaf ze hem. hij ahd geluk dat ze geen lippenstift op had of hij zou helemaal bedolven zijn geweest onder lipafdrukken. Na een tijdje stopte ze om adem te kunnen halen. Ze leunde tegen hem aan en legde haar hoofd en haar handen tegen zijn ontblootte heerlijke bovenlijf. "Mijn lippen zijn moe" Zei ze lichtjes hijgend. "En ik vrees dat we de start van de eerste les hebben gemist" Zei ze zachtjes met een kleine geamuseerde grijns.

(zo heb het avondeten maar wat uigesteld zodat ik nog een postje voor je kon zetten)

Ze gaf hem een klopje op zijn kaak. "Laat maar zackie ik leg het je ooit nog wel eens uit" zei ze met een liefdevolle grijns. Toen ze zijn shirt liet oplossen keek hij haar niet begrijpend aan Rhine grijnsde engelachtig. "Ik koop je wel een nieuw shirt zackie" Zei ze als goed makertje. "Dat was dus mijn favoriete t-shirt" mompelde hij zachtjes met een lichtelijke trieste blik, want hij deed die graag aan die zat lekker comfortabel en je kon er goed in bewegen, dat was altijd handig. Gelukkig was dat shirt niet zo moeilijk te vinden. Dus hij maakte er verder geen enkel probleem van. Zijn basketshort werd nu kletsnat en zijn haar plakte tegen hem aan. Daar begon ze hem te zoenen zoals ze nog nooit eerder had gedaan. Zack schrok om de heftigheid van haar zoen maar deed dan volle overgave mee. Hij legde zijn handen op haar heupen en glimlachte. Ze liet hem echt vreemde dingen doen, zoals onder een douche kussen terwijl hij eigenlijk liever dit niet in een natte omgeving deed. ook stond hij hier nog met zijn basketshort die nu al helemaal aan zijn lichaam plakte. Zack keek naar Rhine, maar sloot snel zijn ogen weer om te genieten van Rhine's kusjes , en kusjes gaf ze hem. Gelukkig was zij niet het soort meisje dat lippenstift opdeed anders stond hij nu vol met lipafdrukken die over zijn hele gezicht verspreid zouden zijn. Rhine legde haar handen en hoofd tegen zijn bovenlijf, dan zei ze lichtjes hijgend: "Mijn lippen zijn moe" Zack moest even glimlachen en hij bleef onder de douche staan. Een rustpauze was inderdaad op dit moment een goed idee sinds hij zo wel weer eens een verassing had vast. Nu maar hopen dat die verassing leuk zou zijn voor haar. "En ik vrees dat we de start van de eerste les hebben gemist" Zei ze zachtjes met een kleine geamuseerde grijns. Zack schudde zijn hoofd "Jij bent toch zo'n slechte invloed voor mij he meisje, maar dat kan me nu op dit moment absoluut niet schelen." Een grijnzende blik sierde zijn gelaat en hij zette de douchekop uit. "Zo, dit werkt makkelijker voor mij zo meteen" zei hij al grijnzend voordat zijn lippen haar nek raakten en hij zachtjes in haar nekvel beet. Ze zeiden tegen hem dat meisjes dit leuk vonden, dus hij moest dit maar eens testen. Hij had inderdaad raad gevraagd aan een vriend van hem via de telefoon en die had hem allerlei tips gegeven zodat hij het wat beter zou doen en niet zo amateuristisch zou overkomen. Na een laatste kus in haar nek keek hij haar weer lichtjes grijnzend aan "Wat vond je daarvan?" vroeg hij zachtjes. Hij was best benieuwd naar wat ze ervan vond.

"Dat was dus mijn favoriete t-shirt" mompelde hij zachtjes met een lichtelijke trieste blik. "Wacht maar ik zoek je nog een veel leuker shirt" Zei ze vrolijk. een poging om hem wat op te peppen. Ja Rhine had best een slechte invloed op de arme zack ze liet hem spijbelen, ze maakte hem nat en ze vernielde zijn kleren. ergens voelde ze zich er wel schuldig door. kennelijk vond hij een rustpauze geen slecht idee, en daar was ze best blij om want haar lippen waren echt moe. Zack schudde zijn hoofd "Jij bent toch zo'n slechte invloed voor mij he meisje, maar dat kan me nu op dit moment absoluut niet schelen." Een grijnzende blik sierde zijn gelaat en hij zette de douchekop uit. Rhine grinnikte. "Come to the dark side, we've cookies" Zei ze lachend. "Zo, dit werkt makkelijker voor mij zo meteen" zei hij al grijnzend voordat zijn lippen haar nek raakten en hij zachtjes in haar nekvel beet. Ze trok een wenkbrauw op. "Wat ben je nu weer van plan Zackie?" Vroeg ze lachend. Ze was ergens wel verbaasd over zijn kunnen ze voelde hoe haar spieren weker werden. ze liet een zachte kreun van genot horen. hmmm ja dat was lekker. Na een laatste kus in haar nek keek hij haar weer lichtjes grijnzend aan "Wat vond je daarvan?" vroeg hij zachtjes. Ze opende haar ogen weer en keek hem aan met een dromerige blik. "Rhine wil meer" Zei ze met een kinderlijke stem.

"Dat was dus mijn favoriete t-shirt" mompelde hij zachtjes met een lichtelijke trieste blik. "Wacht maar ik zoek je nog een veel leuker shirt" Zei ze vrolijk. een poging om hem wat op te peppen. Gelukkig was dat shirt niet zo moeilijk te vinden. Dus hij maakte er verder geen enkel probleem van. Zijn basketshort werd nu kletsnat en zijn haar plakte tegen hem aan. Na de kus was hij best blij want de rust was zeker welkom. Zack schudde zijn hoofd "Jij bent toch zo'n slechte invloed voor mij he meisje, maar dat kan me nu op dit moment absoluut niet schelen." Een grijnzende blik sierde zijn gelaat en hij zette de douchekop uit. Rhine grinnikte. "Come to the dark side, we've cookies" Zei ze lachend. "Zo, dit werkt makkelijker voor mij zo meteen" zei hij al grijnzend voordat zijn lippen haar nek raakten en hij zachtjes in haar nekvel beet. Ze trok een wenkbrauw op. "Wat ben je nu weer van plan Zackie?" Vroeg ze lachend. Maar al snel zweeg ze en kreunde ze ook nog eens. Man, blijkbaar was hij niet eens zo slecht. Na een laatste kus in haar nek keek hij haar weer lichtjes grijnzend aan "Wat vond je daarvan?" vroeg hij zachtjes. Ze opende haar ogen weer en keek hem aan met een dromerige blik. "Rhine wil meer" Zei ze met een kinderlijke stem. "Ehm..." zei Zack die begon te blozen, hij dacht weer eens verkeerd. oké tot zover had hij nog niet aan raad gevraagd bij die vriend van hem. "Ehm..." meer kwam er ook niet uit want hij begon nu wel serieus te blozen. Zack sloot zijn ogen en deed haar t-shirt uit, om dat dan op de grond te laten vallen. Onhandig zocht hij met zijn lippen naar haar lippen en kuste haar, zonder zijn ogen te openen sinds hij vast een bloedneus zou krijgen en om dat te voorkomen hield hij zijn ogen dus gesloten. Zijn handen legde hij weer op haar heupen, maar nog steeds had hij niet stiekem gekeken naar haar lichaam. Je kon dit schattig noemen want zijn hoofd kon nu vergeleken worden met een tomaat.

(kort)

"Ehm..." zei Zack die begon te blozen. Rhine had niet helemaal door waarom hij nu ineens begon te blozen. wat had ze gedaan? "Ehm..." meer kwam er ook niet uit want hij begon nu wel serieus te blozen. Zack sloot zijn ogen en deed haar t-shirt uit, om dat dan op de grond te laten vallen. Rhines ogen werden groter en ze slikte even. Ooh god daarom was hij dus zo aan het blozen...Nu kreeg ze pas door hoe verkeerd dat er was uitgekomen. Haar wangen kleurde ook rood maar toen ze wilde protesteren drukte hij zijn lippen op de hare. ze was overdonderd maar zijn kus was zo zalig dat ze niet het lef, of de zin had om het te lossen. Zijn ogen waren gesloten. Gelukkig. Zijn handen legde hij weer op haar heupen, maar nog steeds had hij niet stiekem gekeken naar haar lichaam. Zijn hoofd was zo rood als een tomaat. Rhine lostte de kus en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. ze ontweek zijn blik en slikte de krop in haar keel weg. "Zack..." Fluisterde ze zachtjes. "Ik...Ik..." Maar ze kreeg het niet over haar lippen. Ze kneep haar ogen gepijnigd dicht. Nee ze kon het hem niet zeggen dan zou ze hem weer verdrietig maken.