Naar het lokaal van Master Norwood

Even had Rose nagedacht over vanalles, en ze besloot maar om naar Master Norwood te gaan. Kalm keek ze wat in het rond, en ze liep dan gewoon verder. De leerlingen negerend natuurlijk, aangezien ze dat wel het beste vond. Ook moest ze hem wel zeggen dat ze weer dreigbrieven had gekregen, maar ze twijfelde daar wel een beetje over. Rustig kwam ze uiteindelijk bij het lokaal, en ze klopte dan ook op de deur van het lokaal. Kalm wachtend op een antwoord bleef ze gewoon rustig staan voor de deur.

Norwood was in de kas bezig en praatte volop met een boom die daar stond. Deze boom was echt een babbelaar. Hij glimlachte en verzorgde de planten. Hij had het geklop niet gehoord. Maar door het geklop ging de deur wel op een kier. Hij keek op toen dat gebeurde en liep naar de deur. Hij wilde hem sluiten toen hij zag dat Rose voor de deur stond. "Rose? Waar kan ik je mee helpen..." zei hij vriendelijk en gaf haar een warme glimlach. De boom zei wat maar Norwood negeerde het. Bij hem hadden leerlingen meer voorrang dan een boom die zijn mond maar niet dicht kon houden.

Rose keek naar de deur die wat open ging, en toch bleef ze nog steeds staan. Dan merkte ze Norwood opeens op, en ze glimlachte dan terug naar hem. "Ik wou eigenlijk wat praten, maar als je het druk hebt kan het ook een andere keer hoor." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze keek dan even naar de grond. Ze voelde met de dag dat die vleugels begonnen te groeien, maar pas dan als deze volgroeid waren kon ze hen weer laten verdwijnen. Daarna keek ze weer naar hem, en ze bleef wachten op een reactie.

Norwood hoorde wat ze zei en schudde zijn hoofd. "Bij mij gaan de leerling voor een babbelende boom..." zei hij. De boom moest lichtjes lachen. Norwood glimlachte. "Kom maar binnen..." zei hij vriendelijk en deed de deur dicht. "Waar kan ik je mee helpen?" herhaalde hij zijn vraag. Hij wachtte af waar ze over zou praten. Hij zou haarh hoe dan ook willen helpen.

Rose keek naar hem, en ze hoorde dan zijn woorden. "Uhm ok dan." Zei Rose dan tegen hem, en ze merkte dan enkele veren op die vuurrood waren. Niet dat het haar interesseerde, aangezien ze het liefste er niet op wilde letten. "Master het gaat namelijk over die brieven van toen." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze ging dan op een bank zitten. "Ik bedoel ik kreeg er in de tijd dat ik weg was nog meer van die brieven, en nu weet ik helemaal niet meer wat ik moet doen. Voor zover ik weet kan niemand me helpen, want dat is net hetgeen dat mij verdriet zal doen. Aangezien ze eerst jullie willen aanpakken, en daarna aan mij. Geloof me ze zijn erg sterk in verdediging en aanvallen, aangezien ze mijn clan hebben uitgeroeid." Zei ze dan met een trillende stem, maar dat probeerde ze niet te laten merken.

Norwood keek naar Rose en luisterde aandachtig. "Je bedoelt die dreigbrieven?" zei hij en keek bedachtzaam. "En toch is het niet verstandig om geen hulp er voor in te schakelen." zei hij. "Geloof me. Ze kunnen misschien wel sterk zijn. Maar zonder enig taktiek komen ze niet ver. Ik kreeg bij mijn school de beste resultaten bij vech-taktieken." zei hij en knikte als bevestiging. "Ik zal je graag willen helpen. Alles gaat voor het welzijn van de leerlingen." zei hij. "Tenminste voor mij..." zei hij er vlug achter aan.

Rose keek naar hem bij het horen van zijn vraag, en ze knikte dan kort even ja als antwoord. Daarna richt ze zich op hem, en ze hoorde dan zijn woorden. Ze wilde hem wel geloven, maar het ergste was dat die bende nogal goed waren. Ze hadden namelijk allemaal de top behaald in de vechtsport, en toch gebruikten ze enkel hun magie voor slechte bedoelingen. Er waren verschillende mensen in van de vele planeten zoals Licht, Vuur, Aarde, Woud, Duister, Lucht en Water. Wat een heel groot probleem zou veroorzaken voor velen, en dus wist ze niet of ze dat kon vertellen aan hem. "Er is alleen een klein probleempje, en dat is dat ze van de 7 planeten komen." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze zucht even diep. Daarna liep ze naar het raam toe, en als je goed kon zien waren haar schouderbladen nogal bol door het feit wat er aan de hand was met haar.

Norwood grinnikte. "Ik geloof je wel..." zei hij. "Maar ik wil er alleen maar mee zeggen dat wij hier niet alleen zijn..." zei hij. Hij glimlachte naar haar. "Dan wordt vuur inderdaad een klein probleempje..." zei hij. Norwood zag ineens dat haar schouders bol waren en legde een hand op haar schouder. "Doet het pijn?" vroeg hij en keek haar aan. Hij wachtte haar antwoord af en keek even naar haar schouderbladen.

Rose keek naar hem, en ze zucht even diep terwijl ze naar zijn woorden luisterde. Daarna keek ze even kort in het rond, en ze dacht heel even na. "Niet op mijn rug komen aub want dat doet wel pijn." Zei Rose dan tegen hem, en het was dan ook deels een antwoord op zijn vraag. Ze sloot daarna heel even haar ogen, en ze voelde de vleugels nog meer groeien.

Norwood knikte als teken dat hij het begreep. Hij liep naar de kassen kwam terug met twee kruiden. Hij zette het pannetje op een vuur gooide er wat water in en liet het koken. Ondertussen vermaalde hij de kruiden door elkaar. "Ik weet wel een drankje dat de pijn vermindert..." zei hij en glimlachte vriendelijk naar haar. "Wil je desnoods de komende tijden bij mij in de klas blijven. Aangezien deze bomen mee wel waarschuwen als ik er even niet ben..." zei hij. "...Ik ben over het algemeen wel vaak hier..." zei hij. Hij deed maar een voorstel en Rose mocht er mee doen wat ze wilde.

Rose keek naar hem, en ze volgde hem dan ook met haar blik. "Master u weet toch wel waarom ik die bulten heb é? Het zit namelijk zo dat de vleugels van de phoenix er door komen, aangezien de vorige vleugels gewoon van vuur waren." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze keek dan kort in het rond. "Ik vind het best dat ik hier kan blijven, maar wat moet ik hier dan allemaal doen?" Vroeg ze dan wat nieuwsgierig aan hem, en ze keek hem kalm aan.

Norwood glimlachte om haar woorden. "Dat had ik al door..." zei hij. "...euh...wat je hier zou kunnen doen?" zei hij en dacht na. Hij controleerde even hoe het pannetje zijn werk deed en glimlachte daarna. "Precies weet ik dat nog niet.." zei hij. "Misschien wat voor de planten zorgen." zei hij vriendelijk. Hij pakte een mesje en sneed in zijn hand. Hij voelde een pijnlijke scheut door zijn hand gaan. Daarna nam hij een slokje met een lepel van het drankje dat hij gemaakt had. Hij voelde de pijn langzaam weg trekken en zijn wond herstelde langzaam. Hij knikte. Hij pakte een viertal kleine flesjes en vulde ze. Hij pakte ook een bekertje. Hij vulde zowel de flesjes als het bekertje met het spul. Hij glimlachte. "Hier drink op. Dit verzacht de pijn aanzienelijk..." zei hij en hield het bekertje voor zich. "Houd deze vier bij je en als je de pijn terug voelt komen drink er een op..." zei hij en knikte even. "Als ze op zijn meld het en ik maak er nog wel een paar..." zei hij en gaf haar de flesjes. Ze waren niet groot, 1 slok en ze waren leeg, maar het hielp wel.

Rose keek naar hem, en ze keek dan wat in het rond. Ze hoorde zijn vraag op de vraag die zij had gesteld, en ze bleef gewoon afwachten op een goed antwoord. Daarna keek ze kort in het rond, en ze keek naar het pannetjee. "Ik vind het best." Zei ze dan vriendelijk tegen hem, en ze merkte dan dat hij in zijn hand sneed. Ze vroeg zich af waarom hij dat nu juist moest doen, maargoed ze stelde maar liever geen vragen. Daarna keek ze toe naar wat hij aan het doen was, maar ook luisterde ze naar zijn woorden. Ze keek naar de beker, en ze slikte heel even kort. Daarna dronk ze dat spul helemaal op, en ze sloot even haar ogen. "Ik zal het je weten te zeggen als de flesjes op zijn." Zei Rose dan met een korte glimlach, en ze keek hem even in de ogen aan.

Norwood glimlachte en knikte als goedkeuring. Hij glimlachte en keek richting de kas. Daarna draaide hij zich terug naar Rose. "Ik hoop dat het werkt..." zei hij en glimlachte. "Heb je overigens enige kennis over het verzorgen van planten..." zei hij en keek haar vragend aan. Het zou geen probleem zijn als ze niet wist hoe ze die moest verzorgen. Hij zorgde er wel voor dat ze het wel goed zou doen. Hij glimlachte en wachtte rustig op antwoord.

Rose keek naar hem, en ze volgde hem dan ook met haar blik. Daarna dacht ze heel even aan Selavin, en om eerlijk te zijn mist ze hem wel heel erg. Even schrikt ze uit gedachten bij het horen van zijn vraag, en ze keek dan naar hem. "Nee, ik heb geen kennis daar van, aangezien we in onze clan altijd knechten hadden." Zei Rose dan maar tegen hem, en ze keek dan naar de planten in zijn lokaal. Er was één plant dat echter haar aandacht trok, en ze liep er dan ook op af. Natuurlijk wist ze niet wat voor plant het was, en ze wilde deze dan ook aanraken.

Norwood glimlachte en knikte. "Dat dacht ik al..." zei hij en hij merkte dat hij naar een bepaalde plant liep. Hij glimlachte en ging naast haar staan. "Waarom vraag je niet zelf aan de plant wat hij wilt...?" zei hij. "Ik ken een spreuk waardoor ook jij met planten kan praten.." zei hij en glimlachte. "De speuk heet 'Planta talcus' en ik weet zeker dat ook jij hem kan gebruiken.." zei hij en glimlachte. "Spreek de naam van de spreuk uit en concentreer je. Dat zou het hem moeten doen..." zei hij en knikte.

Rose keek om naar hem, en ze hoorde dan zijn vraag even. "Uhm ik weet het zo niet, maar het zou wel handig zijn zodat ik hier de planten kan verzorgen. En kan die spreuk voor altijd blijven of is dat maar tijdelijk?" Vroeg Rose dan wat nieuwsgierig aan hem, en ze raakte de plant dan even kort aan. Ze hoorde dan de naam van de spreuk, en ze keek naar de plant met een glimlachje. Ze vroeg zich eigenlijk af van waar ze deze soort plant eigenlijk kende, en ze dacht dan ook heel even kort na.

Norwood glimlachte en knikte. "Ik heb het zelf ook veel gebruikt. Na een tijdje leer je wel wat een plant nodig heeft. De spreuk is voor zo lang als jij wilt. Je hoeft de spreuk alleen maar opnieuw te gebruiken en hij stopt..." zei hij en glimlachte. Hij keek naar de plant. De feloranje kleur deed hem meteen herrineren aan de naam van de plant. "Ah de brandende lelie..." zei hij. "Leeft in de buurt van vulkanen en zorgt dat er 's nachts een vlam boven hem zweeft zodat hij energie krijgt..." zei hij. "Leeft op Razen...." zei hij. Hij glimlachte.

Rose keek naar hem, en ze luisterde dan ook aandachtig naar zijn woorden. Daarna keek ze weer kort naar de plant, en ze sprak dan de spreuk uit met veel concentratie. "Planta Talcus." Zei ze dan ook met genoeg concentratie, waarna ze dan naar hem keek met een glimlach. "Oh dus daarom kwam deze mij bekent voor." Zei Rose dan glimlachend, en ze keek naar Norwood. Eigenlijk vroeg ze zich een beetje af wie die ene man met lang zwart haar en rode kleren was die ze in het bos gezien had, en ze twijfelde dan ook om het te vragen.

Norwood glimlachte. "Oh mag ik trouwens ook informeren. Deze kas is ingedeeld in verschillende vakken van de planeten. Ieder heeft zijn eigen klimaat. In het midden van alle kassen staat een boom. Hij kan nogal veel praten. Als hij teveel praat moet je gewoon zeggen dat het wel genoeg is en hij zal je niet meer teveel lastig vallen. En maak af en toe maar eens een praatje met hem als je niets te doen hebt. Hij vind dat wel leuk om eens met een leerling te babbelen." zei hij met een glimlach. Hij legde zijn handen op zijn schouders. "Meld het aan hem als er iets mis is. Hij zal mij direct inlichten..." zei hij en zei hij. Hij knikte naar de boom die er stond. "De zilvere roos..." zei hij. Dan weet ik genoeg... zei een lage maar vriendelijke stem, die Rose eventueel ook zou kunnen horen.

Rose keek naar Norwood, en ze luisterde dan ook erg aandachtig naar zijn woorden. Ze zou zeker en vast eens een praatje doen met die boom, maar toch zou ze ook wel vaak met de plant praten waar ze bij stond. Even glimlachte ze kort naar hem, en ze sloot heel even haar ogen. Daarna keek ze even in het rond, en ze voelde zich wat moe worden. Natuurlijk liet ze dat niet merken aan Norwood, en ze hoorde dan plots een stem die laag maar vriendelijk klonk. Haar blik ging even in het rond, en ze keek dan weer naar Norwood. "Geen nood ik zal het dan wel melden als er wat is." Zei Rose dan vriendelijk tegen hem, en ze dacht dan even na. "Master ik heb een vraagje voor jou. Wie is eigenlijk die man met die rode kleren en zwart lang haar?" Vroeg ze dan wat nieuwsgierig aan hem, en ze keek hem dan ook nieuwsgierig aan.

Norwood knikte als teken dat hij haar geloofde. Hij hoorde haar vraag en dacht na. "Oh je bedoelt Deshas. Een van de legendarische magicians..." zei hij en keek haar aan. "..tenminste hij is de enige waar ik van kan bedenken die je bedoelt..." zei hij en glimlachte.

Rose keek naar hem, en ze hoorde dan zijn antwoord op haar vraag. "Oh ik wist niet dat er legendarische magicians bestonden. Onze clan hield zich namelijk nooit bezig met de buitenwereld, aangezien we enkel de Phoenix eren. Maar wat doet hij hier dan eigenlijk? En wat is zijn doel om hier te zijn?" Vroeg ze dan weer aan hem, en ze keek hem dan aan. Ze was nieuwsgierig naar hen, en dat kon je dan ook letterlijk aan haar zien. Even strekte ze zich kort uit, en ze dacht dan even kort aan de training die ze die dag had gedaan toen ze deze zijn zwaard had gezien.

Norwood hoorde haar vragen en grinnikte. Hij pakte een boek uit zijn tas en klapte het open op het bladzijde waar Deshas op stond. "Dit moet hem zijn..." zei hij. "...zijn doel is me niet helemaal duidelijk. Ik weet niet eens of hij wel een doel is. Maar ik weet wel dat hij niet te vertrouwen valt." zei hij en zuchtte. "Mede dankzij hem is Savador schoolhoofd geworden." zei hij en knikte. Hij grinnikte en keek naar Rose.

Rose keek nieuwsgierig naar hem, en ze keek dan naar zijn boek. Ze keek er aandachtig naar, en ze knikte even kort als bevestiging. Ze hoorde dan zijn andere woorden, en vooral zijn laatste woorden deden haar verbaasd kijken. "Oh dat wist ik niet. Maar is hij echt niet te vertrouwen?" Vroeg ze dan weer, en ze keek dan even naar buiten. Ze vond het vreemd dat ze vaak de stemmen van het vuur hoorde, maar vandaag had ze er geen last van gehad. Wat maar goed was ook, want soms had ze erg veel hoofdpijn door die stemmen.

PROFILE MAGICIAN

» Naar Norwood.
» Op zoek naar Norwood.
» The scars are still there. [&MASTER NORWOOD]
» Als bijen op de honing...(Master Norwood)
» [Master] Norwood Rosa Vermella Vavendyor

Naar het lokaal van Master Norwood

Naar het lokaal van Master Norwood

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen