Pauzes.. Een van de meest vervelende delen van de dag, voor Len dan. Len's blauwe ogen gleden over de mensenmassa heen, zijn ogen vol met afkeuring. Iedereen was hetzelfde, vrolijk en blij want ze hadden ook een oh zo goed leven. Geërgerd door het zicht, richtte hij zijn ogen weer ergens anders op. Langzaam wentelde Len diep in gedachten, tot hij er zo in weggezonken was dat hij nauwelijks meer dingen om hem heen meekreeg. Ergens was hij gewoon jaloers op die mensenmassa. Het allerliefste wilde hij ook gewoon zo leven, zo simpel als het leven kon zijn. Boven alles wilde hij gewoon mensen kunnen vertrouwen, maar dat bleek onmogelijk. Mensen en dan voornamelijk de slangen, zijn niet te vertrouwen. Hij had het vaak genoeg meegemaakt, mensen spelen je spelletje mee tot ze genoeg van je hebben. Dan dumpen ze je gewoon als oud vuil langs de straat. Een grinnik komt uit Len's mond gegleden terwijl hij weer langzaam naar de werkelijkheid terugkeerd. Pauzes.. ze waren druk, ze duurde te lang en tussen al die mensen vond hij het moeilijk om de slangen er uit te halen. Len schrikte op in zijn stoel wanneer hij zijn buik hoorde knorren. Zijn verwijde ogen vernauwden weer en hij keek voor een moment beschaamd om zich heen. Pas wanneer hij er zeker van was dat niemand het had meegekregen kwam hij overeind.

In stilte liep hij richting de plek waar ze broodjes verkochten. Zonder ook maar te kijken van wat hij wilde, bestelde hij iets willekeurigs en betaalde hij afwezig. Speeksel begon zich al in zijn mond te vormen vanaf het moment dat het broodje in zijn handen werd gedrukt. Met enige haast vluchtte hij terug naar zijn eerdere plek, waar hij met grote happen het broodje naar binnen werkte. Len sloot zijn ogen zodra hij de verschillende smaken op zijn smaakpupillen voelde branden.Terwijl hij totaal oblivious van zijn omgeving zijn broodje opvrat had hij het totaal niet door dat er tegenover hem een meisje plaats nam. Langzaam opende Len zijn ogen weer en stikte bijna in het laatste stukje broodje wanneer hij het meisje ontdekte. Spartelend sloeg hij een vuist tegen zijn borst om weer adem te kunnen halen. Eenmaal hij weer naar adem kon happen, herstelde hij zich volledig, zijn koude postuur aannemend. Len's nu ijskoude blauwe ogen observeerde het meisje nauwkeurig. Van elke haar tot aan de verschillende vormen van haar gezicht. Alles was het waard om onder de loep te nemen. Toch was er maar een echte vraag die zich afspeelde in Len's hoofd. Was ze van dezelfde status als Len? Of was ze minder als hem.. Bij die gedachte balde hij zijn vuist lichtjes. De ontiegelijke haat voor de arme sloebers dreeg even zichtbaar te worden op zijn gezicht.Maar voordat het zover was wist Len zich weer te kalmeren en haar vervolgens afwachtend aan te staren. Wat wilde dit meisje van hem en waarom moest ze nu weer persée tegenover hém gaan zitten. Eerder was hem al opgevallen dat er nog wel meer plekken waren als alleen die lege plek voor hem. Na een aantal minuten staakte Len het afwachtende gestaar en zakte hij iets achterover in zijn stoel. Het meisje voor hem leek hem tenslotte totaal geen gevaar, en bovendien was hij eigenlijk toe aan wat gezelschap. Nee hij geefde het niet graag toe, maar ook een persoon als hem kon niet zonder een bepaalde hoeveelheid aan aandacht. Len werd langzaam zenuwachtig van de heersende stilte tussen hen beide en schraapte zijn keel een paar keer uit ergernis. Zonder haar aan te kijken vroeg hij dan uiteindelijk: Kan ik je helpen.. ? Stom.. stom.. stom. Wat voelde Len zich stom door die vraag te stellen. Vrijwel meteen nadat de woorden zijn mond hadden verlaten voelde hij een zeker gevoel van spijt opborrelen. Door pure wilskracht wist hij zijn kalme postuur te behouden, maar het had niet veel gescheeld. Zijn blauwe ogen waren naar zijn voeten gedaald. Hij wilde weg daar, weg van die immens drukke plek waar hij tegenover een vreemde zat.

>Sorry if it's bad. Mijn eerste berichtje met hem en ik had totaal geen inspiratie + sorry voor eventuele spelfouten..
>En sorry als ik teveel bepaald heb van hoe je je entrance maakt. Als je het anders wilde dan verander je het maar naar jou wil :']