Name: Jecht
Het wordt ten zeerste aangeraden om hem aan te spreken als 'Sir Jecht'
Leeftijd: 38 years old
Afkomst: Cassia
Magie: Water met een vleug windmagie
Zijn magie is zeer uitgebreid eigenlijk, iets wat hij alleen maar zou gebruiken in tijden van nood (wat vast toch nooit zal gebeuren). Hij beperkt zijn magiegebruik maar tot water. Zeldzaam kan je zijn technieken niet noemen, maar hij heeft ze wel tot in de puntjes verfijnd, wat hem tot een lastige tegenstander kan maken.
Likes: Blitzball, een sport die hij beoefende in Cassia als een job. Hij is meerdere malen kampioen geworden, daarvan heeft hij de bijnaam 'blitzball king' gekregen. Ook eet hij enorm graag, liefst maaltijden voor twee, extra pittig gekruid. Bekritiseren vindt hij ook een geweldige bezigheid maar eigenlijk is hij een goed man van hart, al zul je diep moeten graven om die persoon te kunnen vinden. Alcohol, ook een van de zwakke punten van Jecht. Hij kijkt al eens graag te diep in het glas om het zo maar even te verwoorden.
Dislikes: crybabies, Zwakkelingen, luiheid van de jeugd van tegenwoordig, flauw eten waar niks van smaak inzit.


Lengte: 1m90.5
Gewicht: 98.6 kg
Bouw: Hij weegt zwaarder dan hij normaal zou moeten maar aan zijn bouw kan je vaststellen dat zijn gewicht geen vet is maar een en al spieren die hij met de jaren heeft vergaart tijdens de periode dat hij heeft vastgezeten op een onbewoond eiland waar hij zichzelf heeft moeten leren overleven, waar hij het harde leven met zijn eigen ogen heeft gezien. Iets wat hem heeft gemaakt zoals hij nu is en hoe hij tegen andere mensen gaat reageren.
Haarkleur: Bruin tot zwart, hangt af van het seizoen.
Oogkleur: Amandelbruin


Hij weet veel, enorm veel, alleen is zijn probleem soms dat hij mensen hun zelfvertrouwen graag de grond in boort, natuurlijk niet zonder rede. Je merkt het al direct aan zijn manier van spreken, aan zijn houding, zijn minachtende ogen, ogen die niet meteen het beste in je zien. Ogen die zeggen dat je je moet bewijzen, voor dat je uit de hoogte gaat doen.

Zijn karakter: Heel verschillend op veel vlakken; meestal wordt hij wel een rotte klootzak genoemd, een drilsergeant, harteloos, etc. Maar eigenlijk is hij net een harde noot die je moet kraken, want hij is een man met een goed hart, alleen toont hij het niet, kan hij niet tonen. Waarom weet hij zelf ook niet, het is altijd al zo bij hem geweest.

Iets wat je vast niet zou verwachten bij zo'n tiran is dat hij van klassieke muziek houdt, viool en pianostukken. Ook houdt hij enorm van kinderen les te geven, te vertellen over zijn ervaringen, ze zijn kennis door te geven zodat zij niet dezelfde idiote fouten zoals hem begaan. Maar die dingen zal 'ie vast nooit toegeven.


Jecht is een jongen geboren en getogen op Cassia door twee liefhebbende ouders. Ze wilden een betekenis aan de pasgeborene koppelen, dus ze kozen voor Jecht, want ze wisten dat dat bij hem zou passen; mannelijk en knap. Ja zo zou hij worden.
Zijn kleutertijd verliep vlekkenloos, hij had geen enkele problemen, had vrienden, veel plezier en hij groeide op in een fleurige omgeving waar elk kind gelukkis van zou worden. Want zijn ouders hadden geld genoeg, genoeg geld om de kleine Jecht helemaal te verwennen. Iets waar veel kinderen niet van konden meegenieten; niet dat de kleine Jecht natuurlijk niets van afwist.  Ook niet wat er later met hem zou gebeuren.
Ook zijn schooltijd was geweldig, de jongen haalde goede cijfers, zijn ouders waren trots. Iedereen was gelukkig tot op het moment dat Jecht 19 jaar werd en hij zo idioot was om met een oudere man mee te gaan omdat die persoon hulp nodig had. Jecht, natuurlijk zo vriendelijk om de man mee te volgen; iets wat een van zijn grootste fouten zou worden die hij in zijn leven zou meemaken..
Hij werd ontvoerd, geblinddoekt en geketend vervoerd naar een plek waar hij niet van wist dat hij er 3 jaar zou vastzitten.
Ruw werd jecht uit het voertuig geduwd. Gelukkig was hij al half uit zijn boeien geraakt door een beetje gewrik. Natuurlijk met geen besef van waar hij was riep hij: "Help me!" uit pure paniek, niet wetend wat er eigenlijk allemaal aan de hand was, wat er met hem aan het gebeuren was en hoe het nu verder moest. De man die hem op het strand van een onbewoond eiland had geduwd begon te lachen en een motor begon te draaien, dat gelijk verdweeb langzaamaan met hoe verder hij van Jecht verwijdert was. De jongeman ging op zijn buik liggen, sinds zijn handen geboeidt waren op zijn rug en hij begon met zijn voeten zijn handen langzaam maar zeker los te trekken uit de boeien,  iets wat vrij makkelijk was sinds hij vrij mager was. Nu dit probleem van de baan was deed hij zijn blinddoek af en opende hij zijn ogen. Eerst vol verbazing en toen sloeg hij in paniek. "WAAR BEN IK?! WEET IEMAND VERDOMME WAAR IK BEN?!" Stiekem hoopte hij op reactie, maar die kreeg hij niet. Hij besloot koppig te wachten en uren verstreken, zijn roep nog steeds onbeantwoordt. "Wat moet ik nu doen, wat moet ik nu doen..." Tranen van schrik verschenen in zijn ogen sinds hij geen idee had van wat hij moest doen, hij had 0% survivalkennis. Verwoed veegde hij zijn tranen weg en zocht hij naar een tak en een steen, om zo een speer te maken. Hij moest immers een wapen maken voor zowel te overleven in de nacht als voor te jagen... Dit zouden de drie eenzaamste jaren worden voor Jecht...

Natuurlijk is hij van het eiland afgeraakt met een sloep, en het eiland bevond zich op Cassia, in die tijd was er veel verandert aan hem, zijn bouw, de vele littekens die hij had opgelopen door wilde beesten. Zijn manier van doen was ook drastisch verandert, de crybaby die hij vroeger was op dat eiland was helemaal weg. Schuchter en tegelijk ook op zijn hoede liep hij langs de mensen, die dachten dat hij een of andere zwerver was, sinds hij alleen maar nog een gescheurde broek aanhad en een baard die echt nodig geschoren moest worden. Jecht keerde terug naar zijn huis, het huis van zijn ouders. Het was leeg en verlaten, bleek dat zijn ouders gestorven waren. Iets waar hij niet mee kon lachen, maar dat hield hem niet tegen om gewoon helemaal opnieuw te beginnen, een nieuw leven te starten. Hij besloot te gaan lesgeven, de kleine snotneuzen met zero levenservaring te gaan leren om te overleven. Iets wat later zijn passie zou worden, dankzij de invalleerkracht jobkes die hij kreeg.

Maar op de leeftijd van 38 wil je natuurlijk een vaste baan, dus besloot hij zich te gaan aanmelden bij SSA sinds er een leerkracht survival werd gezocht. Een vak waar hij de levenskennis voor had om de perfecte leerkracht te worden.


-

(wordt regelmatig vernieuwt en het verleden zal tot in de puntjes uitgewerkt)

-Sin-bossbattle horrors komen spontaan weer opzetten-

Other than that, I can only say; ik zie en drinking-buddy voor Casca~  

Dat font. *hates Comic Sans with all her heart*
I kinda like him. + FF. I like.