Nova

"Maar moeder, ik wil niet naar de Starshine Academy, kan ik niet gewoon hier blijven?" In haar hand had het meisje haar laatste spullen: Haar schoolspullen. Haar moeder zuchtte een keer en legde een hand op haar schouder. "Yué, hier hebben we het al een keer over gehad, jij hebt magie en moet het onder controle weten te houden. Bovendien is de planeet van StarShine Academy de laatste planeet waar jij nog niet heen bent geweest. Het zou toch geweldig zijn als jij de eerste in de familie bent die het bezoeken van alle planeten heeft overleefd? Bovendien wilde je vader dit ook al, maar hij praatte er niet over." Oh geweldig, nu begon haar moeder ook nog over haar vader. Waarom? Kon ze gewoon geen betere reden verzinnen dan: Je vader had het gewild? Haar moeder wist gewoon dat ze daarvan een schuldgevoel van zou krijgen en het dan toch zou accepteren. En inderdaad accepteerde Yué het maar. Ze zuchtte en smeet haar tas in de shuttle. Ze liep de metalen loopplank op en keek naar de enorme zon vlak naast Nova. Haar witte haar viel nauwelijks op hier in Nova, hier was dat gewoon normaal. Maar straks ging ze naar de Starshine Academy, waar ook Shadranen waren. Binnen 3 minuten zou ze weer terug in haar shuttle gaan, terug naar Nova. Halfdood natuurlijk. Haar moeder drukte haar een klein lichtgevend pakje in haar handen. "Dit is voor jou, als je geen licht vindt in het duister." Jeuh, meer raadsels. Het pakte bewoog ook nog. Het was een vreemd pakje met gaatjes erin. In het donker zou het een discolamp zijn ofzo. Zou haar moeder nou een stuk kristal hebben meegegeven ofzoiets? Een zeldzaam lichtgevend kristal die ook blijft werken? Die ze nooit zal vergeten? Ze vergat heel vaak dingen mee te nemen, dus waarschijnlijk ook een lichtgevend kristal van Nova. Ze tuurde door een van de gaatjes in de doos, maar ze zag alleen licht. Hmm, lekker fel licht, zal die Shadranen wel afschrikken. Ze stapte de shuttle in en de loopplank schoof omhoog om het laatste niet dichte gat van de shuttle dicht te maken. "Maak hem pas open op StarShine Academy, Yué!" riep haar moeder nog. En daar ging de shuttle.


Dat was het laatste gesprek dat Yué met haar moeder had gevoerd, een paar uur geleden nog. Elk moment zou de shuttle nu wel moeten aankomen op StarShine Academy. De hele reis had ze uit het raam gestaard, en gekeken naar de duizenden sterren die haar lichtpuntjes moesten zijn. Op Nova was overal licht, duisternis bestond daar eigenlijk gewoon niet. Ze deed een lok van haar haar achter haar oren, en checkte de automatische piloot. Die stond gelukkig nog aan. Ze moest helemaal in haar eentje voor die shuttle zorgen anders stortte ze nog neer. Ja hoor, druk in haar oren. Het was duidelijk dat ze de dampkring binnen waren gegaan. Ze gaapte even om de druk weg te laten gaan. Ze zag de witte zachte wolken die ze vaak op andere planeten zag, en de helderblauwe lucht die ze zo miste. Nu zag ze ook een enorm gebouw. Ze keek in een raampje op de vloer van de shuttle. Het kwam wel erg snel naar de grond toe zeg. De automatische piloot begon met aftellen van 10 tot 0. Yué had voordat ze ging wat leuke dingen op de automatische piloot gezegd, zoals wanneer er gevaar dreigt, er een hond keihard gaat blaffen, ofzoiets. Nu moest ze toch op haar stoel gaan zitten? 9...8... Oh nee, straks knalde ze tegen het plafond aan bij de landing. Ze rende naar haar stoel. 7...6... Wacht, kon je eigenlijk wel tegen het plafond klappen? De shuttle remde al heel snel af. 5...4... Ze was gaan zitten, en zocht de gordel. Waar had ze die gordel verstopt? 3...2... Oh ja, automatische gordel wanneer je klapt. Snel klapte Yué in haar handen. 1... 0... Net op tijd klikte de gordel vast, en een plof zorgde ervoor dat de shuttle licht schudde. O, was dat alles? Al die moeite voor niets! Ze stond op, en pakte haar schooltas, en ze gooide de tas op haar rug. Haar koffer met persoonlijke spullen als toiletspullen en kleren hield ze in haar ene hand, in haar andere hand hield ze de lichtgevende doos. De deur van de shuttle ging open, en ze keek naar de grond. Het was donker, maar niet heel donker ofzoiets. Gewoon een beetje zoals andere planeten, niet heel donker, niet heel licht. Ze liep de metalen deur af die nu weer een loopplank was geworden af, en keek om zich heen. Okee, er zouden nu duizenden Shadranenstudenten om haar heen moeten staan en haar een pak slaag geven, waarom gebeurde er niets? Toen ze zeker wist dat er niets gebeurde, pakte ze haar doos, en maakte die open. Meteen vloog er een draakachtig wezen uit haar doos, en de twee paar blauwe ogen keken elkaar aan. "Novachi!" riep ze blij, en ze pakte de babydraak uit de lucht, en knuffelde haar huisdiertje. Vroeger keek ze altijd in een dierenwinkel in Nova, en zag daar de babydraak. Elke dag kwam Yué toen langs en ze noemde hem Novachi. Wauw, echt aardig dat haar moeder Novachi had gekocht. Ze gooide de doos terug in de shuttle, en pakte haar koffer weer. Novachi vloog met haar mee, weer een hand minder. Ze liep het lanceringsplatform af. Dus, was dit StarShine Academy? Het viel eigenlijk best mee.