Hurt.

Shong verloor half zijn concentratie toen hij zijn blik gericht hield op de Gardin die Hatori uit Diva's lichaam haalde. Hij schrok op toen Hatori hem een opdracht gaf en knikte gehaast. Met een zwiep van zijn hand haalde hij de Acerta uit de zes sneetjes en liet het in een willekeurige lege schaal in de kamer neerstromen. Hij durfde niet veel te zeggen, bang om ook tegenreacties van Savador te krijgen.

Na een tijdje kwam Mèadraid weer terug in de operatiekamer. Ze keek Hatori even zwijgend aan, de slapende Gardin in zijn pot in haar handen. ''Hatori, dit ga je niet geloven'' zei ze daarna. ''Bij de Gardin heb ik DNA gevonden waarvan ik eerst dacht dat hij toch van Donovan was omdat het zoveel op zijn DNA leek. Na een nog grondiger onderzoek zag ik waar de fout zat. Deze Gardin is niet van Donovan maar van Aigaithis, Donovan`s tweelingbroer'' zei ze tegen hem. ''Maar ik weet zeker dat Aigaithis niet degene kan zijn die dit Diva heeft aangedaan. Daar is hij te aardig voor. Hij mag Diva. Het zijn vrienden die twee. Waarom zou hij een Gardin op haar afsturen?'' vroeg Mèadraid uiteindelijk niet echt aan Hatori maar in het algemeen.

Savador slaakte een hoorbare zucht toen Mèadraid was uitgesproken. Waarom trok iedereen zo snel conclusies? Als iemand aardig doet betekende het nog niet dat hij ook echt een aardig karakter had, net als bij Imeth het geval was. 'Denk vooruit,' reageerde hij nors op Mèadraid. 'Het is een broer van Donovan, dat zegt al genoeg. En ook al doet hij vriendelijk en attent, helaas beschikken de meeste onder ons niet over de vaardigheid om binnenin iemands gedachten te kijken.' Savador wierp even een blik op Diva. Door Imeth's schuld, waarvan sommigen dachten dat hij zo aardig was, was het bijna afgelopen tussen hem en Diva. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en keek Mèadraid nijdig aan.

Hatori mengde zich nu tussenbeide. ''Zo kan het wel weer'' zei hij kortaf. Hij knikte naar Mèadraid. ''Goed gedaan. Ga de jongeheer Aigaithis zijn huisdier maar terug bezorgen. Neem desnoods waarheidsserum mee als het moet'' zei hij tegen haar. Hatori begon inmiddels de zes sneetjes te helen. Zes kleine sneetjes waren onzettend makkelijk na het verdwijderen van een aggressieve Gardin. Hatori was ook binnen vijf minuten klaar. ''Ze zal zo wel bijkomen. Laat haar maar even rusten'' zei hij in het algemeen met de bedoeling dat hij liever had dat iedereen hier nu weg ging. Savador zou daar toch wel geen gehoor aan geven maar ja, je kon niet alles hebben. Hatori liep de operatie kamer uit en duwde Mèadraid voor zich uit.

Savador keek Hatori vuil aan toen hij zich met hem bemoeide. Hij was opgelucht toen de operatie voorbij was en Hatori en Mèadraid de kamer verlieten. Hijzelf was niet van plan al te vertrekken. Hij zou bij Diva blijven tot ze weer bij zou komen, en daar had hij niemand bij nodig. Hij keek Shong, die als enige overbleef, dan ook met een vurige blik aan en wachtte tot hij ook op zou donderen. Savador liep naar Diva toe en legde zijn hand op de hare. Het voelde koud aan, alsof ze dood was.

Diva had niets meegekregen van wat er allemaal gebeurd was. Inmiddels voelde ze wel hoe ze alle besef weer terug kreeg en ze haar stijve ledematen weer kon bewegen. Ze voelde zich niet heel anders dan voor de operatie op het feit na dat ze het gevoel van het steeds meer verliezen van energie kwijt was. Het duurde ook even voordat Diva doorhad dat de hand van iemand anders op de hare lag. Ze voelde wel dat het een hand van een volwassene moest zijn vanwege de omvang. Ze hoopte dat het Master Savador zou zijn. Een beetje trillend en bijna onmerkbaar draaide Diva haar hand om en verstrengelde haar vingers met die van de hand die op de hare lag.

Savador merkte hoe Diva langzaam haar vingers met de zijne verstrengelde en glimlachte zwak. 'Diva,' zei hij zacht in de hoop dat ze wakker zou worden. Hij legde zijn andere hand onder die van Diva en hield haar hand losjes tussen zijn handen geklemd. Hij boog zich voorover en streek voorzichtig een lok uit haar gezicht, zodat hij haar beter kon bekijken. 'Ben je nog niet weg?' vroeg Savador opeens snauwend, doelend op Shong en zonder zich naar hem toe te keren.

Diva opende half haar ogen toen ze ook een andere hand voelde en vaag de stem van Master Savador herkende. Ze richtte zich half overeind en steerde een beetje versuft naar beneden. Ze voelde wel nog een kloppende hoofdpijn maar voor de rest voelde ze zich niet zo slecht. Daarna omhelsde Diva Master Savador even. Omdat haar lichaam nog een beetje wakker moest worden uit de verdoving werkte het niet echt mee en hing ze dus meer op hem. Diva had niet gezien dat Master Shong er ook was. Het kon haar op dit moment ook helemaal niks schelen.

Savador glimlachte toen hij zag dat Diva wakker was. Hij hield één hand om haar middel en de andere op haar achterhoofd toen ze hem omhelsde en drukte haar voorzichtig tegen zich aan. 'Je hebt het goed gedaan,' zei hij zacht in haar oor. 'Hoe voel je je nu?'
Hij streek een lok achter Diva's oor en keek haar liefkozend aan. Alleen de aanwezigheid van Shong stoorde hem. Voor nu probeerde Savador hem te negeren. Hij zou een moment zoals dit niet laten verpesten door iemand als hij.

''Ik heb enkel wat hoofdpijn maar verder gaat het wel'' mompelde Diva zacht omdat ze nog een beetje versuft was. Ze kon ook nog niet voor de volle honder procent helder nadenken. ''Maar wat is er nou precies gebeurd?'' vroeg Diva daarna. Ze keek Master Savador met vragende ogen aan. Het laatste wat Diva zich kon herineren was dat Hatori haar een verdovend drankje ingoot.

Savador fronste even toen Diva vroeg wat er precies was gebeurd. 'Lieve kind, die Hatori heeft je teveel verdovingsserum toegedient,' mompelde hij zuchtend, meer gericht op zichzelf dan op Diva. Hij hief zachtjes haar kin op en streek haar eerst een moment over haar wang voor hij antwoord gaf op haar vraag. 'Je was door de bliksem getroffen en die Hatori heeft je geopereerd. Hoe dan ook was het geen normale bliksem geweest, maar eentje die lichtmagie bevatte. Volgens die blonde beginneling gaat het om een Gardin, een lichtwezen. Maar die kan niet zomaar verschijnen, dat geloof ik niet. En volgens de doktoren zit Aigaithis hierachter. Ik zou niet opkijken als dat werkelijk ook het geval zou zijn. Hij is immers een broer van die achterlijke Donovan,' legde Savador zacht uit, met een hatelijke nadruk op Donovan. Hij streek een haar achter Diva's oor en keek haar grijnzend aan. 'Maar geen paniek, schoonheid. Zodra ik er zeker van ben wie het heeft gedaan ga ik erachter aan,' voegde hij er op een geruststellende toon aan toe, al was zijn blik kil en uit op wraak.

Shong maakte duidelijk een schrikreactie toen hij realiseerde dat hij nog de enige was die samen met Savador en Diva was achtergebleven. Hij had nadat Hatori en Mèadraid de kamer hadden verlaten peinzend toegekeken zonder het zelf door te hebben. Pas nu merkte hij hoe close Savador en Diva eigenlijk wel niet waren. De omvang in praten was ook niet toepasselijk tussen een leraar en leerlinge. Afkeurend keek hij van Savador naar Diva en keerde toen zijn rug naar hen toe. Die man was onvergefelijk en ziek in zijn hoofd om een relatie te hebben met een meisje van die jonge leeftijd, vond Shong. Hij hief nonchalant zijn hoofd op toen hij de kamer verliet. Diva had de operatie goed ondergaan, maar ook in haar was hij diep teleurgesteld.

Al zodra het woord Gardin viel keek Diva ineens een stuk bedenkelijker. ''Aigaithis had inderdaad een Gardin. Hij heeft hem me zelf nog laten zien. Hij heet David'' zei ze zacht. Zou Aigaithis het werkelijk gedaan kunnen hebben? De jongen waarvan ze dacht dat hij zo vriendelijk was, zou hij haar echt dit aangedaan kunnen hebben. Als het Imeth of Donovan was geweest begreep ze het nog wel maar Aigaithis? In Diva`s ogen was dat onmogelijk. Wat had zij hem ooit aangedaan. Als ht was vanwege Donovan zou ze dat de vreemdste reden ooit vinden gezien Aigaithis niet zo close was met zijn broer. Diva hoorde hoe Master Shong weg ging. Het kon haar niks schelen wat hij van haar zou denken. Master Savador was vijftig. Een gemiddeld mens werd zo rond de honderd als hij of zij heel gezond leefde. Dat hield dus in dat Master Savador op de helft van zijn leven was. Diva zou maar dertig jaar worden. Zij was nu zestien dus was zij in die termen al over de helft van haar leven. Ze legde haar hoofd weer even op Master Savador`s schouder.

Savador streek Diva zacht door haar haar maar had zijn blik nadenkend op een willekeurig punt in de kamer gericht. 'Aigaithis dus,' zuchtte hij vastberaden. 'Spijtig. Erg spijtig dat hij in de voetsporen van zijn idiote broer treedt.'
Hij hoorde Shong de kamer verlaten en wierp hem een vernietigende blik toe toen hij de afkeuring in zijn ogen zag. 'Waterrat,' mompelde hij hatelijk. Hij wist niet of Shong dat nog kon horen. Het kon hem eigenlijk ook weinig schelen. Als hij jaloers was moest hij zelf maar op rokkenjacht gaan. Savador ging naast Diva op het bed zitten en hield haar dicht tegen zich aan. Hij was van plan nog eens een hartig woordje met Aigaithis te spreken.

Diva liet Master Savador maar gewoon gaan. Ze kon inmiddels wel weer kracht zetten en de bijwerkingen van de verdoving leken compleet verdwenen te zijn. Ze richtte zich wat op en gaf Master Savador even een kus op zijn wang. Ze keek hem even aan met een flauw glimlachje om haar lippen. Ze had nu echt het gevoel dat hij de enigste was die ze kon vertrouwen, nu meer dan anders.

Savador keek even verbaasd op Diva neer toen ze hem een kus op zijn wang gaf maar grijnsde toen. 'Waar haal je de kracht vandaan,' zei hij grijnzend. 'Je moet nodig rusten, Diva. Leun tegen me aan en ontspan jezelf. Ik wil niet dat je je lichaam overspant.'
Savador haalde haar haren uit haar gezicht en haalde ze bij elkaar alsof hij een staart wilde maken, maar liet Diva's lokken toen los op haar rug. 'Kom er snel bovenop,' zei hij zacht in haar oor. Hij vond het niet prettig om Diva zo zwak te zien. Dat paste helemaal niet bij haar.

Diva leunde zachtjes tegen Savador aan. Ze haatte het om in zo`n conditie te zijn. Net alsof ze zwak was en niets zelf kon. Dat kwam toch nog grotendeels door de verdoving die haar toch minder helder maakte dan ze had gedacht. Ze hoorde Master Savador`s stem zacht in haar oor. Ze mompelde iets dat op 'Doe ik' leek.

Savador glimlachte flauwtjes. Hij deed zijn schoenen uit en legde Diva voorzichtig neer op het bed. Vervolgens trok hij zijn vest uit en ging hij naast haar liggen. Hij zou haar niet in de steek laten, zelfs niet wanneer het beter was als ze alleen in alle rust en stilte moest rusten. Hij trok een laken over hen heen en hield Diva losjes vast om haar middel. 'Maak je geen zoren, ik blijf bij je,' zei Savador zacht.

Diva ging op haar zij liggen zodat ze Master Savador aan kon kijken. Ze lag op een van haar armen. Ondanks dat ze net een hele tijd buiten westen was geweest voelde Diva zich enorm moe. Ze kon haar ogen maar half open houden. ''Fijn'' zei ze half fluisterend toen Savador zei dat hij bij har zou blijven. Diva dwong zichzelf wakker te blijven. Ze wou niet in slaap vallen.

Savador ging dichter tegen Diva aanliggen en legde zijn voorhoofd tegen de hare. Hij keek haar glimlachend aan. 'Moe?' vroeg hij zacht. Hij kon het wel aan haar merken. Hij zou het niet erg vinden als ze in slaap zou vallen. Een operatie kon best zwaar bevallen. Savador streek zacht met de toppen van zijn vingers over de plek waar Hatori de zes sneetjes had gemaakt in Diva's rug en vroeg zich af of het nog zeer deed.

''Een beetje'' loog Diva half. Eigenlijk was ze erg moe maar dan zou Savador haar alleen maar weer zeggen dat ze moest gaan slapen. Toen hij dichter tegen haar aan ging liggen legde ze de hand van haar vrije arm op zijn bostkas. Ze zou zweren dat ze zijn hart kon voelen kloppen. Er liep een kleine rilling over haar rug toen Master Savador over haar rug streek.

'Het is altijd hetzelfde, hè Diva?' zei Savador met een grijns. 'Wees niet zo hard voor jezelf. Dwing jezelf geen dingen te doen waar je niet tot in staat bent. Je hebt net een operatie gehad.' Hij streek zacht door Diva's haren en keek haar aan. Ze was mooi zelfs wanneer ze in een zwakke staat bekeerde. Hij werd warm van binnen toen hij de hand van Diva op zijn borst voelde.

Diva glimlachte flauwtjes terug. ''Ik kan er niet goed tegen om in zo`n staat te zijn. Het voelt dan net alsof ik niks kan doen. Alsof iedereen alles voor me moet beslissen'' zei ze zacht. En Diva was veel maar zwak zat daar absoluut niet tussen. Uiteindelijk kon Diva haar ogen gewoon echt niet meer open houden. Langzaam zakte ze weg tot ze in slaap was gevallen. In haar slaap kroop ze nog iets dicht tegen Master Savador aan.

'Daar kom je wel overheen, schoonheid,' antwoordde Savador zacht terug. Hij glimlachte zwak toen hij Diva's ogen dicht zag zakken. Hij sloeg zijn armen om haar heen en liet haar rustig slapen. Ze moest het wel zwaar hebben na alles wat er met haar was gebeurd. Terwijl Savador naar Diva's vredige gezicht keek luisterde hij naar het tikken van de klok en de zwakke wind buiten. Hij trok de dekens hoger op om er zeker van te zijn dat Diva het niet koud kreeg. Hij sloot zelf ook zijn ogen maar sliep nog niet.

Diva sliep de twee uur daarna behoorlijk vast en diep. Haar ademhaling was regelmatig en dat was een vrij goed teken. Dat betekende dat ze geen last had van bijwerkingen van de operatie of de verdoving. Pas na die twee uur werd ze langzaam weer wakker. Het eerste wat ze pas echt weer helder merkte was dat ze niet alleen was. Pas toen Diva haar ogen open deed wist ze weer dat Master Savador naast haar lag.

PROFILE MAGICIAN

» You know I never wanted to hurt you ღ
» Hurt&Happy
» Everything will hurt, from this moment on||Lie
» Baby, don't hurt me [o p e n]
» Just a drink can't hurt. ( OPEN )

Hurt.

Hurt.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen