Naschoolse Activiteit ~ (Cassiaanse) Yoga

Naar eigen smaak had Shong een kleine zijzaal naast de algemene gymzaal zo ingericht dat het nog het meest weghad van een boeddhistische tempel. Aan de kale stenen wanden hingen rode doeken met vreemde oud-Cassiaanse tekens, de ramen waren wagenwijd geopend zodat er een zachte lentebries door de ruimte ging en de vloer was verzacht door een groot tapijt. Onder elkaar hingen grote draaiende zilveren schijven die als decoratie dienden en die zacht klingelden in de bries. Shong zelf zat in kleermakerszit op een rond yogakussen, het dichtst bij de muur en de openstaande ramen. Zijn ogen waren gesloten en in zijn half opgeheven handen hield hij een bo-staf van bamboe om zichzelf geestelijk in evenwicht te houden. Want naast algemeen yoga bevatte deze soort yoga van Cassiaanse afkomst veel meer meditatie dan werkelijke yoga-posities. Het had deels ook iets weg van tai-chi. Een aantal meter voor hem lagen dezelfde ronde kussens, netjes in rijtjes naast en achter elkaar verspreid. In iedere rij konden vier leerlingen zitten. Voor ieder kussentje lag een bo-staf op de grond. Die zouden ze voor deze naschoolse activiteit ook nodig moeten hebben. De deur stond verwelkomend open, maar het leek alsof Shong al in een meditatie was beland. Hij liet zich leiden door de rustgevende spirituele muziek die zacht door de ruimte weerklonk en nam de lentegeur en de bries van buitenaf in hem op, die zacht door zijn witte lokken ging.

- Muziekje: https://www.youtube.com/watch?v=BIH0VoR8CUw

Ileana liep met een brede glimlach op haar gezicht door de hallen van de school, op weg naar de gymzaal. Toen ze de lijsten met naschoolse activiteiten had zien hangen, was er eigenlijk maar één die haar meteen had aangesproken, namelijk yoga. In alle jaren dat ze danste, wist ze hoe belangrijk het was om je lichaam en geest in balans te brengen. Bovendien was het ontzettend rustgevend, dus zonder er verder over na te denken had ze haar naam op het papier gezet, wat haar nu bracht bij de wijdopenstaande deur van de gymzaal. Het eerste wat ze hoorde waren de prachtige klanken van de rustgevende muziek, die haar meteen de drang gaven om te beginnen met de les. Nieuwschierig stak ze haar hoofd om de deurpost, waar ze tot haar verbazing maar één persoon zag zitten. Aarzelend zette ze enkele stappen naar binnen, richting de man die roerloos op zijn kussen zat, met zijn ogen gesloten. Hij zag eruit alsof hij in slaap was gevallen, al wist Ileana dat dat niet het geval was. Ze mediteerde zelf ook dagelijks, en ze wist dan ook hoe naar het was om door iemand uit je concentratie gehaald te worden. En dat was precies wat ze nu zou doen, al voelde ze zich er meteen schuldig over. 'Master?' vroeg ze met een zachte stem, wachtend tot hij zijn ogen zou openen.

Doodstil was zijn positie, zijn ogen nog steeds gesloten en op de muizen van zijn handen een kaarsrechte verticaal liggende bo-staf. Shong leek wel een standbeeld zoals hij daar zat in kleermakerszit op zijn kussentje. De zachte bries die zijn sneeuwwitte hanenkam liet golven hielp hem de ontspanning te behouden, dat was immers erg belangrijk bij dit onderdeel. De tonen van de serene meditatiemuziek waren goed te horen door de openstaande deuren van de gymzaal, onbewust een middel om leerlingen naar de activiteit te lokken. Hij wist dat er maar weinig hadden ingeschreven, en dat vond hij teleurstellend. Het was blijkbaar niet anders.
Shong, die te diep in zijn eigen meditatie was weggezonken, merkte nauwelijks dat de eerste leerlinge intussen binnenkwam. De doffe geluiden van haar voetstappen op de met zachte stof beklede vloer werden verstomd door de muziek, alhoewel die ook weer niet zo gek hard stond. 'Master?' werd de diepe oneindige poel van rust en sereniteit ruw verbroken door een plotselinge stem waardoor hij zich het apezuurtje schrok. 'Ooh!' riep Shong verrast uit toen zijn ogen openschoten en hij het meisje opeens in de ruimte zag staan. 'Ooh.. oei pardon! Ik hoorde u niet binnenkomen,' verontschuldigde hij zich snel. Er gleed het volgende moment al gauw een brede glimlach op zijn opgewekte gezicht waarna hij een arm richting een willekeurig kussen spreidde. 'Neemt u plaats,' bood Shong vriendelijk aan.

Ileana keek met een glimlach naar de man, het was van zijn gezicht af te lezen dat hij was geschrokken door haar plotselinge aanwezigheid. Zijn reactie was enigszins komisch, en ze deed verder geen moeite om een klein lachje te onderdrukken. 'Maakt niet uit,' zei ze met een nog altijd vriendelijke uitdrukking op haar gezicht, terwijl ze dankbaar plaats nam op een van de kussentjes die perfect recht in rijen voor de master uitgespreid lagen. Ze volgde zijn voorbeeld door ook een een kleermakerszit te gaan zitten, en legde haar handen op haar bovenbenen terwijl ze haar armen ontspande. 'Denkt u dat er nog meer leerlingen zullen komen?' vroeg ze, en keek peinzend naar de kussentjes. Het was zonde als er niemand anders meer zou komen, anders had die arme man al die moeite voor niks gedaan en moest hij zich deze les uitsloven voor maar één leerlinge. Daar had hij vast geen behoefte aan, als leraar had hij vast wel wat beters te doen. Bovendien wilde ze hem niet tot last zijn, dat was wel het laatste waar ze voor gekomen was. Toch leek de master niet het soort persoon dat snel geïrriteerd raakte, maar ze kon het altijd mis hebben. Toen ze haar blik weer terug op de Master richtte glimlachte ze lichtjes. 'Anders heeft u al die moeite voor niks gedaan,' zei ze, doelend op de ruimte die prachtig gedecoreerd was speciaal voor deze les.

Openhartig glimlachte Shong naar het meisje terug, hij vond het helemaal geen ramp dat ze hem uit zijn concentratie had gehaald. Moeite om die weer gemakkelijk op te pikken had hij alles behalve. 'Maakt niet uit,' hij knikte haar opgewekt toe terwijl ze plaatsnam op één van de kussentjes en net als hij in een kleermakerszit ging zitten. 'Denkt u dat er nog meer leerlingen zullen komen?' Shong had net zijn ogen weer gesloten en opende ze weer bij de vraag die het meisje hem stelde. 'Ooh..' Met een glimlach keek hij haar aan. 'Er waren helaas niet zoveel die zich voor deze activiteit hadden ingeschreven. Ik denk dat we nog even kunnen wachten tot er meer komen.' Hij had inderdaad moeite moeten doen om deze kleine zijzaal om te bouwen tot een ruimte die perfect aansloot op wat ze gingen doen - de kussentjes in nette rijtjes gelegd, de kleine zaal met de decoraties versierd. Maar hij vond het geen probleem als het allemaal grotendeels voor niets zou zijn. 'Anders heeft u al die moeite voor niks gedaan.' Vrolijk wuifde Shong de woorden van de eerste en enige leerlinge weg. 'Och, dat geeft niets meisje. Ik ben allang blij dat er tenminste iemand naar mijn activiteit komt,' zei hij vriendelijk. 'Ah!'
Verrast draaide hij zijn hoofd toen er gelukkig een tweede leerlinge binnenkwam. 'Juffrouw Lockhart, komt u binnen!' Hij keek glimlachend toe hoe Amy zich aan het andere meisje voorstelde en vervolgens plaatsnam op één van de kussentjes. 'Neenee, u bent niet te laat!' nam Shong Amy's onzekerheden gauw weg. 'Maakt u zich daar vooral geen zorgen om. Ontspan uzelf terwijl we nog heel even wachten of er nog meerdere komen. Zo niet, dan gaan we gauw beginnen.'

PROFILE MAGICIAN

» Naschoolse Activiteit ~ Dancing
» Naschoolse activiteit: ~Toneel~
» Naschoolse Activiteit: ~ Zelfverdediging ~
» Naschoolse Activiteit - Koken ~ week #1
» Naschoolse Activiteit - Sculpturen ~ Week 1

Naschoolse Activiteit ~ (Cassiaanse) Yoga

Naschoolse Activiteit ~ (Cassiaanse) Yoga

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen