Forgeting everything.

Diva was in plaats van naar het kantoor van Madeline naar het bos gegaan. Ze zou zo wel een preek ontvangen. Nu moest ze eerst haar gedachtes leegmaken. Even gewoon alles vergeten. Ze stopte een paar oortjes in haar oren en knipte met haar vingers om de muziek te laten beginnen. Op een lekker tempo begon ze te rennen. Diva had haar haren in een staart zitten en ze voelde hoe haar voorhoofd steeds warmer werd. Toch wou ze niet stoppen en gewoon maar doorrennen.

Savador liep op een kalm tempo met zijn handen in zijn zakken door de bossen. Er lag een ernstige uitdrukking op zijn gezicht doordat hij wat afwezig was met zijn gedachten. Kale en Madeline wisten inmiddels ook van het geheim tussen hem en Diva, en daar baalde hij flink van. Hij wist echter niet of Diva daar ook al van afwist. Hij zou het haar moeten vertellen als ze van niets wist. Savador klaagde een zachte zucht en richtte zijn hoofd op. Zijn hart sprong op toen hij Diva in de verte een sprintje zag trekken. Als vanzelf begon hij zijn pas te versnellen. In eerste instantie wilde Savador naar haar roepen, maar bedacht dat het verstandiger was om geen aandacht te trekken van mensen die in de buurt zouden kunnen zijn. Zijn looppas werd een snellooppas, totdat hij uiteindelijk een stuk begon te rennen. De afstand tussen hem en Diva werd steeds kleiner. Savador verminderde snelheid toen hij vlak achter haar liep. Hij begreep maar niet waarom Diva hem niet opmerkte, maar toen hij de oordopjes in haar oren zag werd het hem duidelijk. Hij grijnsde; hij zou haar aandacht niet trekken. Hij zou geduldig wachten tot ze er zelf achter zou komen dat hij haar volgde.

Na een heel stuk gerend te hebben remde Diva ineens af. Ze stond stil en leunde met haar handen op haar knieen. Haar gezicht dat meestal bleek was, zag nu rood van inspanningen. Haar borstkas ging heftig op en neer toen ze op adem kwam. Ineens werd ze omver geduwd doordat iemand achter haar aan rende. Ze viel op de grond en trok haar oortjes uit om haar belager eens flink de huid vol te schelden. ''Kan je niet uitkijken jij stomme.......Master, sorry...ik wist niet dat U het was'' zei Diva ineens verbaasd toen ze geen leerling zag, zoals ze had vermoed, maar master Savador.

Savador kon niet op tijd stoppen en botste tegen Diva op toen ze plotseling stil bleef staan. Ze viel op de grond en trok haar oortjes uit. Savador wreef met een pijnlijk gezicht over zijn borst, maar grijnsde toen hij Diva's woorden hoorde. 'Je had me niet opgemerkt?' vroeg hij breed grijnzend. Zijn ogen schitterden even toen hij op haar neerkeek; hij had haar niet vaak met haar haar in een staart gezien, en hij moest toegeven dat ze er nog knapper uitzag dan anders. Savador tilde haar voorzichtig overeind maar liet Diva niet los toen ze weer op beide benen stond. Hij keek haar even zwijgend aan. 'Ik wist niet dat je wat aan lichaamsbeweging deed, buiten de gymlessen.'
Zijn blik gleed even naar haar buik en taille, die alles behalve dik waren. 'Dat heb jij toch niet nodig?'
Savador streek een lok achter zijn oor en wendde zijn blik niet van Diva los.

Diva liet zich zwijgend door Master Savador overeind helpen. Ze had bijna een leraar compleet uigescholden, en Master Savador nog wel. Ze trok haar staart wat strakker en luisterde naar zijn woorden. Opnieuw voelde ze de blosjes op haar wangen verschijnen. ''Ik ben eigenlijk begonnen met joggen als ik thuis weg wou. Het was de enigste geldige reden voor mijn vader om het huis te verlaten wanneer ik wou. Nu doe ik het zo`n beetje elke ochtend en avond. En als ik van mijn problemen wil weglopen. Ik weet dat dat fout is, maar ik heb het mezelf een beetje aangeleerd'' zei ze zachtjes en keek naar de grond. Pas toen ze uitgepraat was keek ze weer op naar Master Savador.

Savador grinnikte zachtjes toen hij de blosjes op Diva's wangen zag terwijl ze op hem antwoordde. 'Fout? Waarom is het fout? Het is juist goed,' zei hij met een kleine glimlach. 'Ren jij maar van je problemen weg. Ik los ze wel op.'
Savador keek Diva met een vriendelijke blik aan. Een blik die hij alleen kon laten zien aan Diva, en aan niemand anders. Zijn glimlach vervaagde een beetje toen hij zichzelf in gedachten weer herinnerde aan wat hij haar nog moest vertellen. Om de sfeer niet te verpesten besloot Savador er nog even mee te wachten.

Diva glimlachte wat flauwtjes. Ze keek naar de lucht toen het begon te donderen. Niet veel later viel de regen met bakken naar beneden. Diva en Master Savador werden beide zo doorweekt als ze hier bleven staan. Diva keek speurend om zich heen toen ze een grot zag. Ze twijfelde geen moment en pakte Master Savador bij zijn pols en trok hem mee de grot in zodat ze tenminste droog stonden. ''Man, ik haat regen'' mompelde ze zachtjes toen ze inde grot stonden en Diva het water uit haar haren kneep. Ze rilde eventjes maar negeerde haar ijskoude huid.

Savador bleef Diva aankijken met diezelfde vriendelijke blik toen hij ook het gedonder hoorde. Niet veel later voelde hij de koude regen zijn haren en kleding doorweken, al maakte hem dat niet veel uit. Hij liet toe dat hij door Diva bij zijn pols werd gepakt en een grot werd in getrokken. Hier waren ze droog en bovendien was het hier een klein beetje warmer dan in de stromende regen. Savador zag Diva het water uit haar haren knijpen en deed hetzelfde. Vervolgens trok hij zijn natte vest uit en zat nu in een zwarte trui, die tenminste nog droog was. Hij ging tegen de grotwand zitten en strekte een arm uit.
'Ignis Viscus,' siste hij zacht. Uit zijn wijsvingertop ontstak een klein vlammetje, dat vervolgens een cirkelvormig stukje bodem van de grot in vuur en vlam zette. Ze hadden nu een soort haardvuur dat hen warm zou houden. Savador zweeg en wierp even een blik op de stromende regen en de felle flitsen buiten.

Diva keek naar buiten naar de regen die maar bleef vallen. Pas toen ze wat warms achter zich voelde keek ze om. Ze zag dat Master Savador een soort haardvuur had gemaakt om het hier een beetje warm te houden. Ze ging tegen de muur zitten met haar armen om haar opgetrokken knieen geslagen. Zo zat ze eigenlijk wel vaker. Het onweer buiten ging heftig tekeer. Het was inmiddels een enorme storm geworden. Ze zouden door deze storm echt niet terug naar de academie kunnen. Dat zou veel te gevaarlijk worden. Diva liet de vlammen haar koude huid wat verwarmen terwijl ze in de vlammen staarde.

Savador keek ook een tijd in de vlammen en stroopte zijn mouwen tot aan zijn ellebogen op zodat zijn bleke onderarmen ontbloot waren. Zo kon hij het vuur zijn armen laten verwarmen. Over de likkende vlammen van het vuur keek hij Diva aan. Hij zou het maar moeten vertellen, al zou ze er niet al te blij mee zijn. Savador zuchtte diep voordat hij zijn mond opendeed. 'Kale en Madeline weten het,' zei hij uiteindelijk zachtjes. 'Over ons.'
Dat laatste zei hij nog zachter. Savador keek Diva niet aan, maar richtte zijn aandacht weer op de vlammen voor zijn neus.

''Ik weet het'' zei Diva zachtjes. Ze keek Savador vanonder een zwarte haarlok tersluiks aan. ''De muren hebben dan wel geen oren, maar Master Kale wel'' zei ze zacht. ''Nog voordat ik wegging heb ik een spreuk uitgesproken. Alles dat hij hoorde kon ik dus ook horen. Daarbij horen dus ook de dingen die hij zelf zegt. Ik wou gewoon weten wat hij tegen U te zeggen had'' vertelde ze. Het zag er misschien niet zo uit maar Diva was heel sluw. Ze kon zonder dat je het zelf doorhad binnendringen in je gedachte en alles te weten komen.

Savador keek verbaasd op toen hij Diva hoorde zeggen dat ze het al wist. Ondanks alle problemen waarin ze beide verkeerden, begon hij breed te grijnzen. 'Diva, jij slinkse dame,' grinnikte hij. Savador voelde zijn hart in zijn borstkas wild tekeer gaan van opwinding; hij wist dat Diva intelligent was, maar niet dat ze zo sluw kon zijn. Nog een reden om haar met zijn leven te beschermen als het moest - voor hem was ze speciaal. 'Maar geen nood,' ging hij met een kalmde uitdrukking op zijn gezicht verder, al was zijn hart nog niet volledig tot rust gekomen. 'Madeline is ernstig ziek en Kale.. ach, hij is gewoon een grote bemoeial die beter geen ruzie met me zoekt. Even tussen jou en mij, maar ik heb een grote hekel aan hem.'
Savador ging even met een hand door zijn lange haar, en merkte dat het nog vochtig was van de regen.

Diva glimlachte even op Master Savador`s reactie. ''Toch denk ik dat Master Kale zelf ook heel wat te verbergen heeft achter die stijfe houding van hem. Gedachtes zijn als een open boek voor me. In bij die van hem schiet ik er als een pijl uit een boog doorheen'' zei ze. Master Kale was zo anders dan dat hij zich voordeed in zijn gedachten. Diva wist ookal dat Madeline ernstig ziek was dat had ze immers ook door Kale`s \oren gehoord. ''Ik weet zelfs dat hij al iemand verdacht en ik moet eerlijk toegeven dat ik het dit maal met hem eens ben'' zei ze en keek Master Savador even zwijgend aan. ''Donovan'' zei ze voordat hij wat had kunnen vragen. Toen ze wat warmer was ging ze naar Master Savador toe en ging naast hem zitten.

Savadors gezicht betrok toen de naam Donovan viel. Hij zag hoe Diva opstond en naast hem kwam zitten. 'Dat onderkruipsel weer!' riep hij argwanend uit. Hij sloeg zijn armen over zijn borst en staarde geïrriteerd in het vuur. Eerlijk gezegd had hij verwacht dat Kale hém zou verdenken, sinds hij één van de weinige hier op de Academy was die vuur en duistere magie kon gebruiken. Savador kon zich niet te boven halen of Donovan dat ook kon, al vermoedde hij wel dat hij zoiets zou flikken. 'En waarom deed die Donovan dat?' vroeg Savador nors, alsof het al definitief bekend was dat Donovan de dader was. Hij scheurde zijn blik los van het vuur en keek Diva afwachtend aan.

''Zelfs Kale was daar nog niet achter. En als ik heel eerlijk ben dan zou ik het ook niet weten. Misschien dat met Madeline uitgeschakelend Donovan dacht vrij spel te hebben. Al heeft hij Kale over het hoofd gezien. Hij wist niet dat Madeline een vervangend schoolhoofd had aangestelt'' zei Diva. Ze was er zelf ook nog niet helemaal uit. Een beetje vermoeid ging Diva wat tegen Master Savador aanleunen. Ze staarde met half geopende ogen in het vuur dat weerkaatste in haar felblauwe ogen.

Savador lachte zachtjes en sloeg automatisch een arm om Diva's schouders toen ze tegen hem aanleunde. 'Een mislukte actie,' concluseerde hij vastberaden. 'Ik had Donovan intelligenter ingeschat, hoe graag ik dat ook liever voor mezelf wilde houden en niet toe te geven. Ik had het dus mis.'
Savador keek Diva even vanuit zijn ooghoeken aan. Er lag een klein glimlachje op zijn gezicht. 'Achja, zolang Madeline doodziek is hebben wij voorlopig niets te vrezen nu zij het ook te weten gekomen is van ons. Kale daarentegen zullen we wat mee moeten oppassen, al is er ook niet echt nood om angst voor die vogelverschrikker te tonen.'
Zijn woorden klonken zorgeloos, maar de hand waarmee hij Diva's schouder vasthield spande zich even samen. Savador keek weer in het vuur en streek zachtjes door Diva's paardenstaart.

''Donovan is sterk. Maar ik denk dat hij zijn tijd beter had kunnen gebruiken om theorie te bustuderen dan praktijk'' zei Diva zacht. Ze voelde Savador`s hand op haar schouder rusten en dat gaf haar een veillig gevoel van binnen. Hoewel buiten de storm steeds maar bleef razen had zij het nu alles behalve koud. Ze sloot even haar ogen toen Master Savador door haar staart streek. Ze strekte een been terwijl de andere met haar knie opgetrokken op de grond bleef staan.

'Donovan is stom. Hij had inderdaad beter zijn tijd kunnen gebruiken om theorie te bestuderen dan praktijk,' zei Savador minachtend. 'Maar meneer moest de school op stelten zetten. Als ik geen leraar was geweest had ik hem allang gedood. Natuurlijk geen snelle dood, daar is geen lol aan.'
Hij streek even wat as van zijn trui en stopte midden in een beweging toen hij zich realiseerde wat hij zojuist gezegd had. Die uitspraak wees op zijn verleden, toen hij eigenhandig zijn oom had vermoord en vervolgens lachend was weggevlucht. Hij hoopte maar dat dat niet bij Diva zou opkomen. Savador keek haar weer aan en verborg zijn onzekerheid door een brede glimlach op te zetten.

Diva had haar blik afgewend. Toen Master Savador was gestopt middenin een beweging had ze graag willen weten wat zich in zijn gedachte afspeelde. Maar ze weigerde om zijn hoofd binnen te dringen. Ze staarde even naar de grotwand en daarna naar Savador die naar haar glimlachde. Ze glimlachde terug. Toch voelde ze zijn onzekerheid. Ze gaf hem even een kleine kus op zijn lippen.

Savador voelde zich opgelucht toen Diva terug glimlachte. Hij nam zich maar voor dat het niet bij haar was opgekomen. Hij voelde hoe ze hem een kleine kus op zijn lippen gaf en voelde zich warm worden van binnen. Savador boog zich naar Diva toe en gaf haar een kus terug. 'Diva,' zei hij zacht. 'Vind je het geen probleem dat het leeftijdsverschil tussen ons nogal groot is?'
Savador streek onzeker een lok uit zijn gezicht en keek haar zwijgend aan. Buiten hoorde hij de donder en de regen tekeer gaan; het ging er flink aan toe, al creeërde het een gezellige sfeer in de warme grot.

Diva keek Master Savador een moment zwijgend. ''Als ik heel eerlijk ben kan me het leeftijdsverschil weinig schelen. Ik hou van U en U van mij, wat zou het leeftijdsverschil dan voor probleem moeten zijn. Het maakt mij echt niet uit hoe oud U bent'' zei ze. Daarbij liet ze zich ook niet tegenhouden door zo`n stomme uithuwelijking. Waarom dan wel door het feit dat Master Savador ouder was dan haar?

Savador grijnsde en duwde Diva dichter tegen hem aan. 'Mooi,' zei hij zacht. Hij was blij dat ze het geen probleem vond. Hij leunde met zijn hoofd tegen de hare terwijl hij zijn vest pakte en die als een soort deken over hem en Diva heenlegde. Savadors blik ging even door de grot, en even was hij bang dat Madeline ook hier valse muren had geplaatst om te kunnen zien wat ze uitspookten. Hij besloot zich er niet al te veel zorgen over te maken; Diva was immers bij hem, en dan was het beter om zelfverzekerd te blijven. Dat zou haar zekerheid ook kunnen beïnvloeden.

Diva sloot voor een moment haar ogen. Ze luisterde naar het kneteren van het vuur. Ineens voelde ze dat er iets over haar heen gelegd werd. Ze opende half haar ogen en zag dat Master Savador zijn vest als een soort deken over hen heen had gelegd. Ze keek weer naar het vuur. Ineens zag ze een persoon in een donkere ruimte. Vastgeketend aan de muur. Ze had niet gemerkt dat ze wat meer overeind was gekomen. Ze keek even naar Master Savador en toen weer naar het vuur. Ze wist niet goed wat ze zojuist had gezien maar het betekende vast niets goeds.

Savador keek op toen Diva wat meer overeind was gekomen. 'Wil je alweer gaan?' vroeg hij wat beteuterd. Zijn blik dwaalde even af naar buiten de grot, waar nog steeds een hevige storm raasde. Hij ging dichter bij Diva zitten, zodat ze nu half op zijn schoot zat; hij zou haar niet alleen laten gaan door deze storm. Savador werd moe van de warmte in de grot en de aangename geluiden van het vuur. Hij sloot zijn ogen en tegen Diva's schouder viel hij in slaap. Eigenlijk wilde Savador dat niet. Hij wilde meer tijd met alleen Diva doorbrengen, maar hij kon zijn ogen nog moeilijk openhouden.

Diva keek zwijgend naar Master Savador toen hij vroeg of ze alweer wou gaan. Dat was niet het geval geweest. Ze twijfelde nu of ze hem moest vertellen wat ze net in het vuur had gezien, of dat ze het maar moest laten zitten. Even later merkte ze dat Savador in slaap was gevallen. Ze keek nog even naar buiten waarna ze haar hoofd te rustte legde op zijn schouder en haar ogen sloot om ook wat te gaan slapen. Na een tijdje viel Diva in een onrustige slaap.

PROFILE MAGICIAN