Een gesprek.

Imeth was naar het lokaal van Master Norwood gegaan. Hij had het rode lint nog steeds in zijn hand geklemd. Hij bonkte met zijn vuist op de deur en hoopte maar dat Master Norwood binnen was. Imeth keek telkens achterom alsof hij door iemand gevolgd werd. Opnieuw klopte hij op de deur. ''Alstublieft Master, doe open'' fluisterde Imeth in zichzelf. Zijn angstige felpaarse ogen keken even naar het rode lint dat hij nog steeds in zijn andere vuist geklemd hield.

Norwood had net een paar uurtjes geen les en was in zijn kasje de planten aan het verzorgen. Ineens merkte hij geklop vande deur en zette de pot die hij toen vast had neer. Hij deed de deur open en zag Imeth angstig staan. "Kom er in..." ze hij kalm, maar ook serieus..." hij liep naar het bereau en liet de deur achter Imeth dichtgaan. "Wat is er?" vroeg hij en keek hem kalm aan.

Imeth liep naar binnen en bleef licht bevend bij het bureau stilstaan. Zijn huid die meestal spierwit was vertoonde nu een beetje een grauwige kleur, bijna grijs. Zijn felpaarse ogen daarintegen schenen helder en fel als twee paarse kristallen en gaven ook een lichte paarse gloed af. ''Ik moet even met U praten Master'' begon hij twijfelend. ''Ik heb iets ergs gedaan en ik weet nu niet meer wat ik moet doen'' vervolgde hij zacht daarna en staarde naar de grond.

Toen Imeth binnen kwam merkte Norwood hoe erg hij er aan toe was. Imeth's ogen gloeide helemaal en hij had een grauwe kleur. Het stelde Norwood niet gerust. Hij keek naar Imeth en stond op. Hij hoorde zijn woorden en slikte even. "Wat is er gebeurd..." zei hij kalm maar toch bezorgd. Hij bedacht ondertussen al verschillende dingen die eventueel gebeurd zouden kunnen zijn. En die deden hem niet veel meer gerust stellen.

Imeth legde voorzichtig het rode lint op Master Norwoods bureau. Het was afkomstig van een van de stropoppen van Enma. Daarna moest Imeth zichzelf staande houden aan het bureau. ''Ik weet niet of U de krachten van Enma kent. Maar ze kwam bij me langs in de aula. Ze voelde dat ik wraak wou nemen...op Master Savador....'' zei Imeth en slikte even al voelde zijn keel kurkdroog aan. ''Ze gaf me zo`n stropop en zei dat ik enkel aan het lint hoefde te trekken als ik echt wraak wou. Net nadat ze me de pop had gegeven kwam Master Savador zelf binnen om die pop af te nemen. Ik heb daarom aan het lint getrokken'' zei Imeth. Zijn nagels die nu lang en zwart waren boorde zich in het hout van het bureau. ''Toen Enma verscheen sprong Diva ervoor en ving zij de wraak op die voor Master Savador was bestemd. Master U moet weten dat binnenin mij en Diva nog een schaduwwezen leeft uit de oude wereld. De schaduwwezens waarvan iedereen zegt dat mensen van Shadra hun kracht van hebben geleerd. Doordat Diva die mentale marteling opving heb ik haar dus eigenlijk laten martelen'' zei hij en pauzeerde even. Imeth`s huid werd steeds grauwer en ging steeds meer naar een zwarte kleur en begon aan te voelen als leer. ''En nu wil het schaduwwezen in mij me straffen omdat ik een soortgenoot heb gemartelt'' zei Imeth. Zijn stem klonk laag en half grommend. Imeth keek Master Norwood nu recht aan. ''Alstublieft, help me'' was het laatste waar hij mee eindigde.

Norwood luisterde en merkte dat de huid steeds grijzer werd en keek steeds bezorgder. Hoe kon hij hem helpen. Hij liep naar Imeth en legde zijn vinger op zijn voorhoofd en sprak een spreuk uit waardoor Imeth in slaap zou vallen. Hij hoopte dat het wat tijd zou geven. Hijzelf stuurde een bericht naar Esmeralda. Norwood was niet bedreven in de duistere magie en kon het beest dus ook niet er uit halen. Op het briefje stond: Esmeralda, kom zo snel mogelijk naar het lokaal woodsmagic...Norwood... Er stond niets in over wat er was maar dat zou hij wel snel uitleggen als ze er was.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda zat rustig met Devil te praten, en ze zucht dan ook heel even kort. Toch wist ze dat ze zo vlug mogelijk het moest duidelijk maken aan haar familie dat ze de man had gevonden waar ze echt van hield. Opeens merkte Esmeralda een briefje op, en ze keek dan ook vaag naar Devil. Deze verdween dan naar Norwood toe, en hij keek deze dan kalm aan. Esmeralda liep als de bliksem naar Norwood zijn klaslokaal, en ze stormde dan ook gelijk naar binnen. "Wat scheelt er Norwood? Waarom riep je me?" Vroeg Esmeralda dan hijgend, aangezien ze naar hier gerend was. Devil keek naar de jongen, en hij liep er dan ook op af.

Imeth hoorde Master Norwood een spreuk mompelen. Het duizelde hem een beetje en even later viel hij voorover op de grond, in slaap gevallen. Toch kon hij zijn vernaderingen niet tegen gaan al voelde hij nu de pijn er niet van. Zijn huid was zwart en voelde aan als leer. Tussen zijn schouderbladen maakte zich twee grote vleermuisachtige vleugels los. Imeth kreeg klauwen in plaats van handen en voeten. Er groeide ook een stevige lange staart waar zich weer stekels uit losmaakte. Diezelfde stekels kwamen ook uit zijn armen en van zijn rug. Hij had lange zwarte, scherpe nagels gekregen. Als Imeth wakker zou zijn dan waren zijn ogen fel en oplichtend paars geweest zonder witte omranding met enkel een verticaal zwart streepje als pupil. Imeth kon de transformatie naar zijn zogehete 'ware vorm' niet tegen gaan.

Norwood keek op bij het horen van Esmeralda's stem. "Nou Imeth wilde wraak nemen op Savador en Diva sprong er voor en nu wil er een schaduwwezen in hem straffen omdat hij een soortgenoot heeft aangevallen." ratelde hij als een stoomtrein er uit. "Ik ben niet bedreven in dit soort magie maar jij wel...Ik kan hem alleen kalm houden met wat planten maar verder kan ik er niets mee..." zei hij wat langzamer. Hij keek even naar Imeth die nu meer op een zwarte monster leek. De spreuk zou pas ophouden als Norwood hem annuleerde en dat was hij niet bepaald van plan.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek hem kalm aan, en ze keek dan naar Imeth. Haar blik was bezorgd om de jongen, en ze knikte dan kort naar Devil. Deze kende een erg duistere spreuk van de ouderen, en dus zou hij deze ook gebruiken om het schaduwwezen terug te sturen naar waar hij vandaan kwam. Dat was dan ook diep in Imeth, maar dan dat het wezen er nooit meer kon uitkomen. Rustig plaatste hij zijn handen op de jongen, en hij sloot dan ook zijn ogen voor een lange tijd. "Simpelia Darmenes Korelia Saramon." Zei Devil dan ook luidop, en hij bleef deze spreuk gewoon herhalen totdat hij er zeker van was dat het monster opgesloten zou zitten in zijn lichaam.

Imeth was drie keer zijn eigen omvang geworden. Van de stekels drupte gif af. Zijn ademhaling kon waarschijnlijk met een keer stevig uitademen het hele klaslokaal overhoop vegen. Toen de spreuk uitgesproken werd kreeg Imeth stuiptrekkingen. Hij spande zijn spieren aan en uit zijn keel kwam een laag dreigend gebrul, hoewel hij nog steeds onder invloed van Norwood`s spreuk was. Het gebrul klonk een beetje als een kruising tussen een draak en een dinosaurier. Door de stuiptrekkingen boorde Imeth`s lange zwarte nagels zich diep in de vloer.

Gast PROFILE MAGICIAN

Devil deed echter verder met de spreuk, en hij stopte er dan ook niet mee. Esmeralda keek toe naar Imeth, en ze besloot dan maar te helpen met Imeth tegen te houden zodat Devil zijn werk kon doen. Rustig ging ze met haar handen op zijn hoofd en hals, waarna ze dan knikte naar Devil. Deze bleef steeds meer de spreuk te herhalen, en hij wist dat Esmeralda hem ging helpen zoals gewoonlijk.

Hoewel Imeth sliep deed het schaduwwezen dat niet. Hij deed er dan ook alles aan om Imeth wakker te krijgen. Hij kon als hij sliep niks uithalen. Met veel pijn en moeite probeerde het wezen in Imeth de spreuk van Norwood te doorbreken. En het liefst voor de spreuk van die andere twee voltooid was. Ineens schoten Imeth`s ogen open. Zijn zwarte pupil was nu groot en rond. Toen hij Devil opmerkte schoten zijn ogen direct naar hem als hittezoekers en verkleinde de pupil zich direct tot een verticaal zwart streepje. Imeth kwam overeind, los van Esmeralda. Daarna sloeg hij met zijn staart met de gifstekels eraan Devil weg. Daarna krabbelde Imeth verder overeind waarmee hij een paar tafels op de eerste rij sloopte. Als een dier in het nauw gedreven keek hij vluchtig om zich heen op zoek naar een uitgang. Ondertussen was zijn houding dreigend en kwam er een laag gegrom uit zijn keel. Zijn vleugels spreidde zich een beetje uit.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek op als hij los was gekomen, en ze zucht dan ook even diep. Devil voelde helaas die stekels niet, en hij bleef nog steeds de spreuk herhalen. Het nadeel aan Imeth was dat Devil ook de spreuk zo kon zeggen, en hij bleef deze nog steeds herhalen. Esmeralda zorgde ervoor dat Imeth werd vastgebonden door een onbreekbaar touw van duistere magie, en ze knikte kort naar Norwood. Daarna naderde Devil aan hem, en hij zei de spreuk nog luider met een krachtigere stem.

Norwood liep op Imeth af en sprak een spreuk uit die hij constant herhaalde. Het gif dat op de stekels zat kwam langzaam omhoog en bleef in een bol bij de muur zweven. Norwood deed dit alleen om de kans op vergiftiging van Esmeralda te voorkomen. Hij sprak een spreuk uit die hij richtte op het hoofd van het monster. Deze spreuk moest hem proberen te kalmeren maar of het hielp wist hij niet.

Imeth zette zich af en was net van plan om door het raam zijn ontsnappig te maken tot hij door iets werd tegen gehouden en op de grond neerknalde. Hij keek even naar het touw. Daarna probeerde Imeth uit alle macht het touw te breken wat hem niet lukte. Hij keek om naar Norwood toen die ook een spreuk wou uitspreken. Imeth hapte even naar hem maar kwam er net niet bij vanwege het touw. Inmiddels begon hij langzaam maar zeker terug te veranderen. Zijn stekels werden zichtbaar kleiner net als zijn staart en vleugels.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda was teruggekomen van de aula, maar de touwen rond Imeth waren nog gebleven. Devil bleef gewoon de spreuk herhalen, en hij keek dan ook naar de jongen bij het merken dat hij langzaam veranderde. Toch nam hij geen risico, en dus besloot hij maar steeds de spreuk te herhalen. Er mocht niets fout gaan, en dus deed hij gewoon nog steeds verder met de spreuk.

Madeline was Esmeralda achterna gerend. Ze was wat later omdat ze nog iemand hierover gewaarschuwd had. Ze schrok een toen ze het monster zag. ''Imeth?'' fluisterde ze zacht. Ze keek om zich heen. ''Wat heeft hij?'' vroeg ze in het algemeen. Het zag er niet goed uit. Madeline geloofde amper dat het Imeth was. Het is dat ze hem aan zijn felpaarse ogen had herkend.

Norwood zag dat Madeline binnen kwam en knikte toen ze zijn naam vragend uitsprak. "Hij wilde wraak nemen op Savador. Daardoor had hij het rode lint dat om de stropop van Enma zat er af getrokken." legde hij uit en liet het rode lint aan Madeline zien. "Toen Enma kwam en Savador mentaal wilde martelen sprong Diva er voor..." vertelde hij verder. "Tussen Diva en Imeth leven schaduwwezens. Nu wil één van die schaduwwezens Imeth straffen omdat hij een soortgenoot heeft pijn gedaan.." zei hij. "Tenminste dat legde Imeth nog uit voordat....hij zo werd.." zei hij. Hij keek naar Imeth die langzaam aan het terugveranderen was.

Kale kwam het lokaal ook binnenrennen. ''Sorry dat ik laat ben. Delkan had mijn boekenkast overhoop gehaald dus ik had wat moeite met het vinden van het juiste boek'' zei hij tegen Madeline. Hij keek naar Imeth. ''Ik heb hierover gehoord maar ik heb het zelf nog nooit mogen zien. Ik dacht dat alle nakomelingen van de oude schaduwwezens uitgestorven waren'' mompelde hij. Kale keek naar Devil en herkende de spreuk. Dat was niet de manier om Imeth weer normaal te krijgen. Hij zou wel weer normaal worden maar nooit compleet. ''Luister, Imeth is nu in zijn ware vorm. Oude verhalen vertellen dat de eerste magican`s van Shadra hun kracht leerde van deze schaduwwezens. Als je hem opsluit dan dood je hem. Schaduwwezens kunnen allerlei vormen aannemen. Slechts een vorm houden ze als een soort omhulsel om zich onder de andere mensen te mengen. Enkel zelf kunnen ze terug veranderen zonder blijvende schade'' vertelde hij.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda hield nog steeds de touwen in bedwang, en ze schrok heel even toen Kale binnenkwam. Ze keek hem kort aan, maar concentreerde zich op de touwen die onbreekbaar waren. Devil keek naar Kale al hij binnenstormde, maar hij wist wel wat schaduwwezens waren. Hijzelf was een beest dat hen vroeger in de oude tijd beschermde, maargoed enkel Esmeralda wist dat omdat zij één van de boeken van de oude duistere magie in haar bezit had. Dan stopte hij gewoon met de spreuk, en hij zucht heel even diep. Daarna keek hij Kale aan, en hij besloot maar te spreken. "Dat kan goed zijn, maar het is wel een spreuk om het beest te kalmeren. Geloof me ik kan het weten, want ik ben een beschermer van één van de ouderen geweest." Zei Devil dan tegen Kale, en hij rekt zich dan heel even uit. "De valk waar ik in verander is erger dan je maar kunt verwachten Kale." Zei hij dan tegen hem, en hij keek dan naar Esmeralda. Ze glimlachte heel even naar hem, en ze liep dan naar Kale toe. Vluchtig gaf ze hem een kus, en dat deed ze zonder dat men dat opgemerkt had. Daarna liep ze naar het raam toe, en ze keek heel even naar buiten. "Madeline ik neem ook aan dat je het verhaal van Rose hebt gehoord, ze was eerst bij mij gekomen maar ik heb haar naar jou gestuurt." Zei Esmeralda dan tegen haar, en ze bleef de touwen nog onder controle houden.

Imeth keek naar Miss Madeline en Master Kale die ook binnen kwamen rennen. Hij gromde zacht maar dreigend naar de twee. Hij deinsde steeds verder achteruit. Hij keek strak naar Kale. Hem vond hij tot nu nog wel de grootste bedreiging. Die man wist teveel over zijn soort. Imeth greep met zijn klauw met lange, scherpe, zwarte nagels naar Kale. Zijn felpaarse ogen boorde zich zowat in Master Kale.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda zorgde ervoor dat Kale niet geraakt werd, en ze trok dan ook de touwen strakker rond hem. Ook liet ze onbreekbare touwen naar zijn polsen komen, aangezien hij anders nogal zou kunnen aanvallen. Devil keek naar Imeth, en hij liep dan gewoon op hem af. "Imeth als je mij kan horen verzet je tegen het beest, en ik weet dat je dat kunt jongeman." Zei Devil dan ook tegen hem, en hij keek deze recht in de ogen aan. Devil had geen angst, en hij kon ook niet snel doodgaan dus dat was een voordeel van zijn leven. Dan nog als hij zou sterven dan kon Esmeralda hem gewoon weer oproepen, en hij bleef gewoon zo strak in de ogen van Imeth kijken.

''Daar heb ik ook geen moment aan getwijfelt Devil. Ik probeer enkel net als jij te helpen'' zei Kale tegen hem. Hij keek even naar Esmeralda. Daarna keek hij weer naar Imeth. Hij wou opzij springen voor hem maar Imeth`s klauw doorboorde hem. Zijn nagels drongen tot diep in Kale`s buik. Krampachtig greep Kale naar de klauw in een poging hem eruit te trekken. Hij spugde wat bloed uit. Hij keek kokhalzend op naar Imeth.

(Sorry Esmeralda ik had niet gezien dat je al gepost had. Maar het was de bedoeling dat ik wel geraakt zou worden)

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda merkte dat hij toch geraakt was, en ze keek met grote ogen naar de wonde. Devil merkte dat Esmeralda geschrokken was, en hij liep dan naar Kale toe. "Sta me toe je te helen?" Vroeg hij dan aan Kale, en hij bleef gewoon kalm staan. Toch hield Esmeralda de touwen strakker, maar wel zo dat Imeth niet gewond werd. Ze zucht dan ook heel even diep, en ze richt haar blik weer naar het raam.

PROFILE MAGICIAN

» Plak het in je msn-gesprek!
» Gewoon een gesprek.
» Eerste gesprek || Aloiysius Claude
» Eerste gesprek || Olivier Hewley
» [Closed] Eerste gesprek || Hayden de Payens

Een gesprek.

Een gesprek.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen