Master Savador?

Imeth liep wat zoekend door de gangen. Hij wist over Diva. Zij had hem in vertrouwen genomen al had ze hem niet alles verteld over Master Savador. Naar deze man was Imeth nu op zoek. Wat wist deze man over Diva? Waarschijnlijk niet meer dan de meeste andere leraren. Het voelde voor Imeth gewoon dat hij Diva moest beschermen. Na de dood van haar ouders had Imeth een klein beetje die taak op zich genomen totdat Diva zelf naar Razen ging en hij terug naar Erd moest. Uiteindelijk kwam Imeth uit bij een klaslokaal. Hij klopte op de deur en wachtte op reactie, als er iemand binnen was.

Savador zat achter zijn bureau en staarde zwijgend voor zich uit. Zijn handen waren onder zijn kin gevouwen en in zijn ogen lag een glazige blik. Hij bleef altijd naar één specifiek punt staren wanneer hij diep in gedachten was. Voor het eerst in uren scheurde hij zijn blik van het punt los en keek geïrriteerd op van een geluid. Pas na een paar seconden realiseerde hij zich dat er op de deur werd geklopt. 'Binnen,' zei hij nors, zijn stem gesmoord door zijn handen.

Imeth hoorde een gesmoorde stem van binnen komen die hem zei dat hij binnen kon komen. Imeth duwde de deurkruk omlaag en stapte het lokaal binnen. Hij liet zijn felpaarse ogen over de man glijden. Er was geen twijfel mogelijk dat dit Master Savador moest zijn. ''Gegroet, Master. Mijn naam is Imeth'' begon hij maar beleefd en kalm. ''Ik was eigenlijk op zoek naar U'' vervolgde hij daarna. Imeth hield even stil om op Master Savador`s reactie te wachten.

Savador hield zijn blik strak gericht op de onbekende jongen die zijn lokaal binnenkwam. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes toen de jongen zichzelf voorstelde als Imeth. 'Ja, dat vermoeden had ik al,' antwoordde hij nors. Hij bleef Imeth van achter zijn bureau kalmpjes bestuderen zonder zich te veroerren. 'Vertel eens, waarom was je naar me op zoek?' vroeg Savador sissend na een korte stilte. Hij keek Imeth nijdig aan en wachtte op zijn reactie.

''Diva loog kennelijk niet in haar brieven'' mompelde Imeth zacht toen Master Savador zo nors reageerde en hem nijdig aanstaarde. ''Ik wil U graag spreken over Diva, ze is mijn nichtje ziet U'' zei Imeth nu weer duidelijk verstaanbaar. ''En geloof me U hoeft voor mij niets te verbergen wat betrefd U en haar. Diva heeft me in het volste vertrouwen over U verteld in haar brieven'' zei hij. Imeth liep nu, nog steeds kalm met zijn handen op zijn rug naar het bureau toe. ''Wat Diva doet moet ze grotendeels zelf weten. Toch heb ik voor U een vraag. Wat weet U eigenlijk uberhaupt van Diva?'' vroeg hij. Zijn felpaarse ogen keken Master Savador recht aan.

Savador perste zijn lippen op elkaar. Hij was er niet blij mee dat Diva deze jongen alles had verteld in haar brieven. 'Waarom wil je dat weten?' vroeg hij op een minachtende toon. 'Ik weet genoeg over Diva om haar mijn vrouw te noemen. Iedereen die met zijn vuile tengels aan haar komt breek ik eigenhandig diens nek.'
Savadors goudgele ogen kruisten Imeth's felpaarse ogen. Hij liet zijn blik nogmaals over de jongen glijden en snoof zacht. Waarom Imeth dat van hem wilde weten wist hij niet.

''Zo`n reactie verwachtte ik al'' zuchtte Imeth zacht. ''Luister, en luister alstublieft erg goed want ik ga dit niet herhalen. Diva, was een meisje waar bij haar geboorte al van alles mis mee was. Naast de vloek die op haar rustte is haar lichaam gevoelig voor stress en dat uit zich in elektrische schokken. Daarnaast heeft Diva nog een ander probleem. Ze draagt in een van haar oren een oorbel. Die mag ze nooit maar dan ook echt nooit uitdoen. Zolang ze haar magie niet accepteerd moet ze die absoluut inhouden'' zei hij. Niemand behalve Diva en Imeth wisten over dit.

Savador keek Imeth zwijgend aan en streek een lok achter zijn oor. 'Doe niet zo dramatisch,' zei hij giftig. 'Diva en ik hebben nog een leven voor ons. We hebben nog een bruiloft te doen en een gezin te stichten. Ik bescherm haar met mijn leven. Denk je nu werkelijk dat ik haar iets laat overkomen?'
Savador bleef doodstil zitten terwijl hij sprak, zijn blik nog steeds strak op Imeth gericht. 'Je hoeft me geen instructie te geven hoe ik met haar om moet gaan of waar ik op moet letten. Zelfs zonder die weetjes kan ik haar prima beschermen,' voegde hij er sissend aan toe.

''Dat betwijfel ik sterk Master. Ik ben niet bang dat haar iets ergs zal overkomen, nee ik vrees nu meer voor Uw leven. U heeft geen flauw benul hoe allesvernietigend Diva kan zijn. En zolang U dat niet weet zult U haar nooit ertegen kunnen beschermen'' zei Imeth al even giftig als Master Savador tegen hem gedaan had. Weg kalmte. ''Kunt U Diva beschermen tegen zichzelf?'' besloot hij uiteindelijk. Hij keek Master Savador strak aan.

Savador staarde Imeth met een vernietigende blik aan. De kalmte die de jongen een paar enkele seconden nog van zich afstraalde was op slag verdwenen. 'Net als dat ik Diva bescherm laat ik ook mezelf niets overkomen. Niet zozeer hoe graag ik Diva wil beschermen. Mijn leven kan me niets schelen wanneer ze echt in levensgevaar is,' antwoordde hij bits. 'Dus ja, ik kan mezelf ook prima beschermen mits Diva zelf in gevaar is. Als je aan me twijfelt rot dan alsjeblieft op.'
Savador bleef kalm en bewegingloos zitten terwijl hij dit zei. Zijn ogen fonkelden even toen hij de strakke blik van Imeth zag.

Diva liep met snelle pas door de gangen heen, ze liep niet meer ze rende zelfs. Ze moest Imeth vinden voor hij iets stoms deed. Celedë had haar natuurlijk over de brief verteld en hem aan Diva laten lezen. Nu moest ze Imeth vinden. Hem vinden was niet moeilijk. Ze had hen al snel gevonden in het lokaal van vuurmagie. Ze hield stil in de deuropening en keek Imeth recht aan. ''Waarom zei je het niet gewoon'' riep ze tegen hem. Ze liep op hem af en drukte de brief in zijn handen. ''Dat was minder pijnlijk geweest dan er zelf achter te moeten komen'' zei ze zacht.

Imeth keek op toen Diva ineens binnenstormde. Hij nam de brief aan die ze in zijn handen drukte. ''Het spijt me Diva. Maar als ik het je vertelt zou hebben dan zou je nog kwader zijn geworden'' zei Imeth. ''Het was het beste voor je om er zelf achter te komen'' zei hij nu weer kalm. Hij trok Diva even tegen zich aan zodat het leek dat hij haar wou troosten. ''Het spijt me'' zei hij ineens zacht. Hij maakte haar oorbel los en haalde die uit haar oor. Daarna deed Imeth een paar stappen naar achteren.

Savador keek vanachter zijn bureau van Diva naar Imeth en weer terug. Zijn blik was een moment strak gericht op de brief die Diva in de handen van Imeth drukte. Waar dit over ging wist hij niet, maar hij hield zich stil. Pas toen Imeth Diva's oorbel losmaakte vloog hij overeind. 'Je bent een idioot!' sneerde hij. 'Eerst mij erop wijzen dat die oorbel nooit of te nimmer uit mag en vervolgens het er eigenhandig uithalen. Ik wist al wel dat je niet te vertrouwen was. Misselijk ventje!'
Savador wilde naar hem toelopen en hem flink door elkaar ranselen, maar hij hield zich in. Hij had geen benul wat het met Diva deed als haar oorbel uit was. Toekijkend bleef hij staan achter zijn bureau.

Diva keek Imeth recht aan toen hij ineens zei dat het hem speet. Evenb later voelde ze zijn hand bij haar oor en zag ze de oorbel in zijn hand glinsteren. Ze moest ineens denken aan wat hij haar altijd had gezegd. Ze zou nooit goed de magie kunnen beheersen als ze haar magie niet acepteerde. En nu wou hij dat aan Savador laten zien. Diva deed een uitval naar Imeth om de oorbel te pakken te krijgen maar haar zicht werd wazig en ze zakte op een knie op de grond. Ze voelde haar lichaam schokken. Haar bleke huid werd grauwer tot hij helemaal zwart was een beetje aanvoelde als leer. Uit haar rug maakte zich twee vleermuisachtige vleugels los en uit haar bovenarmen verschenen aan weerzijde een soort stekels die wel wat weg hadden van de speer tot wat Diva haar arm kon omvormen. Haar handen en voeten waren een soort klauwen geworden met lange zwarte nagels. Ook verscheen er een krachtige staart waar zich ook stekels uit losmaakte. Toen Diva haar ogen weer opende waren deze felblauw met enkel een zwart streepje als pupil en geen witte omranding. Ze keek razend naar Imeth en wou hem net wegslaan toen ze Savador in het oog kreeg. Even stond ze verstijfd maar daarna, met een krachtige slag van haar vleugels stoof Diva met grote snelheid weg en brak door het raam, een spoor van vernieteging achterlatend. Ze had gewild dat Master Savador haar nooit zou had hoeven zien. Ze haatte deze vorm van haar. Ze acepteerde het niet.

Imeth keek naar Master Savador. ''U zou mij nooit geloofd hebben. U moet het zelf maar zien'' zei hij enkel. Zijn andere hand waar hij geen oorbel in vasthad balde hij tot een vuist. Dit wou hij Diva liever niet aandoen maar hij kon niet anders. Hij wendde zijn blik even af. Pas toen Diva helemaal in haar 'natuurlijke' vorm was keek Imeth weer. Haar ogen keken hem vernietigend aan en dat had hij verdient. Even later stoof ze weg door het raam en Imeth kon nog maar net op tijd opzij springen.

Savador keek sprakeloos toe hoe Diva langzaam de vorm aannam van een beestachtige. Hij deinsde achteruit toen hij de vleugels op haar rug zag verschijnen, de klauwen en de stekels. Was dit de vrouw waar hij van hield?
Hij liet zich met zijn rug tegen de muur op de vloer zakken en zag hoe Diva met behulp van haar vleugels door het raam brak. Savador staarde naar zijn handen op zijn benen en liet de glasscherven op zich neerdalen. Hij kon het niet geloven. Dat kon Diva niet zijn.

Imeth stond weer op. Hij veegde voorzichtig de glasschilvers van zijn kleding. ''Het is moeilijk te geloven niet? Dat zo iemand als Diva zoiets monsterlijks kan zijn. Men zegt wel dat bewoners van Shadra hun krachten hadden gekregen van het duister en de schaduwwezens. Diva is nog een verre afstamelinge van die wezens, net als ik. Maar ze moet er niet tegen vechten. Zolang ze deze vorm van bestaan niet acepteerd dan zal ze nooit vvoledig haar magie kunnen inzetten hoe sterk ze ook is. Het spijt me dat U haar zo moest zien'' zei hij. Imeth keek nog even naar Master Savador en liep toen het klaslokaal uit. Hij moest Diva zoeken, en haar weer normaal zien te krijgen.

Savador bleef naar zijn handen staren terwijl hij naar Imeth luisterde, al drongen zijn woorden niet echt tot hem door. Met zijn hoofd was hij nog steeds bij Diva, hoe ze langzaam transformeerde en wegvluchtte. Van hem?
Hij hoorde hoe Imeth zijn lokaal uit liep en hem alleen achterliet. Savador probeerde om weer bij zijn volle verstand te komen en hielp zichzelf overeind door zich aan zijn bureau vast te houden. Hij wilde Diva beschermen en dat zou hij ook doen. Monsterlijk of niet, hij hield nog steeds van haar. Savador pakte zijn steunkruk en hinkte haastig het lokaal uit. Hoe wist hij nog niet, maar hij zou Diva helpen.

PROFILE MAGICIAN

» Hello sir. [&MASTER SAVADOR]
» Hello, sir. [&MASTER SAVADOR]
» This is where I'm supposed to be » Master Savador
» Will you help me Master? ~Savador bitte
» Caught! [Master Savador]

Master Savador?

Master Savador?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen