Droogjes had hij toe zitten kijken hoe Eph met het ding zat te hanessen. Hoe hard hij het ook probeerde, hij kon geen regelmaat zien in haar handelingen. Ze, tjah, knoopte maar gewoon een beetje. Kon ze net zo goed met d'r handen doen, dacht hij, die naalden zaten toch maar in de weg. Ondertussen had hij zijn arm omhoog gehaald en achter Myst over de rugleuning van de bank gelegd, zat wat lekkerder als Myst zo tegen hem aanzat. ‘Eph,’ Mompelde hij nu zachtjes, probeerde er op een rustige manier tussen te koen. ‘Eph, misschien moet je nog is goednadenken hoe het ook al weer moest, en er dan aan beginnen?’ Suggereerde hij nogal doods. TOK! Met een lichte knak van zijn nek schoot zijn hoofd spastisch naar achteren toen een breinaald wel érg dicht bij zijn oog kwam en vervolgens tegen zijn voorhoofd aanketste. Met zijn ogen vergroot keek hij langzaam weer om naar de breinaald, had een gezichtsuitdrukking alsof hij niet helemaal begreep wat er gaande was. ‘Oh mijn god, hou die dingen bij je!’ Het schrikgevoel kwam nu pas bij hem omhoog borrelen waardoor hij een verlate reactie gaf. ‘Misschien moet je maar een andere hobby zoeken, Eph. Breien is duidelijk niet voor jou weggelegd,’ Hij wreef over zijn voorhoofd waar het rode rondje iets warmer aanvoelde. Na een zachte zucht kwam hij opeens in beweging. Voordat hij echt begon met verzitten grabbelde hij eerst nog een koekje naar zich toe om deze naar binnen te werken, pakte vervolgens Myst haar chocomel af om hier een slokje van te nemen en op tafel te zetten. Nu pas kwam de verandering. Hij draaide een kwartslag en legde ongegeneerd zijn benen over Eph haar schoot heen. Met moeite wiebelde hij hierna zijn kont omlaag zodat het uiteindelijk mooi uitkwam en hij zijn hoofd op de benen van Myst kon leggen. ‘Heerlijk kussen,’ Mompelde hij nog droogjes. Nog een hoofd massage d'r bij, en het zou helemaal perfect zijn. Nouja, bijna dan. Alleen zijn teentjes werden nu koud. Gefrummel en gewiebel van beneden zorgde ervoor dat het hem uiteindelijk lukte een kussen over zijn voeten heen te krijgen. Zo, veel beter, nu nog opwarmen. Kijk, als Ené nou even lekker op zijn voeten blies. Zijn mondhoeken krulden vaagjes om bij deze gedachte. ‘Morgen leer ik breien, oké? Ben er nu niet voor in de mood..’ Hij snoof opeens een keer zachtjes, fronsde lichtjes en draaide zijn hoofd 90graden naar Myst haar buik toe. Tilde zijn hoofd op, verplaatste deze naar voren en drukte zijn neus in Myst haar buik :') Opnieuw snoof hij, ‘Hm.. Je ruikt lekker,’ Gaf hij vervolgens droogjes commentaar om hierna zijn hoofd weer normaal terug te leggen.

Geamuseerd kijkend naar Eph, die prutste met het breiwerk, voelde ze zich fijn en veilig, zo dicht bij Laurens, in een kamer waar ze tenminste niet alleen was midden in de nacht. Ze wachtte geduldig tot Eph zou zeggen dat ze het niet meer wist, ze zag het al aankomen door het gepruts. Ineens keek ze verschrikt naar Laurens hoofd, dat achteruit schoot met een eng geluid. 'Gaat het?' Vroeg ze na zijn woorden tegen Eph. Ze wreef even zachtjes met haar vingers langs zijn nek, om te voelen of er niks vast zat. Nope, helaas. Geen massage voor Laurens. Toen ze het uitgebreid onderzocht had, trok ze haar handen terug en legde ze weer om haar mok, die tussen haar benen geklemd had gezeten. Ze keek even naar de rode vlek op zijn hoofd en er vormde een ietwat medelijdend glimlachje op haar gezicht. 'Mooie aardbei hoor.' Het was lang niet zo groot als een aardbei, nou, misschien als een hele kleine, maar door de opwaartse beweging had het wel de vorm van een ondersteboven aardbei. Zou hij ook lekker smaken? Mag ik proeven, Laurens? Ze beet even op haar lip en onderdrukte zo een giechel. Ze moest niet raar gaan doen met Eph erbij, die vond haar toch al raar genoeg, dacht ze. Toen Eph begon te piepen, keek ze haar knipogend aan. 'Morgen weer een dag!' Ineens bewoog Laurens weg van haar, om een koekje te pakken. Daarna griste hij de choco uit haar handen en dronk de laatste slok op, waarna hij na wat spastisch bewegen - ik zag Eloo voor me in het filmpje :') - Bij zijn opmerking glimlachte ze even. 'Mooi.' Mompelde ze zachtjes. Ze keek naar zijn gezicht, keek naar zijn ogen, maar zijn haar lag ervoor, dus streek ze de paar warrige plukken van zijn voorhoofd had, en keek met een sarcastisch glimlachje naar zijn voeten, niet snappend wat hij probeerde te doen. Ze schudde even met haar hoofd toen ze het kussen op zijn voeten zag belanden. Whatever. Bij de opmerking over het breien besloot ze maar antwoord te geven voordat Eph het kon doen. 'Tuurlijk Laurens, morgen leer ik óók jou breien.' Toen hij met zijn neus op haar buik lag, verkrampten even de spieren daar, waarna ze ze weer ontspande. 'Hmm... dankjewel.' Zei ze, half giechelend. Toen hij weer normaal ging liggen, keek ze weer naar Eph. 'Is het niet verstandiger voortaan die draak buiten te laten? Ze is niet persée vervelend hoor, maar ze is wat... onstuimig.' Voegde ze er met een grimas aan toe. Daarna werd haar gezicht weer kalm, liet ze zich inzinken in de bank. Ze sloot haar ogen. Zo kon ze best slapen, met Laurens' hoofd op haar buik. Haar armen lagen loompjes naast haar, gezien ze die niet op haar schoot kon leggen. 'Sorry Laurens, wacht even.' Ze tilde even haar benen op met zijn hoofd erbij, en legde haar voeten op de tafel. 'Zo.' Met glimlachte naar hem. 'Sorry.' Zei ze, lief naar hem glimlachend, hopend het daarmee goed te maken. Niet dat hij er echt boos om zou zijn ofzo. Maarja. 'Gaan we nog slapen vanavond, of blijven we de hele nacht op? Zullen de leraren niet erg blij mee zijn.' Ze huiverde even bij de gedachte aan Savador's reactie als ze in slaap zou vallen tijdens zijn les.

Drooges volgde Ephony Laurens benen die uiteindelijk op haar schoot terrecht kwamen. Ené keek vanachter Ephony rustig toe, liep achter de bank en zakte door haar achterpoten. Droogjes, alsof ze een hond was, bleef ze zitten, krulde haar staart rond haar lichaam en bekeek het stel van bovenaf op de bank. 'Zeg...' mompelde ze droogjes, als teken dat hij er niet zo makkelijk vanaf kwam. Het enige wat ze verder deed was wat overdreven zuchten, waarna ze onderuit zakte en voor zich uit staarde. Al gauw voelde ze de snuit van Ené tegen haar schouder, en streelde ze liefkozend de draak. Bij Myst haar opmerking keek ze op. 'Buiten te laten?' mompelde ze wat verdwaasd. 'Mhwa... misschien beter voor het meubilair maar ze is veels te gezellig om nooit meer binnen te laten,' een lach kwam omhoog toen Ené veelzeggend snoof, Ephony's blonde lokken deed opwaaien en een tevreden uitdrukking in haar inktblauwe ogen te voorschijn kwam. 'Zeg, je doet alsof ik nooit aardig tegen je ben,' grinnikte ze, waarna Ené overdreven beledigt haar kop voor een moment wegdraaide. Even ging haar blik naar Myst, terwijl haar handen weer de neus van Ené streelde. De blik in haar ogen, toen ze zich verontschuldigde voor het bewegen van haar benen, kwam haar iets te bekend voor. Tenminste, het gevoel wat erbij hoorde. Onopgemerkt bleef ze haar vanuit haar ooghoeken aankijken. 'Misschien is dat wel een slim idee. Ik weet niet of je nog terug wilt naar je eigen etage, maar er zijn hier genóeg bedden over op de meidenslaapkamer. Nee Laurens, jij gaat gewoon terug naar je eigen bed,' besloot ze Laurens alsvast kalm niet op de gedachte te laten komen dat hij er gezellig bij mocht komen liggen. Met een bijna triomfantelijk en plagend glimlachje keek ze hem aan, waarna haar hand onder het kussen gleed en ze even onder zijn voeten kietelde. 'Misschien wil Ené wel bij je slapen,' opperde ze, waarna ze het kussen pakte tussen haar armen en borst klemde, een vrolijke grijns op haar lippen. 'En ik ben nog altijd geen voetenbankje...' bromde ze opeens, alsof ze er net pas achter kwam dat Laurens' benen over die van haar heen lagen. Over het kussentje heen schoten haar handen naar zijn zij, begon hem met een onschuldige grijns te kietelen waarbij ze hem langzaam van de bank afduwde. 'Zoo,' concludeerde ze triomfantelijk toen hij op de grond lag, zette haar voeten op zijn buik en schoof dichter naar Myst toe totdat ze naast haar zat.

Zijn ogen gingen gelijk nieuwsgierig omhoog toen hij de steling over zijn voorhoofd voelde. Zodra zijn blik eenmaal die van Myst kruiste krulde zijn mondhoeken om in een lichtje glimlachje, keek vervolgens weer omlaag naar Ephony. ‘Wát!?’ Brulde hij haast uit. ‘Geen sprake van.’ Klonk het beslist, dulde geen tegenspraak. Mooi niet dat Ené naar buiten ging, als ze er zo'n last van had; mocht ze zelf naar buiten gaan. Ze had tenslotte nog een hele etage voor zichzelf, moest ze hier niet komen zeuren. Ené bleef, klaar, punt, uit. Hij wiebelde wat overdreven met zijn hoofd heen en weer onder de bewegingen van Myst en rolde overdreven met zijn ogen alsof hij het tamelijk irritant vond. Vervolgens glimlachte hij weer vaagjes, bedoeld om te laten zien dat het een grapje was. ‘Maakt niet uit,’ Beantwoorde hij haar 'sorry' puur uit automatisme. Voordat hij antwoord kon geven op Myst haar laatste vraag deed Ephony dit al. ‘Aaaahw!’ Zeurend en jammerend zodra Ephony gelijk besloot dat hij niet mocht komen. ‘Maar ik wilde zo graag met Myst vannacht het bed delen,’ Zijn handjes gingen als een klein kindje iets omhoog om ze vervolgens demonstratief weer op de bank onderhem neer te laten komen. ‘..’ Stilte :') ‘Dat klonk wel heel erg fout, he?’ Zijn woorden nu iets bedachtzaam. Langzaam krulde zijn mondhoeken weer verder om en keek omhoog naar Myst, grijnsde naar haar. Spastisch schoten zijn voeten nu omhoog, een kleine gil ontsnapte. ‘Níét’ siste hij, ‘doen,’ maakte hij zijn zin op een normalere toon af. Hij wilde zijn voeten weer terug onder het kussentjes proppen- ‘NEEEE!’ Krijste hij uit toen hij opeens gekieteld werd. HIj kromde om, kwam zo half overeind en begon als een spastische debiel krampachtig te bewegen. ‘Nee, nee EPH!’ Hijgde hij onder keihard gelach nu door. Hij trok heel zijn knieën op toen zijn buikspieren verkrampten, kwam in ademnood door zijn harde gelach die heel de kamer vulde op een aanstekelijke manier. ‘EPH NEE KAP!’ Krijste hij uit waarna hij met veel gewiebel en gedoe haar handen wist te ontsnappen door zichzelf op de grond te rollen. Puffend bleef hij hier een tijdje liggen, zat nog in een na-lach waardoor hij eigenlijk nog steeds adem te kort kwam. ‘Trut,’ Schold hij haar uit, zonder enige fut in zijn stem. Het nam enige tijd in beslag, maar nu kwam toch achter zijn come back. ‘Denk je daar zomaar mee weg te komen?’ Hij drukte zich overeind, 'stond' op zijn knieën voor haar en kietelde haar medogenloos terug. Zelf nu ook lachend omdat hij nooit níét kon lachen als er iemand voor hem helemaal last had van de slappe lach. Hij werkte haar van de bank, viel half stoeiend met haar op de grond. Na veel gewurm en gefrummel wist hij de boven hand te krijgen. Zat nu boven op haar, nog steeds kietelend en af en toe haar polsen vast grijpend als ze hém probeerde te kietelen. ‘Smeek om genade bij je meester, sméék,’ Zijn woorden kwamen niet over zoals hij wilde, moest zelf teveel zijn best om zijn lach in de houden. Maar zelfs dan had hij een te brede grijns op zijn smoel.

Haar ogen werden ietsje kleiner van teleurstelling toen Eph zei dat Laurens niet bij hen mocht slapen. Bij Laurens zijn reactie verkrampte haar buikspieren, begon haar hart sneller te kloppen, en werden haar ogen iets groter, richting opgewonden. - Jaja kleine kindertjes, jullie denken vast door, néé, niet op die manier opgewonden. :') - Ze keek naar zijn hoofd toen hij naar haar opkeek en glimlachte flauwtjes. 'Hmm... ja. Maar Eph, we gaan toch niemand buitensluiten? Er zijn vast nog wel twéé bedden vrij in de meidenkamer. En als Laurens niet bij ons mag, dan ga ik wel bij hem liggen, hoor.' Ze keek als een peuter die haar zin niet kreeg en toen ze vervolgens haar tong uit stak, vertsterkte het effect. Toen Laurens ineens krampachtig begon te kronkelen en te protesteren, keek ze grinnikend toe, stilzitten tot hij op de grond lag. Toen Eph vervolgens naast haar kwam zitten, keek ze haar sceptisch aan en trok haar mond open om iets te zeggen, maar Laurens was al aan het woord. Ze keek, het steeds minder leuk vindend, toe hoe Laurens Eph kietelde en uiteindelijk ook bovenop haar klom. Myst schoof maar een stukje weg van ze, de hoek van de bank ik. Ze keek even over de leuning naar de staart van Ené, zich afvragend wat het dier hiervan zou denken. Uiteindelijk toen Laurens haar vroeg hem te smeken, kon ze het niet meer aanzien. Droogjes liet ze de twee verdergaan en liep naar de keuken, warme choco makend. Álweer. Zo kwam ze in ieder geval wél de nacht door, mocht dit nog even doorgaan. Rusitg stond ze naast het apparaat, en toen het klaar was klom ze op het aanrecht, daar rustig slurpend aan haar choco, proberend zichzelf in bedwang te houden. Kíjk dan gewoon niet. Begon haar geweten. Ja dat gaat lekker met zo'n lawaai. Als ik niet kijk, hoor ik het wel, en dan klinkt het nog veel erger. Ze zuchtte. Je had ook gewoon niet moeten komen, en vooral niet moeten gaan zitten afluisteren. Dan was je hier nooit terecht gekomen. Haar geweten had haar beet, en ze wist het. Maar ze kon haar eigen nieuwsgierigheid niet bedwingen, zo was ze nou eenmaal. Ze slurpte nogmaals aan haar choco, de twee 'tortelduifjes', zo zag het er tenminste uit, als je niet beter wist, met dode ogen bekijkend.

Demonstratief als het moederfiguur in het gezeldschap sloeg ze haar armen over elkaar en keek Myst en Laurens omstebeurd streng aan. 'Mocht je willen,' grijnsde ze eerst naar Myst, haar blik veelzeggend. Waarschijnlijk alleen begrijpend als je een echt meisje was, voor Laurens weer een doodnormale grijnsende blik. 'Nee, zolang Laurens nog steeds geen meisje is komt hij er niet in,' vervolgde ze streng, waarbij haar vinger al even streng van de een naar de ander wees. Toen haar vingers Laurens de ergste straf gaven kon ze het niet tegengaan dat ze zelf ook in de lach schoot door zijn spastische bewegingen om haar handen te ontwijken en de slappe lach die uit zijn keel kwam. 'Is er iets?' grijnsde ze terwijl ze doorging, waarna Laurens uiteindelijk zichzelf in veiligheid bracht door op de grond te vallen. 'Ik ook van jou,' beantwoorde ze zijn gescheld met getuite lippen en een suikerzoet stemmetje, waarna haar grijns weer doorbrak. Onschuldig en bijna uitdagend kwamen knepen haar lippen samen, keek ze hem met grote ogen van onschuld aan toen hij bijna grommend overeind kwam. 'NEEE,' gilde ze lachend toen ze zijn handen niet kon ontwijken en haar eigen strafmethode tegen haar werd gebruikt. 'Lau... kappen!' hijgde en haperde ze tussen haar slappe lach door. Een poging om te ontkomen rolde ze zelf ook op de grond, lag eerst op haar buik en kronkelde toen half gillend en lachend om haar as om zijn handen te ontkomen. Doordat Laurens half over haar heen lag had ze weinig ruimte om óf hem terug te kietelen óf te ontkomen aan zijn handen. Toen hij uiteindelijk zat probeerde ze hem zelf terug te kietelen, werden haar handen haar ontnomen en rolde nu de tranen over haar wangen van het lachen. 'Laureeeens!' kermde ze lachend waardoor het treurige erin totaal niet overkwam. 'Nooit! Never!' gilde ze hijgend bij zijn woorden, keek hem met een zuinig mondje en vergrootte ogen aan. Onder hem kronkelde ze, duwde haar heupen omhoog om hem van zich af te werken. 'Eneéee,' gilde ze hopeloos tussen het lachen door. Hierna kwam de draak in beweging, stapte over de bank en zette zich af tegen de rugleuning waardoor de bank onder haar omviel. Met een vrolijke twinkeling in haar inktblauwe ogen kwam ze verder overeind, stond half op de bank waarna ze luid naar Laurens snoof, zijn haar nog verder door de war liet gaan. Daarna omsloten haar tanden zijn shirt en tilde hem op, krulde haar nek om meer kracht te kunnen zetten. 'MHUAHAHAHA,' kwam de duivelse lach bij Ephony omhoog toen ze Laurens hulpeloos de lucht in zag getild worden, krabbelde hierna snel overeind. 'Ené, wat zullen we eens met hem doen?' glimlachte ze duivels naar de draak, die haar kop half schudde. Laurens tenen raakte net niet de grond, hing daar aan zijn shirt terwijl Ephony voor hem stond met haar armen over elkaar en de grijns nog op haar gezicht. 'Een vliegles?' glimlachte ze naar het dier, denkend aan een vrije val of een rondje op de rug van Ené.

Hij moest lachen om Eph. Haar gebrul, haar gekrijs, hoe ze tegen hem in ging dat ze zich nóóit over zou geven. Voor een moment verloorhij zelfs de controle omdat hij lachend voorover boog, zijn buikspieren verkrampend. Eph was gewoon onbewust ontzettend grappig. En toen ze zelfs haar heupen optilde, waardoor hij voelde dat hij óók werd opgelifd, hield hij het helemaal. Tranen werden zichtbaar in zijn ooghoeken, de slappe lach overmeesterde hem. Eph had haar gekrijs plus die overheerlijke oversexte bewegingen deden hem in een scheur liggen van het lachen. Zijn lach aanstekelijk en warm, vulde heel de omgeving. Hijgend haalde hij op een gegeven moment weer adem, hield hem echt niet meer. ‘Omg, ik ga in m'n broek plassen,’ Kwam er op een pieppend klein stemmetje uit toen de eerste traan over zijn wang heen rolde. Geschokt bewogen zijn schouder en keek hij met een ruk om richting Ené die de bank omgeworpen had. Moest dat er nou ook nog is bijkomen? Piepend schoot hij opnieuw in de lach, een stille lach nu omdat hij zo hárd lachte dat er zelfs geen geluid meer uit kwam. Liet zich nu helemaal voorover zakken, Eph haar polsen nog steeds in zijn handen zodat ze niks kon doen. Zijn hoofd lag net langs die van Eph toen hij een rukkende beweging achter aan zijn badjas voelde. ‘NEE!’ Perste hij eruit, ‘NEEHAHAHNEE,’ Krijsend nu. Eph haar polsen ontsnapte uit zijn handen, had haar eerst nog een stuk mee omhoog gerukt waardoor ze nu zat, totdat hij gedwóngen was haar los te laten, ‘Laat me gaan, laat me gaan,’ Wist hij nog lachend en snikkend uit te brengen. Zijn hoofd nu roodaangelopen van het lachen, een aanstekelijk aanzicht. ‘Myst?’ Opzoek naar hulp. ‘Myst.. myst.. help me dan.’ Hij wiebelde, spartelde, probeerde los te komen uit zijn badjas waar hij nu noodgedwongen in hing. ‘Myst.. iemand?’ Zijn slappelach aanval begon weer wat af te nemen, bleef nu handen in een redelijk normale slappe lach. ‘Néé!’ Flapte eruit. ‘Nee Ené, gooi me niet weg,’ Zag al voor zich hoe Ené hem droogjes het raam uitwierp en opnieuw was zijn lach te horen. En dan eindelijk viel zijn blik op Myst, die afgezonderd in de keuken plaats had genomen. ‘Myst, hoe durf je? Ze spannen samen tegen me.. help me dan,’ Hij trok een pruillip en zette gigantische puppyogen op waarin nog tranen glinsterde die achtergelaten waren door zijn lach. Een krakend geluid, stof dat scheurde. Zijn ogen groot, een gil. Met een doffe bonk kwam hij op de grond terecht, Zachtjes kermde hij, ‘Auw,’ klonk het vervolgens droogjes. Nogal verward keek hij om, naar boven waar Ené haar kop nog bungelde met een stuk stof van zijn badjas. Gelijk vergrootte zijn ogen zich op een panische manier. Nooeees! Niet zijn badjas! Hij grabbelde overeind, trok zijn badjas uit en hield hem voor zich waar nu een gigantisch groot gat in zat. Naar hulpzoekend keek hij weer om naar Eph, ‘Eph, kan jij naaien?’ Vroeg hij nu, keek weer om naar zijn badjas. Opnieuw een pruillip. Zijn badjas interesseerde hem neer dan de rode vlek op zijn voorhoofd die haast zichtbaar dikker werd. Zachtjes klopte zijn hoofd mee, bonkend, iets pijnlijk. Zijn elleboog werd ook al rood. Met deze twee had hij de grootste klap opgevangen :'). Jonges ik wordt gewoon vrolijk van m'n reactie :'D Al dat lachen enzoo

Rustig haar choco opslurpend, met grote ogen kijkend hoe Eph die rare bewegingen maakte, schoot ze uiteindelijk toch in de lach. Vooral toen Laurens om haar hulp begon te krijsen giechelde ze ietwat zenuwachtig, kijkend naar wat er zou gebeuren. Toen hij de lucht in ging werd ze stil en keek met grote ogen toe, angstig voor Laurens. Toen hij op de grond viel, en zijn badjas uittrok om te kijken of er een gat in zat, was dit zó aandoenlijk dat ze in één teug haar choco leegdronk en neerzette op het aanrecht, en op hem afliep. 'Ahh arme badjas.' Zei ze, terwijl ze treurig het geval bekeek. 'Wil je een nieuwe? Moeten Eph en ik die meenemen van Puffoon, als we toch daarheen gaan?' Pas toen ze echt zijn gezicht bekeek zag ze de twééde aardbei, ook op zijn voorhoofd, en zijn elleboog. Ze ging vlakbij hem staan en keek fronsend naar zijn voorhoofd. 'Doet 't pijn?' Vroeg ze eerst met een serieus gezicht, waarna ze grinnikte en doodonschuldig zei: 'Moet er een kusje op?' Haar ogen waren schoteltjes, en ze glinsterden iets ondeugend. Ineens na de opmerking over het kusje, herinnerde ze zich de bijna beschuldigende blik van Ephony. Even draaide ze zich om, kneep haar ogen bij elkaar en trok een vies mondje, en blik die duidelijk genoeg was: houd je kop dicht. Oh wee. Daarna draaide ze zich om naar Laurens, zijn badjas van hem overnemend, goed het gróte gápende gat bekijkend. 'Lau, this is beyond repair. Laat ons maar gewoon een nieuwe meenemen van Puffoon. Want daar had je hem vast vandaan, niet?' Ze knipoogde even, bijna onbewust. Daarna draaide ze zich om naar Ené. Ze keek haar even vuil aan, waarna ze weer naar de keuken liep om nóg een warme choco te halen. 'Iemand anders nog warme choco?' Ze glimlachte vrolijk naar Laurens, waarna ze kort even vriendelijk Eph aan keek en vervolgens het apparaat in werking stelde. Daarna liep ze terug, de choco om af te koelen even op te tafel neergezet, en plofte op de bank neer. 'Dus, dit is de laatste choco, en daarna gaan we onze bedjes in?' Hierbij keek ze Eph nog even sceptisch aan. Ze vond Eph aardig, maar ze had het veel leuker gevonden om de hele nacht naar Laurens te kijken. Ze besloot, nu de rest nog stond, maar even de hele bank in beslag te nemen. Althans, ze was niet zo heel groot, maar lag wel in de lengte over de bank verspreid. Haar voetjes lagen op de ene leuning en de stapels kussens die ze onder haar hoofd propte tegen de andere. Daarna strekte ze zich heel even uit naar de tafel om haar choco te pakken, die liggend opslurpend. Ze keek afwachtend en onschuldig naar Ephony en Laurens, lekker blijven liggend waar ze lag.

Haar borstkast veerde op en neer van het lachen, blij dat zijn handen nu niet meer kietelde. Maar de aanstekelijke lach van Laurens en het feit dat ze al de slappe lach had zorgte ervoor dat hun stemmen door de woonkamer bleven schallen. 'Niet op mij,' hikte ze lachend als reactie op Laurens' woorden dat hij het bijna in zijn broek deed. Toen Laurens vooroverviel en in stilte zijn harde lach uitte hield ze het zelf ook niet meer, en probeerde hijgend wat op adem te komen tussen het lachen door. Ze was blij dat Ené wat verlichting gaf, maar het aanblik van Laurens die hulpeloos aan zijn badjas hing was en bleef komisch, wat haar lach alleen maar ietsjes verslapte maar niet weg liet gaan. Droogjes pinkte ze een lachtraan weg, krabbelde overeind en stond weer voor Laurens' neus. 'Myst en ik zijn gewoon een perfect team,' grijnsde ze lachend toen Myst doodkalm bleef zitten terwijl Laurens in gevecht was om zijn voetjes weer op de vloer te krijgen. Haar ogen verwijdde zich en haar mond maakte een klein, komisch o-tje toen het scheurende geluid hoorbaar werd en Laurens met een niet zo'n zachte plof op de houten vloer terrecht kwam. 'Neee, dat kan ik niet,' lachte ze nu weer dubbelgeklap en steunend op haar knieën toen ze Laurens' sippe smoel zag om zijn badjas. Bij Myst haar woorden, die weer erbij was gekomen uit haar afgezonderde plekje, rechtte Ephony haar rug weer, sloeg haar armen over elkaar en keek Myst met een klein glimlachje aan. 'Nee bedankt,' grinnikte Ephony nog na als antwoord op Myst haar vraag. Ené had het gehele moment in de gaten gehouden, had Laurens' stukje badjas nog in haar mond als troffee. Haar inktblauwe ogen versmalde, haar kop verlaagde wat en er kwam een zacht, dreigend gegrom uit haar keel toen de vuile blik van Myst haar bereikte. Het stukje stof trilde onder de lucht die tussen haar tanden door werd geblazen door het grommen. 'Ené...' mompelde Ephony zwakjes, deels met de draak eens. Hoewel Ené soms snel aangebrand was, kon ze wel begrijpen dat het dier op zo'n blik zou reageren. 'Lau, we komen wel een nieuwe voor je op Puffoon okee. Als je meegaat kun je 'm zelf uitzoeken, moet je wel de gehele shopjacht naar een nieuwe dwarsfluit meedoen. Of je kunt hier blijven en op Ené letten,' opperde ze voor, waarna ze voor Laurens op de grond in kleermakerszit zakte zodat hun knieën elkaar bijna raakte. Voorzichtig pakte ze het loshangende gedeelte van de badjas. 'Hij is toch best wel versleten, mooie reden voor een nieuwe, vind je niet?' glimlachte ze breed naar hem, bijna bemoedigend als hij het echt zo erg vond dat hij gescheurd was. Ze draaide haar hoofd om Myst over de rand van de bank aan te kijken. 'Denk 't, als iedereen moe genoeg is,' glimlachte ze als antwoord. Ze was sowieso al van plan geweest in het begin om te gaan slapen, maar met dit alles - Myst die binnen kwam, Ené die eerst niet weg wilde, Laurens die naar beneden was gekomen - was het laatste tonnetje energie open gebarsten. En dit tonnetje leek nu aan zijn einde te komen, zeker na die energieputtende lachbui. 'Wil je hem in het roze of babyblauw?' vroeg ze aan Laurens, doorgaand op het kopen van een nieuwe badjas als ze naar Puffoon zouden gaan.

‘Oh, 't gaat wel,’ Beantwoorde hij Myst met een klein glimlachje toen ze vroeg naar zijn aankomende blauwe plekken. Het bonkte wel lichtjes, bij zijn hoofd vooral. Een nogal irritant gevoel, als je het hem vroeg. Gelijk verscheen er weer een grijns toen Myst hem een kusje aanbood. Al vanzelf veegde hij zijn haar omhoog en boog voorover zodat ze er tenminste bij kon. ‘Dankje,’ Klonk het vrolijk van zijn kant. Hij kwam overeind en zijn haar veerde weer terug toen hij zijn hand liet zakken. ‘Ah fak,’ mompelde hij. ‘Sorry,’ Boot hij zijn excuses aan voor zijn lelijke woorden. ‘Mhm, klopt,’ Hij richtte zich tot Eph die bijna dezelfd e woorden zei als Myst. Langzaam krulde zijn mondhoeken weer om, ‘Doe dat laatste maar,’ doelend op het oppas gedeelte op Ené. ‘Kijk, shoppen is leuk.. maar een Dwarsfluit?’ Het eerste zei hij met rollende ogen en een verwijfd handje om vervolgens bij zijn laatste woorden een verschrikkelijk arrogante en verwijfde blik op te zetten. ‘Nee dankje, Myst.’ Beantwoorde hij Myst haar woorden nog met een licht glimlachje op haar chocomelk vraag. ‘Ik kruip nu alvast m'n bed in denk ik.’ Hij keek om naar Myst, ‘Dus weltruste, dames,’ Hij wende zich tot Eph terwijl hij overeind kwam. In deze zelfde beweging drukte hij ook nog een kus op haar hoofd, in haar haren en kwam vervolgens verder overeind. ‘Tot moooorgen,’ Hij zwaaide nog wat doelloos naar Myst en liep toen loompjes de trap op, zijn kapotte badjes in zijn handen. ‘Aha, go go, go Ernie.. it's your bedtime. We're gonna party, 'cause.. it's your bedtime ♫’ Zijn stem stierf weg toen hij eenmaal boven aankwam. HIj keek voor een kort moment om, zag niemand, en zijn houding veranderde. Sneaky verscheen er een brede grijns en op zijn tenen sloop hij richting de meide slaapzaal. Tien minuten was hij hier, kwam toen pas weer terug en sloop de overloop over naar de jongenszaal. Stilletjes trok hij de deur open en sloot deze vervolgens weer. Weer tien minuten later kwam hij weer naar buiten, ‘Hé!’ Riep hij naar beneden. ‘Ené mocht toch bij mij slapen?’ Herrinerde hij Eph aan haar voorstel. ‘Ené, wil je bij mij komen slapen?’ Sprak hij de draak nu direct toe, ‘Alsjeblieft?’ Voegde hij er nog liefjes aan toe. ‘Weltruste ladies,’

Ze gaf Laurens, staand op haar tenen, zachtjes een kusje op zijn voorhoofd, blozend, trillend, maar enigszins stabiel staande, opdat ze niet op Laurens zou pleuren. God zou pas erg zijn. Ze grinnikte naar Laurens. 'Je hoeft van Laurens niet te verwachten dat hij zich verdiept in de schoonheid van muziek, wel?' Daarna keek ze even glimlachend naar Eph. 'Gaan wij toch samen.' Daarna slurpte ze langzaam aan haar choco. Toen ze hem hoorde zeggen, verscheen er een klein pruillipje. Vooral toen hij Eph een kusje gaf werd deze groter. Toen hij alleen naar haar zwaaide trok ze hem weer in en mompelde schor., 'Weltrusten, Laurens.', kijkend naar haar mok. Toen ze Laurens hoorde... 'zingen', mompelde ze. 'Tja, als je dat tot muziek rekent.' Zittend naast Eph, slurpte ze stilletjes haar choco op, niet doorhebbend wat er boven aan de gang was. 'Wanner gaan we naar Puffoon?' Vroeg ze uiteindelijk, hopend de stilte te verbreken. Eph had teveel gezien, en ze wist het. Eph was ook een meisje, dus ze had het eigenlijk wel kunnen verwachten. Ze besloot het maar op te geven. Just tell her. 'Okee... waar sloeg die sceptische blik van daarstraks precies op?' Zichzelf niet verradend, mocht ze het verkeerd geïnterpreteerd hebben. Al dacht ze niet dat dit het geval was. Die blik was niet moeilijk te begrijpen. Ze keek Eph aan met een half grappende, half serieuze blik, beide kanten op denkend, voor welk antwoord Eph ook zou geven. Ze strompelde naar de keuken en hoorde ineens boven gestommel, daarna Laurens stem. Ze mompelde heel zachtjes, zodat alleen Eph het héél misschien zou horen. 'God wie wil er nou een draak op zijn slaapkamer.' Ze zuchtte en liet haar schouders hangen, alle glazen van die avond in de vaatwasser pleurend. Daarna hobbelde ze weer terug naar Eph, en liet zich in de kussens vallen. 'Dus, ga je me nog laten zien hoe de slaapkamer eruitziet, of moet ik mijn weg zelf maar vinden?' Ze glimlachte wat vaagjes, moe.

[Weinig inspiratie.]

Met haar armen over elkaar grijsde ze vrolijk naar Laurens, terwijl Ené een instemmend en zacht genurie liet horen diep vanuit haar keel. 'Je hebt zelfs al toestemming van Ené,' lachte Ephony met haar blik voor een moment op de blauwe draak gericht. Normaalgesproken was Ené vaak bij de wateren of aan de rand van het bos te vinden als Ephony niet in haar gezeldschap was. Alleen zijn vond ze niet erg, verdeed haar tijd vaak met slapen, jagen, spelen en andere irriteren. Toen Laurens een kus op haar voorhoofd drukte sloeg zij losjes op zijn reet toen hij weg liep en wensde hem weltrusten, lichtelijk verbaasd omdat hij eerder naar boven ging dan zij en Myst. Hoofdschuddend en met een geamuseerde grijns op haar lippen volgde ze Laurens die al dansend en zingend weg liep. Bij Myst haar vraag zakte ze zelf ook wat in, keek bedenkelijk voor zich uit waarbij ze de komende verplichtingen deze weken in haar hoofd voor zich haalde. 'De eerst komende vrije dag, of vrije middag. Als we willen kunnen we altijd in mijn huis overnachten, en dan 's ochtends vroeg weer een shuttle terug nemen om nog op tijd te zijn voor de lessen. Wat jij wilt,' beantwoorde ze Myst haar vraag bedenkelijk, haar wenkbrauwen lichtjes gefronst waarna ze Myst even aankeek. Bij haar volgende vraag speelde er een brede grijns omhoog, begonnen haar ogen te twinkelen maar keek ze Myst onschuldig aan. 'Ik denk dat ik beter aan jou kan vragen waar jou blikken op slaan,' antwoorde ze haar jolig, duidelijk vrolijk doordat Myst haar woorden bevestigde wat ze al eerder had gedacht. Eigenlijk was het best wel duidelijk, maar daarbij had ze zelf niet door dat mensen al gauw het zelfde over haar en Laurens zouden denken, hoe ze soms deden. Toen Myst opruimde kwam Ené weer met haar kop over de alweer recht gezette bank en duwde deze weer tegen Eph haar schouder. 'Dag meissie,' begroette ze haar vriendin zachtjes en teder, draaide zich naar het dier toe en streelde haar kop. Bij de schreeuwende woorden van bovenaf grinnikte ze zachtjes, schudde haar hoofd weer en keek in de inktblauwe ogen van Ené. 'Wat jij wilt meid,' beantwoorde ze de ongesproken vraag in de ogen van het dier, die daarna nog even haar neus tegen Eph haar hand aan duwde en toen zich voorzichtig omdraaide. 'Neem zo min mogelijk de trap, wil je?' sprak ze nog achter de draak aan, die even omkeek en toen voorzichtig haar vleugels spreed. Half ineen gedoken om niet door de te langen delen van de draak haar lichaam geraakt te worden keek ze even hoe het ging. Thank god dat de Lucht Etage ruim was gemaakt, waarna Ené met een simpele slag van haar lange vleugels over de trap zweefde en boven aan neerkwam. Even kraakte de houte vloer gevaarlijk, waarna Ené haar vleugels weer invouwde en doodleuk naar de jongenslaapkamer toe liep. Ze richtte haar aandacht weer op Myst die haar vraag een beetje bot liet overkomen. 'Ik loop wel voor,' beantwoorde ze haar met een glimlach, waarna ze opstond en haar mee wenkte. Ze liep haar voor de trap op, deed de deur open van de meidenkamer en liep deze binnen. De ontbrande kaarsen gaven iets gezelligs, waarna Ephony midden in de zaal bleef staan. 'Dat is mijn hoekje,' wees ze naar de verste hoek van de kamer, het bed bij het raam en de enige plek in de zaal waar een teken van leven te zien was. De kleding, het beslapen bed, de kastjes en nachtkastjes waar dingen opstonden. 'Kies maar een bed uit,' grijnsde ze naar Myst, waarna ze op haar eigen bed plofte en haar dunne en zachte nachtjapon onder haar dekens vandaan trok. Rustig, zonder enige haast trok ze haar kleren uit, liet haar blik even op de wolvenbeetlitekens op haar heup vallen en keek bedenkelijk. Opeens schoot haar hoofd omhoog, zocht haar blik bijna panisch Myst op. 'Moet je wat van me lenen? Ik heb denk ik nog wel een pyjama enzo,' kwam het er gehaasd uit, had zich besefd dat ze Myst aan haar lot over had gelaten. Ze gooide haar nachtjapon terug op haar bed, hobbelde in haar ondergoed naar het midden van de kamer en boog voorover om onder een paar bedden te kijken. 'Als Ené hem tenminste niet als kouw speeltje heeft gebruikt,' mompelde ze vervolgens, zoekend onder de bedden naar nog een paar overblijfselen van kledingstukken.

‘Jeeej, Enéee !’ Was er voor een moment nog enthousiast van boven te horen. Hij liep door naar de draak, spreidde zijn armen en omhelsde het dier zo goed en kwaad als dat ging. ‘Kom verder,’ Murmelde hij vervolgens uitnodigend. Hij ging vooruit, opende de deur en stak zijn hand hoffelijk uit om Ené naar binnen te begeleiden. Met een lichte bonk trok hij vervolgens de deur achter zich dicht. ‘C'est à moi,’ Hij wees naar één van de bedden die langs de zijkanten van de muur stond, zo in het midden van vier andere bedden. Hierom heen lag enorm veel zooi, ook de andere twee bedden waren bedolven onder troep van hem. ‘Maar Ené, ik heb een plan. Kom even de koppen bij elkaar,’ Hij boog voorover en trok daarbij Ené's kop ook naar zich toe om vervolgens zacht murmelend een heel verhaal te beginnen tegen het dier.
‘Oké, snapje?’ Hij kwam weer overeind, keek Ené met vrolijke ogen aan. ‘Dan gaan we nú te werk.’ Touwtjes werden vastgeknopen, stofffen werden opgehezen. Gerommel, gefrummel. ‘Het werkt niet mee,’ Klaagde hij terwijl hij hees en deed om het in orde te krijgen. ‘Wat is dit nou weer voor ies achtelijks,’ Een scheurend geluid, ‘Oh.. shit.’ Zijn ogen nu iets groter terwijl zijn wangen lichtjes kleurden. Moest hij weer hebben. ‘Naja, komt wel goed.’ Met een zuinig mondje keek hij voor een kort moment toe om hierna weer vrolijk door te gaan. ‘Show time,’ Hij haalde zijn hand omhoog, liet 'm in een flauw knikje weer omlaag vallen en liep vervolgens met overdreven wiegende heupen de jongens slaapzaal uit. Eenmaal voor de deur nam hij de juist houding aan. Hij haalde zijn voet omhoog, stampte deze op de grond neer waarbij zijn hak luid tikte op de grond. De deur vlóóg open door een enorme windvlaag en kwam met een enorme klap tegen de muur terecht. ‘Dámes!’ Gilde hij uit met een vééls te hoge stem. ‘Het is tijd voor een Ladies night!’ Hij had zijn hand in zijn heupgezet en om de ander hing een tasje. Zijn lippen bedekt met knalrode lippen stift, zijn haren bedolven onder een pornoblonde pruik. Hij had een wit bloesje aan wat hij duidelijk niet paste, dus maar had dichtgeknoopt bij zijn buik door de twee onderkanten samen te nemen. Een BH hieronder die hij had opgevuld met wcpapier. Een rokje bedekte de bovenkant van zijn benen waarvan hij de knoop niet had dicht gekregen dus alleen het ritsje omhoog had gedaan. Een panty met een ontzettende grote ladder, vervolgd door een gat. En om het af te maken, schitterende pumps waar zijn tenen in omgekruld zaten. ‘Zo,’ Klonkt het hoog en verwijfd, ‘Vanavond it's all about boys, make up and stuff,’ Met veels te wiegende heupen kwam hij verder de kamer te binnen, zijn loopje haast te goed. Opeens vergrootte zijn ogen iets, zakte hij half door zijn hak heen maar wist zichzelf nog net te redden. Die verdomde godvergeten schoenen ook. ‘Wóóoops!’ Kwam er als een tuttig meisje uit. ‘Even wennen, hoor. Want o mijn gosh, normaal draag ik alléén maar hakken van 6 centimeter. En nu opeens 7, hé-le-maal níét gewend. Je begrijpt wat ik bedoel? Ze zijn wel mooi, hèee?’ Met een wijsvingertje wees hij omlaag en showde zijn schoenen. ‘400 euro, Dolce and gabbana,’ Hij trok een arrogant gezicht. Vervolgens haalde hij zijn hand weeromhoog en haalde met een overdreven zwaai een pluk pruikhaar uit zijn gezicht. ‘En me haar zit weer 's niet goed, gosh heb echt last van een bad hair day ladies, niet te houden.’

Toen Eph haar vroeg wat zíj met die blikken bedoelde, bloosde Myst vrijwel direct rozenrood, en murmelde: ‘Ik vroeg jou eerst iets.’ Daarna strompelde ze achter Eph aan de trap op en de kamer in. Ze zag de kaarsen en hoe het ingericht was, het gaf een gezellige rustige uitstraling. Remember those things, girl. Ze kon makkelijk dingen gaan verplaatsen op de lichtetage, er waren toch geen andere mensen. Toen ze zag dat Eph een eigen hoekje had, strompelde ze naar het bed ernaast en plofte erop. Vrijwel tegelijk met Eph begon Myst zich uit te kleden, tot ze uiteindelijk alleen nog haar ondergoed aan had. Toen Eph ineens spastisch begon te doen of ze ook niets nodig had en half onder het bed dook, grinnikte ze. ‘Chill, Eph.’ Ze glimlachte naar haar. ‘Ik slaap meestal in mijn ondergoed, dus heb ik ook niks anders nodig.’ Ze kroop half onder de lakens, en schopte de dekens tot ze net over haar onderbroek kwamen. Ze rekte zich uit en sloot haar armen om haar kussen, kijkend naar wat Eph aan het doen was. Toen inééns de deur opengeschopt werd schrok Myst zich helemaal de tering. De begon te gillen en haar deken viel op de grond. Met grote ogen keek ze naar Laurens, die in de deuropening stond. ‘Klote, Jézus Laurens!’ Na haar uitbarsting werd haar gezicht ineens een frons, en ze kneep haar ogen samen. Een heel zacht, bijna fluisterend: ‘ What the…’ Waarna ze in lachen uitbarstte. Toen hij, op hoge hakken notabene, de meisjesslaapzaal in kwam struikelen, hield ze het niet meer. Scheelde het haar wat dat ze alleen een beha en een onderbroek aan had. De tranen rolden over haar wangen, en ze lag voorover languit op haar bed naar hem te kijken. ‘Tuurlijk Laurens, we gaan je mooi op-opmaken!’ Myst gierde van het lachen en rolde op de grond. Toen hij begon over zijn schoenen keek ze er even aandachtig naar, krabbelde omhoog, en greep zich vast aan het bed om niet weer om te vallen door het schudden van het lachen. ‘Wie-wiens schoenen zijn dat eigenlijk?’ Vroeg ze, haar tranen van het lachen onder haar ogen wegvegend. Jezus ze zijn niet van mij. Arme Eph… Dacht Myst droogjes. ‘En girl, die lippenstift, staat je echt fa-bou-lous.’ Overdreef ze met een Paris Hilton accent. Wat een idioot. Ze haalde haar neus op en veegde nogmaals onder haar ogen. ‘ Nee maar, 7 centimeter. Ik kan ook wel even naar beneden schieten om mijn nieuwe hakken van négen centimeter te halen en wat jurkjes, dan gaan we elkaar opmaken en dan modeshow doen! Jaa ook met foto’s enzo!’ Gilde Myst enthousiast. Ze keek even naar Eph, benieuwd wat zij van Laurens zou vinden, en van het feit dat hij haar kleren droeg, en haar panty gemold had. Want Eph leek haar niet iemand die in een kapotte panty rond ging lopen, dus dat moest net gebeurd zijn. ‘Eph, heb je een camera? Dit móét vastgelegd worden.’ Hierna giechelde Myst, en keek nog eens goed naar Laurens. ‘Weet je Laurens, je bent echt niet goed bij je hoofd. Misschien vind ik je daarom wel zo aardig.’ Ze glimlachte lief naar hem en plofte neer op het bed. Ze keek Eph vragend aan, of Eph ook zin had in een fotoshoot en modeshow.

Bijna even spastisch rechtte Ephony haar rug weer toen ze Myst haar grinnikende woorden hoorde. Met een wat zielig en verontschuldigend hoofd keek ze haar aan, wilde daarna weer terug naar haar bed lopen om haar pyjama aan te trekken. Maar nog voordat ze kon doorlopen werd de deur met een smak opengegooid, draaide ze zich met een rotvaart om waardoor ze voor een moment niets zag; haar blonde haar was door de draai voor haar gezicht gezwaaid. Toen ze half proestend de blonde haren uit haar gezichtsveld had gehaald stond ze doodstil, nog midden in haar handeling toen Laurens binnen kwam lopen. Haar mond zakte langzaam open, haar ogen werden groot. Van kruin tot voeten gleed haar blik over háár kleding heen. 'Mijn schoenen... mijn... mij,' kwam het er fluisterend en stotterend uit. Pas toen zag ze het geheel plaatje, het beláchelijke plaatje van Laurens in haar kleding. 'Laurens...' langzaam, in slowmotion kroop er een glimlach op haar lippen die uitmonde in een te brede grijns. vanuit het niets schaterde ze het opeens uit, klapte dubbel en sloeg haar armen om haar middel. Ze was totaal vergeten dat ze in haar ondergoed stond, lachte Laurens keihárd uit door zijn acties. Hij ging wel ver om hier te mogen slapen. Op ten duur liepen de tranen over haar wangen, moest ze zich omhoog houden aan een van de spijlen van de overige bedden om niet door haar benen heen te zakken. Ze hoorde de goedkeurende woorden van Myst niet, was geheel in haar eigen lachbui gewikkeld waarbij ze haar blik telkens voor een moment op Laurens richtte, wat de oorzaak was van opnieuw keihard in de lach te schieten. Hijgend en half kreunend omdat haar buik pijn deed trok ze zichzelf weer op, greep met beide handen de houten paal vast om zich op te trekken. 'Laurens... Míjn kleding,' wist ze alleen maar uit te brengen. Opeens zag je haar ogen vernauwen, rechtte ze haar rug en zette ze haar handen in haar zij. 'Ik hoop toch niet dat je ook gedaan hebt wat ik denk dat je gedaan hebt,' klonk het opeens streng, waarbij ze Laurens priemend aankeek. Met een paar snelle passen snelde ze naar hem toe, greep het rokje bij zijn heupen vast en trok het naar beneden. 'NEEEEE,' kermde ze in een noodkreet, op haar hurken voor Laurens, starend naar haar rode lingerie setje. Met een ruk stond ze op, trok zijn... pardon; háár shirt omhoog en slaakte nog een pijnlijke kreun. 'Laurens... zo ver?' kreunde ze hulpeloos, keek met een pijnlijke en treurige blik naar hem op, het shirt nog in haar handen omhooghoudend, starend naar het bovenste stukje van haar rode lingerie set. 'Die waren duur, wist je dat,' vervolgde ze, de woorden van Myst en de gehele modeshow niet in zich opnemend. Dat setje was behoorlijk duur geweest, had een mooie en zachte stof. Treurig keek ze ernaar, hopend dat het niet was uitgelubberd.

Hij kon het niet helpen dat er toch af en toe een grijns tevoorschijn kwam zodra de meisjes ongegeneerd keihard in de lach schoten door zijn vertoon. Hij wiebelde verder naar zijn bed. ‘Ené!’ Riep hij uit terwijl hij zijn tasje met een wijfig handje op het bed neer slingerde. ‘Ené, darling, waar ben je?’ Hij draaide zich om en niet veel later kwam Ené de kamer in lopen. Zijn mondhoeken krulde zich om tot een veels te brede glimlach bij het zien van het gigantische schepsel, ‘Ladies, Ené mag hier toch ook wel slapen?’ Over Ené haar kop was ook een pruik getrokken, dezelfde als die van hem. Maar als finishing touch had hij er rode lintjes in geknoopt. ‘I know, right?’ Met een zwoele blik had hij Myst geantwoord die een opmerking maakte over zijn lippenstif, om het nog allemaal lekker te benadrukken tuitte hij zijn lippen om sexy te doen. Iets waarbij het resultaat alles behalve was. Hij draaide zich weer om, precies op het moment dat Ephony hem aankeek waarbij haar ogen zich lichtjes versmalde. Hij zette grote en onschuldige ogen op. ‘Wat bedoel je?’ Terwijl hij sprak verloor hij zijn rol niet, nog steeds was alles op een hoog stemmetje en af en toe een verwijfd handje om het te benadrukken. Opnieuw haalde hij een pluk haar uit zijn gezicht en zwieperde deze over zijn schouder. Hij keek nogal verward naar Ephony die op hem afstormde. ‘HEÉ!’ Krijste hij uit op nog steeds een hogere stem toen Ephony opeens zijn rokje naar beneden trok. Als overdreven reactie schoten zijn handen voor zijn kruis. ‘Een beetje privacy, hallo. Ik weet dat ik er goddelijk uit zie, maarje hoeft me nog niet zo te bestormen.’ Hij had een boxer aan, daarover heen een panty een dáárover heen een roodkleurige string die hij uit Ephony's laatje had gevist. Hij moest zeggen, hij was zeker lichtjes verbaasd dat hij dit had aangetroffen in haar lade. Na wat graven in alle gewone onderbroekjes was hij hem tegen gekomen. Wel sexy, eigenlijk. Zeker gekocht voor Zalas ofzo. Zijn lippen perste zich ondertussen op elkaar toen ze ook zijn bloesje omhoog trok een daaronder haar eigen opgevulde beha bekeek. Mandarijntjes, altijd handig. Hij vervormde zijn gezicht op zo'n manier dat hij haar met een schijnheilig hoofd aankeek. ‘Duur?’ Zijn stem was weer overgegaan op zijn normale stem en nogal onbenullig keek hij omlaag naar zijn kleren. ‘Ze doen het vast nog wel,’ Stelde hij zichzelf meer gerust dan Ephony, ookal verrade de lichte blosjes die omhoog gekomen op zijn wangen hem al. Op die manier had hij er nog niet overnagedacht. Na wat gefrummel wat zijn voeten wist hij zichzelf uit de knellende schoenen te bevrijdde. Gelijk zakte hij een stuk in en stak nog maar een halve kop boven Ephony uit. ‘Foto's?’ Met een lichtte frons had hij zich nu omgedraaid naar Myst die allemaal dingen uitkraamde wat zijn wenkbrauwen deed fronsen. Nu pas drong door hoe Myst erbij stond, ook helemaal in ondergoed. Je kon haast zeggen dat hij het van Ephony wel gewend was, maar bij Myst was dit heel anders. Myst was een vriendin op ander .. niveau, ofzo :'). Hij kon het niet helpen dat zijn blik naar beneden gleed, zijn wenkbrauwen zich líchtjes, haast onzichtbaar, optrokken op een haast genietende manier. Oohh, stoute boy :'). Damn, hij raakte afgeleid zo op deze manier. Hij moest in zijn rol blijven; hij was geen pot. Nog een frons, technisch gezien (HAHA >=D) was hij dat wel. Hij schudde zijn hoofd, deed er nu niet toe. ‘Op één voorwaarde ga ik met jullie op de foto,’ Zei hij nu, terug komend op het onderwerp. Een ondeugende glimlach kroop nu omhoog, ‘Als jullie zo op de foto gaan,’ Doelend op hun ondergoed.
aaaah, perv :')

Ze keek naar Eph, die dingen begon uit te kramen over haar kleren. Uiteindelijk ging Myst er alleen maar harder om lachen. Vooral toen ze hem stripte tot hij in Eph der lingerie stond. En zijn ópmerking. Waanzinnig. De tranen rolden over haar wangen en haar hele lichaam schudde mee, langzaam in elkaar zakkend op de rand van het bed. En toen Laurens kop toen hij zei dat ze het vast nog wel deden. :'D Ze liet zich achterover vallen en viel schaterend op het bed. Toen ze eenmaal opkeek, zag hij er heel schattig uit met die blosjes op zijn wangen. Langzaam stond ze op en ging bij hen staan. Ze knikte toen hij foto's zei. Ze keek naar zijn ogen, en volgde zijn blik fronsend, toen hij langzaam over haar lichaam ging. Ze bekeek even iets sceptisch het 'bad angel' ondergoedsetje wat ze aan had, een normale onderbroek in het roze met engeltjes voor en achter met een duiveltjes vorkje in hun hand. "Hungry" stond erop. Een bijpassende beha met kanten randjes. Oh god. Goed uitgekozen vanochtend? 'Hmh.' Kwam er droogjes uit en snel keek ze weer naar zijn hoofd. Maar als ze het moest beoordelen was het eerder een verheerlijkte blik dan een geschrokken of aversieve blik. Ze tuitte haar lippen iets en een rode blos kleurde haar wangen donker. Toen hij zijn voorwaarde vertelde en zijn wenkbrauwen optrok, werden haar wangen nóg een tintje roder. ‘Ehhmm…’ Ze keek met ietwat angstige oogjes op. ‘Eph?’ Piepte ze. Ze keek met een zielig gezicht, tot ze een briljante ingeving kreeg. ‘Alleen als jij zonder rokje en t-shirt gaat, in die mooie lingerie.’ Als hij dat deed, durfde ze ook wel. Dácht ze. Nu toch iets zelfbewuster nu hij zo naar haar had gekeken, sloeg ze haar armen om zichzelf heen, naar beneden kijkend. Nog nooit had ze eigenlijk zo voor een jongen gestaan, maar door hoe het gelopen was had ze het gewoon niet beseft. Ze stommelde langzaam naar het bed, en trok zogenaamd onverschillig het dekbed tot over haar beha over haarzelf heen, zichzelf een beetje bedekkend. Dit was toch wel een beetje, ongemakkelijk, zo gezegd. Natuurlijk, was ze een tiener, en priemde er de grote vraag in haar hoofd. HELP? Wat denkt hij van me? Schreeuwde haar hoofd, voor het eerst hopend dat haar geweten zou antwoorden. Hij keek niet bepaald alsof hij het vervélend vond, wel? Murmelde haar geweten, voor het eerst niet droog maar ook onzeker. Haar gedachten jubelden vrolijk: Da’s waar! Een kleine onschuldige giechel schoot onwillekeurig over haar lippen, waarna ze nu echt rozenrood blozend haar lippen naar binnen trok en naar de rand van het bed staarde. ‘Wiens camera gebruiken we?’ Piepte ze, nog steeds niet opkijkend. Ze bewoog haar mond overwegend heen en weer. Met ietwat schorre stem zei ze: ‘Als ik de mijne moet gaan halen moet ik me eerst weer aankleden.’ En weet niet of ik me daarna nog uit durf te kleden. Voegde ze in gedachten toe. Ze schraapte haar keel en keek op naar Eph, te opgelaten om naar Laurens te kijken. Ze wiebelde haar tenen onder de deken, wat onzeker. Dit was typisch Myst. Eerst héél hard onbeschaamd lachen en dan denken: Potverdrie [om het netjes te houden :’)], ik sta in mijn ondergoed. Niet dat ze iets had om zich voor te schamen, maar ze voelde zich toch wel wat vreemd en opgelaten.

Ephony hielt het niet meer toen Ené opgepimpt binnen kwam lopen. Het dier leek geen emotie te uiten bij de pruik die haar opgezet was, alsof alles doodnormaal was. Laurens kreeg de gekste kant bij de draak naar boven, iets wat Ephony niet meer lukte. 'Ja.. h-hoor,' kirde ze tussen haar lachen door, half haperend door het gebrek aan adem. Ze had zijn gil genegeerd, had alleen maar met haar hoofd bij haar ondergoed la gezeten die nog een stukje open had gestaan en wat eerst niet tot haar door was gedrongen. 'Onweerstaanbaar,' beantwoorde ze hem afwezig of zijn woorden dat hij goddelijk was, niet duidelijk of het sarcastisch of serieus was bedoeld. Het gehele geheel was eigenlijk om in lachen uit te barsten, maar desondanks keek Ephony wat treurig naar lingerie setje, gevult met wc papier en fruit. 'Ik hoop het wel voor je, anders kun je je gehele ondergoed la van het grasveld en Savadors kantoor afhalen,' glimlachte ze liefkozend naar hem, waarbij ze weer omhoog kwam en het shirt nog in haar handen hield. Bij de piepende stem van Myst keek Eph droogjes om, zag dat ze ook in ondergoed stond maar er ging zo gauw geen lampje bij haar branden. 'He?' kwam het er daardoor ook wat onintelligent uit, totdat haar ogen zich lachwekkend verwijdde waarna haar lach ook weer te horen was. 'Ik ben het met Myst eens, als jij zo gaat ga ik zo,' grijnsde ze nu naar Laurens over de foto. 'Camera?' bromde ze wat nadenkend waarna er ee nwat droge uitdrukking omhoog kwam. 'Ik denk dat je die van jou moet halen,' lachte ze weer. 'Ené moet er ook op,' lachte ze vervolgens, liet laurens met rust en holde naar de draak die nog steeds doodnormaal midden in de kamer stond.

[Excuses, normaal zou ik niet tegen de volgorde ingaan, maar ik heb én toestemming én een smeekbede van Lis gehad, dus tja. Ik kon niet anders. Dus, gezien er weinig was om op te reageren, heb ik maar gewoon een heel lulverhaal opgehangen, jullie doen maar lekker mee. Alsnog is Lisanne hierna eerst aan de beurt, daarna Eloo, daarna Ik. Anders loopt het helemaal in de soep.]

Ze keek lachend naar Eph. 'Heel goed, Laurens in ondergoed, wij in ondergoed!' Ze haalde haar schouders op naar Laurens, als gebaar van 'je hebt geen keus'. Daarna fronste ze en tuitte haar lippen. 'Maar dan moet ik me weer gaan aankleden!' Ze trok een pruillip naar Eph, maar snapte ook wel dat er niks anders op zat. Ze rolde langzaam van het bed af, met haar rug naar hen toe gekeerd op de grond belandend. Toen rotzooide wat tussen de spullen op de grond tot ze haar lange trui en legging gevonden had, al was het best mogelijk dat Eph ook zo’n legging had. Pech, daar kom ik ook wel in. Ze steunde met een hand op de grond en kroop omhoog. Ze pakte de hoekjes van de trui vast en rekte zich uit waarna ze zo ‘floep’ de trui in zijn geheel over haar lichaam liet glijden. Ze boog voorover naar de grond, pakte haar legging, en probeerde hem als een broek aan te trekken. Zo tuttig was ze niet, ze ging hem niet eerst oprollen en dan over haar voet heen trekken en dan voorzichtig beetje bij beetje omhoogtrekken. Toen ze hem eenmaal aanhad, ging ze rechtop staan, en strompelde, ruziemakend met een sok, naar de spiegel. Eenmaal voor de spiegel plukte ze wat aan haar donkerpaarse trui, trok haar grijze legging naar beneden en haalde een hand door haar haar. Ze trok haar tweede grijze sok aan, al even charmant als de eerste. Ze draaide zich om naar Eph en Laurens. ‘Zie ik er acceptabel genoeg uit om midden in de nacht naar de lichtetage te sluipen en als ik betrapt word door een leraar die te overtuigen dat ik toestemming heb van Savador om bij jullie te slapen, maar mijn pyama vergeten ben?’ Ze keek even bedenkelijk. ‘Of zou die leraar dan vragen waarom we zo laat nog niet sliepen?’ Ze trok een moeilijk gezicht. Daarna keek ze even naar hoe Laurens en Eph erbij stonden. Zo stond ze er kort geleden ook nog bij. ‘Het is te zonde om het niet te proberen. Jullie zien er te prachtig uit om dit niet op een pic te zetten.’ Ze keek even naar beneden, naar de vormloze trui die alles goed verborg. Thankgod for now. Straks moet het weer uit. Haar maag trok samen bij het idee dat ze zich moest gaan uitkleden bij Laurens in een kamer. Ik bedoel, ze was al zo toen Lau binnenstormde, maar uitkleden… daar zaten zoveel sensuele associaties bij. Ze keek nogmaals in spiegel en draaide zich toen weer om. ‘Tot zo.’ Zei ze, met een ietwat zenuwachtige glimlach, ze wilde niet heel graag weten hoe donker en eng de gangen van de Academy op dit tijdstip van de dag waren.

Zijn blik ging omlaag zodra Myst kwam met het voorstel dat hij óók alleen in ondergoed ging. Hij fronste moeizaam, keek met een bedenkelijke blik weer op. Hij ging al vernederend op de foto, en dan nog erger dan dat? Had hij dat er voor over? Zijn blik ging van Eph naar Myst. Ach, hij kreeg er wel wat voor terug. ‘Oké,’ Stemde hij al in. Zijn mondhoeken krulden lichtjes om. ‘Jouwe,’ Antwoorde hij direct op Myst haar vraag. Hij had zelf geen camera en gokte zo dat Eph er ook geen had. Eerlijk gezegd was hij nog nooit op Puffoon een camera tegen gekomen, wel had hij erover gehoord. [whaha, alsof het een zeldzaam en uniek object is :')]. Nu pas, tjah het blijft laurens he, was hem opgevallen dat Myst geheel verdwenen was onder een deken. Ze had het vast koud ofzo, zijn blik ging weer naar Ephony. Door haar woorden draaide hij zich voor een kort moment om naar Ené en glimlachte breed naar het schepsel. ‘Wat zie je er toch formidabel uit, lekkerding van me.’ Grijnsde hij het dier toe dat er nog steeds droogjes bijzat met een pruik op. Hij draaide zich weer om naar Myst. ‘Dat zou wel zo handig zijn ja,’ Beantwoorde hij haar met nog steeds een lichte grijns op zijn lippen. Te lui om zijn blik ergens anders op te richten bleef deze op Myst hangen, en zo ook duidelijk op haar kont toen ze zich voorover boog opzoek naar iets in de hoop rotzooi die daar lag. Evenlater zag hij haar overeind komen, stuntelend met een broek die ze probeerde aan te trekken. Wat hadden meisjes toch lastige broeken, bedacht hij zich fronsend. ‘Je ziet er prachtig uit, darling,’ Bleef hij nog steeds in zijn rol. ‘Wacht even,’ Hij hobbelde naar haar toe, plukte zelf ook nog een beetje aan haar haren en deed het een beetje goed. ‘Nu ben je totally ready to go.’ Met een slaphandje die omlaag knikte vanaf zijn pols wuifde hij haar problemen weg. ‘Gewoon het licht uit doen en keihard wegrennen,’ Hij grijnsde haar nu toe. ‘Daag,’ Beantwoorde hij haar vlugge 'totzo'. Hij keek haar na en draaide zich vervolgens tot Ephony. ‘Nou, als we dalijk op de foto gaan wil ik me even opfrissen en klaar maken. Zo terug,’ Hij hobbelde weer weg, terug naar de jongensslaapzaal. Hier binnen trok hij de deur dicht en plofte neer op een bed die het meest dichtbij stond bij de deur. Stilletjes bleef hij hier zitten, zo'n kleine vijftien minuten om hierna voetstappen op de trap te horen. Herkende geen Ephony er in en wist zo zeker dat het Myst moest zijn. Zijn mondhoeken krulden lichtjes om. Hij kwam overeind, liep door naar zijn eigen bed en grabbelde hier wat spullen vandaan om vervolgens weer terug te gaan naar de meisjes slaapzaal. Hiervan stond de deur al op een kier; perfect. Hij zette zijn CDspeler op de grond neer, zette 'm aan met het geluid voluit. klikje:') Hij greep de deur beet, slingerde zijn been omhoog en gooide deze erom heen om hem vervolgens langzaam naar beneden te laten glijden. Vervolgens draaide hij half om de hoek, zijn borst tegen de rand van de deur aan en liet hij zich naar beneden glijden. Opende hierna helemaal de deur en kwam kontdraaiend naar binnen toe. Hij draaide zich naar de twee meisjes toe, wiegend met zijn heupen en begon vervolgens knoopje voor knoopje los te maken om vervolgens zeer sexy het met slomotion naar achteren te trekken, van zijn schouders af. De BH puilde uit tegen zijn vlakke borst en hij liet zijn tong langs zijn boven tanden glijden. Hij draaide zijn kont naar de twee dames toe en schoof zijn rok van zijn reet af; naar beneden toe. Wiebelend kwam zijn string te voorschijn :').
JONGENS, waarom zie ik hem dat nou écht doen xD?

Lachend keek ze om naar Myst, die met een pruillip smeekte dat ze zich niet weer hoefde aan te kleden. 'Je móet!' lachte ze, had haar rug naar Laurens toegedraaid ter poging om haar lingerie niet meer aan zijn billen te zien. Vrolijk liep ze terug naar haar bed, besteede in tegenstelling tot Laurens niet veel aandacht aan het feit dat Myst in haar legging probeerde te komen. Ze kende het fenomeen lastige-niet-mee-werkende-legging al. Ze plofte op haar bed neer, zette haar handen achter zich neer en leunde erop toen Myst zich weer naar hun toe draaide. 'Tot straks, succes he. Als je Savador tegenkomt, gewoon doorrennen!' riep ze haar lachend achterna, waarna haar blik naar Laurens gleed. Ze had moeite niet meteen weer in de lach te schieten bij dit aanblik, kon niet voorkomen dat haar mondhoeken weer tot een geamuseerde grijns krulde. 'Heb je niet al genoeg gedaan?' mompelde ze naar hem, hoewel de pretlichtjes in haar ogen bleven. Toen hij wegliep draaide ze zich naar Ené, die haar doodserieus aankeek. 'Echt alleen Laurens krijgt dit bij je voor elkaar, is het niet?' grinnikte ze naar de draak, waarbij ze kon zweren dat deze terug glimlachte. De blauwe kop zakte, kwam met haar snoet tegen Ephony's blote borst aan gedrukt waarna Ephony's handen zich op de kaken van het dier plaatste. Haar voorhoofd legde ze tegen die van Ené, sloot haar ogen en bleef zo in deze houding zitten. Een houding die bij hun gebruikelijk was, geen woorden; alleen onuitgesproken genegenheid jegens elkaar. Zo bleef het tweetal zitten, totdat enige tijd later de voor Ephony's oren het zachte geluid van voetstappen op de trap hoorbaar werd en Myst weer binnen kwam lopen. 'Heey,' begroette ze haar waarbij Ené haar kop weer optilde en Ephony haar handen er vanaf liet glijden. 'Laurens is zich aan het opfrissen, god mag weten wat dat betekend in deze bui bij hem,' verzuchtte Ephony quasi vermoeiend, waarna er een grijns op haar gezicht te zien was. Alsof de duivel met hun mee luisterde hoorde ze een moment na haar woorden keiharde muziek plots aangaan, herkende het nummer en keek bijna verschrikt naar de deur van de slaapzaal. Haar ogen verwijde zich, bleef bevroren stilstaan midden in haar opstaan beweging toen ze Laurens in panty gehulde been om de deur zag slaan. 'Ooh god,' kwam het er kleintjes uit, maakte het plaatje in haar hoofd compleet van deze eerste move en de muziek op de achtergrond. Met open mond, waarop langzaam een grijns onthulde kwam ze slowmotion langzaam omhoog, maakte haar beweging af waarin ze was blijven hangen. Zonder er enige controle over te hebben grijnsde ze breed, begon ze lollig mee te klappen op de muziek en riep af en toe een 'Whoee-HOE!' of 'Jeaah!' of iets in die richting naar Laurens terwijl hij bezig was met zijn ongelovelijk sexy striptease [of hoe je dat ook mag schrijven :3]. 'More more more!' gilde ze lachend, klapte nog steeds mee op de maat en stond mee te wiebelen op de muziek. Wat wilde ze nu dat ze haar portomonee bij zich had, om een briefje om de rand van háár string aan Laurens billen te vouwen. 'UIT UIT UIT UIT!' moedigde ze Laurens luidkeels toe om haar BH uit te trekken, geheel gevult met wc papier en een manderijn.

Terwijl Myst zich omdraaide naar de deur, bedacht ze zich dat ze écht geen leraar moest tegenkomen op de gang. Als dat wel zou gebeuren, zou ze nooit meer op de luchtetage mogen logeren. Stilletjes hobbelde ze de trap af, langs alle troep beneden, door de deur. Ze sloot hem muisstil, en sloop op haar tenen de trap af. In de verte hoorde ze wel voetstappen, maar dat was in het andere trappenhuis, bedacht ze zich. Twee etages omlaag, opende de de deur van de lichtetage, en sloot hem stilletjes. Wetend dat ze nu in veilig en leeg gebied was, jogde ze de trap op, naar haar kamer. Na wat rommelen in haar elektronica-nachtkastje, ze gebruikte alle nachtkastjes in de slaapzaal behalve één, voor als er iemand bij zou komen, en hobbelde de trap af. Even snel controleerde ze of de wel de goede lens bij zich had voor portretten en groepsfoto’s, en niet die voor landschappen. Ze glimlachte toen ze zag dat ze niet weer naar boven hoefde. Daarna trippelde ze, eenmaal de lichtetagedeur achter zich gesloten hebbend, de trap weer op. Beneden hoorde ze voetstappen. In een vloek en een zucht schoot ze de trap op, sloot zachtjes de luchtetage deur achter zich en stond doodstil, luisterend of ze beneden wat hoorde. Uiteindelijk hoorde ze niks meer, dus ging ze maar weer naar Eph toe. Toen ze uitlegde waar Lau was glimlachte ze, vooral bij Eph der kop. ‘Tja, je weet maar nooit.’ Ze trok haar wenkbrauwen om, en toen vlak daarna ineens de muziek aanging, draaide ze zich met een ruk om, terwijl ze nog steeds midden in de kamer stond met haar camera in haar handen. Toen ze het been van Laurens om de hoek zag komen barstte ze zó hard in lachen uit dat ze bijna haar camera liet vallen. Daarna liet ze zich langzaam op de grond zakken, maakte met trillende handen het tasje van haar camera open en klikte een paar keer, het begin van Laurens striptease mooi op de foto. Ze hoorde Eph toejuichen en grinnikte me. Ze wilde ook wel dingen roepen, maar lachte te hard om verstaanbare dingen te zeggen. Toen hij eenmaal in zijn string stond, en Eph zei dat hij zijn beha ook uit moest doen, stond Myst snel op en rende naar Laurens toe. ‘Uh-uh.’ Een ‘nee’-geluid. Ze draaide de muziek ietsje zachter. ‘Laurens moet eerst in string en beha op de foto, en wij moeten erbij. Want anders krijgt hij zijn kleertjes nooit meer aan.’ Zei ze, half lachend, niet beseffend dat die opmerking best wel eens verkeerd opgevat zou kunnen worden. Ze slikte. ‘Oh.’ Kwam er droogjes uit haar mond, en legde haar camera naar. ‘Ik eh…’ Ineens werd ze rood, terwijl de anderen waarschijnlijk niet eens een idee hadden waar ze het over had. Kut. Ik ga geen striptease doen. Ik pluk wel gewoon zo lekker charmant mijn legging naar beneden en mijn trui over mijn hoofd, TADAÁ! Ze werd nog roder en begon wat onhandig aan haar legging te plukken. Ze keek naar beneden, en mompelde zachtjes, maar net hard genoeg voor Eph en Laurens om het naast de muziek nog te kunnen horen. ‘Ik doe geen gratis stripteases.’ Ze kreeg nog een rodere kop en ging op het randje van een bed zitten, trok haar knieën op het bed en begon, even onhandig als altijd, aan haar sokken te trekken, waarna er één door de kamer schoot, tegen Laurens heup aan. ‘Oeps.’ Zei ze droogjes, verdergaand met de volgende sok, nu toch iets voorzichtiger. Met een knalrode kop stommelde ze richting Laurens, beide sokken bij elkaar pakkend en naast een bed pleurend. Ze voelde zich nu toch wel heel ongemakkelijk. Ze wilde het liefst naar een hoekje van de kamer stommelen, zich omdraaien en hen gebieden niet te kijken. Maarja dan kwam ze weer zo stom over. Ze zuchtte en ging zitten, wat verslagen naar haar legging kijkend.

Zijn heupen losjes wiegend draaide hij zich weer om, slingerde zijn rokje die nog aan zijn enkel heen weg. Vervolgens spreidde hij zijn armen iets en schudde met zijn schouders waardoor zijn tietloosgevulde beha heen en weer schudde en hij opeens keihard in de lach schoot. Hij veegde overdreven een traantje weg bij zijn ooghoek, ‘Altijd al is willen doen,’ Legde hij vervolgens maar uit. Alsof het zijn groote droom was geweest om boobies te hebben zodat hij ermee kon schudden. :') ‘Aaaahh!’ Teleurgesteld richtte hij zich tot Myst zodra hij haar woorden hoorde. ‘Niet?’ Klonk het nog iets zachter waarbij hij een pruillip trok. Om haar juist wat meer te treiteren begon hij te dansen en te joelen zodra Myst haar broek naar beneden begon te trekken. ‘Yay ! Go myst ;D’ Hij grijnsde haar toe, sprong toen totaal ongemanierd en alles behalve op bedden en over bedden heen om naar zijn tasje te gaan en grisde deze van het bed. Hij trok hem open en haalde hier een lippenstift uit. Vervolgens begaf hij zich naar een spiegel, draaide de lippenstift voor meer dan de helft te voorschijn - wist hij veel hoe het werkte - en begon deze over zijn lippen te smeren die al onder zaten. Hij wreef met zijn lippen over elkaar, zijn gezicht vertrok iets. ‘Gatverdamme, het smaakt zo vies,’ Klonk het dommig van zijn kant. Hij tuitte zijn lippen, expres, en bekeek zich op deze manier in de spiegel. ‘Goedzo?’ Hij draaide zich met getuitte lippen om naar Eph. ‘Ik ben klaar ladies, kom maar op met die foto.’ Onhandig werkte hij zich weer terug. Terug naar Eph en Myst. Hij grijnsde opeens breed en liep door naar Myst, ‘Wat zie je er goed uit, lekkerding,’ Zijn woorden kwamen ondoordacht over zijn lippen, weer met zijn normale stem. Hij zei het automatisch bij het zien van haar rode kop, proberend haar nóg roder te krijgen. Het was gewoon leuk om verlgen meisjes te plagen, veels te leuk. Zo was het ook leuk geweest om Eph helemaal rood te krijgen, iets wat hij niet verwacht had te lukken. Hij had het dan ook maar per toeval ontdekt :'). Hij legde zijn éne hand op Myst haar wang en boog zich voorover om op haar andere wang een enorme smakkerd te geven. Vervolgens trok hij zich weer terug en bekeek het resultaat. Hij grijnse breed naar Myst. Haar wangen rood en daarvan één bedekt met rode lippenstift in de vorm van een kusmondje. ‘Eph ook!’ Brulde hij. Hij draaide zich om en begaf zich naar Ephony. Hierbij legde hij beide handen op haar wangen en drukte zijn lippen op haar voorhoofd waar ook een afdruk kwam te staan. Grijnzend keek hij haar aan. ‘Staat je enig,’ Was zijn vrolijke commentaar.

Doordat ze slap van het lachen op de grond zat merkte ze niet dat Myst Laurens voorstelling op foto had, maar daar zou ze zeker wel een paar afdrukken van willen hebben. 'Aaaah!' kwam het er zeurderig, als een klein meisje dat haar zin niet kreeg uit toen Myst inhaakte in Laurens striptease en besloot dat de BH aan bleef. Aangezien Laurens stopte met zijn dansje, hoewel de laatste tonen van het nummer nog door schalde kwam Eph weer op adem, sloeg ze haar armen in de automatische houding om haar middel en liet haar blik naar Myst toe gaan. Lachend keek ze toe hoe Laurens Myst aanmoedigte, die met een rood hoofd aan haarl egging plukte. 'Je hoeft niet hoor Myst, als je niet wilt. Gewoon Lau negeren,' grijnsde ze, hoewel er in haar blik iets achterliggends lag. Iets wat waarschijnlijk Myst alleen snapte, aangezien Laurens niets van haar gevoelens afwist. Droogjes bleef ze staan, terwijl Myst Laurens bekogelde met een sok en hij vervolgens zijn lippen van een dikke laag lippenstift voorzag. Automatisch schoot ze weer in de lag toen Myst haar wang werd bezegeld met een zoenafdruk, en sprijde haar armen uitnodigent toen Laurens naar haar toe kwam. 'Kom hier darling,' kirde ze vrolijk waarna ze een smakkerd op haar voorhoofd kreeg. Half scheel kijkend probeerde ze omhoog te kijken, om de afdruk te kunnen zien. Toen ze er achter kwam dat het ook deze keer niet ging lukken om op haar eigen voorhoofd te kunnen kijken zonder spiegel gleed haar blik weer naar Laurens. 'Jou lippen op mijn voorhoofd... Móet wel enig staan,' grijnsde ze lachend naar Laurens, draaide zich om waarbij ze de lippenstift uit zijn tasje mee plukte. Geoefend, alsof ze het elke dag deed, kleurde ze haar eigen lippen ook rood. 'Myst, jij ook!' riep ze naar haar, zonder haar hoofd om te draaien. Uiteindelijk richtte ze haar aandacht weer op de andere twee. 'Dus, hoe gaan we het doen. Zwoel, sexy, maf, gek?' somde ze vragend op. Een wat droge blik kwam in haar ogen waarbij haar blik op de camera bleef hangen. 'Uhm... wie gaat die foto maken?' vroeg ze zich hardop af, waarna ze vragend naar Myst keek. Met gestommel stond Ené op, liep demonstratief - waarbij haar staart enkele keren tegen de poten van de bedden aan knalde - naar de mensen toe. De pruik zat nu ondertussen wat schuin, haar inktblauwe ogen vrolijk op Laurens gericht. Haar snuit duwde ze tegen zijn borst, waarna ze haar lichaam wat draaide en haar kont wat naar hem toe zette. Ze draaide haar nek, keek over haar eigen rug naar Laurens vanuit haar ooghoeken, waarbij haar mondhoeken wat omhoog gingen en in de grijs haar scherpe, witte tanden zichtbaar werden. 'Volgens mij wil Ené ook op de foto,' vertaalde Ephony droogjes de acties van Ené richting Laurens, voor het geval hij nog niet doorhad dat hij op haar rug mocht klimmen voor de foto.

Met een knalrode kop trok Myst in één beweging haar legging naar beneden, waardoor ze nu alleen nog maar haar trui aan had. Ze keek Laurens even quasi-vernietigend aan, en barstte toen in lachen uit. Met een zuinig mondje pruttelde ze: 'Nouw.' Toen hij zei dat ze er goed uitzag, werden haar wangen, zo mogelijk, nóg roder. Haar mond trilde van het ingehouden lachen, en ze trok langzaam, onhandig, haar trui uit. 'Goed, is dat ook maar weer gebeurd.' Ze ze met een droge stem, en al een even droog hoofd. Ze keek Laurens met één wenkbrauw opgetrokken aan toen hij eerst zijn lippen gestift had, en vervolgens naar haar toe kwam. Wat? Huh? Haar gedachten werden een beetje wazig. Toen hij een hand op haar wang legde, voelde ze haar huid nog warmer worden onder zijn aanraking, alsof zijn handen gloeiden. Toen zijn gezicht dichter bij haar wang kwam, sloot ze automatisch haar ogen, en een kalme oprechte glimlach kwam over haar gezicht. Toen zijn lippen de huid van haar wang kwamen, onderdrukte ze een huivering. Doe... normaal. Haar gedachten werkten ook een tempo of zeventien slomer. Toen ze snapte wat hij aan het doen was, een afdruk op haar wang planten, werd het een stuk minder romantisch, en veranderde de lach meer in een grijns. Zou je dat nog zien op mijn knalrode wangen? Vroeg ze zich, haar mond bewegend en scheel naar beneden kijkend om het te kunnen zien, af. Zélfs toen hij vervolgens naar Eph stommelde, werd haar wazige glunderende gevoel nog niet verstoord. Haar gedachten waren leeg. Toen Eph haar commentaar erop gaf, werd ze langzaam weer wakker. Met moeite ving ze de lippenstift die enkele seconden daarna naar haar gegooid werd. Als een écht meisje, een van de dingen die ze wel vrouwelijk deed, stifte haar haar lippen, waarna ze, kijkend in de spiegel, de randjes nog even bijwerkte en het goed verdeelde. Ze keek even bedenkelijk na Eph der vraag. 'Nou we zijn al sexy,' ze kuchtte en grijnsde, 'genoeg in deze outfits, dus zullen we maar gewoon idiote koppen trekken?' Zei ze, nog steeds grijnzend. 'Hij heeft een afstandbediening, dus ik, met de afstandjesbediening.' Ze liep naar het tasje, hurkte neer, rommelde er wat in, en zuchtte toen. Ze liet zich met een zachte plof op de grond vallen en schudde haar cameratasje leeg. Er kwamen nogal veel kabeltjes uit, en, na al die kabeltjes, ook een vierkant geval met een grijs rondje. 'De afstandsbediening.' Zei Myst plechtig, geïrriteerd naar het ding kijkend. Het verdween altijd om een of andere reden, zodat ze het hélemaal onderuit het tasje moest halen. Haar ogen werden groot en ietwat angstig. 'Dat mo-' Ze had bijna mormel willen zeggen, maar snel keek ze verontschuldigend naar Eph en Laurens. 'Sorry. Als ze de camera heel houdt, mag het.' Zei ze, kijkend naar de grond. Bah. Eng beest. Zelfs met die pruik. Ze plantte haar camera op een kastje aan de rand van de kamer. De afstandsbediening stopte ze tussen haar beha in het midden. [zeer handig als je geen zakken hebt voor je telefoon ] Vervolgens pakte ze Eph en Laurens beide bij hun armen, en propte ze naast Ené. Ze keek met samengeknepen ogen. 'Lau... wil jij niet óp Ené ofzo? Dat staat denk ik leuker. En dan Eph en ik ernaast.' Ze glimlachte warm naar Laurens. Al mocht ze het beest niet, ze dacht dat hij dat wel leuk zou vinden. Toen iedereen eenmaal op zijn plek stond, fronste ze even. 'We trekken gewoon een gekke kop hè? Drie, twee, een...' Ze drukte op de knop en 'klik', daar was de foto. 'Andere pose!' Gilde ze, Eph en Laurens grijnzend aankijkend. Ze was dol op fotosessies, vooral als achteraf bleek dat je minder lelijk op de foto's staat dan je van te voren dacht. Vervolgens in de andere posé, drukte ze gewoon een paar keer op de knop, niet geposeerde en vooral helemaal random foto's waren altijd het leukst. 'Hoeveel mensen kan Ené op der rug hebben, Eph?' Ze keek haar vragend, bedenkend dat Eph en Laurens, en wie weet, als ze het durfde, ook wel een draakje-rijden foto konden maken, vooral in deze kleding zou dat hilarische foto's opleveren. Ze keek even omhoog naar Laurens, kijkend hoe hoog hij zat. Ze vertrok haar mond even. Oh jee. Daarna keek ze weer naar Eph, hopend dat ze één of twéé zou zeggen. Maar de draak zag er stevig uit, helaas. :')