De Shadra etage.

Diva was doorgelopen naar de Shadra etage vlak na haar gesprek met Master Savador. Toen ze in de meisjesslaapzaal was sloot ze de deur en bleef er met een zucht even tegenaan geleund staan. ''Dat gaat nog moeilijk worden in de les'' mompelde ze zachtjes. Ze liep naar het bed waar haar koffer stond en ging op het bed zitten. Ze boog zich even voorover naar haar nachtkastje en pakte daar haar haarborstel vandaan. In gedachte verzonken begon ze zachtjes haar haren te borstelen. Ze zat met haar rug naar de deur gekeerd.

Celedë kwam de slaapzaal binen en plofte neer op het bed. ''Ongelofelijk een hele maand geen magie'' mompelde ze kwaad. Ze legde haar handen onder haar hoofd en staarde naar het plafon. Ze keek even opzij naar Diva. ''Heb je de zwaarden ook in moeten leveren?'' vroeg ze. Ze staarde naar Diva`s rug. Ze leek erg in gedachte verzonken en Celedë twijfelde eraan of Diva haar wel gehoord had.

Diva`s gedachte waren nog steeds bij Master Savador. Ze had Celedë niet eens horen binnekomen. Het enigste wat ze bleef doen was steeds hetzelfde stuk van haar haren borstelen. Ze keek pas op toen Celedë haar wat vroeg. ''Sorry, wat? Euhm ja. Ik heb ze moeten inleveren. We mogen ze alleen gebruiken onder toezicht van een leraar'' zei ze afwezig.

Celedë vloekte zachtjes. Maar ze merkte dat Diva er ook niet helemaal bij was. Ze stond op van het bed en ging naast haar zitten. ''Ik herken die blik in je ogen. Is het een jongen?'' vroeg ze zacht. ''Als dat zo is, dan ga je dit niet leuk vinden'' zei Celedë en pakte een brief uit haar zak. Ze gaf deze aan Diva. ''Die zat vandaag bij de post. Sorry dat ik hem al gelezen heb'' zei ze.

Diva glimlachte zachtjes. ''Ja je zou het wel zo kunnen noemen'' zei ze zacht. Master Savador was niet echt een jongen van haar leeftijd meer maar een volwassen man. Niet dat dat Diva veel uitmaakte. Ze keek verbaasd op toen Celedë haar een brief gaf. Diva opende hem en haar ogen gleden over de regels. Naarmate ze verder las werd haar blik steeds meer paniekerig en versnelde haar ademhaling. Daarna keek ze op naar Celedë met een verslagen uitdrukking.

Toen kwam er een jonge binnen. Hij zag de twee maar liep eerst even naar boven. Toen kwam hij weer terug. Hij keek de twee aan en grijnsde even. "Ik ben Tyron"zei hij tegen hun. Maar voor de rest waren aleen zijn stale gezicht zichtbaar. Hij was even oud als degene die net sprak en ouder dan de andere. Hij gaapte even en wachte af. Zijn blik gleed over de kamer maar aleen duistere dingen waren zichtbaar maar goed ook.

''Het spijt me echt voor je Diva'' zei Celedë zachtjes tegen haar. Ze keek op toen ze een jongens stem hoorde. Haar felrode ogen keken hem recht aan. ''Aangenaam Tyron, ik ben Celedë. En dit is mijn oudere zus Diva'' zei ze eerst wijzend op zichzelf en toen op Diva naast haar.

(Eigenlijk zaten we in de meisjesslaapzaal maar oke)

Hij keek beiden aan en glimlachte kort. "Aangenaam dan maar.Zijn jullie hier al lang"zei hij.
=hij wreef even in zijn ogen en keek dan naar beiden zussen. "Ik heb geen broers nog zussen en ben er blij om"zei hij tegen hun. Hij ging maar normaal doen tegen hun. Aangezien ook zij dat deden tegen hem.

(Sorry ni gezien)

Diva keek even op naar Tyron. Haar felblauwe ogen stonden treurig. Daarna stond ze op en liep ze zonder wat te zeggen naar de meisjesslaapzaal. Ze deed de deur dicht. Daarna liet Diva zich op het bed vallen. Ze wou slapen, en nooit meer wakker worden.

"Ik denk dat ik wat stoorde"zei hij even beteuterd toen hij het andere meisje naar binnen zag gaan. Hij keek dan maar weer naar Celedë en zuchte even. "Wat is er met haar"zei hij tegen haar. Hij keek haar kalm aan en wachte af wat ze zou zeggen. Misschien verzweeg ze het wel. Haar probleem dan maar.

Celedë keek haar zus na. ''Diva wacht'' zei ze nog maar Diva had de deur al dichtgedaan. Celedë zuchtte even en haalde een hand door haar haren. Ze keek op naar Tyron toen hij vroeg wat er met Diva was. ''Erg slecht nieuws'' zei Celedë opnieuw zuchtend.

"Oke daar hou ik me dan maar van tussen,denk ik,of kan ik helpen"zei hij vriendelijk.
Hij keek haar aan. "Kop op,zo slecht kan het toch niet zijn"zei hij tegen haar. Hij wachte af.
"Wel,als ik kan helpen zeg me het dan maar"zei hij. Wat hij maar voorzich hield was dat hij een meester in vloeken was. Maar ja. Da kwam ze wel te weten later ofzo.

''Ik denk niet dat je kan helpen Tyron'' zei Celedë zachtjes. ''Kijk het zit zo. Diva en ik, wij zijn onze ouders kwijt. Sindsdien zorgen onze oom en tante een beetje voor ons. Laat nou het punt zijn dat onze familie al generaties vervloekt is. Als we onze levenskracht aan iemand schenken die op sterven na dood is, of ons dertigste levensjaar bereiken, sterven we'' zei ze. ''Om onze bloedlijn toch in leven te houden worden we uitgehuwelijkt voordat we dertig zijn om zeker te zijn dat onze bloedlijn niet uitsterft. Diva heeft net een brief gekregen waarin staat dat ze uitgehuwelijkt is, alleen Diva is verliefd geworden op een jongen hier. De rest kan je denk ik zelf wel invullen'' vertelde Celedë.

"Is er ooit geprobeerd om die vloek te verbreken,en hoe noemt die vloek als ik vragen mag"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en ging zitten op een sofa voor 3 man. Hij keek haar aan en wachte af wat ze zou zeggen. "Je mag komen zitten ik eet je niet op"zei hij droog.

''Zo vaak. Bijna iedereen in onze familie heeft het geprobeerd maar niemand is het ooit gelukt'' zei Celedë. ''Ik zou niet weten hoe die vloek moet heten. Het is generaties terug dat hij is uitgesproken'' zei ze daarna. Ze grinnikte zachtjes toen Tyron zei dat hij haar niet op zou eten als ze naast hem ging zitten. Ze plofte naast hem neer op de bank en keek even naar de grond.

"Wat als ik de vloek nu is probeer te verbreken"zei hij tegen haar. Hij keek haar ernstig aan en wachte af wat ze zou zeggen. "Als het niet door familie gedaan kan worden,dan maar door een vreemde,ik kan de vloek opzoeken,ik heb wel enkele boeken die ze hier niet hebben"zei hij tegen haar. Misschien kon hij hun helpen anders was ze verloren.

''Waarom zou je dat doen? Ons probleem is het jouwe niet hoor'' zei Celede. ''Je mag het best proberen. Ik geef je alle informatie over de vloek die je wilt hebben'' zei ze tegen hem. Haar felrode ogen keken even naar de deur van de meisjesslaapzaal en toen weer naar Tyron.

"Ik help niet vaak mensen,maar bij jullie wil ik het een kans geven. We komen eenmaal van de zelfde planeet"zei hij tegen haar. "Vertel me alles wat je erover weet maakt niet uit waneer. Maar dan heb ik tijd nodig om het optezoeken in mijn boeken,ik vind het heus. De meeste spreuken van de planeet en alle rondliggende staan erin"zei hij tegen haar.

Celedë knikte even. ''De vloek van Diva en mij kan op drie manieren in werking treden. Een, als we onze levensenergie aan iemand schenken die op sterven ligt. Twee, als we voledig uitgeput zijn. Of drie, als we de dertig hebben bereikt. Als een van de drie dingen gebeuren dan groeit op de plaats waar je je op dat moment bevind kristal in je eigen kleur uit de grond of de muur. Mijn kristal is dus rood van kleur en dat van Diva blauw. Dat kristal is echt ijskoud. Het leeft volgensmij, het voelt aan wanneer je geen kracht hebt om verder te kunnen het kruipt dan bijna over je lichaam tot je erin stikt. Maar zelfs als je dat overleeft sterf je nog aan onderkoeling'' zei ze. ''Dit is alles wat ik ervan weet op het punt na dat onze familie al generaties lang gesteisterd wordt door deze vloek'' zei Celedë.

PROFILE MAGICIAN

» Light etage
» No, I'm not from Shadra
» Wrong etage i guess
» Terug van Shadra
» Terug naar Shadra

De Shadra etage.

De Shadra etage.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen