Met het water spelen

Freedje liep zuchtend naar het meertje erachter toe. Het was er lekker rustig en niemand viel haar daar lastig. Freedje plaatste haar voeten in het water. Haar roze haar kwam voor haar te hangen toen ze even voorover boog. De haarband in haar haren zorgde voor de stevigheid van haar haren, ze had hem altijd in. Het was een zwart bandje. Freedje keek zuchtend neer. Zij was hier nieuw en kende nauwelijks iemand. Freedje bewoog soepel met haar hand heen en weer en zag hoe kleine golfjes zich vormden onder haar hand. Ze bewoog heen en weer. Het water spoelde mee en Freedje lachte.

[ ik weet niet of ik mag reageren.. anders moet je het maar zeggen dan haal ik het weer weg.]

Zachtjes plofte Faith haar voeten neer op het zachte, iet wat vochtige, gras. Voorzichtig stapte ze richting het meer. Er zat een meisje. Ze zag de roze haren bewegen naast het hoofd. En daarna hoorde zachtjes gelach.
Faith was net aangekomen en zocht voor een stil plekje om even bij te komen.
Haar schoenen had ze in een van haar handen, die ze vrolijk op een melodietje in haar hoofd heen en weer zwaaide.
O sorry, ik wil je niet storen, maar mag ik erbij komen zitten? vroeg ze stilletjes en verlegen aan het meisje.

(Joh, dit is een forum, gemaakt om te reageren! Ik vind het top)

'O sorry, ik wil je niet storen, maar mag ik erbij komen zitten?', vroeg een meisje aan haar. Sapphire hield onmiddellijk mee op waar ze mee bezig was en keek het meisje aan. Ze schatte dat ze ongeveer even oud was als haar. Of zat ze dan verkeerd? Sapphire was dertien, maar groot voor haar leeftijd. Het meisje klonk verlegen en ze vroeg het stilletjes. 'Natturlijk mag dat! Ik ben blij dat er nog is iemand komt hier', lachte Sapphire koeltjes naar het meisje. 'Mijn naam is trouwens Sapphire. Ik zit in het eerste leerjaar en studeer water magie. Ik heb ook de kracht voor ijs', zei ze glimlachend. Het water dat ze omhoog wist te krijgen, veranderde in ijs en Sapphire keek het meisje glimlachend aan. 'En wat studeer jij als ik vragen mag?'

'Natturlijk mag dat! Ik ben blij dat er nog is iemand komt hier', lachte Sapphire koeltjes. Faith was blij dat ze er bij mocht zitten, Zachtjes plofte ze neer naast Sapphire.
'Mijn naam is trouwens Sapphire. Ik zit in het eerste leerjaar en studeer water magie. Ik heb ook de kracht voor ijs', zei ze glimlachend. Faith keek met grote ogen naar wat Sapphire deed.
'En wat studeer jij als ik vragen mag?
Faith glimlachte wat verlegen.
Nou, ik weet nog niet zo goed wat ik ga doen. Uhm dit is voor het eerst dat ik naar een school ga, en ik heb nog niet echt door wat voor krachten ik heb. Ik hoopte dat ik er hier achter zou komen.!
Faith liet haar hand soepel door het water glijden en speelde met de golfjes die ze maakte.
O ik ben trouwens Little Faith, maar zeg maar Faith hoor.

'Nou, ik weet nog niet zo goed wat ik ga doen. Uhm dit is voor het eerst dat ik naar een school ga, en ik heb nog niet echt door wat voor krachten ik heb. Ik hoopte dat ik er hier achter zou komen!', zei het meisje en Sapphire knikte. Ze begreep het meisje maar al te goed. 'Je kan een leraar vragen, die helpen je vast om je keuze te ontdekken. Zo moeilijk is het trouwens niet. Gewoon een beetje met je handen bewegen en het ritme van je kracht voelen', zei Sapphire. 'O ik ben trouwens Little Faith, maar zeg maar Faith hoor', zei het meisje die blijkbaar Little Faith heette en Sapphire knikte. Aparte naam, vond ze. Maar ja, Sapphire was ook een redelijk gekke naam. 'Maak is met je hand een rustige, draaiende beweging boven het gras, misschien dat je wel water kan sturen, of gras', zei Sapphire bemoedigend. Het was vroeger altijd haar droom geweest om gras te kunnen besturen. Gewoon heerser van de natuur zijn. Maar dit was helaas niet zo. Ze kon alleen maar water en ijs sturen.

Kijito liep naar het meer. Het was daar altijd heerlijk, om te zitten. Dat voelde ze gewoon, al was dit haar eerste leerjaar. Kijito kwam van Cassia. Nee hé! Er zaten al twee meisjes. De ene bewoog met haar hand wat boven het water, het reageerde. Kijito glimlachte; dat kon zij ook. Ze had vroeger altijd al graag met water gespeeld; golfjes volgden haar handen, ze kon gevoelens van anderen prima aanvoelen door haar affiniteit met water. Kijito hoorde hun gepraat steeds harder worden. Ze wilde bij hen gaan zitten, met het watersturende meisje kennis maken. Misschien kon ze haar eerste vriendin wel maken hier, als die ook water kon sturen. Dan zou ze van iemand kunnen leren, met haar oefenen of wat dan ook.. Kijito ging naast de meisjes in het gras zitten. 'Hoi,' zei ze verlegen. 'Ik ben Kijito, van Cassia. Ik zag je met het water spelen.. dat kan ik ook. Dit is mijn eerste jaar, ik studeer watermagie. Ik vroeg me af of je misschien bij me in de klas zat..' Kijito merkte dat ze in één keer heel veel zei, en hield snel haar mond. Toch keek ze door haar wimpers naar de meisjes voor haar, om hun reactie te zien.
(Hoi Icy! Kittypaw hier ^^)

Weet jij waar ik de leraren dan kan vinden? Ik weet de weg nog totaal niet!
Faith keek geiintereseerd naar Sapphire. Ze knikte en wilde net gaan doen wat Sapphire zei toen er een meisje naast hen kwam zitten.
'Hoi,' zei ze verlegen. 'Ik ben Kijito, van Cassia. Ik zag je met het water spelen.. dat kan ik ook. Dit is mijn eerste jaar, ik studeer watermagie. Ik vroeg me af of je misschien bij me in de klas zat..

Hoi, ik ben Little Faith, maar de meeste noemen mij gewoon Faith. Faith glimlachte naar het meisje en richte zich weer op Sapphire.
Ze haalde haar hand uit het water en wreef hem droog aan haar jurkje. Daarna ging ze met haar hand naar het grad toe. Vlak er boven draaide ze zachtjes en rustig met haar hand, alleen geen beweging. Ze stopte even en keek Sapphire verwarrend aan. Vervolgens deed ze het nog meer en haar concentratie ging naar haar vingers die plots op een melodie begonnen te bewegen.
Na een poosje, nouja na een lange tijd stak er iets boven het gras uit. Een grasprietje die groter was dan al die andere grassprietjes. Geschrokken trok ze haar hand terug.
D..D.. Deed ik dat?!?! Vroeg ze vol ongeloof. Dan kan niet!

'Hoi, ik ben Little Faith, maar de meesten noemen mij gewoon Faith.' Het meisje glimlachte vriendelijk. Kijito glimlachte terug, maar Faith keek al weer weg. Had ze wat verkeerd gedaan? Kijito keek hoe het meisje zich op de grassprietjes concentreerde. Eentje begon te groeien. 'D..d..deed ik dat? Dat kan niet!' Kijito glimlachte. 'Natuurlijk deed je dat! Misschien heb je wel woudmagie!' Kijito glimlachte naar het meisje, en keek toen naar het water. Ze liet haar hand erboven zweven, toen het water mee begon te bewegen met de bewegingen van haar hand. Kijito hield haar andere hand ook bij het water, en kneedde de lucht alsof ze een beeld maakte. Het water vormde zich. Een bol werd uitgevlakt, er verschenen bomen op.. Kijito maakte een soort kunst van water. Het was een vredig tafereeltje. Op de achtergrond verscheen SSA. Kijito keek er even naar, maar trok toen haar handen terug. Het water plonsde terug in het oppervlak, en Kijito ging verder met golfjes maken.

Woud magie?! Oow dat kende ik nog niet. Faith glimlachte wat verlegen naar Kijito. ZSe was te nieuwschierig en haar hand verdween weer richting het grassprietje. Haar concentratie ging weer naar haar vingers en haar ogen staarde naar het sprietje. Na een paar tellen begonnen haar vingers weer te bewegen op een melodie in haar hoofd en al snel groeide het sprietje weer. Met haar ogen er op gericht en haar andere hand in het water zag ze het gras sprietje groeien. Van haar hand die in het water lag maakte ze een kommetje die zich vulde met water. Vervolgens goot ze het water op het gras, waar het groeiende grassprietje stond. Faiths ogen glommen en al gauw ontstond er een blaadje onder aan het sprietje. En iets er boven nog 1 en daar boven nog 1. Het sprietje stopte met groeien en boven aan ontstond een groen knopje. Faith keek even vlug van Sapphire naar Kijito. En daarna weer naar het sprietje waar ineens boven aan een bloemetje zat.

Het grassprietje begon te groeien, tot er een groen knopje ontstond. Kijito staarde vol verbazing naar het kleine wondertje. 'Dat is geweldig knap van je!' Er klonk bewondering door in Kijito's stem. Zijzelf kende alleen watermagie. Woudmagie was nieuw en spannend voor haar. Het zag er ook zo prachtig uit. Kijito zelf had vroeger wel een met de bloemen willen zijn.. nu was water waar haar hart lag. Faith leek erg blij met haar resultaat. Dat mocht ze ook wel zijn. 'Dat is echt goed van je!' Kijito klonk enthousiast. Het meisje stond op het punt haar krachten te ontdekken, dat was toch geweldig? Kijito staarde even in het water, maar er was nu een glimlach rond haar mond.

Door de woorden van Kijito werd Faith uit haar gedachten gehaald. Ze keek met angstige ogen van het bloemetje naar Kijito naar het bloemetje en naar Sapphire. Wat was dit, Hoe kon dit, Waarom kon ze dit, en waarom heeft ze het nooit geweten. Duizende vragen gingen door haar hoofd. Woud magie, wat was Woud magie. Misschien hadden haar ouders haar daarom wel hiernaar toe gestuurd, omdat ze wisten dat ze een magie had. Even voelde ze zich blij en glimlachte ze. Maar het ongeloof en de angst van deze nieuwe wereld was duidelijk in haar ogen te zien. Zenuwachtig pakte ze een pluk haar vast en begon er mee te draaien.

(Héé Kittypaw!!)

Er volgde een tafereel. Een meisje die zichzelf als Kijito voorstelde, kwam bij hun, wat Sapphire erg merkwaardig vond. Het meisje was verlegen, net als Sapphire. Sapphire keek haar even aan en zag toen dat Little Faith een grassprietje liet uitsteken, iets hoger dan de rest. Bewonderend keek ze naar Little Faith. Little Faith leek er zelf versteld van te staan. De rest volgde Sapphire niet meer zo, want ze was in gedachten verzonken. Ze keek Little Faith en Kijito aan. 'Ik ga maar eens. Ik heb ook nog huiswerk', loog ze. Sapphire had weer een van haar momenten dat ze graag op zichzelf wou zijn. Ze knikte even naar de twee en rende toen weg. Ze rende zover ze kon. Ze ging Starshine Academy binnen. Ze staarde naar binnen en ging naar de slaapzalen. Ze ging aan het bureau zitten en staarde voor zich uit. Dit vond ze maar niets. Waarom was ze nu weggelopen? Ze ging terug en keek Little Faith en Kijito aan. 'Sorry, vals alarm, geen huiswerk', lachte ze. Sapphire haalde diep adem en besloot het nogmaals te proberen. Datgene wat zo vaak fout ging. Sapphire liet een grote boog ijs komen. Ze ging naar het midden van die boog ijs en probeerde zo goed mogelijk houvast te krijgen. Vanaf die boog ijs begon ze water omhoog te krijgen. Ze lachte vrolijk naar Kijito en Little Faith. En dat was het moment dat het mis ging. Sapphire verloor haar evenwicht, viel met haar hoofd rakelings langs de boog ijs en met haar arm erop en viel in het water. Met een van pijn vertrokken gezicht kwam ze naar boven. 'Geen zorgen, dat gebeurd me vaker', lachte ze.

'Ik ga maar eens, ik heb nog huiswerk,' veronschuldigde Sapphire zich. Kijito keek haar na toen ze wegrende. Jammer, ze leek heel erg aardig, en ook een beetje verlegen. Na een tijdje kwam ze terug, haar roze haar als een kenteken. 'Sorry, vals alarm, geen huiswerk.' Kijito glimlachte. 'Geeft niet, iedereen wil wel eens wat tijd voor zichzelf,' zei ze. Sapphire begon een boog van ijs te maken. Ze klom erop, riep water omhoog, glimlachte.. en viel. Kijito sprong op. 'Kijk uit!' Maar Sapphire kwam alweer omhoog, met een van pijn vertrokken gezicht. 'Geen zorgen, dat gebeurd me vaker,' lachte ze. Kijito glimlachte ook. 'Gelukkig. Heb je een zere arm? Ik kan met water kleine wonden genezen..' Kijito liep naar Sapphire toe, en liet het water als een soort handschoen om haar handen heen komen. Die hield ze vlak boven Sapphire's arm en sloot haar ogen. Haar concentratie ging uit naar de pijn, en vond het snel. Na een tijdje opende ze haar ogen weer. 'Gaat het zo beter?' Toen kreeg ze een beetje rode wangen. Stom! Ze had niet eens op een antwoord gewacht. Kijito stond op en stak haar hand uit naar Sapphire, om haar te helpen met opstaan.
(hoi! Soww, jij hebt alweer veel posts! Das echt knap van je ;P)

'Gelukkig. Heb je een zere arm? Ik kan met water kleine wonden genezen..', zei Kijito en ze kwam naar haar toegelopen. Sapphire verroerde zich niet. Kijito's ogen sloten zich en ze voelde een koelte en de pijn trok langzaam maar zeker weg. 'Gaat het zo beter?', vroeg ze en Sapphire knikte. Kijito kreeg rode wangen en Sapphire vroeg zich af waarom. Ze bedacht het antwoord vrij snel. 'Het maakt niet uit dat je me hielp zonder een reactie af te wachten. Dat vind ik juist vrij lief van je en dapper', grijnsde Sapphire en ze gaf Kijito lachend een knipoog. Ze bewoog haar arm heen en weer. Dit kon ze zelf ook wel, genezen, alleen was de pijn dan minder goed weg dan als anderen je hielpen. Alle pijn was weg.

- Ja, ik heb nu een nieuw account op WC, Snakekit en heb hier een totaal van 7 accounts bereken. Zolang ik het kan onderhouden vind ik het goed en ik reageer overal nogal snel -

Little Faith zag alles gebeuren. Het hele gebeuren ging voor haar gevoel ontzettend langzaam voorbij. Ze snapte niks van allse, de magie die de andere meiden gebruikte. Waarom was deze wereld zo nieuw voor haar. Langzaam krabbelde ze weg van het water met haar ogen scherp op het tafereel voor zich. Haar gezicht betrok. Ze keek hoe Kijito Sapphire geneesde, hoe alles zo soepel ging. Steeds ging ze verder achteruit. Ze snapte er werkelijk niks van. Het ijs, het water, de val, de genezing en alle vriendelijke blikken. Faith greep het gras vast. W.. WOOW! riep ze vol verbazing uit!

'Het maakt niet uit dat je me hielp zonder een reactie af te wachten. Dat vind ik juist vrij lief van je en dapper.' Kijito glimlachte. Sapphire leek geen pijn meer te hebben. 'Bedankt. Wat deed je net? Dat wil ik ook eens proberen,' zei Kijito. Ze liep naar een iets andere plek van het stille meer en hief haar armen. Het geruis van het water was het enige wat ze nog hoorde. Haar vingers bewogen licht op en neer. Een boog van water verrees, hoog boven het meer. Met een krakend geluid veranderde het in ijs. Kijito opende haar ogen en kon ze niet geloven. 'Heb ik dat gedaan?' Met een grote lach op haar gezicht liet ze haar armen zakken, maar niet haar concentratie. De boog bleef staan! Kijito keek ernaar. Wat nu? Ze begon met haar vingers te bewegen. Het ijs begon te vervormen; het werd een regenboog, met wolkjes aan de uiteinden. Dromerig of niet? Kijito keek lachend naar haar creatie. Dit was zeker echt iets voor eerstejaars..

'Bedankt. Wat deed je net? Dat wil ik ook eens proberen,' zei Kijito en Sapphire keek het glimlachend aan. Ze maakte een boog dat veranderde in ijs en Kijito mompelde iets. Sapphire kon er de helft van verstaan en maakte eruit op dat Kijito vroeg of ze het echt wel zelf had gemaakt. Sapphire lachte en knikte kort. Toen deed Kijito iets wat Sapphire niet kon. Ze maakte een soort regenboog waarvan de uiteinde wolkjes waren met haar vingers en Sapphire staarde schuin ernaar. Ze lachte. 'Gefeliciteerd, dat kan ik zelfs niet', zei ze en ze lachte. Toen maakte ze soepele bewegingen met haar lichaam en maakte draaikolken. Waar was Lola trouwens? Waarschijnlijk bij Tatsu. En Tatsu was bij Ryuu. Sapphire maakte het bekende fluitje tussen hun en Lola en niet veel later hoorde ze haar hond die luid blafte en opgewonden piepte. 'Hé, was je soms bij Tatsu?", vroeg Sapphire en Lola bewoog met haar hoofd op en neer. Sapphire lacht en maakte fonteintjes. Ze spoot Lola omhoog en omlaag, zoals ze vaker deed.

'Gefeliciteerd, dat kan ik zelfs niet,' zei Sapphire. Kijito keek op. Was dat echt waar? Maar Sapphire zou waarschijnlijk niet liegen, zo'n persoon was ze helemaal niet. Maar ze kon wel draaikolken maken in het water. 'Nou, die draaikolken kan ik nog niet hoor. Water vervormen, oké, maar dat is echt moeilijk!' Kijito lachte vrolijk. Sapphire was echt goed met water. Van haar kon ze ooit misschien wat leren! 'In welke klas zit je eigenlijk,' vroeg Kijito. Sapphire was ook een eerste jaars. Een scherp fluitje onderbrak haar gedachten. 'Hé, was je soms bij Tatsu,' zei Sapphire tegen de hond die daardoor aangerend kwam. Kijito keek naar de hond. 'Is die van jou? Wat een mooie!' Kijito had zelf ook wel een huisdier gewild, maar dat mocht ze niet. Stiekem hoopte ze er ooit een te vinden, die van haar hield.

Faith was bijgekomen van alles wat er gebeurde. Woow dat je dat allemaal kon doen met je krachten! Ze glimlachte en keek naar de andere meiden. Ze stond op en ging goed staan. Ze sloot haar ogen en richte zich met haar handen naar de grond op haar concentratie. Speels begonnen haar vingers te bewegen en al snel groeide er niet een maar 2 grassprietjes, maar als snel volgde er meer, vlak bij het water. Haar ogen gingen open en met een van de bloemen haalde ze water uit het meer. Ze had geen idee wat ze deed maar de bloem ging om hoog en spoot het water de lucht in. Ze grijnsde breed en merkte dat de lol alleen maar groter werd en ze had steeds meer zin om haar krachten uit te vinden. Nu bogen nog meer bloemen neer het water en spoten de bloemen tegelijkertijd op de bewegingen van haar vingers het water omhoog.

Kijito stelde een paar vragen en Sapphire besloot ze nu maar te antwoorden. Ze liet Lola voorzichtig neerkomen die haar vragend aankeek. Ze wenkte even met haar oog naar achter. Lola rende nattig terug het gebouw binnen en Sapphire lachte. Daar zouden veel leerlingen mee blij zijn, vooral als Lola zich ging uitschudden binnen. 'Als je veel oefent en geconcentreerd op je werk blijft, dan lukken die draaikolken jou ook wel. Ik ben eerste jaars', glimlachte ze. 'Ja, dat was Lola, dankje, ik vind haar ook heel erg mooi. Heb jij geen huisdier?' Ze zag dat Little Faith meer gras kon besturen en Sapphire keek er even gefascineerd na. 'Dat is knap van je, Faith', lachte ze.

Kijito keek met bewondering naar Faith, die de grassprietjes aan haar vingers liet gehoorzamen. Sapphire antwoordde haar. 'Als je vel oefent en geconcentreerd op je werk blijft, dan lukken die draaikolken jou ook wel. Ik ben een eerste jaars. Ja, Dat was Lola, dankje, ik vind haar ook heel erg mooi. Heb je geen huisdier?' Sapphire glimlachte. Kijito keek naar het water. 'Nee, ik mag er geen van mijn ouders. Ze vinden het nutteloos. Maar ik zou het wel fijn vinden.. misschien vind ik er ooit één, op Starshine.' Ook Sapphire vond het werk van Faith knap. Kijito was een en al bewondering. Dat ze zoiets met gras kon doen! Kijito keek naar de bloemen. Het waren nog mooie ook. 'Leuk toch, je krachten ontdekken,' mompelde ze half in zichzelf.

Nee, ik mag er geen van mijn ouders. Ze vinden het nutteloos. Maar ik zou het wel fijn vinden.. misschien vind ik er ooit één, op Starshine'', zei Kijito en Sapphire had lichtelijk spijt dat ze het gevraagd had bij het zien van het gepijnigde gezicht van Kijito. Leuk toch, je krachten ontdekken,' mompelde Kijito en Sapphire knikte. Ze dacht even kort aan Tatsu en Ryuu. Waar zouden die twee zijn? En zou Lola zich al uit geschud hebben? Sapphire lachte al bij het aanzicht dat een leraar zeiknat en schreeuwend de Academy uit rende en haar als een aap aankeek. Maar als iemand Lola aan het nekvel zou pakken, zou Sapphire fel reageren, ook al was het een leraar. Niemand, maar dan ook niemand pakte Lola bij haar nekvel. Lola had hier zelf een ferme hekel aan. 'Inderdaad prachtig hoe sommige dingen zomaar ontdekt kunnen worden', grijnsde ze, haar gedachten bij de gymles.

'Inderdaad prachtig hoe sommige dingen zomaar ontdekt kunnen worden,' grijnsde Sapphire. Kijito knikte, maar had het idee dat ze niet over hetzelfde dacht als Sapphire. Bij haar leek alles voor de wind te gaan, en ze was nog een leuk meisje op de koop toe. Kijito bedacht dat het Halloween Gala eraan kwam. 'Met het Halloween Gala, moet je dan een partner hebben,' vroeg Kijito zich hardop af. Zijzelf had nog nauwelijks jongens ontmoet, eentje maar, bij de waterval. Ze wist nog niet eens echt hoe hij heette. Kijito bedacht dat ze beter in haar kamer kon blijven met het feest; geen opvallende dingen. Hoewel ze er wel een mooie jurk voor had.. Nou ja, dat zou ze wel beslissen als de tijd daar was, toch?

Met het Halloween Gala, moet je dan een partner hebben?', vroeg Kijito hardop en Sapphire schrok op uit haar gedachten. 'Uh... Geen idee', gaf ze eerlijk toe. Ze had wel een hele mooie jurk voor het Gala, maar wist niet zeker of ze zich wel zou willen vertonen. Ze zag Lola al echt deftig naast Tatsu lopen en Sapphire grinnikte. 'Ik heb wel een mooie, roze jurk ervoor, maar ik weet niet zeker of ik me wel toonbaar wel maken bij het Gala. Ik weet trouwens de exacte datum niet eens', lachte Sapphire en ze keek even naar het meer terwijl ze aan Lola dacht. Ze dacht even dat ze een hoop geblaf hoorde, maar toen ze op keek, hoorde ze niks meer. Verbeelding? Of was een leraar echt zo boos geworden op Lola?

Ook Sapphire had geen idee. Kijito hoorde dat ze een roze jurk had. 'Mooi! Staat vast geweldig bij je haar,' lachte Kijito. 'Ik heb een lange blauwe jurk, maar ik weet ook nog niet of ik wel kom. Ik ken nog niet zoveel mensen.' Kijito staarde nog steeds in het water. Ze werd er rustig van. Al had Kijito wel besloten dat het meer een mooie plek was om te trainen. Hier zou ze nog wel eens terugkomen! Kijito ging toen maar aan de waterrand zitten. Met haar vingers streek ze over het water, niet van plan om er iets mee te doen, maar gewoon om het te bewonderen. Een visje hapte naar haar vingers en Kijito sloeg het lachend gade.

PROFILE MAGICIAN

» Met stenen spelen
» Once again at the water~!
» Look to the water and believe I can swim in the water...
» Look to the water
» Look to the water

Met het water spelen

Met het water spelen

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen