Zoeken

''Sinds dat voor mij uitmaakt. Mijn ouders vochten ook eerlijk. Ze kende heel veel spreuken om een oneerlijk en oneervol gevecht te lereveren met vele doden. Waarom deden ze dit niet? Uit eergevoel. Weten wanneer je kan aanvallen en wanneer je je vijhand moet helpen'' zei Diva. Voor haar betekende het eergevoel van haar familie heel veel. Haar ouders waren tenminste niet voor niets gestorven zolang Diva hun familie eer hoog hield. Ze keek even op naar Master Savador. ''En U dan? Denkt U zelf het antwoord al te weten?'' vroeg ze zacht.

Savador hield zich stil toen Diva over haar familie begon. Ze had ergens wel een punt. Hij reageerde er niet op, maar hij keek haar echter wel aan toen hij haar vraag hoorde. 'Antwoord van wat?' vroeg hij zacht. Savador verzamelde de potjes alvast bijéén, maar wendde zijn blik van Diva niet af.

Diva kroop even op handen en knieen naar Master Savador toe en begon de potjes ook te verzamelen. ''Ik bedoel antwoord op de vraag die U mij zojuist stelde. U zei mij: zolang de tijd loopt ontdek en leer je. En? Heeft de tijd het U al geleerd?'' vroeg Diva opnieuw. Toen ze haar handen vol had stond ze op. ''Naar Uw lokaal?'' vroeg ze doelend op de potten die ze nu beide in hun handen hadden.

'Geleerd...,' herhaalde Savador zacht. Hij stopte met het verzamelen van de potjes en staarde nietsziend naar een punt in de verte. 'Ik heb geleerd dat je niet zoals de rest van de leerlingen bent hier op de Academy,' zei hij zacht. Hij zag dat Diva opstond met een aantal potjes in haar handen en stond ook op. Savador keek haar even aan. 'Ja,' antwoordde hij op haar laatste vraag. Hij bukte even om de rest van de potjes op te rapen maar maakte geen aanstalten om terug naar de Academy te lopen. In plaats daarvan keek Savador nog even over het meer, en rilde even.

Diva keek Master Savador even stil aan. Ze liet zijn woorden goed tot zich doordringen. Ze ging daarna tegenover hem staan en keek hem recht aan met haar felblauwe ogen. ''Hoe bedoeld U precies dat ik niet zo ben als de rest?'' vroeg ze zacht. Ze zag zichzelf niet anders dan de rest. Een leerlinge die hier magie studeerde om dat later in praktijk te kunnen gebruiken voor een betaalde baan op een van de zeven planeten.

Savador draaide zich weer om en zag dat Diva nu recht voor hem stond. Hij wilde zijn blik van haar afwenden, maar iets aan haar blauwe ogen hield hem tegen. Het zweet brak hem uit zodra hij haar vraag hoorde. Savador keek in een wat ongemakkelijke houding naar de potjes in zijn armen. 'Wel, gewoon hoe ik het zeg,' antwoordde hij zacht. 'Je hebt mijn leven gered, en...' Hij maakte zijn zin niet verder af en keek Diva weer aan. Hij probeerde van onderwerp te veranderen, maar hij wist er geen. Savador bleef haar in plaats daarvan maar aankijken en zweeg.

''Dat zou elke leerling gedaan hebben. Als ik het niet was geweest dan wel iemand anders'' zei Diva zachtjes. Ze keek nog even naar het meer. Daarna greep ze de potjes beter vast en begon richting het lokaal van Master Savador te lopen. Ze keek nog heel even om en wachtte een oment op hem en liep daarna weer door.

Savador slikte en volgde Diva in een langzaam tempo. De potjes in zijn armen maakten rinkelende geluiden tijdens het lopen. 'Maar niemand hier is als jij,' antwoordde hij zacht, zo zacht dat het nog net te verstaan was. Hij keek naar de grond en liep zwijgend naast Diva terug naar de Academy. De scène toen hij vlak nadat Diva hem geheeld had en hij met Diva op zijn schoot tegen de boom leunde had zich nog vaak in zijn achterhoofd afgespeeld. Hij had er ook over gedroomd, maar hij zou zich diep schamen als Diva dat te weten zou komen. Savador versnelde zijn pas om haar bij te kunnen houden en staarde nadenkend in de verte.

PROFILE MAGICIAN

» Zoeken..
» Celedë zoeken
» David zoeken.
» Ferost zoeken.
» Diva zoeken.

Zoeken

Zoeken

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen