Zoeken

Savador zat op zijn knieën bij de oever van het meer. Het was stralend weer; de hemel was kraakhelder en de felle zon liet het water zilver schitteren. Maar Savador was expres in de schaduw van een grote eikenboom gaan zitten. Hij had de gruwelijkste hekel aan zonovergoten omgevingen. Zijn mouwen waren hoog opgestroopt en hij liet zijn handen zo nu en dan onder het oppervlak van het koele water zakken. Er stonden verscheidende glazen potjes gevuld met water om hem heen. Savador liet zijn hand weer in het koele water zakken en haalde er een groenige drab uit, die hij in één van de potjes stopte. Het was een heel karwei om steeds te zoeken naar de drab, die meer op de meerbodem lagen dan net onder het oppervlak. Savador had zo zijn redenen om zijn handen niet dieper in het water te steken; hij had watervrees. Maar hij moest en zou zijn potjes gevuld hebben met de drab. Het was immers voor één van zijn volgende lessen.

Diva was helemaal aan de andere kant van het meer. Ze hield een hand boven haar ogen terwijl ze naar de lucht keek. Het was vandaag een stralende dag. Meestal hield Diva daar niet zo van maar vandaag vond ze het niet erg. De zon gaf haar een goed excus om te kunnen zwemmen. In tegenstelling tot vele anderen hield Diva van zwemmen. Ze maakte de knoopjes van haar jurk los en liet die van zich afglijden. Ze sprong in het meer. Toen ze weer boven water kwam streek ze even de zwarte lokken uit haar gezicht. Vanwege de drab die zich in het meer bevond had Diva al haar kleding uitgedaan. Ze straarde even in de verte toen ze daar iemand zag zitten. Toen Diva beter keek zag ze dat het Master Savador was.

Savador zag een groenige drab voorbijdrijven en wilde zijn hand in het water steken om het te pakken, toen er een vis langs schoot. Hij schrok en trok zijn hand terug. Aan waterbeesten had hij ook een hekel. Hij droogde zijn hand met zijn eigen bovenkleding en keek op toen hij een plons hoorde. Savador's ogen vernauwden zich toen hij het meisje in het meer herkende als Diva. Zolang Diva hier alleen maar was vond hij het niet erg om te blijven.

Fijn kan ik nog niet zwemmen dacht Diva met een zucht. Ze zwom weer terug en hees zichzelf op de kant. Haar bleke huid schitterde even in de zon doordat de waterdruppels het zonlicht weerkaatste. Diva trok haar kleding weer aan en in een blauwe flits zat ze naast Master Savador. Met haar benen bungelde ze in het water terwijl ze de laatste knopen van haar jurk weer vastmaakte. Ze pakte haar natte haar over een schouder en kneep het water eruit. ''Mag ik vragen wat U aan het doen bent?'' vroeg ze nieuwschierig aan Master Savador.

Savador lette meer op Diva dan op de drab onder het wateroppervlak, maar hij wendde zijn ogen af toen ze zich aankleedde. Hij schrok zich te pletter toen ze opeens naast hem verscheen. Hij kon zich nog net aan een uitstekende boomwortel vastgrijpen voordat hij in het water viel. Zijn hart bonkte wild in zijn keel. Savador keek Diva even nijdig aan, maar hij hield zijn woede onder controle en werd al gauw weer kalm. 'Ik verzamel dit,' antwoordde hij koeltjes terwijl hij een potje met drab liet zien. 'Het is voor één van de volgende Fire Magic lessen.' Savador liet zijn hand weer in het water zakken, deze keer amper onder de oppervlakte. Hij was bang om weer een vis te zien wegschieten.

Diva grinnikte even zachtjes toen Master Savador zich aan aan tak moest vastgrijpen om niet in het water te vallen. ''Sorry'' zei ze zacht. Ze knikte even toen hij uitlegde dat het de drab verzamelde voor een van de volgende lessen. ''Ik wil me nergens mee bemoeien, Master. Maar U kunt veel sneller klaar zijn als U de drab die wat dieper zit pakt. Daar ligt veel meer dan enkel aan het oppervlak'' zei ze voorzichtig.

Savador hoorde Diva haar excuses aanbieden terwijl hij zijn blik gericht hield op zijn hand in het water. Hij grijnsde om duidelijk te maken dat het al goed was. Die grijns maakte echter plaats voor een verwrongen grimas toen hij haar verdere woorden hoorde. Savador slikte en haalde zijn hand terug. 'Er.. er ligt drijfzand op de bodem,' verzon hij zacht. Hij ontweek Diva's blik en staarde zwijgend over het meer.

Diva bleef Master Savador aankijken. Toen zag ze hem grijnzen. ''Neemaar, U kunt dus grijnzen'' zei ze kalm al was dit niet slecht bedoeld. ''Drijfzand? Dat lijkt me sterk. Ik zwem hier vaker dan U denkt hoor'' zei Diva die ook even naar het water staarde. Ze ging op haar buik liggen en legde haar hand in het water. Ze keek naar de kringen die ze daarmee vormde die even later weer verdwenen. Plotseling schoot haar iets te binnen. Ze keek even naar Master Savador. ''U bent toch niet bang voor water?'' vroeg ze ineens.

Savador durfde Diva niet aan te kijken. Hij voelde zich echter opwinden toen hij haar reactie hoorde over zijn grijns, maar hij hield zich rustig en probeerde met een zo kalm mogelijke blik over het meer te kijken. Vanuit zijn ooghoeken zag Savador dat Diva op haar buik ging liggen en haar hand in het water legde. Zijn gezicht betrok toen hij haar vraag hoorde. 'Natuurlijk niet!' antwoordde hij snauwend. 'Waarom zou ik bang moeten zijn voor water?!'

''Het was maar een vraag hoor'' zei Diva kalm. ''Ik zeg niet dat U bang bent voor water, maar het zou wel verklaren waarom U alleen drab bij het oppervlak verzameld. Maar zeg nou zelf, wie ben ik om zoiets te vragen. Daarbij, iedereen is wel bang voor iets. Celede is als de dood voor vuur. Ik ben zelf niet zo`n grote fan van grote hoogtes'' zei Diva. Ze keek nu niet meer naar Master Savador maar na het water. Ineens stond ze op en achter Master Savador kleedde ze zich opnieuw uit. Ze sprong weer in het water. Diva zwom met ingehoude adem door naar de bodem. Daar verzamelde ze wat drab en zwom toen weer naar boven. Boven water liet ze haar ingehouden adem ontsnappen en legde de drab aan de kant. Zonder Master Savador aan te kijken nam ze nog een hap lucht en dook opnieuw onder.

Savador balde zijn handen tot vuisten terwijl hij naar Diva luisterde. 'Ik ben een man,' siste hij geïrriteerd. 'Ik heb geen angsten!' Hij zag dat Diva opstond en achter hem ging staan. Even was hij bang dat ze hem in het water zou duwen, maar hij zag dat ze in het water sprong en liet een opgeluchte zucht ontsnappen. Savador keek ongemakkelijk toe hoe Diva naar de bodem zwom, weer boven kwam met drab om aan de kant te leggen, en weer opnieuw onderdook. Hij vroeg zich diep van binnen af hoe ze het durfde om zo diep onder te duiken, zonder enige angsten.

Na een paar keer heen en weer te hebben gezwommen zwom Diva naar de kant. Ze legde haar armen op de kant als steun om niet telkens met haar benen te hoeven trapelen om boven water te blijven. Ze keek Master Savador even aan. ''U moet wel zeggen wanneer U genoeg hebt hoor. Duiken doe ik ook niet voor m`n lol'' zei ze. Ze hield er niet van haar adem in te moeten houden. Ze zette zich weer af van de kant met haar benen en met een kleine achterwaartse salto dook ze opnieuw naar beneden. Diva voelde het koude water langs haar wangen gaan. Op de bodem greep ze zich vast aan een tak die in de bodem vast zat. Ze verzamelde wat drab en zwom opnieuw naar boven door zich van de tak af te zetten. Boven legde ze de drab weer op de kant en steunde even met haar armen erop om weer wat op adem te komen.

Savador friemelde zenuwachtig aan de rits van zijn vest. Hij was opgelucht om te zien dat Diva steeds weer bovenkwam. Hij zag haar naar de kant toekomen om de drab neer te leggen. Hij hoorde haar woorden, maar antwoordde niet. Diva zette zich van de kant af en dook opnieuw onder met een kleine salto. 'Ik heb nu wel genoeg,' zei Savador zacht toen Diva weer boven kwam met drab en op de kant steunde. 'Kom er alsjeblieft uit.' Hij keek in een ongemakkelijke houding op haar neer en stak een hand uit om Diva op de kant te helpen.

''Als U zich dan om zou willen draaien'' zei Diva wat beschaamd. Ze was immers nog steeds naakt. Ze wachtte tot Master Savador zich zou hebben omgedraaid voordat ze zichzelf uit het water hees. Daarna trok ze haar jurk weer aan en kneep opnieuw het water uit haar haren. Terwijl ze zich aankleedde keek ze zou af en toe even naar Master Savador. Zijn stem had zacht geklonken en niet nors zoals gewoonlijk. Hij had zelfs alstjeblieft gezegd toen hij haar vroeg weer het water uit te komen. Toen Diva helemaal klaar was keek ze hem weer aan. ''Heeft U misschien hulp nodig om die potten naar het lokaal te dragen?'' vroeg ze kalm.

Savador kleurde lichtjes en draaide zich om. Hij had zich te druk gemaakt om zijn angst waardoor hij er niet meer aan had gedacht dat Diva nog steeds naakt was. Hij wachtte geduldig tot ze aangekleed was. Savador draaide zich weer om toen Diva haar kleren weer aanhad en begon de drab in de potjes te stoppen. Hij hoorde haar vraag maar schudde zwakjes zijn hoofd. 'Straks. Ik ben niet van plan meteen terug te gaan,' antwoordde hij. Savador deed de drab in het laatste potje. 'Dank je, Diva.' Hij keek Diva voorzichtig aan maar keek al gauw weer weg.

''Ja, graag gedaan'' antwoorde Diva zachtjes. Ze keek even naar Master Savador die de drab in potjes deed. ''Ik wou gewoon mijn gedrag wat goed maken. Ik sloeg wellicht een beetje door'' zei ze nog zachter terwijl ze haar blik afwendde. ''Al valt er denk ik niet veel goed te maken'' mompelde ze en staarde even naar de grond. ''Ik wil hier graag op school blijven. Ik wil leren over de vloek van Celede en mijzelf en misschien dat ik op een dag hem wellicht ongedaan kan maken'' zei ze terwijl ze Master Savador nog steeds niet aankeek.

'Maar ik vergeef het je,' antwoordde Savador. 'Je hebt me bijna gedood, en door jullie is Miss Madeline er ook niet ongehavend vanaf gekomen. Maar je hebt me geheeld dus vergeef ik het je.' Savador draaide nu langzaam de deksels op de potjes. Hij keek Diva nog steeds niet aan. 'Ik neem ook alles terug wat ik tegen je gezegd heb. Wat ik met je deed door die vuurspreuk - dat meende ik ook niet.' Hij ging in een kleermakerszit zitten en ging over naar een ander potje om dicht te draaien. Excuses aanbieden was niet bepaald iets voor Savador, maar door te zeggen dat hij het niet meende vond hij goed genoeg om duidelijk mee te maken dat het hem speet.

Diva keek Master Savador aan en glimlachte zachtjes. Ze wist wel dat hij niet compleet harteloos kon zijn. Zelf ging ze ook weer zitten. Ze keek even naar de bomen en hoe de wind erdoorheen raasde. Daarna keek ze even naar het meer. Van daag had het een diepdonkere kleur. Ze had het ook wel eens meegemaakt dat het water net zo felblauw was als haar ogen. Het was nu al een tijdje stil tussen haar en Master Savador. Diva wou wel dingen zeggen maar ze wist dat zodra ze haar mond open deed er toch geen geluid uit haar keel zou komen.

Savador merkte dat Diva weer ging zitten. Hij luisterde zwijgend naar de wind terwijl hij alle potjes afging om dicht te draaien. Vanuit zijn ooghoeken keek hij even naar Diva. Ze zwegen allebei, maar hij vond het om de één of andere reden fijn om gezelschap van haar te hebben. Ze was ook de enige leerlinge die Savador wel mocht. Diep van binnen hoopte hij niet dat Madeline Diva en Celedë van de Academy zou sturen.

Diva liet zich achterover in het gras vallen. Haar haren waren inmiddels weer droog maar Diva zag er flink tegenop om daar zometeen de klitten weer uit te borstelen. Ze had haar ogen gesloten en liet haar hand over het zachte gras gaan. Een paar lange grassprietjes kribelde in haar neus en Diva kwam weer overeind. Ze hield haar hand voor haar mond en nietste zachtjes. ''Verdomde grassprietjes'' mompelde ze zacht en een beetje geirriteerd.

Savador zag dat Diva zich achterover in het gras liet vallen. Hijzelf was met het laatste potje bezig en bleef in zijn gebruikelijke kleermakerszit zitten. Hij glimlachte toen Diva weer overeind kwam en zacht nieste. Hij nam al gauw zijn serieuze houding weer aan en keek zwijgend over het meer. 'Diva,' begon Savador zacht. 'Ik heb je al een tijd iets willen vragen. Maar ik kreeg er de kans niet voor.' Hij liet zijn handen in zijn schoot rusten. Savador richtte zich niet op Diva, maar hield zijn blik strak gericht op het water.

Diva had niet gezien dat Master Savador glimlachte toen ze nieste. Ze keek echter wel naar hem toen ze hem hoorde praten. ''Wat is er, Master?'' vroeg ze rustig. Ergens was ze razend benieuwd naar wat Master Savador haar wou vragen. Maar aan de andere kant wist ze niet zo heel zeker of ze het wel wou weten. Toch won haar nieuwschierigheid het en Diva wachtte kalm tot Master Savador verder zou gaan en zijn vraag zou stellen.

Savador hoorde Diva's vraag maar reageerde niet direct. Hij bleef eerst een poos zwijgend voor zich uitstaren voor hij antwoord gaf. 'Ik vroeg me af waarom je mijn leven hebt gered. Je had me ook gewoon af kunnen maken nadat je me doorboorde,' zei hij uiteindelijk. Hij staarde zwijgend naar zijn handen in zijn schoot. 'Ook vroeg ik me af waarom je me zoende,' voegde hij er zacht aan toe. Savador bleef naar zijn handen kijken en wachtte rustig op Diva's reactie. Ze zou vast wel verbaasd zijn dat hij haar dit vroeg.

Diva was even stil. Ze keek even naar het meer. ''Natuurlijk, ik had U kunnen doden. U was machteloos en ik had de kracht ervoor. De reden waarom ik het niet gedaan heb is omdat het niet eerlijk was. U raakte gewond vanwege mijn wraaklust. Ik kon niet toekijken hoe U stierf. Daarom heb ik Uw leven gered'' zei ze. Diva keek hem pas weer aan toen hij vroeg waarom ze hem gekust had. ''Ik moet eerlijk toegeven dat ik daar zelf ook nog niet helemaal uit ben'' zei ze zacht.

'Niet eerlijk?' herhaalde Savador zacht. 'Sinds wanneer moeten gevechten eerlijk verlopen? Mijn vuurcirkel-spreuk op jou was ook niet bepaald eerlijk.' Hij keek Diva aan en glimlachte zwakjes. Eigenlijk was het nog niet eens een glimlach te noemen, maar het straalde iets vriendelijks af. Savador hoorde Diva's verdere woorden en keek weer voor zich uit. 'Dat geeft niets. Zolang de tijd loopt ontdek en leer je,' antwoordde hij zacht.

PROFILE MAGICIAN

» Zoeken..
» David zoeken.
» Ferost zoeken.
» Diva zoeken.
» Celedë zoeken

Zoeken

Zoeken

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen