Wispers in the dark

Deshas was midden in de nacht weg gegaan vanuit de Toren. Hij had geen moeite gedaan zijn nachtkleding te verwisselen. Hij droeg echter wel een zwarte, nette broek. Maar daarop een zwart shirt met korte mouwen. Hij had wel zijn schoenen aangetrokken voor hij naar buiten was gegaan. Zelfs Marina had niet gemerkt dat hij weg was. Nu streek de koude herfst wind langs zijn lijkbleke ontblootte armen. In zijn hand hield hij de schede vast van zijn zwaard, het enige wat hij verder meegenomen had. Na even door de bossen gestruind te hebben voelde hij ijskoude, dikke regendruppels neerdalen op zijn lichaam. Niet veel later stond hij in de stromende regen. Deshas sloot voor een moment zijn ogen en richtte zijn gezicht naar de hemel boven hem. De regen stroomde op hem neer en verkoelde zijn gezicht. Zijn haar en kleding begon een beetje aan zijn huid te plakken maar Deshas sloeg er weinig acht op. 'Lang niet gezien'
Deshas opende langzaam zijn ogen weer en keek voor zich. Voor hem stond een vage soort geestverschijning. 'Alice' mompelde hij zachtjes. De blonde vrouw met de heldere blauwe ogen glimlachte breed een rij hagelwitte tanden bloot. 'Wat is er?' vroeg Deshas zacht. Alice gooide haar haren met een sierlijke beweging achter haar schouder. 'Ik wil weten hoe het met Kataro is' zei ze glimlachend. Deshas zweeg voor een moment. 'Dat weet jij zelf beter dan ik. Waarom ben je hier?' vroeg hij kalm. Alice lachte even, hoog en hartelijk. Maar vooral vrolijk en oprecht. Plotseling hield ze haar mond en was haar blik verschrikt. 'Er is hier iemand anders' kwam er als een fluistering uit waarna ze verdween. 'Wacht! ALICE' schreeuwde Deshas. Hij draaide met een ruk om. Zijn felrood gloeiende ogen speurde de omgeving af en bleven hangen op een klein gestalte achter een boom. Waarschijnlijk een leerling. 'Kom tevoorschijn' snauwde hij naar de kleine schim.

(Voorlopig alleen nog Lilian en Deshas. Later mogen ook andere mensen komen)

Lilian was de Heer der Duisternis stiekem gevolgd. Toen hij langs de etage van Erd was geslopen had dat haar wakker gemaakt. Ze sliep normaal gesproken al licht maar vanacht was het nog erger dan normaal geweest. Toen ze zag dat het Heer Deshas was geweest die haar uit haar slaap had gehaald was ze geruisloos achter hem aan gegaan. Voor een keer was ze blij met het feit dat ze haar hele leven niets anders gedaan had dan dienaares zijn. Ze kon zich zonder geluid en onopgemerkt verplaatsen.
Lilian had zich achter een dikke boom verstopt toen de Heer der Duisternis halt hield. Op haar blote voeten en enkel in haar hagelwitte nachtjapon bibberde ze van de kou. Maar haar nieuwsgierigheid was sterker dan het verlangen naar warmte, Ze moest en zou te weten komen waarom Heer Deshas zo midden in de nacht rondsloop. Het feit dat hij Shadraan was zou eigenlijk al voldoende uitleg moeten geven, maar dan ging je toch niet weg in je nachtkleding?
Lilians ogen werden groot toen ze een soort geestverschijning zag. Alice hoorde Lilian Heer Deshas haar noemen. Lilian was zo in de ban van Alice dat ze niet echt luisterde naar wat ze zeiden. Had ze dat nu maar wel gedaan, dan had ze geweten dat ze zich had moeten verstoppen. Maar het was al te laat en Heer Deshas had zich al omgedraaid toen Lilian zich besefte dat Alice haar aanwezigheid gevoeld moest hebben. Lilian slikte even toen ze zijn snauwende woorden hoorde maar als goede bediende luisterde ze naar hem en schuifelde achter de boom vandaan. Ineen gedoken als een klein bang musje met haar kleren aan het lijf plakkend van de regen hield ze haar blik angstig op de vieze grond onder zich gericht die haar voeten besmeurde met modder.

Deshas hield zijn felrode blik gevestigd op het meisje dat achter de boom vandaan kwam. Hij was razend, maar tegelijkertijd koelbloedig en dat was bijzonder bij Deshas. Razernij en koelbloedigheid gingen niet vaak samen bij hem. Met een paar passen was hij bij het meisje. Hij greep haar stevig bij haar pols beet en trok haar ruw naar zich toe. Met zijn andere hand tilde hij haar kin op zodat ze gedwongen was hem aan te kijken. 'Was je me aan het bespioneren?' vroeg hij ijzig. Hij wist niet waarom hij alle woede nu op deze leerling uitte. Misschien was het de stress van alles. Misschien wel ingehouden woede. Hoe dan ook, alles kwam eruit nu. Maar gek genoeg met kleine beetjes. Hij trok nog iets harder aan de arm van het meisje. 'Vertel op scharminkel, was je me aan het bespioneren' snauwde hij nogmaals in haar gezicht. Zijn ogen gleden even over haar lichaam heen. Doordat haar nachtjapon aan haar lichaam kleefde was te zien hoe dun ze was. Alsof ze nooit genoeg te eten kreeg.

Toen Heer Deshas dichterbij kwam zette Lilian twijflend een paar passen naar achteren. Pas toen hij haar pols beet greep verzette ze zich hevig. 'Nee! Laat me los!' gilde ze in volle paniek. Ze keek hem vol angst aan toen hij haar hoofd oprichtte. 'Nee, ik zweer het' zei ze paniekerig op Deshas' beschuldiging. Eigenlijk bespioneerde ze hem wel. Maar wie weet wat hij dan met haar zou doen. Ze voelde tranen opkomen en wist ze nog met moeite te bedwingen. Ze wilde niet huilen voor de Heer der Duisternis. Met al haar kracht trok ze haar arm los van hem. Ze sloeg hem in zijn buik en rende weg. Als ze alleen maar het kasteel kon bereiken...dan was ze veilig. Half struikelend over haar eigen voeten keek ze nog een keer om naar Deshas.

Deshas' ogen vernauwde zich. 'En dan ook nog liegen' siste hij zacht op de paniekerige ontkenning van het meisje. Hij wou haar weer vast grijpen toen ze zichzelf los trok maar klapte dubbel toen ze hem in zijn maag sloeg. Hij gromde zachtjes terwijl hij opkeek en het meisje half struikelend weg zag rennen. Hij greep zijn zwaard van de grond en nam zijn schaduwgedaante aan. Enkel zijn ogen, rood zonder pupil en witgekleurd hoornvlies, waren zichtbaar. Hij verdween in de schaduw van de grond. en schoot onder het meisje door om vlak voor haar neus omhoog te komen. 'Dat was je laatste fout' zei hij zacht. Met een zacht gesis bevrijdde hij het zwaard uit de schede. Het weinige maanlicht liet het robijnen lemmet oplichten. Voor Deshas zijn acties goed had kunnen overdenken was zijn arm al in beweging gekomenen met een soepele zwaai langs de bleke hals van het meisje gegleden. Met zijn arm nog gestrekt nam Deshas zijn menselijke gedaante weer aan. Zijn ademhaling ging wat oppervlakkiger.

(Vanaf dit punt mogen ook andere mensen posten)

Lilian rende met een rotvaart verder. Ze wierp nog een blik achterover maar zag Deshas niet meer staan. Ze dacht er verder niet over na en rende verder maar remde direct af toen hij ineens voor haar neus omhoog kwam. Ze hijgde zwaar van de inspanningen en zette een stap achteruit bij het horen van zijn woorden. 'Alstublieft' fluisterde ze zachtjes. Daarna ging alles veel te snel voor haar. Een steek, meer voelde ze niet van het zwaard. Haar ogen werden groot terwijl ze Deshas aan bleef kijken. Een perfecte snee verscheen in haar hals en het bloed stroomde eruit. Het druppelde op haar witte nachtjapon en lichaam. Lilian wankelde naar voren en greep Deshas' shirt vast waarna ze samen met hem tegen de grond viel. Ze bleef met open ogen bovenop hem liggen terwijl ze langzaam maar zeker doodbloedde. Met een haast fluisterende zucht ademde ze nog een keer uit.

Toen het meisje zich aan Deshas' shirt vast klampte liet hij zijn zwaard vallen om haar op te vangen uit reflex. Hij viel samen met haar achterover. Het meisje lag half op zijn borstkas. De regen vermengde het water in zijn shirt met het bloed van het meisje. Met zijn hand op haar rug voelde hij dat ze niet langer meer ademhaalde. Hij had een leerlinge vermoord. Het drong nu pas echt tot hem door. Het was niet de eerste keer dat hij iemand vermoordde, maar die had altijd wel wat gedaan. Deze leerlinge had waarschijnlijk nog nooit van haar leven iets gedaan. En hij had haar nu in een vlaag van woede om het leven gebracht. Met gesloten ogen, en terwijl de regen nog steeds neerdaalde bleef Deshas liggen. Hij opende zelfs zijn ogen niet toen hij voetstappen achter zich hoorde die tot stilstand kwamen.

PROFILE MAGICIAN

» Stuck in the dark
» Not afraid of the dark
» Into The Dark
» It's so dark
» in the dark of the night.

Wispers in the dark

Wispers in the dark

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen