[GYM] Leaf Coiling Wind

De lente was zijn aantocht aan het maken en het was nu nog vroeg in de ochtend, maar toch kon je de laag mist zien hangen over het terrein van Starshine Academy. Er was geen wind, dus de mist zou voorlopig nog niet wegtrekken. Met mist betekende dit ook dat er genoeg vocht aanwezig was voor de les van Master Ivan die vandaag dus zijn les leaf coiling wind had gepland. Eigenlijk perfect gewoon sinds hij wel een voostander was van ‘special effects’, zeker bij deze technieken. Een lichte grijns verscheen op zijn lippen toen hij zichzelf klaarmaakte voor de les, zichzelf in een trainingsbroek kledend en een simpel los shirt. Hij had duidelijk laten weten dat ze gingen trainen op de grasvelden en dat ze verwacht werden vroeg in de ochtend. Het was nu 6 uur en de les zou beginnen om zeven uur.

Ivan had besloten wat vroeger te vertrekken om de techniek te oefen dus op zijn eigen want zelf was de techniek iets waar hij stamina voor nodig had, maar het was vroeg, dus die energie had hij voorlopig wel nog. Ivan stak een druivensuiker tabletje in zijn mond en dan vertrok hij naar de grasvelden.
Daar eenmaal aangekomen, deed hij een handstand en begon hij met zijn handen in het rond te bewegen, zijn benen gespreid in de lucht. Hij verhoogde het tempo en eenmaal hij op zijn max zat, begon er water als een draaikolk rond hem mee te bewegen, samen met een hoop bladeren die van de paar bomen hier werden afgerukt die net waren gaan groeien sinds het lente was. De mist rondom hem verdween. Lichtelijk vermoeid ging hij weer rechtovereind staan en keek hij op naar de zon, het was bijna tijd. De leerlingen zouden elk moment kunnen arriveren.

//Gereserveerde les voor: Gwendydd, Yukari, Kailee, Flamma en Diaval.

Is basically dit:

QUEEN OF HEARTS

BANG BANG, I'VE PUT AN ARROW THROUGH YOUR HEART
SURRENDER NOW TO MY KINGDOM, I'M THE QUEEN OF HEARTS

De wekker was gegaan om 5:40 maar Yukari had al klaar wakker op de zonsopgang zitten wachten vanaf 5. De zonsopgang was zoals ieder ander geweest, oranje en met een aantal wolken maar verder niet meer of minder speciaal als normaal. Zuchtend glijd Yukari van de vensterbank af, haar linnen nachtjurkje uit gooiend en wisselend voor iets meer 'gepast' voor de komende les. Ze had zich ingeschreven voor een soort van special waar ze iets zou leren betreft wind en nog iets. Eerlijk gezegd was ze het al weer vergeten, toen ze zag dat ze zich kon inschrijven voor bepaalde lessen had ze zich voor zoveel mogelijk tegelijkertijd ingeschreven; haar enthousiasme was haar weer eens te veel geworden. Ach, ze wist dat ze op het grasveld moest zijn om 7 uur, en de rest zou haar na verloop van tijd wel duidelijk worden. Binnen een half uur heeft ze zich omgekleed en grotendeels verzorgd; enkel het gepriegel met haar haren moest nog gebeuren. Yu grist de kam van de salontafel af en begint als een bezetene door haar lavendel kleurige haar te kammen; net zo lang tot het als satijn over haar schouders hangt. In gedachten verzonken verdeelt ze het in tweeën en maakt er vervolgens twee lange lage staarten van. Met nietsziende ogen staart ze in haar evenbeeld waarna ze opstaat en al dagdromend haar tas begint in te ruimen; zoals haar standaard routine inhield.

Het is iets na zessen wanneer ze de deur uitloopt, nu al iets meer dromerig als voorheen. Vlak voor de open zaal stopt ze en staat daar voor een moment twijfelend op de drempel. Als ze nu eten ging halen zou ze misschien buikpijn krijgen en dan moest ze naar de wc, en die was er niet op het grasveld. Al heen en weer wippend op haar voeten probeert ze tot een besluit te komen, die er uiteindelijk ook komt. Ze had na de les een half uurtje de tijd, ze zou het dan wel vlug een broodje naar binnen werken besluit ze glimlachend. Al huppelend maakt de omgeving van het hoofd-gebouw plaats voor het uitzicht van het bos en grasveld; wat een geur van verleiding verspreid. Het was bijna lente en dat was zowel te voelen als te ruiken aan de lucht en de wind. Als Puffoonse was ze zo vloeiend geworden in de taal en het gedrag van de wind, dat ze de meeste seizoenen aan de hand van de zingende wind wel kon bepalen. Bij het ineens zien van een eenzaam persoon op het grasveld grijnst ze breed en huppelt ze zonder twijfel op het witharige persoon af. Was hij een leerling? nee, hij leek haar wellicht iets te volwassen om een leerling te zijn. De leraar dan? Ze neemt plaats voor hem en grijnst vrolijk, op haar tenen heen en weer wiebelend. ''Leerling Yukari Yuzuke meld zich voor de les.'' zegt ze terwijl ze haar hand tegen haar voorhoofd legt alsof ze salueert. ''Goedemorgen'' Ze grinnikt en laat haar hand vallen terwijl ze hem nieuwsgierig aankijkt en afwacht. Het was vroeg, maar daar leed Yukari's energie nauwelijks onder. Ze was eigenlijk nooit moe en nooit lui; daar was het leven te kort voor; aldus haarzelf.

MADE BY MINNIE OF BTN

Met een somber gezicht staarde Diaval naar het hoopje ei dat voor hem lag. Hij was moe en had eerlijk gezegd geen honger. Met een gaap rekte de jongeman zich uit en wierp hij zich uiteindelijk op zijn ontbijt. Roerei met koffie. Niet de beste combinatie maar hij had zijn energie nodig. Nog een gaap volgde. Waarom moest gym überhaupt zo vroeg zijn? Gingen ze bootcamp doen? Of was de leraar zo verzuurd geworden dat hij het liefst de jonge leerlingen het leven een hel wilde maken en ze uitgeput wilde laten verschijnen voor de lessen. Alsof de helft dat al niet was. Op een paar mensen na was hij de enige in de grote zaal die zo gek in zijn hoofd was om zo vroeg op te staan. Hij at de laatste happen op, dronk veel te snel zijn koffie op waardoor hij zijn keel verbrande en met een zucht stond hij op om even na half zeven naar buiten te lopen, richting de genoemde plek waar hij zijn eerste les zou hebben.
Hij had zich niet zozeer omgekleed voor gym. Gewoon een simpele, ietwat losse, zwarte broek. Zwart t-shirt en een zwart vest, dagelijkse kleding. Hij droeg niets anders dan zwart. Het was nog donker,nee, meer schemerig. Met zijn handen in zijn zakken slofte hij ietwat chagrijnig voort. Diaval was absoluut geen type dat snel geïrriteerd raakte, als iets niet snel lukte dan probeerde hij het later nog eens en vroeg opstaan of dingen doen waar hij geen zin in had, dat kon gebeuren. Hij bekeek het leven optimistisch. Hij had ten slotte meer dan tien jaar in een ravenvorm opgesloten gezeten, dan leer je wel van het leven genieten. Maar hij had slecht geslapen. En dat gecombineerd met vroeg opstaan was geen goed idee. De koffie deed zijn werk maar zo heel erg blij was Diaval niet. Uiteindelijk kwam hij op de afgesproken plaats aan. De leraar was er, natuurlijk, en een meisje met rozig haar ook. 'Diaval Arbon meld zich voor de les.' Sprak hij waar een gaap op volgde. Het meisje naast hem was veel te vrolijk. Hij draaide met zijn ogen en probeerde uit alle macht zich niet op haar wiebeligheid te concentreren. Hij hoopte dat de les snel was afgelopen, dan kon hij terug zijn bed in.

Ivan was al blij dat Leaf coiling wind hem nog lukte. Verdorie deze techniek vereiste veel uithoudingsvermogen. Maar de mist rondom hem was verdwenen en het nevelde lichtjes nu door alle dauwdruppels die nu weer hun weg naar de grond vonden. Ivans haren werden vochtig door al de kleine druppeltjes. De leerlingen begonnen te arriveren en hij was net op tijd klaar geraakt met de techniek, ze moesten eerst de techniek leren om dan met een lichte vleug windmagie mochten ze dat kunnen, alles weg te vagen. Ivan deed dit met chakra, maar met windmagie ging dit ook gewoon. Toen de eerste leerlinge bij hem stond, trok hij zijn wenkbrauw op toen ze begon met haar begroetting: ''Leerling Yukari Yuzuke meld zich voor de les.'' zegt ze terwijl ze haar hand tegen haar voorhoofd legt alsof ze salueert. ''Goedemorgen''
Ivan knikte, had geen zin om te saluteren alsof hij in het leger zat en zei gewoon “Goedemorgend Yukari, blij dat je naar hier bent gekomen op deze nog vroege ochtend.”
De volgende leerling die er aan kwam, zag er niet zo vrolijk uit en Ivan zelf kreeg een lichte grijns op zijn gelaat en hij nam een druivensuikertabletje. 'Diaval Arbon meld zich voor de les.'
“Goedemorgend Diaval, bedankt dat je zo vroeg uit je bed bent willen komen, druivensuikertabletje?”
Even bleef hij nog wachten, met zijn hand uitgestoken met daarin een druivensuikertabletje, de rest die kennelijk niet kwamen opdagen en hij keek naar de zon die langzaamaan zijn weg naar boven was aan het maken.

“Oke goed, de rest is gewoon te laat. Prima, goedemorgend jullie beiden. Jullie vragen jullie vast af waarom ik jullie zo vroeg heb laten komen. Zoals jullie kunnen zien, het is nog mistig en vochtig buiten, deze techniek die ik jullie ga laten zien is een techniek om de mist van het slagveld te halen of je tegenstanders te verwonden, mochten jullie luchtmagiërs zijn, gaat de techniek al een stuk vlotter gaan sinds jullie gewoon met luchtmagie jullie kunnen laten versnellen,” begon hij zijn uitleg en hij nam eventjes diep adem. “Dus, het simpele begin is dat jullie handstand doen en met jullie handen ervoor gaan zorgen dat je gaat ronddraaien, benen gespreid,” hijzelf begon het voor te doen,hij zette zichzelf in handstand, zijn benen haast in een split gebogen en zijn handen waren hem aan het ronddraaien om dan met wat chakra te versnellen, de dauwdruppels vlogen in het rond en nog een beetje mist dat zich weer had verzameld begon weer te verdwijnen.

“Het zal je eventjes duren, maar normaal is dit niet een al te moeilijke techniek,” zei hij nadat hij weer met beide voeten op de grond stond, het zweet druppelde van zijn voorhoofd af en hij keek beide leerlingen aan met een serieuze blik, zijn ijsblauwe ogen gefocust op hen beiden. “Probeer nu al voor de eerste keer een handstand met gespreidde benen, als je dat voor elkaar krijgt, ga je gewoon voorzichtig met je handen jezelf ronddraaien, het is een grote kwestie hier van je balans te houden, ik heb het mensen al zien proberen en veel op hun nek zien belandden door de verkeerde houding. Rug in S vorm, dus natuurlijk gestrekt, je armen gestrekt, hoofd tussen de armen en je benen evenwichtig gespreid.”
Dat waren de enigste tips die hij hen kon geven voor dit, het enigste wat hij nu kon doen, was hen corrigeren waar nodig: “Jullie kunnen beginnen.”

//de rest is nog welkom, maar te laat
[GYM] Leaf Coiling Wind 1726

Met een luid gevloek kreep hij zijn rugzak en propte hij er wat spullen in terwijl hij de tandenborstel met zijn tong in zijn mondhoek en op hetzelfde moment had hij zijn shirt half over zijn bovenlichaam heen getrokken. Hij liep naar de badkamer en spuwde de tandpasta uit waarna hij de tandenborstel gewoon in de wasbak gooide. Dat maakte hij straks wel proper. Kai trok zijn T-shirt over zijn schouder en deed het aan waarna hij de broek verder over zijn benen heen trok. Hij had zijn sportkleren zo maar aangedaan want hij had geen tijd en plaats om dat daar te doen. Zijn wekker was dus niet afgelopen en hij moest naar master Ivans les. De jongeman knoopte het lint van zijn traingsbroek vast en trok nog een pull uit de kast. 's Ochtends was het toch altijd koud. Hij wreef gauw door zijn blauwe haar en liep weer naar de badkamer. Hij zou zijn neuspiercing best uitdoen, anders kreeg hij misschien toch ruzie met master Ivan omdat hij er mee ergens aan vast kon haken ofzo. Hij haalde het bolletje tussen het ijzer uit en dat viel kletterend op de grond. Het maakte niet ZO veel lawaai omdat het maar ene klein bolletje was maar op de glazige tegels was het toch een storend geluid. Kailee bukte zich en ging op de tast op zoek naar het bolletje. Na nog vijf minuten vond hij dat en hij gooide het op zijn bureau, tussen de zeven mappen die op elkaar gestapeld lagen. Kai kreep zijn rugzak en gooide deze op zijn schouders waarna hij zijn kamer uit liep, de deur sloot en alle trappen af liep, van zijn etage naar de deur waardoor hij naar buiten kon. Hij liep het grasveld op en zag dat er al twee leerlingen bezig waren met de les. Kai deed nog moeite en spurtte erheen. Zodra hij naast master Ivan stond, liet hij zijn rugzak vallen en kwam hij even op adem. "Het spijt me dat ik te laat ben, master, mijn alarm was niet af gegaan en u snapt het wel", hijgde hij, waarna hij de man verontschuldigend aan keek. Hij trok zijn pull uit en gooide die op zijn rugzak.

PROFILE MAGICIAN

» Woudmagie: les #2 - Yume Leaf [ Jodaline - Liam ]
» Leaf Willows
» ❧ In need of four-leaf clovers [Matthew]
» Woudmagie: les #2 - Yume Leaf [ Lea ]
» ઈ The Leaf Bonfire ઈ - Algemeen vertrekstopic-

[GYM] Leaf Coiling Wind

[GYM] Leaf Coiling Wind

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen