♔ ;; Good Old Days.

_{& Lightning.

Hoe had hij nog nooit eerder dit park bezocht kunnen hebben? Hij wist het zeker, terwijl hij over het stenen pad liep. Overal om zich heen stonden planten in allerlei kleuren en soorten en maten, en hoewel Ike Hiyori geen grote bloemen-fan was, kon hij niet ontkennen dat dit park wel erg mooi was. Nadat de witharige jongen weer eens veel te vroeg op zaterdag ochtend wakker was geworden, besloot hij zijn vrije dag te gebruiken om eens naar het dorpje, Oak's Field gegaan. Het was grappig hoe weinig hij de school eigenlijk verliet. Nadat hij bij het postkantoortje een brief aan hem van zijn ouders opgehaald had, nieuwe snaren voor zijn viool gekocht had en hij een rol chocoladekoekjs gekocht had (zeer belangrijk), was de jonge leerling rond gaan zwerven door de stad en had zichzelf uiteindelijk in dit kleurrijke park gevonden.

Hij bleef stilstaan toen hij bij de bloemen die Nova aanbeelden aankwam. Iets binnenin hem werd blij bij het zien van deze lichte bloemen. Hij voelde zichzelf van binnenuit opwarmen, hoewel hij geen idee was waarom. Hij was op Nova geboren, Ike wist allang dat hij niet van Shadra, waar hij opgegroeid was, afkomstig was. Het was niet moeilijk om uit te vinden dat hij geadopteerd was en zijn adoptieouders hadden het nooit van hem proberen te verstoppen. Het enige wat voor Ike een raadsel was, was hoe zijn biologische ouders omgekomen waren. Hij had er één keer naar gevraagd, maar het antwoord dat hij gekregen had was vaag geweest. Blijkbaar was het heel droevig en gruwelijk, maar echte details had hij nooit gegeven. De blik die zijn moeder hem toen gegeven had, hadden de jonge Ike het gevoel gegeven dat hij iets misdaan had, dus had hij er niet opnieuw naar gevraagd.

Wat kon het hem ook uitmaakte. De Light Magician stak zijn handen diep in zijn zakken en keek met een vuile blik naar de planten. Het waren maar planten, het was maar een planeet. Het kon hem geen bal schelen waar hij vandaan kwam en wiens biologische kind hij was. Ike draaide zich weg van de bloemen en liep weg, hoewel een ongemakkelijk gevoel in zijn buik achterbleef. Het voelde alsof hij door weg te lopen van de bloemen die zijn oorspronkelijke thuisplaneet symboliseerde, voor iets groters wegliep. Maar wat? De verontrustende gedachten leken zijn hoofd deels te verlaten toen zijn ogen op iemand vielen die zich in een -- opvallende situatie bevond. "Gaat 'ie goed daar?" vroeg hij, een wenkbrauw opgeheven terwijl hij in de richting van de jongedame liep. Kon het hem eigenlijk wel schelen of alles oké was met haar?}

Het moest stil zijn. Ze had wat tijd voor haar zelf nodig. En daar dan ook zonder bij gestoord te worden; lightning had wat tijd nodig om te denken en alles op een rijtje te zetten. Dat was een haast onmogelijke taak op de school zelf. Daar kende ze genoeg mensen die eens onverwacht voor haar slaapkamer deur zou staan. Ze slaakte een diepe zucht terwijl ze haar handen in haar broekzak stak. Vanwege dat ze even een paar uur voor haar zelf wou was ze nu op weg naar de kovomaka's gardens. Daar was het altijd wel redelijk stil. Niet veel leerlingen gingen daar naar toe, nee die gingen meestal naar de kroeg in de stad zelf. Om te gaan drinken. Iets dat Lightning ook nog wel eens soms deed, maar voor nu had ze gewoon de stilte en rust nodig, meer niet. Ze voelde zich ook meteen iets meer relax wanneer ze bij haar bestemming aangekomen was. Haar ogen gleden rond op zoek naar een perfect plekje. Eenmaal die gevonden ging ze daar liggen en sloot haar ogen terwijl ze over al de problemen na dacht.

Lightning had geen flauw idee hoe lang ze daar al lag. En of ze een oplossing voor al de problemen had gevonden was ze nog niet zeker. Haar ogen deed ze langzaam open en ging zuchtend recht zitten. Streek met haar vingers door haar haren om die wat deftig te leggen, aangezien ze wat in de war waren geraakt door dat ze haar hoofd tijdens haar denkend dutje heen en weer had gedraaid. Al het vuil haalde ze er ook uit. Nadat alles er uit was stond ze weg om te vertrekken. Nog voor dat ze dat kon doen kreeg ze een misselijk gevoel waardoor ze naar adem moest happen en voorover boog. Dit gevoel had ze maar nog een keer gehad. en dat was wanneer ze een andere demon had gevoeld, en toevallig was dat Nocte geweest. Dit was Nocte niet, het was een ander. Ugh.."Gaat 'ie goed daar?' hoorde ze iemand vragen. Het moet hem wel zijn. het kan niet anders. Met moeite drukte ze de misselijkheidsgevoel weg en ging weer recht staan om naar de jongen te kijken. ' Euhm ja het gaat, sorry, gewoon te snel recht gestaan' Was haar simpel leugentje dat vlotjes uit haar mond kwam. Glimlachend keek ze hem aan ' Ik ben Lightning' Stelde ze zich voor alsof ze daarstraks niet misselijk had gevoeld. haar kristalblauwe ogen keken hem strak aan. Weet hij van zijn demon af? Ze voelde al hoe Duvessa in contact ermee wou komen. Dat was geen goed teken.

» Good old days make perfect new ones.. (Senri)
» Seven Whole Days...
» 20 Days
» Some days [&DASH]
» [Ryan] First days are always fun

♔ ;; Good Old Days.

♔ ;; Good Old Days.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen