Wrong etage i guess

geeuwend staarde lightning door het raam naar buiten terwijl ze even in haar ogen wreef. ze was nog maar juist wakker. Je kon dat dan ook zien aangezien haar ogen nog redelijk dof stonden. Kort keek ze naar de cheetah welp. automatisch glimlachte lightning nadat het diertje begon te geeuwen. Ook Kairi was juist wakker geworden. Dus het was tijd voor een ochtendwandeling. Het is nog mooi weer en daar moet je zeker van genieten. Dus haalde Light een shirt en een topje uit de kast. Terwijl ze zich omkleede kamde ze tegerlijke tijd haar haren, want een vrouw kan namenlijk twee dingen tegenlijk 'Kom je Kairi, we gaan' verzuchtte Lightning rustig en stapte de gang op. het kon zijnd at ze nu les had, maar vandaag was er geen enkel vak dat voor light interesant genoeg leek om haar tijd eraan te verspillen. Behendig streek ze met haar ene hand enkele lokken van voor haar kristalblauwe ogen vandaan. Veel gaat ze vandaag toch niet doen aangezien ze echt lui was deze dag. " We gaan een kleine ommetoer doen ' stelde Light aan het welpje voor. Het diertje was daar maar al te blij mee. Hoe groter de wandeling was hoe blijer de cheetag welp was. En nieman kon de puppy ogen van een welpje weerstaan. Kairi was de laatste paar dagen zo goed bezig dat ze het wel had verdient. En de zon op haar lichtgebruinde huid zou deugd doen Zwijgend luisterde Light nar haar eigen voetstappen die echoden door de gangen, waar hier en daar enkele groepjes studenten stonden. Sommige kende ze anderen van vaagjes gezien te hebben. Lightning kende nu eenmaal heel veel leerlingen omdat ze zoveel mogenlijk te weten wou komen. Zo was ze nu eenmaal. Fronsend keek ze na een lange tijd weer op en merkte dat ze op de gang van de jongens zat die lichtmagie bezitten."hoe...?' dat kon ze zich niet meer herinneren. Het gekef van Kairi zorgde ervoor dat lightning daar niet verder overpiekerde aangezien haar huisdier er vandoor was gegaan nog verder de gang van de jongens etage door.'Kairi' Schreeuwde lightning en begon erachter te rennen. De blikken van enkele jongens negeerde aangezien ze maar al te goed wist dat ze hier niet hoorde te zijn."Ka...' Abrupt werd ze afgekapt toen ze een hoek omsloeg en recht tegen een wit harige gast opbotste. "oef' Kwam er uit lightning haar keelgat toen ze op de grond terecht was gekomen."Kijk toch uit...' Sprak ze wat kribbig al was het eigenlijk wel haar fout, ze zal dat niet toegeven. met een simpele maar sierlijke beweging stond Lightning weer recht."Heb je een cheetah welp onderweg tegen gekomen?" Vroeg ze de witharige student, keek hem met haar kristalblauwe ogen recht aan. Zag wie het was maar veranderde nog geen spiertje. Waarom moet ze altijd weer te abnormale studenten tegen komen? Waarom geen normaal brave studenten die alle lessen volgden of whatever. Geen student die denk dat alles wat hem bevalt van hem was, wat een gedoe. Deze was nog erger dan Dominic. en dat zegt al veel. Lightning ging gewoon wachten op antwoord en verder zoeken achter Kairi aangezien het diertje wel gevonden moest worden.
.

( soh thanks')

Deze dag was begonnen met rozengeur en maneschijn. Soh was als een engeltje wakker geworden. Hij had nog precies de juiste aantal pillen gehad om de rest van de week door te komen en hij verheugde zich op de eerste les. Natuurlijk niet. Nee, voor iemand die zieke spelletjes speelde met God begonnen de dagen nooit zo. Het geluid van een wekker was nog steeds vreemd in zijn oren en vervloekbaar. Het licht op de licht-magiërs etage was verblindend als altijd, hoe houden die walgelijke mensjes hier uit?, en dat was nog geen eens het ergste. Nee, dat kwam toen de jongen zijn vingers om het o zo vertrouwde potje sloten en de deksel in zeer geoefende beweging er af draaide. Vijf. Er zaten nog precies vijf pillen in. Vijf pillen om nog twee dagen te overleven. Dat was te weinig. Veel te weinig. Een flinke reeks, Shadraanse, vervloekingen ontsnapte de mond van de jongeman waardoor enkele slaapzaalgenoten hem verschrikt aan keken. Ze hadden hem al een prullenbak in de fik zien steken enkel en alleen omdat de jongen daar zin in had gehad. En toen was de jongen nog in een goed humeur geweest. De angst was voor het moment dat hij wel een keer doordraaide. Dat er een keer bloed ging vloeien. En als de dag met vervloek begon werd die angst opeens voelbaar echt voor de mensen die in zijn buurt sliepen. Maar de irritatie was nog mild, nog niet werkelijk groot genoeg om gevaarlijk te zijn. Een ijskoude douche werkte voor nu goed genoeg om de jongeman stil te houden.

Aangekleed en wel, zwarte broek en een lichtblauwe, stark V-hals shirt, met zijn tas over zijn schouder gesmeten en een blik op standje 'raak me aan en ik maak je af' slenterde de witharige jongen even later over de gangen van de licht-magiërs etage. Het zou een perfecte dag zijn om gewoon alle lessen te skippen mits hij niet de schoolleiding hun hete adem al in zijn nek kon voelen blazen. Nee, Soh moest braaf zijn en naar lessen gaan anders draaide hij de jeugdgevangenis in. Walgelijk. Heel walgelijk. Geïrriteerd gleed de jongen zijn hand door zijn witte haar, sloeg de pony achterover die daarna net zo goed weer terug viel over zijn voorhoofd. Warrige, half lang haar dat nooit in model leek te zitten, maar juist daardoor wel iets had. Soh wist heel goed dat hij er uit zag als een 'prince charming', hij had genoeg Raziaanse delletjes weten te verleiden deze week om iets anders te denken, maar dat betekende niet dat hij zich zo hoefde te gedragen. Deuren open houden voor dames en dergelijken dingen? Niet zijn ding.
De jongeman wilde net een hoek omslaan toen een klein, lelijk wezentje voor zijn voeten rende. Hij kon nog net opzij springen om de cheeta welp niet te vertrappen. De engel stond stil en keek het dier met een kwade blik na. Welke imbeciel liet zo'n afzichtelijk, irritant met name, dier nou vrij over de etage rond rennen? Dit was niet de woud etage waar je geen stap kon zetten of er zat een kat voor je voeten of een vlinder benam je het zicht. Natuurlijk kon Soh achter het beest aan gaan en het langzaam maar zeker vermoorden. Zoveel moeite zou dat geen eens kosten. Het doden-gedeelte dan. Nekje omdraaien en klaar. Het achterna rennen zou wat lastiger worden. Zelfs als welp waren cheeta's snel en het idee alleen al was te .. vermoeiend. Met een zucht draaide de jongeman zich weer om en sloeg de hoek om waar hij even geleden al op af was gelopen. Om tegen het tweede meest irritante object van vandaag op te botsten. De jongen bleef staan, wankelde met zijn twee meter geen eens, en keek koel neer op het zielige hoopje op de grond. Het meisje katte nog iets naar hem toe, maar Soh nam het nauwelijks waar. Zijn aandacht was gevestigd op het uiterlijk van het zielige hoopje op de grond. Verleidelijk rood haar en een kleur ogen die heel dichtbij zijn eigen kwam. Als hij niet in de bui was dat hij op dit moment was, zou hij haar nog aantrekkelijk hebben gevonden ook. Maar op dit moment was het mooie gezicht van het zielige hoopje alleen maar walgelijk te noemen. Zeker zo'n arrogant kind dat dacht dat ze beter dan de rest was. Vrij misselijkmakend. En ze was nog dom ook. Je huisdier kwijt raken op een afdeling waar je geen eens mocht zijn. Soh kon niet oordelen over het feit of ze een licht-magiër was of niet, want hé mensen zouden het ook niet van hem zeggen, maar ze was zeker geen jongen. Daarvoor had ze te veel vormingen. Een dom, zielig hoopje dus dat nu langzaam weer om hoog krabbelde en een vraag op hem af vuurde. "Heb je een cheeta welp onderweg tegen gekomen?" “Ben.” Een automatische, bijna achteloze correctie op haar woorden. Zijn eerste indruk van een dom, zielig hoopje werd bevestigd. Heerlijk. En dat ondier was dus van haar? Het zou slecht zijn om nog verbaasd te zijn. Soort zocht soort. “En ja.” Verveeld keek de jongeman de andere kant op. “Het liep in de weg, dus ik ben er op gaan staan.” Zijn blik viel weer op het meisje, ijskoud en spottend. Een blik die haar niet kon vertellen of hij de waarheid sprak of niet. “Ik kon de botten nog horen kraken. Dat gaat zo makkelijk als die diertjes nog zo klein en jong zijn. Dan zijn de botten nog niet sterk genoeg. Der laatste adem zag er ook zeer zielig uit.” Wat was ie toch weer charmant bezig. Maar goed, de jongeman was al geïrriteerd geweest sinds hij was opgestaan en dit was een mooie uitlaatklep. En met de reputatie die hij ondertussen op school had zou het meisje op z'n minst moeten gaan twijfelen of hij de waarheid sprak. Het zou vrij interessant zijn om haar reactie te zien.

Waarom moest ze weer op zijn gestaan? o omdat het zo mooi weer was. En een wandeling zou haar goed doen aangezien het lightning zelf niet goed lukt om al haar verwarde gedachten weer op een rijtje te krijgen. Kort sloot ze haar ogen. ze werd zwak, dat was duidelijk te merken. En daar moet snel wat aangedaan worden. Al was ze voor nu nog steeds teveel in de war. een diepe zucht verliet haar keelgat terwijl ze verder richting de uitgang stapte. Hopelijk zal ze straks haar gedachten weer helder genoeg hebben om goed na te denken aangezien ze dit echt allemaal op orde moet stellen.
Met een behendig gebaar streek ze door haar donkere haren terwijl haar kristalblauwe ogen de omgeving in zich op nam. Haar blik stond neutraal waardoor maar amper te zien was hoe ze zich nu voelde, gelukkig kon ze nog goed genoeg acteren zodat niemand het door had hoe verward ze op het moment wel niet was. Alleen wanneer ze op haar onderlip beet was het te zien, maar dat probeerde ze zo weinig mogelijk te doen.
Probeerde het zelf te vermijden. En tot nu toe werkte dat goed genoeg. De cheeta welpje bleef trouw bij haar voeten. Het liep niet zo snel weg, behalve als het ergens van zou schrikken. het diertje is namelijk nog steeds wat mensen schuw en rent er dan ook meteen vandoor wanneer er eentje te dichtbij komt. Er moet dan een onverwacht beweging zijn gekomen dat Kiara opeens er razend snel vandoor ging.
Lightning probeerde het schuwe diertje nog terug te roepen maar het wou niet luisteren. Dus rende ze er maar achteraan, al wist Lightning maar al te goed dat ze het dier onmogelijk kon in halen. En nu zeker nu ze op de grond zat door tegen een of andere blinde student op te lopen aangezien hij haar niet had zien aankomen.
Meteen stond light recht. Ze keek de student waar ze tegenop was gelopen recht aan, en zag meteen wie het was. Het kon niet anders dan Soh te zijn, het moet wel want het leek echt als de beschrijving zei. Echt geweldig moet dit haar weer over komen. Waarom altijd zij? Waarom niet een of andere zwakkeling waar hij zijn lol mee kon hebben. Toch had ze gevraagt of hij haar diertje had gevonden nadat ze wat bot had gezegt dat die moest uitkijken. “Ben.” Lightning moest zich inhouden om niet te gaan draaiden met haar ogen vanwege zijn verbetering. jasses wat maakte het nou uit.
Hij was de soort dat Lightning de laatste tijd erg uit de weg ging. Ze was al in de war genoeg en met zo'n types die het alleen maar erger maakten was wel het laatste wat light wou.“En ja.” Hoorde ze hem zeggen. “Het liep in de weg, dus ik ben er op gaan staan.” Kort vertrok haar spieren zich wat gespannen.
Haar ogen leken even kort donkerder te worden al kon dat je verbeelding zijn aangezien het net zo snel was als het was gekomen. . “Ik kon de botten nog horen kraken. Dat gaat zo makkelijk als die diertjes nog zo klein en jong zijn. Dan zijn de botten nog niet sterk genoeg. Der laatste adem zag er ook zeer zielig uit.” Lightning probeerde kalm te blijven.
Ze mocht niet weer opvliegerig reageren, al zal dat bij Soh hier zeer lastig worden. 'Als je wilt liegen, zorg er dan voor dat men de leugen gelooft aangezien het onmogenlijk is om een cheetah te pakken te kunnen krijgen, vooral deze aangezien het er meteen vandoor gaat als je maar een stapt.te.dichtbij.zet" Siste ze nog redelijk kalm voor haar doen "Ik had best verwacht dat je een betere leugenaar was, maar blijkbaar zijn de roddels veel te overdreven" Sprak ze spottend en keek hem kalm aan met haar armen over elkaar geslagen terwijl ze zich aan hem begon te irriteren.
Goed dit was goed, beter irritatie dan verwarring. irritatie kan ze tegen hem gebruiken, verwarring niet..

PROFILE MAGICIAN

» Wrong place, wrong time // Elveria
» Light etage
» De Shadra etage.
» When everything goes wrong..
» What's wrong with a little dip and sip?~

Wrong etage i guess

Wrong etage i guess

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen