Finally.

Vanuit het binneste van de ruine schoten ineens stenen de grond uit. Na flink wat kabaal en geschuif met half afgebrokkelde stukken rots ontstond er eindelijk een opening die groot genoeg was voor een volwassen man om doorheen te kunnen. Fennon lieo eruit en hield zijn hand even beschermend voor zijn ogen vanwege het felle licht van buiten. Toen zijn ogen weer een beetje gewend waren rekte Fennon zich even kalm uit. Kennelijk had hij het langst van iedereen onder zeil gelegen. Niet dat hem dat iets uitmaakte. Hij was in zijn element geweest. Toch had hij wel minstens een week naar de uitgang lopen zoeken in dat gangenstelsel onder de ruine. Fennon nam zijn lange staf iets beter in de hand en keek even rond. Er was veel veranderd in driehonderd jaar merkte hij.

Martijn was een beetje aan het rond lopen toen hij bij de ruines aan kwam. Hij zag hoe een man omhoog kwam uit de ruines. Hij zag er uit als of hij zo uit de middeleeuwen kwam. Doe eens gek dacht Martijn en hij liep op de man af. "Hallo?" vroeg Martijn aarzelend.

Fennon had de jongen eerder door de trillingen in de aarde voelen aankomen dan zien. Zijn lichtbruine ogen keken de jongen aan. Fennon schatte hem op zo'n 17 à 18 jaar oud. Vriend of vijand kon hij niet zeggen. Maar Fennon was niet achterdochtig en vijandelijk van aard. Het enige wat hij deed was zijn grip op de staf verstevigen terwijl een klame glimlach aan de jongen voor hem schonk. ''Een goedemiddag geloof ik als ik zie hoever het licht van de dag gevorderd is'' zei hij kalm en keek even naar de lucht. Ja het moest ongeveer middag zijn. Fennon's stem had een beetje schor geklonken nadat hij hem al meer dan driehonderd jaar niet had gebruikt. Zijn stem klonk hem een beetje vervreemd. Dat zou wel weer wennen als hij een gesprek aan ging.

"De meeste mensen weten dat niet zonder op hun horloge ofzo te kijken." bracht Martijn verbaasd uit. Zo die man moet wel heel oud en wijs zijn. "Kan ik u misschien ergens mee helpen ik verveel me nog al namelijk." Dat was echt zo maar Martijn was meer geintereseert in de man zelf. Als hij echt zo inteligent en oud was zo als hij er uit zag wil ik wat van hem leren misschien is hij wel een leraar ofzo.

''Horloges zijn voor mensen die geen tijd meer hebben om van het leven te genieten'' zei Fennon en lachte even zachtjes. Hij wreef over zijn ongeschoren kin toen hij de vraag van de jongen hoorde. Hij moest zich echt gaan scheren als hij terug was in Cruinne, zijn eigen kamer in de Toren. ''Je kan me misschien wel helpen. Ik ben nogal lang....'weg geweest' zeg maar en er zijn een flink aantal dingen veranderd zo te zien. Allereerst wat is hier precies gebeurd. Jaren geleden liepen hier geen tieners rond in elk geval en was dit nog geen ruine'' zei Fennon.

''Los van het feit dat de meeste mensen in onze tijd geen horloge konden aanschaffen, maar genieten deden ze nog steeds niet.'' Deshas stond in de schaduw van een zware boom geleund. Hij keek licht grijnzend naar Deshas. ''Je mag je wel eens scheren Fen, een baard staat je niet'' zei hij terwijl hij op Fennon afliep. In tegenstelling tot Fennon wiens voorkeur uitging naar Middeleeuwse kleding was Deshas zelf toch meer voorstander van de Victoriaanse stijl. In driehonderd was dat nog niet veranderd.

"Ken jij die man die net uit de ruines omhoog kwam?" Vroeg Martijn verbaasd. Hij bestudeerde de man grondig. Ook al van die vreemde kleren. en hij noemde de man Fen... Het zal toch niet Fennon zijn DE legendarische magican waar over hij al zo veel gehoord heeft?? Misschien zijn het alle twee wel legendarizch magicans. Dat zou wel echt heel cool zijn! dacht Martijn en hij grijnsde.

Fennon keek op toen hij een bekende stem hoorde en glimlachte even lichtjes. ''Ook hallo Deshas, waar bleef je nou?'' vroeg hij met een droge grijns. Hij wreef nogmaals langs zijn baard toen Deshas daar over begon. ''Ja, ik zal eraan werken Des'' zei hij daarna. Hij tikte een keer met zijn hiel op de grond en maakt drie stoelen uit steen. ''Mag ik jullie uitnodigen te gaan zitten. Ik heb minsten een week door die gangen lopen dwalen. Ik ben eigenlijk wel even aan wat rust toe'' glimlachte hij terwijl ging zitten. Ondanks dat de stoelen gemaakt waren uit steen zaten ze toch redelijk comfortabel.

Deshas keek even naar de jongen die erbij stond. ''Kennen? Ik ben met die gozer opgegroeid'' grijnsde hij. Waarschijnlijk kende hij Fennon het langst van iedereen. Zelfs nog langer dan Aiden. Deshas herinnerde zich hun zwerftochten op Shadra of het zakkenrollen op Erd nog wel. Fennon had hem het oud-Erdeens geleerd. Toen Fennon de opvolger werd van Bardo om de Heer van de Aarde te worden waren hij en Deshas uit elkaar gehaald. Maar toen Deshas zelf een Legendarische Magican werd was hij Fennon weer tegen gekomen.

Martijn ging zitten op de stenen stoelen die net uit de aarde herrezen waren. "Dus jullie zijn bijde legendarische magicans?" Merkte hij verbaasd op. Hij kon het maar moeilijk vatten. Martijn heeft al zo veel over ze gehoord en dat ze heel machtig zijn twijfeld hij niet aan. Zo als Fennon net de stoelen maakte. Hoe vet is dat dan?!

''Ja. Dat klopt. Mijn naam is Deshas, ik ben de Heer van het Duister. En dat daar is Fennon, de Heer van de Aarde'' zei Deshas kalm tegen de jongen terwijl hij ook ging zitten op een stoel. Hij maakte een kleine handbeweging en creerde uit de schaduw drie glazen op de leuning van elke stoel die zich vulde met wijn. Uit zwarte rook verscheen ineens een meisje. Ze was klein van stuk en een beetje middelseeuws gekleed. Ze had felrood haar dat opgestoken was en zwarte ogen. Ze liep naar Deshas toe en fluisterde iets in zijn oor. Deshas knikte even en het meisje verdween weer in de zwarte rook.

Martijn was nog steeds onder de indruk van wat er zich net voor zijn neus afspeelde. Ineens was er een meisje en ineens was ze weer weg. "Ik heet Martijn, ik ben nog een leerling in de duistere magie."zei hij en nam flinke slok wijn. Zo die is sterk! De wijn
brande in zijn keel.

''Inderdaad. Tenminste dat is wat men mij al driehonderd jaar vertelt heeft'' zei Fennon grijnzend. Hij nam bedenkelijk een slok van de wijn toen het meisje Deshas wat influisterde. ''Problemen Des?'' vroeg hij kalm terwijl hij nog een slok nam. Als iemand die op Erd geboren is had hij liever bier maarja, wijn is ook niet slecht. Vooral niet de wijnen die Deshas altijd heeft. ''Aangenaam trouwens Martijn'' zei Fennon kalm tegen de jongen.

Deshas zag Martijn's blik toen hij een slok wijn nam en lachte even. ''Ik zou niet zulke grote slokken nemen. Voor degene die het niet gewend zijn wijn te drinken stijgt dit direct naar je hoofd'' zei hij tegen hem. Zijn blik werd serieus toen hij Fennon's vraag hoorde. ''Laten we hopen van niet'' zei hij ontwijkend. Om op een ander onderwerp over te stappen keek Deshas naar Martijn. ''Leerling Duistere magie dus? Laat eens wat zien'' zei hij. Deshas was wel benieuwd naar wat die jongen allemaal kon.

Martijn wou wel een beetje goed voor doen. "Ik zou de Darkball kunnen doen als dat goed is." stelde Martijn voor. Eigenlijk is dat een van de weinige dingen die hij kon. Toen hij op Fregus woonde mocht hij van zijn pleegouders geen duistere magie meer teebruiken. Toch deed hij het stiekem maar omdat hij niet wist wat hij verder moest doen heeft hij er niet heel veel aangehad. Nu hij hier op school zit wil hij de achterstand die hij heeft opgelopen inhalen.

Deshas sloeg zijn wijn nu in een keer achterover en keek naar Martijn. Wat hij voorstelde was vrij simpele magie. Deshas keek even zijlings naar Fennon maar richtte zijn aandacht toen weer op Martijn. ''Laat maar zien'' zei hij en ging achterover in zijn stoel zitten. Ergens vroeg hij zich af waarom Martijn kwam aanzetten met eenvoudige magie. Misschien had hij nooit meer dan dat geleerd kwam de gedachte in Deshas op.

Martijn stond op uit zijn stoel, liep een paar meter naar voren haalde diep adem deed zijn handen boven elkaar en... Er gebeurde niets! "Wat is dit ik kan het echt hoor!" verdedigde Martijn zich zelf. Hoe kan dit het wou vroeger wel. Misschien is hij het verleerd. Dat zou toch niet waar zijn. Is de vloek dan nog niet opgeheven? Ze hadden me beloofd dat ik hier wel mijn magie kon gebruiken. Wat een ratten!

''Rustig Martijn. Er is hier niemand die jou verwijten maakt'' zei Deshas kalm omdat Martijn direct in de verdediging schoot. Hij dacht wel al een blokering te voelen voor magie maar Deshas had gedacht dat hij het zich had ingebeeld. ''Er rust een vloek op je waardoor je je magie niet kunt gebruiken is het niet?'' vroeg Deshas kalm. Hij stond ook op uit zijn stoel. ''Ik denk dat we daar wel iets aan kunnen veranderen. Als je wilt tenminste'' zei hij simpel. Hij liet zijn blik nogmaals bedachtzaam over Martijn gaan.

Martijn zuchtte. "Als dat mogelijk is graag dan kan ik weer gewoon verder met oefenen." Ineens schoot hem te binnen. Kaja had de zelfde vloek meegekregen van pa. Zou zij hem ook nog over zich hebben? Ik moet haar toch maar eens gaan zoeken.

Fennon keek even naar Martijn. Daarna ging zijn blik naar Deshas. ''Wat denk je aan die vloek te kunnen doen Des?'' vroeg hij kalm. ''Je gaat niets doen dat die jongen schaadt hoor. Dat jij je lijf zo nodig moet verpesten door er een demon in te laten huizen, dat is jou probleem maar je gaat geen gekke dingen uithalen met Martijn'' zei hij tegen Deshas. Fennon stond inmiddels ook op. ''Wat je ook van plan bent, ik wil er graag bij zijn. Al is het maar voor zijn bescherming'' zei hij en knikte naar Martijn bij die woorden. Fennon greep naar zijn staf en wachtte geduldig op Deshas' reactie.

PROFILE MAGICIAN

» Finally Away~
» FiNALLY~!
» Finally
» FINALLY FOUND IT!
» Finally we meet

Finally.

Finally.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen