Haar schoentjes tikten tegen de harde vloer aan, waardoor iedereen die in de buurt was haar aanwezigheid kon merken. Ze was nieuw, dat wist ze. Maar een beter leven had ze niet. Ze was haar geheugen verloren. Behalve haar naam, was ze alles kwijt. Yasmine. Toen ze aankwam hoorde ze nog iemand zeggen: 'Weer iemand van Razen!'' Dus concludeerde ze eruit dat ze van Razen kwam, en ze wist zomaar dat ze vuur bestuurde, of hoorde te besturen. Ze keek voorzichtig de hoek om met haar grote groenblauwe ogen. Ze wilde niet weer ergens belanden. Straks belandde ze in de lerarenkamer. Of in de kamer van de hoofdmeester! En van de geruchten te horen was hij niet echt een vriendelijke man. Ach. Zij was een leerling, dus ze had niets te vrezen...toch? Nee, hier was geen eetzaal. Ze zou nu naar de eetzaal moeten gaan. Weer liep ze verder. Haar rode schoentjes tikten weer vrolijk mee. Haar lange vlecht, samengesteld uit haar roodroze haar bijeen geknopen met een roze lint, bungelde heen en weer. Ze hoorde wat. Geroezemoes? Nee, het was meer praten wat ze hoorde. Zou daar dan eindelijk de eetzaal zijn? Ze versnelde haar pas een beetje, en jawel. Ze had gelijk. Eettafels vulden de eetzaal en maakten deze waar voor z'n naam. Leerlingen aten hun lunch voor vandaag op. Er waren duidelijk groepen gevormd. Kan ik er nog wel bij, vroeg ze zich af. Stilletjes liep ze naar binnen, en ze trok de aandacht van enkele leerlingen. De nieuwe was zij. De nieuwe die eindelijk de eetzaal had gevonden. De nieuwe die haar geheugen was kwijtgeraakt door een of andere reden. En die reden: Die was ze uiteraard vergeten. Maar ze wist dat ze naar de academie moest komen, aangezien alles al geregeld was: Rooster, bed, en koffers, en een dossier. Dus ze hoorde hier wel. Dat was een opluchting. Ze keek naar een paar leerlingen. Sommigen zagen er niet al te vriendelijk uit. Maar zij kon ook niet vriendelijk worden. Ze was meer een spiegel voor iemand anders. Ze kon verschrikkelijk doen, maar kon ook heel lief zijn. Het lag eraan hoe andere mensen tegen haar deden. Behalve misschien de leraren, daar moest ze wat liever meedoen. Haar doel was tot het randje van nablijven te gaan. Net niet over de grens. Elke leraar zou dat wel gaan irriteren. Nadat ze haar eten had, ging ze maar aan een tafel zitten met wat leerlingen die er uit zagen als Fire Magicians. Misschien waren die ook wel aardig. Ze zuchtte en keek om zich heen. Misschien zou iemand haar late aankomst hebben opgemerkt en zou zich willen voorstellen of zoiets. Waar ze echt niet tegen kon was schrikken, dat was niet goed voor haar, aangezien ze dan soms een flinke klap kon geven aan degene die haar liet schrikken. Een reflex uit haar verleden ja. Een reflex uit haar verleden. Toch was er uiteindelijk wel degelijk iemand die haar aankomst niet als onopgemerkt had aanschouwd. Ze at heel beheerst haar eten op totdat er misschien iets zou gebeuren met de nieuwe. Het roodharige meisje met een lange vlecht verbonden met een roze lint. Een derdeklasser meteen. Yasmine rolde met haar ogen. Eigenlijk zou ze haar dossier een keertje moeten doorlezen, had ze toch wel een betere schets van de situatie niet?

[open :3]

korte uitleg:
Natsume kan youkai's zien dat zijn een soort geesten, sommige zijn aardig de andere niet.
Hij is wel een van de einige die dat kan samen met nog 2 andere vrienden van hem.
Hij word ook vaak lastig gevallen door Youkai om verschillende redenen, sommige willen hun naam terug die staan in the book of friends dat is een boekje waar veel namen in staan van youkai's, als je dat boekje hebt kun je de youkai's met hun naam in het boekje van alles bevelen.
Sommige Youkai's vinden dat hij lijkt op z'n oma Raiko (toen ze net zo oud was als hem) en proberen hem te vermoorden, om the book of friends te krijgen, maar er waren ook een boel Youkai die haar wel aardig vonden.
er zijn ook youkai's die onschuldig zijn.
als hij een naam uit the book of friends terug geeft word hij vreslijk moe, want het kost veel engergie
Nyanko-sensei is ook een youkai, een hele sterke. Hij wil the book of friends ook, daarom heeft hij met Natsume afgesproken, als Natsume dood gaat mag Nyanko-sensi the book of friends hebben, tot dan moet Nyanko-sensei Natsume beschermen.
Nyanko-sensi wordt vaak boos als Natsume een naam weg geeft, want dan kan Nyanko-sensei als hij dat boek later heeft, minder youkai's comanderen

als het nog niet helemaal duidelijk is zeg maar gewoon
-------

Natsume had alweer slecht geslapen, en was niet wakker geworden door z'n wekker.
Nyanko-sensei had hem die nacht de heletijd wakker gehouden, hij was boos omdat Natsume weer eens een naam terug had gegeven.
toen nog steeds niet helemaal wakker was wreef Natsume in z'n ogen en liep door de gangen, terwijl Nyanko-sensei (hij is nu in een katten-vorm je kan hem nu zien) al ver voor hem uit liep, want ze gingen naar de eetzaal.
Toen Natsume er eindelijk was, zag hij dat Nyanko-sensei al aan het eten was, van iemand z'n bord.
Snel liep Natsume er naar toen en kneep geirriteerd in de wang van Nyanko-sensei, die zoals gewoonlijk begon te klagen.
Een paar boze blikken gingen de richting op van Natsume, het bleek dat Nyanko-sensei een grote maag had en van meerdere borden had gegeten.
Natsume bood z'n excuses aan en betaalde alles terug.
voor de zekerheid keek Natsume om zich heen of hij iedereen terug had betaald.
Toen hij een meisje zag.
Hij pakte nyanko-sensei op en vroeg wat aan hem. ,,Je hebt haar eten toch niet op gegeten''
Beledigd schudde Nyanko-sensei z'n hoofd, maar voor de zekerheid ging Natsume het toch maar vragen aan het meisje.
,,hallo, ik ben Natsume, heeft deze kat toevallig je eten opgegeten'' toen Natsume dat had gezegd merkte hij hoe stom het eigenlijk klonk.
,,dit vraag ik omdat hij van meerdere borden had gegeten'' kwam er wat onzeker achteraan.
even glimlachte Natsume, opeens hoorde hij z'n maag, het geluid ging door de hele eetzaal.
Hij had al lang niets gegeten, al het geld moest hij weg geven omdat nyanko-sensei zoveel at.
Op dit soort momenten zou Natsume vaak in Nyanko-sensei z'n wang knijpen, maar die zag het al aankomen en was gevlucht.