Niah was druk bezig in haar slaapkamer. Ze hadden eindelijk de dozen met haar overige spullen gebracht. Heel de kamer stond vol met dozen koffers, maar ook al lege dozen en koffers in elkaar gestapeld. De ene doos na de andere rits ging open om de spullen er uit te halen en een mooi plekje te geven. Al haar kleding had ze als eerste opgeruimd. Al haar gitaren hingen al aan de muur en ze was net klaar met haar verzameling violen. Ze was aangekomen bij de schilderijen. Ze had al eerder de spijkers in de muur geslagen met welk schilderij waar kwam. Nadat ze de laatste had opgeruimd en er nog maar een paar dozen stonden besloot ze bij de deur te gaan staan om te kijken hoe het er uitzag als je binnen kwam lopen. Haar kamer was eerst een rechthoek naar achteren toe met een uitstulpinkje naar links. Dan had je na het uitstulpinkje haar slaapkamerdeur en aan de rechterkant eerst een deur naar haar keukentje toe en dan de deur naar haar eigen kleine badkamertje. Maar dat was genoeg vond ze zelf. De deur naar de badkamer en naar de slaapkamer zaten alle bij dicht. Niah had nog geen gordijnen en de muren die ze goudgeel had geschilderd maakte de maker mooi licht en vrolijk. Alle kleuren van de regenboog waren te zien in haar kamer, maar door de goudgelen muren werd het toch wat rustiger en meer in evenwicht. In het midden van haar kamer stond een vierkantige glazen salontafel met een druppelvorm in het midden die naar de rest van de kamer uitwees. In het midden van die staat een schaal met grijzen stenen dat als je het aan zet dat een vuurkorf je is. Op de salon tafel staat een kan thee en sierlijke kopjes met sierlijke lepeltjes. Aan de rechterkant van de glazen salontafel stond een antieke bordeaux rode stoel met een lichtblauw kleed er in. Aan de linkerkant van de salontafel stond een wat modernere bank met ovalen bruinen kussen en kleine crème achtige ronden kussentjes. De bank zelf is beige. In de uitstulping naar links staat een bureau met een laptop en wat anderen technische snufjes. Overal in haar kamer hingen alleen nog maar peertjes als lampen omdat die speciaal hier heen gebracht zouden moeten worden in verband met de breekbaar heid.
Nadat er nog maar een paar dozen over waren plofte ze in de bank neer. En keek naar de klok die boven de deur hing. Bijna tijd dat haar stagiaire zou komen. Ze pakte uit een kastje in de keuken een suikerpotje en zettend e waterkoker aan en liep weer terug naar de salontafel om de suiker naar neer te zetten en de kan mee te nemen naar de keuken om verse thee te maken. Nadat dat klaar was zetten ze rustig de radio aan op een zacht volume om de stilte te doorbreken. Ze pakte een boek dat naast haar stoel lag en begon er rustig in te lezen terwijl ze wachten dat de stagiaire zou komen.

Niah had een pauze genomen van al die vele dozen die net bezorgd waren, maar ook omdat ze wist dat ze haar stagiaire zo zou ontmoeten. Na het klaarzetten van de thee ging ze rustig in haar stoel zitten en begon met een boek te lezen. Omdat Niah soms zo in een boek verzonken kon raken was ze tijdsbesef kwijt. Plotseling kwam er een hele harde bonk tegen haar deur waardoor de opsprong en haar boek snel weg legden. Het boek belande half open op haar stoel met de kaft naar boven. Haar stoel stond niet zo heel ver van de deur af en in een paar passen stond ze al bij de deur. Ze opende haastig haar deur maar zag niemand te staan. Ze keek even heen en weer maar zag niks. Omdat Niah een trainingsongeluk een paar jaar geleden heeft gehad ziet ze vanaf haar neus niks. Ze is niet in staat de vloer te zien nog haar eigen voeten. Wat verward keek ze en ging weer terug de kamer in. Ze bleef het wel vreemd vinden want iets moest die bonk veroorzaakt hebben. Ze keek naar de klok en zag dat haar stagiaire te laat was. Al snel werd het haar al duidelijk dat zij waarschijnlijk de bonk had veroorzaakt tegen de deur. Snel draaide ze zich weer om en opende de deur. Moeilijk naar benedenkijkend, omdat dat erg moeilijk voor haar is in verband met haar zicht probleem, zag ze een meisje op de vloer liggen. “Ow sorry, ik zag je de eerste keer niet.” Verontschuldigde ze zich terwijl ze een hand uitstak om haar te helpen. “Kom binnen dan praten we daar verder.” En ze gebaarde haar hand naar binnen toe. Ze negeerde de kreukels in haar jurk en ook de opkomende blauwen plek op haar voorhoofd. Ze kon aannemen dat het meisje zich gehaast had en nadat ze tegen de deur aangebotst was er niet meer zo jofel uit zou zien. Maar ze vond het niet erg. “Ik ben blij dat je er bent.” Zei ze vriendelijk terwijl ze haar boek oppakte en een bladzijden terug goed vouwde en deze naast de stoel legde en in de stoel ging zitten. “Mijn naam is Niah Jianna Lilium Servious. Zoals je weet geef ik kunst op deze school.” Wat meer naar het puntje geschoven naar haar stoel pakte ze de kan thee. “wil je ook wat thee?” vroeg ze terwijl ze voor zichzelf een kopje inschonk.

Niah schaamde zich een beetje over het feit dat ze het meisje bij de eerste keer van de deur openen niet gezien had, maar blijkbaar had het meisje er niks van gemerkt. Aan de ene kant wel opgelucht dat ze dat niet veel interesseerde maar ook een beetje rust gevend omdat het een harde knal was geweest en er misschien iets was. Tijdens dat ze elkaar voorstelde schonk ze de kopjes thee in. Nadat ze klaar was pakte ze was suikerklontjes en roerde rustig en blies af en toe zachtjes terwijl ze geïnteresseerd naar Lola keek. “ Vertel me eens. Waarom wil je iets in de kunst doen?” Voor Niah zelf zat er een hele geschiedenis er achter waarom zij kunst was gaan doen en ze was benieuwd of dat bij haar ook zo zou zijn. Het enigste wat ze wel hoopte dat was dat Lola geen hippie achtige type was. Met zulk soort mensen kon ze meestal niet goed overweg. Ze waren ook meestal lui en daar kan ze niet goed tegen. Natuurlijk een luie dag of een lui momentje vind ze niet erg. Dat is iedereen wel eens maar echt altijd lui. Haar nekharen ging al omhoog staan bij de gedachte. Met aandacht luisterde ze naar de reden die Lola gaf waarom ze kunst had gekozen en geen ander vak.

(ik zit momenteel in een inspi Block dus ik heb wat kortere post. Hopelijk worden ze wel groter, maar ik hoop wel dat ik er genoeg inhoud in doe )