Hurt.

Mèadraid kwam koud en vermoeid de ziekenzaal binnenlopen. Ze kon maar niet uit haar hoofd krijgen wat ze bij de ruines gezien had. Nu pas besefte ze dat ze Shong leuk vond. Ze ging vermoeid aan een tafel zitten en haalde haar staart los. Het elastiekje deed ze om haar pols en ze schudde haar blonde haren even door elkaar. Daarna begon ze wat papier werk te doen.

Hatori kwam door een andere deur binnen en keek even verbaasd op toen hij Mèadraid zag zitten. ''Nu al terug?'' vroeg hij kalm. Toen zag hij haar droevige gezicht. ''Meestal vrolijk jij van een wandeling altijd op. Vanwaar dat gezicht Mèadraid'' zei hij en liep naar de tafel toe. Hij legde het werk waar hij mee bezig was geweest op Mèadraid`s schrijfwerk neer zodat ze op moest kijken.

Mèadraid keek even op. Ze had nog wat betraande ogen en had de meeste tranen ruw met de rug van haar hand weggeveegd. ''Dat is geen blik, zo kijk ik gewoon'' zei ze duidelijk ontkennend. Ze durfde Hatori niet aan te kijken. Ze wende haar blik af naar een kast met glas in de deuren waardoorheen potjes en flesjes te zien waren.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda was even weggegaan van de ruïnes, en ze zocht naar de persoon die ze had gezien. Kalm keek ze in het rond, en ze liep dan wat te zoeken naar de ziekenzaal. Dan vroeg ze het aan een leerling, en deze toonde het haar dan. Rustig klopte ze dan ook aan bij de deur, en ze wacht dan ook kalmpjes af. Esmeralda zou wel zeggen dat ze dit enkel deed om te plagen, en dat ze gebonden was aan een huwelijk waar ze niet kon uitkomen zoals met Norwood was gebeurd. Even zucht ze diep, en ze wacht nog steeds op een reactie af. Normaal zou ze gewoon binnen gaan, maar dit keer deed ze dat niet.

''Mèadraid, je weet dat ik je beter ken'' zei Hatori kalm. Hij keek even op toen er op de deur geklopt werd. Hij liep er naar toe en deed de deur even open. ''Kan ik je ergens mee helpen?'' vroeg hij kalm aan de vrouw die er stond. Hatori bleef in de deuropening staan en was voor zover het eruit zag niet van plan om aan de kant te gaan. Hij keek haar recht aan. Waarschijnlijk was ze een lerares.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek op bij het horen van de deur die open ging, en ze keek de man dan ook kalm aan. "Eigenlijk zoek ik de eigenaar van deze bril en ik moet even een hartig woordje met de persoon spreken." Zei Esmeralda dan tegen hem, waarna ze hem gewoon wegduwde. Ze liep naar binnen, en ze zag dan de vrouw van daarnet zitten. Ze liep naar haar toe, waarna ze haar de bril gaf. "Hey als jij denkt dat iets met Shong heb dan is dat verkeerd, ik plaagde hem alleen maar omdat een paar leerlingen wisten dat ze hem makkelijk konden laten blozen. Trouwens ik deed het enkel om informatie te vinden over de man waar ik mee verplicht ben te trouwen, en de kans zat er in dat hij hem kon kennen." Fluisterde Esmeralda dan zachtjes tegen haar, en ze deed dat zonder dat de man het kon horen.

Hatori keek de vrouw nors na toen ze naar Mèadraid liep. Wat een ongelofelijk onbeschoft mens was dat. Hij liep op haar af en bleef achter haar staan. ''Bedankt voor het terug brengen van Mèadraid`s bril. Als ik U nu mag verzoeken om weg te gaan. Zoals U zelf kunt zien heeft mijn zusje er op dit moment geen behoefte aan om anderen te spreken'' zei hij en pakte de vrouw bij haar pols beet en trok haar mee de deur uit. Daarna deed hij de deur weer dicht en vergrendelde hem magisch zodat zij hem niet zomaar open kon maken. Als zij onbeschoft kon doen nou dan kon Hatori dat ook.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek hem droog aan, en ze merkte dan dat hij haar pols vast nam. Ze moest even op haar tanden bijten, waarna ze dan hem aankeek. "Toevallig had ze mij met Shong gezien, en laat me los of ik doe je wat." Zei Esmeralda dan boos tegen hem, en ze werd dan opeens de deur uit getrokken. Ze zucht heel even diep, waarna ze zich dan gewoon concentreerde op iets anders. "Denk maar niet dat je van me af bent!!" Zei ze dan woedend tegen hem, en ze besloot dan om een pijnlijke vloek uit te spreken over die man. Daarna liep ze gewoon weg, en ze snoof dan ook hard. Rustig zat ze weer in haar lokaal, maar ze zorgde ervoor dat niemand erin kon komen.

Mèadraid keek de vrouw niet aan toen ze tegen haar begon te praten. Wat zij onder plagen verstond was niet echt hoe het er voor Mèadraid uit had gezien. Als je iemand plaagt ga je niet op z`n schoot zitten en zijn wang strelen. Pas toen de vrouw weg was keek Mèadraid even naar Hatori. ''Dank je'' zei ze zacht. Ze had inderdaad geen behoefte om nu met anderen te praten.

Shong was uiteindelijk aangekomen bij de ziekenzaal. Hij had met nat sneeuw zijn haar wat in model gebracht en een paar blauwe winterbloemen geplukt. Hij had zich ergens verstopt toen Esmeralda de zaal uitliep. Veel zin om die vrouw weer tegen te komen had hij niet. Voor de deur bleef hij even nerveus staan. Hij klopte een aantal keer op de deur voordat hij binnenkwam. Shong veegde het laatste beetje sneeuw van zijn mantel en keek glimlachend de zaal in. Hij zag Hatori en ook Mèadraid. Zijn hart sprong op toen hij haar weer zag. Toch ging hij niet meteen op haar af maar bleef hij staan in de deuropening, met een vragende blik op Hatori. 'Stoor ik?' vroeg Shong beleefd.

Hatori liep naar zijn zusje toe. Hij trok haar uit de stoel overeind en drukte haar even tegen zich aan. ''Daar ben ik je broer voor'' mompelde hij zacht. Hij was een kop groter dan Mèadraid en legde haar hoofd dus even op zijn schouder. Hij keek op toen hij een stem hoorde. Hij zag dat het shong was. ''Nee, U stoort niet'' zei hij beleefd. Hij liet Mèadraid los en keek haar even aan. ''Als je m`n hulp nodig hebt ben ik hiernaast, dat weet je hè'' zei hij zacht tegen haar. Daarna pakte Hatori zijn werk weer dat hij op het bureau had laten liggen en verdween door een zijdeur.

Mèadraid legde haar armen even om de middel van Hatori. Ze voelde zich veillig bij hem. En hoewel ze hem nooit zag glimlachen wist ze dat hij dat op momenten als dit van binnen wel deed. Zij keek ook op toen Shong ineens in de ziekenzaal stond. Ze keek naar Hatori en knikte bijna onmerkbaar naar hem. Zijzelf liep ook naar het bureau en pakte haar bril die de vrouw terug had gebracht. Hij was nog een beetje nat omdat Mèadraid hem in de sneeuw had weggesmeten. Ze maakte hem met de onderkant van haar witte jas schoon. ''Hoi'' zei ze zacht tegen Shong terwijl ze haar bril weer opzette en een lok blond haar achter haar oor schoof. Dit was de eerste keer dat ze los haar had. Haar rode elastiekje had ze nog steeds om haar pols.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek naar buiten, en ze mompelde de ergste vloek die ze maar kon bedenken. Daarna ging ze bij het raam staan, en ze snoof dan ook heel even diep. "De tijden zijn niet zoals men verwacht." Zei Esmeralda dan mompelend, en ze deed dan het raam helemaal open. Haar blik ging naar de hemel, en ze keek dan naar beneden. Ze zou het die man betaalt zetten, en het kon haar niet schelen dat ze ontslagen zou worden. Toch zou ze zich nog kalm houden, en ze snoof dan ook heel even kort. Dit had ze nu weer zoals gewoonlijk, maargoed haar verontschuldigingen aanbieden zou ze echt niet gaan doen. Toch wilde ze niet weer een slechte indruk hebben op haar, en ze schreef dan maar een stom briefje. Deze liet ze dan verdwijnen, en het briefje verscheen dan in de ziekenzaal. Ok ik ben slecht begonnen, maar dit alles heeft een rede dat ik zo doe. Het was al zeker niet de bedoeling geweest om verdriet te brengen, maargoed ik heb jaren in afzondering geleefd dus neem dat mij niet kwalijk. Kortom hadden mijn familieleden daarvoor gezorgd dat ik in afzondering leefde met enkel water en brood. Toch was het niet mijn bedoeling geweest iemand te beledigen of te kwetsen. Indien ik u persoonlijk kan spreken graag antwoord terug. Met vriendelijke groeten Miss Esmeralda Silverslash. Echter wist ze dat ze haar zouden negeren, maargoed het kon haar dan zelfs niet schelen. De toestand waar ze in had gezeten had te maken met het gedrag dat ze vertoonde.

Shong glimlachte breed naar Hatori en knikte hem dankbaar toe toen hij hem en Mèadraid alleen liet. Hij bleef een moment verlegen staan met de bloemen in zijn hand. Mèadraid zag er betoverend uit, moest hij toegeven. Hij liep met lichte blosjes naar haar toe en kwam vlak voor haar tot stilstand. Hij moest wat omhoog kijken, maar keek vrijwel meteen weer weg toen hun blikken elkaar kruisden. 'Een goedendag,' zei hij zacht terug. Shong had gemerkt dat Mèadraid wat zacht en schijnbaar treurig leek te reageren. Hij reikte haar met een kleine glimlach de bloemen aan in de hoop haar op te kunnen vrolijken.

Mèadraid nam de bloemen een beetje verbaasd en verward aan. Ze zagen er prachtig uit dat moest ze toegeven. Nu pas zag Mèadraid in dat de vrouw de waarheid had verteld. Ze voelde zich ineens schuldig en gemeen dat ze haar beschuldigd had enkel en alleen op grond van wat zij gezien had. Als vrouw van de genezing en wetenschap moest Mèadraid weten dat iemand ontschuldig was tot je met bewijs het tegendeel kon bewijzen. Ze was alleen te jaloers geweet om dat in te hebben gezien. Ze glimlachde nu flauwtjes naar Shong. ''Dank je, ze zijn prachtig'' zei ze zacht.

'Nog lang niet zo prachtig als u dat bent, juffrouw,' antwoordde Shong breed glimlachend. Hij trok zijn wintermantel uit en hing die zorgvuldig op aan een kapstok. 'U vind het niet erg dat ik stoor, hoop ik?' vroeg hij zacht terwijl hij zich weer omdraaide. Shong staarde een moment naar haar losse haar terwijl hij op haar reactie wachtte. Hij was opgelucht dat Esmeralda hem bij de ruïnes gauw verlaten had en hij nu hier bij Mèadraid kon zijn.

Mèadraid bloosde even licht. Om het niet aan Shong te laten zien liep ze naar een kast op zoek naar een vaas zodat ze met haar rug naar hem toe stond. Ze hoopte maar dat de blosjes verdwenen waren tegen de tijd dat ze de vaas gevonden had en ze gedwongen was zich weer naar hem toe te draaien. ''Totaal niet, ik was bezig met wat saai papier werk'' zei ze daarna. Ze had tussen alle flessen een vaas gevonden en zette die op het bureau neer terwijl ze met een hand uit de kraan een straal water liet komen en in de vaas liet kleteren waarna ze de bloemen erin zette. Daarna liep ze naar Shong toe en gaf hem een kus op zijn wang. ''Dank je wel'' zei ze nogmaals.

Shong keek glimlachend toe hoe Mèadraid druk op zoek was naar een vaas. 'Vergeet niet zo nu en dan een pauze in te lassen. Ik wil niet dat u oververmoeid raakt,' zei hij tipgevend. Hij drukte een hand op de plaats waar Mèadraid hem kuste en sloeg rood aan. Hij keek snel de andere kant op. 'Graag gedaan,' zei hij nu zacht. Shong wilde er graag nog iets aan toevoegen, een compliment of wat dan ook - maar meer kreeg hij niet over zijn lippen. Mèadraids kus had hem totaal verward, al voelde het ergens toch wel erg fijn.

''Tja was deze baan maar zo makkelijk. Maar als je bijvoorbeeld iemand die een spoedoperatie nodig heeft in de o.k. hebt liggen dan wordt pauzeren wel erg moeilijk. Tis nu eenmaal een druk vak'' zei Mèadraid grijnzend. Ze grinnikte zachtjes om Shong`s reactie op haar kus op zijn wang. Het zag er best wel schattig uit. Ineens legde ze haar hand op Shong`s wang en draaide zijn hoofd terug zodat hij haar moest aankijken. Daarna gaf ze hem zachtjes een kus op zijn lippen. Ze voelde zich van binnen een beetje warm worden. Daarna liet ze Shong weer los en liep terug naar het bureau waar ze al het papier dat er lag verzamelde en in een nette stapel in een lade legde. Ze durfde nu echt niets meer tegen Shong te zeggen.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda verzond dan de brief naar de ziekenzaal, waarna deze in een envelop tevoorschijn kwam op de tafel. "Devil kom tevoorschijn." Zei Esmeralda dan tegen hem, en zoals verwacht deed hij dat ook. Hij was dit keer in zijn mensengedaante, en hij gaf haar simpelweg een kus. "Wat is er mijn liefste." Zei Devil voor te plagen, en hij keek haar kalm aan. "Noem me zo niet Devil." Zei ze dan tegen hem, en ze streelde zijn wang zachtjes.

'Dat is waar,' antwoordde Shong glimlachend. Hij had zijn vertrouwen weer opgepakt, maar zijn blosjes waren nog niet compleet verdwenen. Hij keek verbaasd op naar Mèadraid toen ze zijn hoofd weer terugdraaide. Voor hij zich er zelf van bewust was voelde hij haar lippen op de zijne en sloeg hij weer helemaal rood aan. Shong bleef verbouwereerd staan toen Mèadraid hem weer losliet en terugliep naar haar bureau. Hij vond haar aardiger dan alle anderen op de school, maar hij had nooit geweten dat het zo vlug zou gaan. Aan de andere kant was hij daar best tevreden over. Shong liep langzaam naar haar bureau en bleef er wat verlegen staan, nietwetend wat hij zou moeten zeggen of doen. Hij keek maar doelloos toe hoe Mèadraid een aantal papieren in een la legde. 'Mèadraid?' bracht hij er zacht uit. Hij aarzelde of hij het wel zou moeten vragen.

Mèadraid zag opeens een onbekende brief liggen. Ze opende hem en liet haar blik over de regels gaan. Kennelijk heette de vrouw Esmeralda. Mèadraid had besloten om zo gauw als ze haar weer zag haar excuses aan te bieden. Dat was ze Esmeralda wel verschuldigd. Ze keek op van de brief toen ze Shong`s stem hoorde. ''Ja'' zei ze kalm tegen hem.

Shong voelde de moed in zijn schoenen zakken naarmate de tijd voorbij streek. Hij staarde naar de vloer toen Mèadraid opkeek van een pas geopende brief. 'Niets. Het is niets,' zei hij uiteindelijk met een flauwe glimlach. Van binnen vervloekte hij zichzelf. Kennis van vrouwen had hij niet, noch had hij de moed om de eerste stap te zetten. Shong besloot het te vragen tijdens het kerstbal, dat zou een geweldig idee zijn vond hij zelf.

Mèadraid legde de brief neer en keek Shong even aan. ''Oke dan'' zei ze zacht al vermoedde ze dat het meer was dan niets. ''Nou ja, ik ben de hele tijd dat je hier bent bezig geweest met werk. Wil je iets drinken Shong?'' vroeg ze daarna. Ze was zo druk geweest dat ze compleet vergeten was dat te vragen.

Shong dacht een poos na en keek Mèadraid daarna breed glimlachend aan. 'Hete thee doet me altijd goed,' zei hij opgewekt. Hij pakte een stoel en ging vlak bij haar bureau zitten, zodat hij haar tijdens het drinken goed kon bekijken. Zijn onzekerheid was op slag verdwenen. Hij had immers ook besloten om er niet lang mee in te zitten over wat hij haar wilde vragen. 'Dat komt allemaal nog wel,' dacht Shong optimistisch bij zichzelf.

PROFILE MAGICIAN

» Baby, don't hurt me [o p e n]
» You know I never wanted to hurt you ღ
» Hurt&Happy
» Everything will hurt, from this moment on||Lie
» Just a drink can't hurt. ( OPEN )

Hurt.

Hurt.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen