De tweede les

Donovan schudde even de die Kara uitstak en stopte zijn hand toen weer terug in zijn broekzak. Hij keek haar even aan. ''Ik zou dat ding maar uitzetten voordat hij wordt ingenomen'' zei hij kalm. Daarna richtte Donovan zijn blik weer op Master Joel. Hij wachtte rustig af tot ze zouden beginnen. Dit zou erg makkelijk voor hem worden.

Master Joël had haar gsm wel gehoord maar voor een keer maakte het voor hem weinig uit. "Wel,ik zou zeggen veel plezier"zei hij en liep naar een bank waar hij op ging zitten.
Hij keek zijn leerlingen even aan en wachte af. "Wel hup breng is wat beweging in die benen van jullie"zei hij droog tegen iedereen terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg en even een norse blik op zette,maar die hij zowiezo niet lang kon volhouden.

''Met alle plezier'' grijnsde Donovan kalm. Hij haalde zijn handen uit zijn zakken en begon te rennen. Het duurde niet lang of hij had de touwen bereikt. Als hij zich uitstrekte kon hij er een pakken krijgen. Voor het eerst was hij blij dat hij lang was voor zijn leeftijd. Hij greep het touw stevig beet en zette zich af zodat hij naar de overkant slingerde. Hij liet eerder los en sprong. Hij lande op zijn voeten en zakte door een knie. Daarna rende hij onvermoeibaar door naar het volgende obstakel.

Een beetje afgezonderd van de rest van de leerlingen stond Enma te wachten tot iemand hen zou zeggen dat ze mochte beginnen. Haar roodgloeiende ogen volgde elke beweging van de leerlingen die binnen kwamen. Pas toen Master Joel zei dat ze konden beginnen kwam Enma in beweging. Ze zag een fanatieke Donovan al wegschieten en ende erachteraan. Zwijgend greep ze het touw van Donovan dat net terug slingerde en sprong erop om zelf naar de over kant te gaan. Daar sprong ze kalm van het touw af en rende rustig verder.

Rose had niet echt gevolgd, maar dan keek ze even naar Joëll. Ze kende hem al langer dan de leerlingen hier, maargoed ze wist ook wel dat ze moest oppassen omdat hij nu leraar was van haar. Daarna keek ze toe naar de anderen, en ze deed dan maar gewoon de oefeningen mee. Een voordeel van haar was dat ze heel lenig was, aangezien ze vroeger ook wel vaak trainde. Nouja dat deed ze dan weer stiekem in de nacht, maar toch wist ze niet of Joëll of Alec haar was gaan bekijken toen ze dat altijd deed.

Hij keek haar bedenkelijk aan en besloot haar er later over te spreken. "Wel,ga maar mee doen"zei hij streng tegen haar. Master Joël stond op en liep even rond iedereen deed goed zijn best,Donovan was erg goed dat zag je zo,net als Rose die was ook een van de lenigere leerlingen hier. Hij keek de slabakkende leerlingen aan. "Wel gaan jullie nog mee doen of wil je gelijk een nul"zei hij.

Diva was inmiddels ook begonnen met rennen. Ze kwam aan bij de touwen en greep er eentje beet. Ze slingerde naar de overkant en rende verder. Ze zag dat Donovan al een heel stuk verderop was. Achter zich hoorde ze Master Joel naar de leerlingen roepen die nog niet waren begonnen met rennen. Vele leerlingen hielden ook niet echt van gym.

Rose bleef rustig haar best doen, en ze keek dan ook even achterom naar Master Joël. Ze keek dan wat naar Diva, en ze glimlacht dan ook naar haar. Kalm deed ze gewoon haar oefeningen verder, en ze sloot dan ook heel even kort haar ogen.

Kori had haar vleugels laten verschijnen en vloog laag bij de grond naar het eerste obstakel. Toen bedacht ze zich ineens dat Master Joel had gezegd geen magie. Kori zuchtte zachtjes en liet de sneeuwwitte verenvleugels verdwijnen. Daarna begon ze te rennen. Het was wel te zien dat ze niet gewend was te rennen. Ze raakte snel buiten adem. Dit kwam omdat ze altijd vloog. Uitgeput kwam ze bij de touwen. Ze had een rood hoofd van de inspanningen en ze was nog niet eens halverwege! Kori greep een touw en slingerde naar de overkant om daar weer verder te rennen.

Celedë was inmiddels ook al bij de touwen aangekomen. Ze slingerde naar de overkant en holde verder naar het volgende obstakel. Ze klom op de balk en met gespreidde armen en vlugge passen liep ze voetje voor voetje naar de overkant. Aan haar hele houding was te zien dat ze erg lenig was met dit soort dingen. Behendig sprong ze van de balk om naar de muur te gaan.

Gast PROFILE MAGICIAN

Aigaithis was zuchtend achter zijn broer aangerend nadat Master Joel hen aan had moeten sporen. Hoewel Donovan meteen wegstoof was Aigaithis niet zo`n fanatieke sporter. Sporten op zich vond hij niet zo erg maar hij was er zo slecht in. Hij kon niet snel rennen geen bal gooien of vangen, had een beetje hoogtevrees en kon al helemaal geen evenwicht bewaren. Aigaithis was nu bij de touwen aangekomen en greep er een beet. Donovan zou hij toch wel niet meer inhalen dus daar deed hij de moeite niet voor. Hij slingerde naar de overkant en rende op een rustig tempo verder.

Donovan was ook bij de balk. In plaats van op zijn voeten erover te lopen deed hij dat op zijn handen. Misschien was het voor sommige uitsloven, maar Donovan kon op die manier beter zijn evenwicht behouden. Met een kleine salto sprong hij van de balk af, belandde op twee voeten en rende verder. Toen hij bij de muur kwam aarzelde hij niet en klom als een snelle spin omhoog. Bovenaan gooide hij eerst zijn ene been gevolgd door zijn andere en liet zich aan de andere kant naar beneden glijden. Donovan rende nog steeds onvermoeibaar verder al begon hij nu licht te hijgen. Vol vertrouwen klom hij op de klimrekken. Hij dwong zichzelf enkel naar boven te kijken. Pas toen hij weer veillig beneden stond nam hij twee seconden om even op adem te komen daarna sprintte hij terug waarbij hij zijn laatste krachten verbruikte. Toen hij weer terug was bij Master Joel bukte Donovan een beetje en steunde met zijn handen op zijn knieen terwijl hij uithijgde.

Master Joël bekeekiedereen en glimlachte voldaan. Hij klapte in zijn handen toen Donovan aan kwam. "Zo jonge nu mag je je heel eervol gaan voelen,je hebt de snelste tijd in jaren gezet. Ga nu maar douchen of op de bank zitten maar blijf in de zaal"zei hij tegen hem. Hij gaf hem een schouderklopje en keek dan weer naar de rest. Kori was vermoeid dat zag je aan haar rode hoofd.

Rose deed gewoon de oefeningen verder, en na een lange tijd kwam ze bij Joël aan. Ze keek hem met een glimlachje aan, en ze rekt zich dan ook heel even uit. Kort daarna begon ze aan wat stretch oefeningen om de spieren los te krijgen, waarna ze dan even moest geeuwen. Ze voelde zich iets beter dan de vorige keer, maar ze was er nog niet gerust in.

Master Joël liep naar haar toe en legde zijn hand op haar schouder. "Gaat het een beetje"vroeg hij aan haar en glimlachte eventjes. "Trouwens om hoe laat is het maanfeest"vroeg hij aan haar en keek haar even aan. Toen keek hij weer naar de andere leerlingen. Hij keek hun even trots aan en wachte af. "Je hebt goed je best gedaan Rose"zei hij.

Rose schrok even van de hand, en ze keek dan naar Joël. "Het gaat wel, en het is om 0.00 uur zoals altijd." Zei Rose dan tegen hem, en ze keek hem kalm in de ogen aan. Daarna stopte ze met haar stretch oefeningen, waarna ze heel even in het rond keek. "Ik had de beste trainers thuis." Zei ze dan tegen hem met een knipoogje, en ze grinnikt dan ook heel even kort. "Maar je hebt toch nog wel de spullen voor dat maanfeest hé?" Vroeg ze dan nieuwsgierig aan hem, en ze keek hem dan ook kalm aan.

"Laten we hier na de les ver verder praten Rose"zei hij tegen haar en glimlachte kort. "Komop mensen nog 5 minuten en dan moet iedereen binnen zijn"zei hij. Dit was eigenlijk een voorbereiding op hun proefwerkweek dus daarom moest iedereen zijn best doen. Hij legde zijn armen over elkaar en wachte af.

Enma was inmiddels ook aangekomen. Het zag er niet uit alsof ze erg uitgeput was. Het enigste waaraan je kon zien dat ze lichamelijke bewegingen had gedaan was aan haar borstkas die wat heviger op en neer ging. Enma liep meteen door naar een bankje en ging daar even zitten. Ze wachtte maar tot het eind van de les.

Rose boog bij het horen van zijn woorden, en ze liep dan naar de douches toe. Rustig zat ze bij de damesdouches, en ze kleed zich dan ook kalm uit. Daarna begon ze een heerlijke douche te nemen, en ze sloot dan ook haar ogen. Haar hart was heel rustig aan het kloppen, en ze genoot van het warme water.

Gast PROFILE MAGICIAN

Aigaithis kwam hijgend aanrennen. Hij bleef tegen de muur staan uithijgen. Zijn donker kleurige ogen gingen even naar Donovan die als eerste was binnengekomen. ''Uitslover'' mompelde hij zachtjes. Dat Donovan nou toevallig een tijdje in het circus had gewerkt hoefde niet te betekenen dat hij zich direct zo hoefde uit te sloven. Aigaithis had ook weg kunnen lopen van huis. Hij had ook best naar het circus kunnen gaan.

Hij liep naar Agaithis toe en keek hem aan. "Goed gedaan,ga maar douche"zei hij tegen hem. Hi glimlachte even en knikte naar hem. Toen liep hij weer naar het midden van de zaal om iedereen in het oog te houden. Even kreeg hij een flashback naar vroeger waardoor hij even duizelde,maar zich nog recht wist te houden.

Nadat Donovan een beetje op adem was gekomen ging hij weer overeind staan. Hij zou zometeen wel gaan douchen. Hij bleef even tegen de muur geleund staan en keek naar de andere leerlingen die binnen kwamen lopen. Daarna ging hij gewoon even voor de lol op zijn handen staan. Hij had dit lang niet meer hoeven doen nu hij erover nadacht. Niet meer sinds hij op de academie zat. Je kon wel zien dat Donovan gewend was om handstanden en dergelijke te maken aan de houding die hij had.

PROFILE MAGICIAN

» Tweede les
» Tweede Les
» Tweede les.
» Tweede les.
» [LET OP!] Tweede gymles!

De tweede les

De tweede les

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen