Nieuw

Stil liep ze de aula binnen. het was er erg druk en overal zaten mensen. Ze hield niet van drukte, ze was liever alleen. Alleen op haar kamer. Maar haar moeder had haar naar de ze school gestuurd. Ze zei dat het goed voor haar was. Ze moest haar krachten leren kennen. Nou ze vond er niks aan en ze was net pas aangekomen. Ze kon de woorden van haar moeder niet uit haar hoofd houden ''het is goed voor je en voor je eigen best wil, dan zul je wat gaan doen met je luie lijf. Trainen en leren! het is belangrijk voor je!Ik wil niet dat mijn kind net zo dom wordt als haar vader!'' Ze had een hekel aan haar moeder. Ze moest haar altijd uitschelden of naar beneden halen. Ze haatte elkaar en ze hadden geen goed woordje voor elkaar over. Nooit zal ze terug gaan naar dat mens,nooit! Stil liep ze verder op zoek naar een plekje. Ze hoopte dat ze een vriendin of vriend vond die net als haar was. Stil liep ze verder.

Wolf snuffelde en kwam de aula binnen. Torak zat ondertussen dromerig naar buiten te kijken. Wolf ging naast hem liggen en Torak's hand ging onbewust naar Wolf toe om die te aaien. Wolf liet horen dat hij het leuk vond en Torak glimlachte even. Zijn ogen gleden van buiten naar binnen, de aula rond. Hij zag een meisje zoeken. Hij kende haar nog niet. Maar vrienden proberen maken kon geen kwaad, wel dan? Torak glimlachte en zorgde dat de stoel tegenover hem een klein beetje opschoof. Hé, meisje! Je mag hier wel komen zitten hoor,' zei Torak vriendelijk, terwijl hij op de stoel naast zich klopte en vriendelijk glimlachte naar het meisje. Aardig zijn was de bron van vrienden maken. Wolf hield zich koest, zodat het meisje niet meteen bang zou gaan worden of zo. Tenslotte was Wolf niet echt fan van het kwade, dus hij was een tamelijk, rustige wolf. Wolf keek stilletjes naar het meisje en Torak volgde zijn blik.

Ze hoorde dat iemand naar haar riep. Een jongen met een jas van bont en een wolf. De wolf sprak haar het meeste aan. Ze vond het wel leuk om vrienden te maken maar ze hield meer van dieren,dat waren haar enige vrienden tot nu toe. Maar ze hoopte met de jongen die haar riep vrienden te worden. Dat kon vast geen kwaad. Snel rende ze naar de stoel en plofte erop neer. Ze was best energiek en had een goeie conditie maar ze uitte dat niet veel. Ze vond het aardig dat de jongen haar riep. Meestal bleven mensen bij haar uit de buurt vanwege haar kleding,maar hier was alles anders. Hier waren mensen zoals als zij. En mischien werd de jongen ook wel een vriend. Eerst vond ze niks aan de nieuwe school maar dit begin gaf haar een sprankje hoop.
''Jadira''zei ze en stak haar hand naar de jongen uit ''ik ben nieuw hier''. Ze glimlachtte vriendelijk en wachtte op andtwoord.

Glimlachend keek Torak naar het meisje die met de volle energie op de stoel plofte, wat Torak even verwonderde, maar waar hij zichzelf al snel bij neerlegde. Hij nam haar uitgestoken hand glimlachend aan. 'Aangenaam Jadira, mijn naam is Torak,' zei Torak glimlachend, terwijl hij de hand schudde en haar hand toen losliet. 'Ja, ik ken het. Ik ben sinds een paar dagen ook nieuw,' sprak Torak glimlachend, terwijl hij naar Jadira keek. Wolf kwam algauw naar Jadira toe en gaf een lik over haar hand. Torak wist nu zeker dat Jadira te vertrouwen viel. Rustig keek Torak rond. Eigenlijk was iedereen hier wel te vertrouwen. Torak's ogen gingen vanaf de hoek van de aula, terug naar de kantinejuffrouw, die hem weer glimlachend aankeek. Wat had die vrouw toch? Torak gaf haar nogmaals een knipoog en ze ging weer blozend weg. Torak was echt niet verliefd op die vrouw, maar een grapje kon geen kwaad, toch? Torak keek rustig richting het nieuwe meisje. Ze had mooie zwarte haren. Ze leek niet het type dat zich liet pesten.

''Wacht''zei ze. Snel sprong ze van haar stoel af en rende naar de balie waar de kantinejuffrouw stond. Ze pakte een bord en schepte op,best veel eigenlijk. Snel rende ze terug naar haar plaats naast de jongen die zich Torak noemde. Ze werkte wat eten naar binnen. Ze had reuze honger gekregen van de reis. ''Torak he?Mooie naam'' zei ze en ze aaide de wolf over zijn snuit en gaf hem wat vlees dat op haar bord lag. ''Hoe heet ie?'' vroeg ze. De wolf leek haar wel aardig te vinden. ''Heey maatje'' zei ze tegen het dier ''Mischien kunnen wij een keer over de velden galoperen samen met Yoza''. Ze gaf hem nog wat vlees en wachtte op andtwoord van Torak.

Torak verbaasde zich nogmaals over dit meisje. Ze schokte haar eten sneller op dan hij deed in tien minuten. Torak grinnikte even en keek haar toen vriendelijk aan. 'Wow! Dat doe je sneller dan mij, dat eten. Maakt niet uit hoor,' zei hij glimlachend. Hij keek met een zachte blik aan hoe zij Wolf vertroetelde. Het was ook zo leuk om te zien en het was fijn dat iemand lief deed voor Wolf. Wolf genoot ervan en at het stukje vlees lekker op. 'Je zult nu waarschijnlijk in de lach schieten, maar hij heet gewoon Wolf. Ik vond het een prachtige naam,' zei Torak en hij glimlachte breed. Wolf zette zijn poten tegen Jadira's benen en gaf haar een lik over haar wang. 'Als ik vragen mag, wat voor een dier is Yoza? Een paard?' gokte Torak en hij keek rustig naar Jadira. Ze was ook zo energiekvol en uniek.

Torak zei dat de wolf Wolf heette.''Wolf wat een leuke naam''zei ze giechelend omdat Wolf haar over haar wang likte. ''En ja,Yoza is een paard. Een zwarte Arabier''zei ze''Je mag wel een keer rijden als je wil''. Ze vond het wel grappig dat ze sneller eette dan hij. Ze was altijd een schrokop geweest maar ze werd nooit dikker. Dat kwam grotendeels omdat ze veel paardreed, dat was ook een fantieke sport en je kon er erg moe van worden. '' Zou Wolf een keer mee mogen op een ritje?En jij mag natuurlijk ook mee hoor ''ze knipoogde. Ze vond hem een grappige jongen.

Toen Torak's vermoedens werden bevestigd, glimlachte hij even. Een paard dus. Dat was ook best apart. Maar er waren hier dus ook lynxen en tijgers, had hij al vernomen. En er waren ook enkele andere wolven als hij niet in de fout schoot. Dan had Wolf toch nog wat maatjes om mee op te schieten. Torak lachte toen Jadira zei dat hij ook wel is mocht paardrijden. 'Da's erg lief van je, maar als ik rij, kan ik al meteen naar de ziekenzaal. Ik ben namelijk erg onervaren. Ik ben niet echt de fanatieke prins op het witte paard, haha,' lachte Torak. Hij luisterde vol bewondering over hoe zij over het paardrijden praatte. Nou, dan vind ik dat gezegd mag worden dat je goed bezig bent!' zei hij vol bewondering. Hij bloosde even van de knipoog en grinnikte toen even. 'Als Wolf dat zelf ook leuk vindt, mag het van mij. Ik ga zeker mee! Waar Wolf is, ben ik ook. En ik laat Wolf meestal zelf kiezen wat aan hem gevraagd wordt. Ik ben niet echt zo eentje die daar moeilijk over doet,' knipoogde Torak terug.

''Ik kan je wel helpen met rijden?''vroeg ze ''Als je dat wil natuurlijk''voegde ze eraan toe.Ze zag dat hij bloosde door de knipoog. Maar ze trok zich daar niks van aan. Ze had liever een jongen als vriend dan een meisje. Meisjes waren ook wel aardig, maar ze was thuis opgegroeid tussen de jongens dus ze wist niet beter.''Hoe lang zit jij hier op school?'' vroeg ze om weer bij het onderwerp school te komen. Nu ze erover na dacht wist ze dat haar eerste gedachtte over de school niet erg leuk was,maar dat zou veranderen.

Torak grinnikte. Hij zou geholpen worden door Jadira. Niet dat hij dat erg vond, helemaal niet, maar het leek hem zo raar uitzien. Trouwens, hij zou toch helemaal in een deuk liggen als hij viel. Hij zag het al echt voor zich. Hij, Torak, die een paard probeerde te berijden en steeds viel. Hij knikte toen maar. 'Oké, maar neem het me dan niet kwalijk als ik steeds lach. Ik vind het namelijk nogal erg grappig als ik onderuit lig,' grinnikte Torak. Toen luisterde hij aandachtig naar haar vraag en dacht even rustig na over het antwoord. 'Goh... Nog niet zo lang eigenlijk. Ik zit hier nog maar een paar dagen,' antwoordde Torak daarop. 'Mijn excuses dat ik het vraag, maar hoe oud ben je eigenlijk?' vroeg hij blozend. Het meisje leek hem veertien of zo. Of zat hij nu grof in de fout? Hij keek naar het meisje en steeds kwam datzelfde getal op. Wat kon het anders zijn?

''Lachen is gezond en ik ben 13''zei ze. Ze stond op''ik ga naar Yoza,wil je mee?''vroeg ze. Bij de gedachtte aan haar paard dwaalde ze af. Een prachtige zwarte Arabier met woeste manen,steigerend in de storm. Ze kwam bij positieve en wachtte op andtwoord. Ze liep alvast een stukje door. Ze zag dat er niet veel mensen in de aula zaten,en ze moest haar rooster nog zoeken. Het lag ergens in haar koffer maar waar??

Torak keek naar Jadira die opstond en glimlachte even, maar knikte toen. Hij stond ook op en wierp de kantinejuffrouw, die hun aankeek, nogal ondeugend aan, waardoor zij zich weer omdraaide, zoals ze vaker deed. Wat had die meid toch? Was ze echt verliefd op hem? Hij was een jonkie, 15 jaar. Hij was echt jong. Veel te jong. Voor de kantinejuffrouw toch wel. Zij was zeker 18 of misschien zelfs 20 of zo. Nou ja... Misschien zag hij er in haar ogen ouder uit of zo. Hij stond op en liep mee met Jadira. Nu ze over haar paard had verteld, was hij ook wel benieuwd hoe het beest eruitzag. Het was vast een prachtig beest, anders sprak Jadira er niet zo over. Rustig keek hij richting Jadira. Ze was een vrolijk, opgewekt en vooral energiek meisje. Ze was ook wel aardig. Torak schudde zijn hoofd even en Wolf volgde hem meteen. Hij liep achter Jadira aan, benieuwd hoe het naar woorden vertalende paard ook zo prachtig uitzag.

Ze zag dat Torak meekwam.Stil liep ze verder,ze kon best mysterieus doen. Vooral als ze haar cape omhad. Ze keek naar Torak. Ze vond het fijn dat ze al gelijk op haar eerste dag een vriend had gevonden. Ze liep verder naar de velden waar een grote arabier stond. Ze floot,en het paard kwam aan gegaloppeerd. Snel en handig sprong ze op het dier. Ze was benieuwd naar wat Torak vond. P.S. ik ben opzoek naar een plaatje voor het paard.

Spoiler:

- Misschien dit iets? -

Torak liep mee, tot hij gefluit hoorde en het volgende moment kwam een prachtig paard aan galopperen. Met grote ogen keek Torak naar het paard. Het was een redelijk groot paard. Hij wreef met zijn hand over de neus van het paard. Hij keek naar Jadira, die er lenig opsprong. Zijn verbazing over dit meisje werd alsmaar groter en zijn bewondering dus ook. Hij zag hoe ze zat. Hij keek met grote ogen naar haar en toen naar het paard. 'Wauw! Wat een prachtig paard! Jullie lijken wel voor elkaar gemaakt te zijn. Echt lenig hoe je erop sprong,' zei Torak met grote ogen van verbazing. Hij wreef nogmaals over het paard haar neus, terwijl hij stilletjes naar Yoza's ogen keek. Het was een prachtig paard, echt heel mooi. Torak had nooit echt een liefde voor paarden gehad, alhoewel hij het wel zeer mooie beesten vond. Hij keek langs de arabier naar Jadira. Een glimlach verscheen. 'Ik heb er geen woorden voor. Ze is groter dan ik dacht!'

Ze hoorde wat hij zei. Zulke complimentjes had ze nog nooit gehoord,ze was er super blij mee. Haar moeder gaf haar nooit complimentjes omdat ze haar dochter haatte. Dat was omdat het ook niet haar echte moeder was maar haar stiefmoeder. Zelf vond ze altijd dat ze net assepoester leek, alleen zij wilde haar prins niet vinden. Ze was zelf meer een jongen. Stil pulkte ze aan het verband rond haar pols. ''Wil je er ook op?'' vroeg ze.

Torak keek glimlachend naar Jadira, die verlegen leek te zijn. Bij haar vraag twijfelde hij. Hij was tenslotte echt niet goed in paardrijden. En hij vond het trouwens leuker om naar haar te kijken op haar paard. Zij kon het goed en het was echt mooi wat ze deed. Torak ging in het gras liggen en keek Jadira toen aan. 'Nee joh! Ik kan er toch niks van! Trouwens, ik vind het leuk en mooi hoe je rijdt op je paard, dus ik blijf wel kijken,' lachte hij vriendelijk. Wolf keek ondertussen met verbazingwekkende ogen naar het paard. Het leek wel alsof hij het dier ook heel erg verwonderd vond en dat verwonderde Torak weer. Hij floot en Wolf kwam naar hem toe. Toen Wolf halt hield voor zijn gezicht, aaide Torak Wolf en Torak keek toen met een schuin oog naar Jadira. 'Nou... Laat je rijkunsten maar zien, meid!' grinnikte hij met een knipoog.

Toen ze hoorde wat hij zei zette ze haar paard-zonder zadel of hoofdstel-in volle galop. Ze galoppeerde een paar rondjes en ging daarna draven. Net voor Torak ging ze stil staan,Yoza briestte in zijn gezicht.''Volgens mij vindt Yoza je wel aardig''zei ze grinnikend.''En trouwens,je kan ook achterop komen zitten,Yoza vindt het niet erg''ze was benieuwd naar wat hij wou.

Torak genoot van de macht die Jadira over Yoza had en zag hoe het prachtige paard galoppeerde over het uitgerekte grasveld. Torak verdeed zijn tijd door met grote ogen naar Jadira's rijkunsten te kijken. Hij vond het heel mooi wat zij deed. Wolf vond het zo te zien ook interessant, want hij ging op de grond zitten en zijn kopje ging aandachtig scheef naar hoe Jadira reed. Hij voelde een soort warme windvlaag en rook een lucht, toen Yoza in zijn gezicht brieste en hij lachte even om Jadira's woorden. Hij wreef over de neus van het paard. 'Jaja, ik vind jou ook erg aardig en mooi!' zei Torak, met enigzins bewonderende ogen naar Yoza. Torak schrok even toen Jadira hem achterop vroeg. Hij haalde zijn schouders op en kom onhandig op de rug van het sterke paard. Hij zette zijn benen zachtjes, maar toch niet zo zacht dat hij meteen viel, tegen Yoza's flank. Zijn handen gingen zachtjes naar Jadira's middel om zich daar vast te houden. 'Zo... Ik zit en kan niet vallen!' lachte Torak.

Langzaam liet ze Yoza stappen.''Zo eng is het toch niet?En trouwens al gelijk de eerste keer paardrijden zonder zadel.Een goed begin!'' Ze spoorde Yoza aan om te draven ''Houdt je eigen goed vast!En probeer met de beweging van het paard mee te gaan'' Na een paar rondjes gedraafd te hebben liet ze Yoza rustig galopperen.''En wat vind je ervan??ze was erg benieuwd want hij was de hele tijd erg stil geweest.

Torak voelde met een schrok hoe Yoza bewoog, maar eigenlijk was het niet zo heel erg. Hij vond het zelfs wel leuk. Hij bloosde van Jadira's woorden en vond het fijn dat ze het nu niet kon zien. Stilletjes keek hij voor zich uit. 'Nee! Eigenlijk valt het reuze mee,' bevestigde Torak Jadira's woorden en hij glimlachte. Hij legde zijn handen iets steviger om Jadira's middel toen zij waarschuwde dat hij zich stevig moest vasthouden. Hij probeerde, zoals Jadira advies had gegeven, om met het paard mee te gaan, wat nogal erg goed lukte, voor zijn doen dan. Hij zag Wolf verwonderd vanaf een afstandje kijken. Toen ze een paar rondes hadden gedraafd, in een makkelijk tempo, ging het iets sneller en Torak hield zich iets steviger vast, maar ook niet te stevig, omdat hij bang was dat hij Jadira dan ook nog is pijn deed. Toen hij haar woorden hoorde, glimlachte hij. 'Ik vind het heel erg leuk!' lachte hij toen.

''je bent een geluksvogel,wist je dat?Normaal laat ik nooit mensen op Yoza's rug! ze ging stappen en uiteindelijk stonden ze stil. Ze stapte af[jij ook?]''Je mag wel vaker rijden hoor!ze zei dit omdat Torak het erg leuk vond. En mischien kon ze hem nog wat bij brengen. Yoza draafde weg. Ze liep naar de dichtsbijzijnde boom en ging er naast op de grond zitten en speelde wat met Wolf. het was fijn om weer een ritje te maken. En al helemaal met een vriend.

- Voor mij mag wel is zo'n DA (Dream Avatar) maken Wink

-

Torak hoorde de woorden glimlachend aan en sprong samen met Jadira van het paard af. 'Dan vind ik het echt heel erg lief van je dat je mij wel hebt laten rijden. Het betekent ook wel wat voor me en voor Yoza misschien ook,' sprak Torak recht vanuit zijn hart. Torak en Wolf keken beiden hoe het paard wegging. Toen er met Wolf gespeeld werd, ging hij naar Jadira's hand zitten te happen en hij rolde op zijn rug. Glimlachend keek Torak aan hoe Jadira speelde met Wolf. Het was leuk om te zien en Torak accepteerde het echt geweldig veel dat Jadira zo goed met Wolf kon omgaan. Hij sloeg zijn arm om Jadira heen en keek haar glimlachend aan. 'Ik accepteer het enorm dat je zo lief voor Wolf bent en zo aardig voor mij,' glimlachte hij.

[img]

[/img]Alsje xD
''En ik vind het fijn dat je op mijn eerste dag al helpt!zei ze. Yoza kwam aangalopperen en duwde haar snuit tegen Torak's gezicht aan. Jadira sprong op. ''Yozaaaaaaaaa...''ze floot na de roep van haar naam nog eens en het paard steigerde op commando. Het was een prachtig gezicht. ''Ik denk dat ik mijn spullen uit ga pakken....loop je mee?

- Nice! Dankje -

Torak lachte om Jadira's woorden, maar hij bloosde wel even. Verlegen keek hij naar de grond. 'Natuurlijk help ik je!' glimlachte hij toen vastberaden. Hij moest zijn arm van Jadira halen toen Yoza haar gezicht tegen hem aanduwde. Lachend viel Torak om, zich nogmaals verbazend over de kracht die dit paard in haar snuit had en hij aaide het beest over haar neus. Met grote ogen keken Wolf en hij naar het paard dat steigerde. Een prachtig zicht vormde dit. Met grote ogen keek Torak naar het paard en hoorde toen een stem. Het was Jadira. Hij luisterde naar haar woorden en knikte toen. 'Oké. Laten we dan maar naar jouw etage gaan. Ik denk dat ik ongeveer wel weet waar de Shadra etage is,' sprak Torak, kijkend naar de academie. Hij stond op en met zijn arm om Jadira geslagen liep hij samen met haar richting de academie.

- Je bracht me meteen op een idee! Hoe vind je deze foto?

Spoiler:

Ik open een nieuwe topic op de Dark etagehij heet 'Koffers...' -of zo iets xD-
En als je op het plaatje van xD Jou en Wolf klikt bij mijn post komt de URl code er te staan dan kun je hem gelijk kopieren naar je onderschrift Very Happy

:D:D:D:D:D

Dat plaatje is Niceeee Wink

-hoe kopieer je URL??-

PROFILE MAGICIAN

» Nieuw.
» Nieuw
» Nieuw...
» Net nieuw.
» Nieuw

Nieuw

Nieuw

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen