Rosalie liep richting de etages. Met haar koffers die achter haar heen zweefde. Ze had geen idee naar welke etage ze moest. Vol vragen stond ze voor de verschillende kamers. Puffoon? Razen? Gren? Rosalie had geen idee ze kon bij alle drie terecht. Pijnzend dacht ze na. Gren viel af. Ja. Ze heeft er dan wel gewoond maar ze was geen Gren magiër. Oke dat was stap 1. Rosalie keek twijfeled naar de andere 2 deuren. Vuur of Lucht. Rosalie had geen idee en begon een soort spelletje er van maken. "Iene miene mutte, tien pond grutten, tien pond kaas...." En zo ging Rosalie door tot ze bij Puffoon, lucht, etage bleef hangen. Ze dacht verder niet na en stapte de zaal binnen. Met haar mond open keek ze rond in de zaal. Zo luxe was het bij haar thuis nog niet eens. Ze stapte verder naar binnen en liet haar koffers op de grond zakken en liep zelf door naar de zitkamer. Plofte op een bank neer en zuchtte. Dit moest nu haar thuis worden. Vol ongeloof van de luxe stond ze op en liet haar vingers over van alles en nog iets glijden. Met een glimlach bleef ze staan bij een schilderij en riekte haar hand om over het doek heen te gaan toen ze schrok van een stem achter haar. Met grote ogen van schrik keek ze om.