De zon was inmiddels begonnen om zijn afdaling te maken. Het zou niet heel lang meer duren voor hij achter de horizon zou verdwijnen die de bomenrij als rustiek panorama beeld in het landschap schetste. Het liet de lucht in warme, oranje tinten kleuren. Zo laat was het nog niet. Maar de wintermaanden forceerden nog steeds hun wil op de dag - nacht cyclus die het kleine stuk afgebrokkelde planeet en alles wat zich erop bevond ijzig in zijn greep hield. De meeste sneeuw was inmiddels begonnen te verdwijnen. Er was al niet veel meer geweest sinds zijn aankomst. Spoedig zou de lente zich weer aankondigen en de dagen uitrekken om het licht wanhopig nog iets langer de aarde te laten verwarmen.
Het bord was inmiddels schoon gewist en vervangen voor de nieuwe introductie tekst voor zijn tweede groep leerlingen die dag. Er waren meer aanmeldingen gekomen dan hij aanvankelijk gedacht had. Iets wat voor nu een vage glimlach op het gezicht van de blonde man veroorzaakt had. Het voelde als een bevestiging van zijn besluit om Shadra te verlaten en hier te komen. Met strakke hand zette hij nog een laatste streep onder de tekst op het bord en legde zijn boek weer op het bureau neer. Een nieuwe set werkboeken lagen al klaar op de tafels van de studenten, te wachten op hun nieuwe eigenaren. Net als hij..

Of ze zenuwachtig is voor deze les? Nee...misschien...ja...ongelooflijk. Haar nieuwsgierigheid had haar overtuigd om zich voor de les in te schrijven, zonder echt te weten dat ze het überhaupt zou kunnen. Ze is geen duistere magiër of heeft er geen connecties mee, maar misschien is dit een goed begin om te zien of ze een tweede magie soort bezit. De voormiddag was rustig gebeurt. Ze was nog eens naar de arena gegaan om haar vuurkrachten nog eens goed te trainen, wat alsmaar beter lukt en haar dan ook een positief gevoel geeft dat ze toch niet helemaal hopeloos is... Laten we nu hopen dat de motivatie er nog na deze les zal in zitten.
Ze haalt nog eens adem voor ze de deur van haar kamer achter zich sluit. De gangen zijn druk, al is dit geen probleem voor deze kleine roodharige om door de massa te geraken. Voor de klasdeur blijft ze bij het zwart wezen staan. Deze kende zij niet, ook al heeft ze een grote kennis over dieren en mythische wezens. Dit is duidelijk iets anders. Ze schenkt er verder geen aandacht aan, maar stapt goed op tijd in het lokaal.
"Een goede avond master Tremaine. Olivia Williams." groet ze de docent. Ze neemt dan plaats op één van de twee overgebleven tafels en opent meteen het boek. Uit haar zwart rugzakje neemt ze nog een schriftje met een zwart leren kaft om nog zijnotities te maken als dit nodig zou zijn.

Het kloppen op de deur deed hem even opkijken. De grijze ogen hadden zich strak gericht op de donkerharige Shadraan die binnen was komen lopen. Kraven, als hij de leerling documenten goed gelezen had. Een naam waaronder de jongeman zich niet veel later voorstelde. Hij knikte hem toe. ’Welcome mister Zeaks..,’ Het krijtje wat hij daarvoor nog in zijn hand had gehouden werd netjes teruggelegd bij de rest. Hij schoof het ding nog even aan om op een lijn met de rest te vormen waarna al snel de tweede leerlinge het lokaal binnen stapte. Hij draait zich om naar haar en neemt de jonge studente even in zich op. Ah ja.. de Raziaan. De enige vandaag. ’Miss Williams. Good to see you came prepared..,’ knikte hij ook haar toe bij wijze van begroeting, doelend op het schrift wat ze vrij snel uit haar tas had gehaald nadat ze was gaan zitten. Nog één te gaan. Hij moest bekennen, hij had op wat weerstand gerekend na het plaatsen van de mededeling dat laatkomers misschien beter weg konden blijven. Maar, evenals zijn ochtend groep, was ook deze klas nog voor het klinken van de definitieve tweede bel compleet en aanwezig. Hij hoopte maar dat dat een goed voorteken zou zijn. ’Good afternoon, miss Farron. Please take a seat,’ Zijn grijze ogen waren haar gevolgd toen hij haar naar een stoel had zien lopen en neer zakken. ’I am glad to see that all of you take this class so seriously..,’ begon hij daarna kalm terwijl hij naar de deur liep om deze dicht te doen. ’To learn dark magic.. is to learn oneself discipline. It is unlike most elemental forms of magic. Fire can burn you. Water can heal you. But darkness… pure.. darkness, when out of control, becomes dangerous, destructive. Not only to you.. but to your surroundings,’ Hij was inmiddels teruggelopen naar het bord en draaide zich weer om naar zijn studenten. ’Darkness can swallow you up. Take away all hope.. all light and leave you with nothing but despair. If you don’t weaponize yourself against that.. it will consume you,’

Zijn blik was een voor een langs de studenten gegaan. ’My name is Gabriël Tremaine. I have taught private schools and tutored dark magic for the past few years and as of today, I will be teaching you. You will address me as sir or Master Tremaine. I do not allow eating or drinking of any kind in my classroom. I expect you all to be active participants. Failing to do so will lead to punishment. With that being said, let’s continue to today’s subject; the manipulation of the self. I take it that you have all read the first chapter of your textbooks. In front of you, you will find a second book with some assignment tasks you will do during our sessions. These are meant to help you develop your skill set,’ Hij gunde ze even de tijd om eventueel een stukje door de werkboeken heen te bladeren voordat hij verder zou gaan met de les. ’Manipulation of one’s self or, shadow as we will be working with, is one of the first skills you need to possess before trying anything else. A shadow is the moving embodiment of darkness. So I would like you all to stand up.. and face the wall. Look at your shadows. Your most pure reflexions of yourselves. I want you three to focus. To concentrate.. and to try and move your shadow without moving your own body. Imagine you would take a step to the left. Nearly feel yourself taking that actual step… an try to make your shadow do it for you..,’ legde hij de eerste opdracht uit. Hij wachtte tot alledrie waren opgestaan. ’You get ten minutes. You may begin,’ Eens zien hoe ver ze met deze eerste opdracht zouden komen.

Ze had nog snel opgekeken bij Master Tremaine zijn woorden. Niet veel later kwam nog een ander meisje binnen en knikte ze haar even vriendelijk toe. Ze richt meteen haar aandacht op de docent als hij de deur sluit en aan zijn uitleg begint. Hoe meer hij praat, hoe meer de moed in haar schoenen zakt. Misschien was dit toch niet zo een goed idee... Wie weet hoeveel schade het aan zichzelf en haar omgeving kan brengen. Ze heeft al genoeg duisternis meegemaakt de laatste paar jaren, dus wie weet is het best dat ze dit ook even opzij had gehouden. Vuurmagie is al een gevaarlijk element, laat staan de duistere magie. Een duidelijk verontrustende blik is op haar gezicht te lezen. Anderzijds... Haar leermeester had haar vertel dat ze best ook haar aandacht op de andere lessen moet richten, dat het daardoor haar eigen magie soort te beste zal komen. We zullen wel zien. Als dit niet lukt dan weet ze het ook wel en zal ze dit niet nog eens proberen. Ze gaat nog snel door de bladzijdes heen, voor ze zich net als de rest recht zette en haar blik naar de muur voor haar richtte. Hoe begin je hier zelf aan? Concentreren. Ze staart naar de schaduw, maar wat ze ook probeert te bereiken, het lukt haar niet. Na een paar lange minuten (die als uren lijken voorbij te gaan) ademt ze nog eens diep in en uit door haar neus.
Na nog een minuutje ziet ze eindelijk een heel kleine beweging... en doet de schaduw een stap opzij. Of ze net binnen die tien minuten zit, zal ze zo meteen wel te horen krijgen... Hopelijk. Een kort gelukzalig gevoel overmand haar, maar ze zet haar gezicht meteen weer in de plooi. Niet te enthousiast worden, dit is nog maar het begin.

@Lightning