De zon was al op en scheen haar felle ochtend stralen tussen de kalende bomen van het woud door. Het was een kraakheldere morgen en dat kwam perfect uit voor de komende les. Koud zou het wel zijn en daarom hoopte Roxanne maar dat de Penny zich wel goed warm hadden aangekleed. Zij zelf had zoals gewoonlijk een met bont gevoerde bodywarmer over haar jas heen. Haar lange zwarte haar was in een paardenstaart opgestoken, zodat een babyblauwe oorwarmer makkelijk over haar oren getrokken kon worden. Die zou ze zeker nodig hebben gezien ze de hele ochtend en misschien ook nog een deel van de middag in dit bos rond zouden struinen, met het kleine klasje van vandaag. Roxanne was op een verhoogd stuk steen geklommen zodat ze goed uitzicht had. Naast de steen zat een katachtig wezen kalmpjes haar poot te likken die ze vervolgens met grote halen langs haar oren en hoofd haalde. Het was apart te noemen dat Roxanne de les hier wilde beginnen. Nog niet zo lang geleden had ze hier een ongeluk gehad wat een persoon best wel wat angst in kon boezemen. Haar been was ook nog niet compleet genezen. Maar gelukkig kon ze dankzij de goede zorgen van de schooldokter wel weer lopen, al was het met wat moeite.
Ze hoopte vooral dat de les van vandaag zou slagen. Ze kon immers niet voorspellen of ze überhaupt een herfst geest tegen zouden komen. Met haar armen achter haar rug gevouwen wachtte de lerares geduldig tot de leerlinge, en tevens een van haar enthousiaste stalhulpen, zich bij haar zou voegen. Ze liet haar blauwe ogen de omgeving afgaan op zoek naar het eerste seintje. Maar het dier was de eerste die iets opmerkte. Midden in haar wasbeurt keek ze op, waardoor het puntje van haar tong nog uit haar mond stak. Haar zilveren blik starend naar een persoon die tussen de bomen op hen af kwam.

Het duurde niet lang voor Roxanne het meisje ook had opgemerkt, waarna ze haar een begroetende glimlach schonk. Heel moeilijk was het ook niet om Penny niet op te merken. Daar was haar aura veel te sprankelend voor. De lerares was blij dat ze een privé les aan Penny kon geven. Ze had soms het gevoel dat ze niet genoeg tijd door bracht met haar en Penny, daardoor, niet goed genoeg kende. Iets wat ze eigenlijk wel wilde aangezien deze jonge dame een van de weinige studenten was die haar hielp in de stallen.

"Goedemorgen Penny, fijn dat je er bent." De lerares stapte, voorzichtig en waarschijnlijk veel moeizamer dan zou moeten, van de met mos begroeide steen af. "Dat is River," ze knikte even richting het dier, die weer verder was gegaan met het wassen "Ze loopt vandaag ook mee met de les." verklaarde de zwart harige jonge vrouw, terwijl ze een houten kist van de grond nam en deze op de stenen plaatste, waar ze zojuist vanaf was gekomen. "Zeg eens, hou jij een beetje van knutselen?" vroeg Roxanne nu waarbij haar witte tanden in een vriendelijke grijns werden ontbloot. River had ondertussen ook haar wasbeurt afgemaakt en stapte nu kalm maar nieuwsgierig op Penny af. Een van Roxanne's andere leerlingen had River een keer iets lekkers gegeven.. dus wie weet.. had deze ook wel iets lekkers mee...

Een zacht snurk geluid klonk toen River teleurgesteld weg stapte van het tweetal. No candy for River. Woe is me! Ze plofte een paar meter van Roxanne vandaan tussen de bladeren en ging dat maar een dutje doen. Roxanne had het dier verder genegeerd en met een lichtelijk geamuseerde grijns het gestamel van Penny aangehoord. Kon ze niet zo goed tegen verassingen? Haar ogen werden voor een moment even zo groot als schoteltjes toen ze het meisje haast verbijsterd aan staarde. "Je hebt toch wel ooit geknutseld?" na een seconde van staren schudde ze haar hoofd alweer om die geheel onnodige informatie weer weg te wuiven. "Doesn't matter," Roxanne opende de kist en openbaarde een klein skala aan verschillende zakjes en vakjes vol met materialen. Van veertjes tot stenen. Van kralen tot stukjes hout en boomschors. Je kon het zo gek niet verzinnen. "Voor deze les heb je een talisman nodig." verklaarde ze, waarna ze een lichtbruine leren veter met verschillende kralen en bedeltjes uit de kist trok en op haar hand legde zodat Penny hem goed kon bekijken. "Zoiets als dit. Jij mag er een voor jezelf maken. Je kunt het heel simpel houden of juist heel ingewikkeld. Je kunt alles in deze kist gebruiken en je mag uiteraard dingen uit het bos hier gebruiken. Als jij er tevreden mee bent is het goed genoeg." Ze maakte een gebaar met haar hand om aan te geven dat Penny kon beginnen, haar mondhoeken alweer triomfantelijk op gekruld. Zelf zette ze haar heup tegen een mossige stenen rand. "Voor ik verder ga met uitleggen wil ik graag van jouw weten hoeveel je al weet van Autumn Spirits?" vroeg ze vervolgens. De lerares trok ondertussen een zwart leren zakje uit de kist en liet de inhoud - een aantal zilveren bedeltjes in de vorm van verschillende soorten dierhoofdjes - in de palm van haar open hand vallen. "Kijk deze zijn ook mooi," merkte ze zacht op.

Voorbeeld Talisman:

De talisman:

Roxanne knikte half instemmend mee op het antwoord van Penny, waarna ze begon te grinniken. "Ik neem aan dat je je niet echt hebt verdiept in de lesstof voor de les," Ze plaatste even haar hand op de schouder van de leerlingen. "Geeft niet, dan zal ik je zelf het een en ander uitleggen." Ondertussen was Penny druk bezig met het knutselen aan haar eigen talisman waarna ze deze op hield. "Perfect." knikte de lerares naar het meisje met roze lokken. "We gaan zo dadelijk de omgeving hier afspeuren in de hoop dat we een herfstgeest tegen komen. Als we er één vinden, kunnen we wat van zijn of haar magische krachten overnemen in je talisman." Roxanne hield weer even haar eigen talisman op. "In deze zit wat van de magische krachten van de Armentum terram of, zoals hij in de volksmond genoemd wordt, de Aarde Hoeder. De Aarde Hoeder is de meest sociale van de herfstgeesten. De krachten die ik kan krijgen door deze talisman te dragen is een meer gegronde connectie met magie en de mensen om me heen. Er zijn mensen die een talisman met deze krachten dragen om hun sociale vaardigheden te verbeteren." Ze borg de talisman weer op en sloot ondertussen de kist waarna ze verder ging.

"Er zijn zeven herfstgeesten in totaal. Zij helpen de natuur om elk najaar goed de herfst in te gaan door te komen en te overleven. Dus ze zijn erg belangrijk voor ons allemaal. Als je meer wilt weten over alle geesten wil ik je verwijzen naar het de encyclopdie van VvF, boek 8. Maar voor nu is het belangrijk dat je weet dat ze niet zomaar te vinden zijn. Sommige laten zich overdag helemaal niet zien, of zijn erg slecht te vinden zoals de Armentum silva en de Armentum tempus. De Woud Hoeder en de Tijd Hoeder. Andere zijn erg nieuwsgierig zoals de Aarde hoeder van mijn talisman. We zullen vanzelf zien welke jij tegen komt. Ze zijn vrij makkelijk te herkennen door hun vos-achtige uiterlijk, al hebben zij een staart die als een rookachtige pluim achter te aan zweeft. Het zijn immers geesten. Maar je zult vooral merken dat ze een bepaalde energie uitstralen." Haar blauwe ogen ruste op Penny "Heb je nog vragen? Of denk je dat we wel aan onze zoektocht kunnen beginnen?" glimlachte ze naar het meisje.