Het hele kasteel leek verlaten. De gangen waren leeg. De afdelingen stil. Zelfs op het veld was er bijna geen leerling meer te bekennen. Alles en iedereen had zich namelijk verzameld in de grote zaal voor de Valentijns Dance. Ze was ze onderweg al tegen gekomen. Groepjes meiden opgedoft als een stel sprookjesprinsessen in de hoop hun glazen muiltjes te verliezen bij de knappe en strak in het pak gestoken jongemannen. Het had die mooie glimlach van haar opgewekt waarna ze zich hoofdschuddend de tegenovergestelde richting op had begeven. Geen schoolfeest voor Roxanne vanavond. Ze had er al genoeg moeite mee dat dit haar eerste valentijnsdag was zonder Richard en had die ochtend eerst even een flink potje zitten huilen onder de douche. En ze was ook nog eens niet mee gevraagd door een van haar mannelijke collega’s! Zonder date op valentijn? Nope! Dan vierde ze het maar helemaal niet. Het feit dat ze wel was gevraagd door Abigail en ze het alsnog had afgeslagen praten we maar even niet over… uhum..
Besides! Roxanne had nog genoeg te doen in haar lokaal. Sinds ze er weer alleen voor stond, zonder stagiaire, kwamen veel taken die ze met Paisley had gedeeld weer op haar schouders te liggen. Ze had er geen problemen mee hoor, daar niet van. Ze vond het zelfs leuk om te doen. Maar het koste hoe dan ook tijd.  

Toen ze even later haar lokaal in kwam hoorde ze de muziek vanuit de grote zaal al door de gangen schallen. Dat klonk niet verkeerd. Aido’s band zal wel aan het spelen zijn. Roxanne besloot dus maar om haar lokaal deur wagenwijd open te laten staan en mee te genieten van de muziek. Het eerste nummer kende ze niet, al scheen ze de enige te zijn, te horen aan al het gejuich van de leerlingen. Zacht grinnikend knoopte de jonge vrouw haar golvende zwarte lokken in een hoge paarden staart en boog zich vervolgens voorover bij het glas van het terrarium van de woestijn serpent. ”Zo Medusa… heb je al een beetje trek gekregen?” De gevorkte tong van het schubbige reptiel schoot alert naar buiten. ”Mooi,” grijnste de VvF lerares tevreden, waarna ze een bosje sleutels tevoorschijn haalde en de deskel van het terrarium van het slot haalde. Leerlingen waren absoluut verboden om deze prachtige dame zomaar te hanteren, maar Roxanne had het inmiddels zo vaak gedaan. Zonder angst stak ze haar hand het glazen verblijf in en wikkelde haar vingers rond het dier. De serpent leek het ook helemaal geen probleem te vinden en liet zich gewillige oppakken, waarna het wat rond probeerde te glibberen in de warme handen van Roxanne. Deze plaatste haar vlug in een kleinere houten kist, waar een nu nog levende rat in zat. Zodra ze de slang erin had laten glijden sloot ze snel de deksel. En nu was het wachten…

Met een schoonmaakdoek in de ene hand en een waterspuit flesje, gevuld met speciaal Cassiaans schoonmaakwater, in de andere begon ze met het afnemen van het terrarium glas. Haar hoofd mee deinend en haar heupen lichtelijk wiegend op de groovy muziek van beneden. Ze hoorde mensen klappen en joelen glimlachte even.. Misschien dat ze straks toch nog even een kijkje ging nemen. Het volgende nummer klonk in de verte en haar glimlach verbrede. Natuurlijk speelde ze dit nummer op een avond als deze. Haast automatisch begon ze al haar bewegingen op de maat van de muziek te doen. De draaiende beweging van haar handen met de doek, de spray beweging met het water op het glas en zelfs de kleine korte stapjes die ze opzij zette langs het terrarium. Onderwijl zacht mee neuriënd op het intro. En voor ze het wist was het al gebeurt. Het begon met heup en schouder bewegingen op de muziek. Vervolgens greep ze greep de spray in haar hand vast alsof het een microfoon was en begon vol overgave mee te zingen op de muziek. “Friday night and the lights are low… Looking out for a place to go!” Haar heupen draaiend en haar handen twirlend op de disco muziek. Haar gezicht uitdrukking dramatisch en serieus. ”Anybody could be that guy… Haar hand strekte zich van boven naar beneden uit waarbij ze recht op de muur tegenover haar wees. Met toevallig het lokaal van een zekere vuur magie leraar aan de andere kant... ahum.. ”Night is young and the music… high,” Ze klapte haar handen een paar keer op de maat en draaide in het rond. Haar staart wapperend achter haar aan. Met een enthousiaste sprong kwam ze terecht op haar bureau en schopte zorgeloos het stapeltje perkament en het potje met schrijfveren weg. Nog altijd geheel opgaand in dat nummer. Herinneringen van haar eigen schoolfeesten, yam-sessies op de dansschool met haar medestudenten en zelfs dansavondjes uit met haar tweelingbroer vulde het zwart achter de oogleden van haar gesloten ogen en vulde haar borst met een warm gevoel. Ze had altijd zo genoten van dansen. Ze realiseerde zich direct hoe lang ze het eigenlijk al niet gedaan had. Het was hoognodig om weer eens helemaal op te gaan in de muziek. Haar heldere stem, al dan niet altijd even zuiver door de dansbewegingen, galmde luid door haar lokaal en de gang. Al kwam ze natuurlijk niet boven het feest in de grote zaal uit. Helemaal niemand die last van haar had. Heerlijk! Het voelde goed om haar lichaam weer te laten spreken op de muziek… heel goed zelfs… Tot er plots een luid keel geschraap klonk en Roxanne van schrik een stapje verkeerd zetten. Ze kukelde met een hoge squeal achterover en lande met een doffe klap in de oude leren bureaustoel die het plotse gewicht niet aan kon en met een luid gekraak en diepe zucht achterover knakte. En Roxanne natuurlijk met een hoog gilletje mee nam.

Song:

Sort off her dance moves but a little more energy :

Daar lag ze dan weer. Ongemakkelijk half tegen de muur aan. Haar slanke benen on-charmant over de afgebroken stoel leuning hangend en haar lange staart half uit gezakt. Voor een paar seconde bleef ze verbijsterd liggen. Haar blauwe ogen keken op naar de jonge vrouw die met een bezorgde uitdrukking, gekleed in een prachtige zwarte jurk, vroeg of ze alles wel goed was. Toen kon ze het echt niet meer onderdrukken. Uit pure leedvermaak begon ze te schaterlachen. Wat een idioot was te toch! Nog lachend duwde ze zichzelf wat overeind, waarbij ze even een pijnlijk gezicht trok. Oef.. dat zou morgen blauw zijn.. Waarna ze zich helemaal overeind liet helpen door de onbekende jonge vrouw. "Thanks, I'm oké." ze grinnikte nog wat na "That was idiotic.. You must think I'm some kind of crazy person." Nu bekeek ze de vrouw wat beter. Opgemaakt en wel. Ze had haar nog niet eerder ontmoet maar het moest een nieuwe collega zijn. "Roxanne Jackson, VvF teacher." stelde ze zichzelf vriendelijk voor waarbij ze haar hand uitstak. "You must be coming from the dance? Did I make that much noise?" grinnikte ze weer. "Pfoe.. that was quite an unexpected fall just now... I hope my.. damnit." Vloekte ze zacht terwijl ze afgebroken stoel van de grond trok. De hele rugleuning lag ernaast en het zitvlak was helemaal doorgebogen naar achter. "Eres is not gonna like this.." Ze wende zich om naar de vrouw. "I didn't think I was this heavy," glimlachte ze ongemakkelijk. Compleet oblivious voor het feit dat ze eigenlijk vrij dun was.. Zelfs ongezond eigenlijk. Haar mentale toestand leek eindelijk door te schemeren naar haar fysieke vorm. Ja... Roxanne moest nog maar eens goed in de spiegel kijken.