Verveeld en een menukaart in stukjes scheurend en dan de kleine kartonnen vierkantjes die op de grond dwarrelde wachtte ze tot ze eindelijk na eindeloze wachttijden - misschien vijf minuten totaal nu - eindelijk zou worden geholpen. luid puffende zuchten van haar lippen glijdend en haar vingers na het verscheuren van de menukaart, waar ze overigs niet eens op had gekeken. Ze leunde achterover en zuchtte diep toen het meisje zich eindelijk naar haar omdraaide. 'Zeg is die service hier altijd zo bagger. Ik wacht al een eeuw.' Overdreef ze zonder schaamte.
Ze ging wat verzitten en sloeg haar benen over elkaar haar korte rokje goed leggende over haar bovenbenen. Ze klapte in haar handen en keek het meisje aan. 'Chop chop zie je niet dat ik geen menukaart heb?! Ik wil er nu graag een.' Ze keek naar de man aan een tafeltje verder op die haar bijna walgend aanstaarde wat haar enkel deed grinniken en har middelvinger naar de man opsteken. Het ging dan ook zonder uitspraak dat ze vandaag een uiterst slecht humeur had. Ze bleef met haar vingers op de tafel tikken en het meisje aanstaren met haar amberkleurige ogen.
Eigenlijk was het heel leuk je te misdragen in een restaurant, soms ging het personeel mee doe met haar gedrag, sommige gingen schoppen en de ander zou gewoon een glimlach opzetten en het proberen te negeren en maar gewoon hopen op een goede fooi.

@Olivia Williams

Ze keek geïrriteerd naar de vrouw met het luidruchtige kind, konden mensen die kinderen niet opvoeden. Of ergens zijn waar ze zich niet kut ging voelen door kindergeluiden. Het was niet eerlijk hoe andere mensen dingen wel kregen en alles van haar werd afgepakt. Het is en bleef oneerlijk, zij wilde ook gewoon gelukkig zijn. En nu omdat ze dat niet was kreeg de serveerster het over zich heen. Ze veegde de rest van de karton stukjes van de tafel in het bijzijn van het meisje met de vuurrode lokken die tot haar schouders rijkte. ’Ik word graag aangesproken met mevrouw niet juffrouw.’ Zei ze met een brede grijns op haar lippen, was ze een vreselijk persoon omdat andere mensen neerhalen haar vaker zelf minder kut lieten voelen.
De man naar wie ze de middelvinger had op gestoken had als dit een tekenfilm was zijn mond tot op de tafel laten openvallen van haar brutaliteit. Hayden had intussen wel geleerd voor zichzelf op te komen en dat niemand voor haar ging zorgen, haar zou beschermen buiten zijzelf. Langzaam begon Hayden de dekseltjes van de peper en zou die zoals het hoorde netjes op de tafel stonden open te draaien en maakte een cirkel op de tafel met zout om dat een cirkel om het zout te maken met de peper en zo door te gaan.
Terwijl Hayden druk bezig was de tafel te bestrooien met zout en peper kwam het meisje terug lopen met een geplastificeerde menukaart. ’Touché, had ik zelf niet aan gedacht om te doen.’ zei ze grinnikend omdat ze in al haar gedachtes had uitgevogeld dat dit was wegens de gescheurde menukaart. ’Maar heb je ooit gehoord van schoonmaken, deze tafel is echt ronduit smerig.’ Hayden veegde over de tafel zo door het peper en zout dat meteen zichzelf verspreide over de vloer. ’Enne de vloer is hier ook wel erg smerig.’ Zei ze met een vrolijke grijns op haar lippen die duidelijk aangaf hoe dit haar vermaakte.

@Olivia Williams

Ze keek toe hoe de roodharige meid haar troep aan het opruimen was en vervolgens hoe ze de andere tafels bediende. Haar ogen vielen op de man die zo uit het niets haar bovenarm vast pakte, maar vooral hoe niet blij ze er mee leek te zijn. Waarom deed ze daar zelf nou niets tegen, hij had toch gewoon met zijn fikkies van haar af te blijven. Met een diepe zucht volgde ze vooral de man in zijn doen en laten.
Toen haar serveerster bij haar stond en vroeg of ze al iets had uit gekozen glimlachte ze liefelijk en knikte. 'Heb je een momentje, je hebt een klant aan een tafel die zijn manieren niet gebruikt.' Vertelde Hayden zachtjes tegen het meisje terwijl ze opstond en een mes van de tafel naast haar greep waarbij er meteen geklaag klonk. Niet dat dat haar verder echt interesseerde, wat wilde ze doen hun mes gebruiken? Ze grijnsde zacht om haar eigen grap. Ze liep door naar de man die het meisje net bij haar arm greep, en strak ook. Ze tikte zacht op de schouder van de man met een glimlach op haar lippen getekend. haar grote amberkleurige ogen die bij de rest van haar gezicht haar een onschuldige uitdrukking gaven. Ze wachtte tot de man zich omdraaide en zoals ze verwachtte net als bij haar serveerster haar arm vast greep. Ze fluisterde zacht wat in zijn oor en greep met mes goed vast in haar vrije hand. De man leek het niet eens te zijn met de woorden die in zijn oor werden gefluisterd en leek haar arm steviger vast te grijpen. Ze grijnsde en zette een knie op zijn kruis en keek hem fel aan en drukte haar andere hand waarmee ze het mes vast hield tegen zijn keel. Ongerust gemompel klonk aan wat kanten. 'Naar hé als mensen aan je zitten.' Zei ze met een grijns terwijl ze de man zag slikken, zijn adamsappel die onder het mes door bewoog. 'Laat mijn arm los.' Zei ze dwingend terwijl ze hem doordringend aankeek. Langzaam werd de hand ontwricht van haar arm met duidelijke tegenzin. 'Pas maar op, je weet niet met wie je spot.' Weerklonk het sissend vanuit de man. Hayden schoot in de lach en keek hem aan na dat ze gestopt was met lachen en schoot opnieuw in de lach. 'Ja want duidelijk ben ik heel hulpeloos.' Grinnikte ze en wees naar de grond. 'Op je knieën en excuses maken' zei ze terwijl ze haar knie verwijderde van zijn kruis en haar mes van zijn keel. De man draaide zich terug naar zijn tafel en Hayden haar ogen werden spleetjes en met de hulp van wat luchtmagie kieperde ze zo de stoel achterover. Ze sloeg haar armen over elkaar en keek neer op de man. 'Dat was geen verzoek.' Zei ze met een harde stem, ze knikte met haar hoofd waarna de man Olivia aankeek en met veel moeite een sorry prevelde zonder vrijwillig op zijn knieën te gaan, een klein zetje tegen de achterkant van zijn knieën met haar voet en hij zakte op zijn knieën. 'Voortaan lekker met je takkies van anderen afblijven.' Zei ze met een zoete glimlach terwijl ze het mes terug legde waar ze het vandaan had gejat en terug ging naar haar eigen tafeltje. Hayden klopte haar korte rokje nog even af en trok haar witte blouse nog even recht. Ze zette zich neer op de stoel en sloeg haar benen over elkaar. En alsof er niets was gebeurt keek ze opnieuw op de kaart. 'Doe maar de hamburger zonder augurk en mosterd. Ook wil ik graag een sprite met drie en half ijsblokje.' Zei ze met een grijns.

@Olivia

Met opgetrokken wenkbrauwen keek ze het meisje aan die zei dat het op het huis was, waar sloeg dat nou weer op. Ze heeft zich geen moment normaal gedragen. Troep gemaakt, vervelend gedaan en een man soort van aangevallen in het midden van het restaurant. Maar daarvoor werd ze bedankt. Apart, misschien moest ze vaker mensen op hun plek zetten als ze ergens gaat eten. Ze schudde haar hoofd, ze had alles behalve geld tekort. Dit meisje werkte in een bistro om haar Talons te verdienen.
Hayden vond het echt niet nodig om dit gratis te krijgen zeker nu ze geluisterd had naar de belachelijke bestelling van drie en half ijsklontje. Een zeldzame warme glimlach lag op haar lippen terwijl ze opstond en het meisje gewoon een knuffel gaf. 'Mannetjes zoals dat mag je gewoon slaan en zeggen dat ze van je af moeten blijven. Anders blijft het gebeuren.' Zei ze fluisterend in Olivia haar oor nu ze toch haar omhelsde.
Met het loslaten van het meisje liet ze zich weer zakken op haar stoel en sloeg haar benen over elkaar en legde haar rokje terug op de manier van hoe hij zou moeten liggen. Met de glimlach op haar lippen die ze langzaam er van af veegde en haar gebruikelijke blik liet terug keren. Ze had een gigantische afkeer jegens dit soort gedrag van vieze mannetjes. Het haalde echt het slechtste in haar naar boven, ze was dan wel een kut klant naar het meisje geweest, of waarschijnlijk nog steeds is. Zonder verder aandacht aan het meisje te geven at ze de helft van haar hamburger die ze vervolgens weg schoof en haar hand in de lucht stak en met haar vinger knipte als een of andere asociale kamper.

@Olivia

Ze keek naar de burger met een vol gevoel, haar vingers hadden geknipt in de lucht, ze lipte haar lippen af, ze rommelde in haar tas en haalde er een spiegel en haar lippenstift uit en deed deze opnieuw op. Je moest wel netjes verschijnen op straat natuurlijk.
Ze zag de dansende rode haren weer aankomen en keek naar het meisje, ze schatte haar van rond haar leeftijd, haar lengte maar de helder blauwe ogen lieten haar toch elke keer als ze niet keek nog een keer kijken. En kijken mag altijd natuurlijk.
Ze trok haar portemonnee uit haar handtas en gaf haar het dubbele van wat haar rekening zou behoren te zijn. Ze wist dat het meisje had gezegd dat het op het huis was maar ze had zich asociaal gedragen en het meisje had alles geslikt. Ze hoorde haar vraag en knikte, 'Je adres is goed genoeg.' Zei ze met een speelse grijns op haar lippen waar ze nog een knipoog achterna gaf. Wie het niet probeerde schoot altijd mis. Ze reikte het briefgeld aan haar aan, 'Doe er wat leuks mee, bedankje voor het omgaan met mijn humeur.' Zei ze opnieuw terwijl ze opstond.

@Olivia

Ze keek Olivia eens goed en glimlachte, 'Mijn naam is Hayden trouwens, hoelang moet je nog werken?' Zei ze met dezelfde glimlach op haar lippen. Ze kwam eigenlijk niet vaak mensen tegen die haar gedrag gewoon slikte zonder er iets van te zeggen. Iets wat haar intrigeerde aan deze rosse dame. 'Oh wat gezellig welke etage slaap je?' Vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze haar lokken over haar schouder naar haar rug duwde.
Als ze haar zinnen had gezet op iets wilde ze het ook hebben ook. En op dit moment had ze haar zinnen gezet op de roodharige meid voor zich. 'Kan ook gewoon op je wachten, kunnen we samen terug naar school lopen. Voor je meer enge mannetjes tegen komt.' Zei ze plagend.

@Olivia

Ze glimlachte vermaakt toen ze vertelde welke etage ze sliep. 'Dan kan ik je tot aan je kamer thuis brengen.' Ze ze terwijl ze haar aankeek. 'Daar slaap ik ook namelijk.' De plagende blik die op haar gelaat lag bij de woorden over met haar meegaan lag er nog. 'Vind niet erg om op je te wachten hoor, of je moet alleen willen gaan dan wil ik wel vast vertrekken.' Zei ze terwijl ze vast op stond alsof ze het antwoord al soort van verwachtte dat ze het wel alleen kon. Dat zou het antwoord zijn geweest wat ze zelf namelijk zou geven.

@Olivia

Met een glimlachje keek ze naar Olivia die er vrij weinig van leek te snappen. Haar glimlach verbreedde toen ze antwoordde. Eerlijk moest ze zeggen dat ze niets gaf om haar veiligheid of hoe ze terug kwam naar de school ze was meer bezig met andere dingen die ze samen konden doen.
Ze schudde haar hoofd bij de vraag over het drinken. Ze keek haar na terwijl ze wegliep, ze zette zich overeind en liep naar een tafel om daar wat onderzetters te pakken en verzamelde ze van een aantal tafels. Ze zette zich terug aan haar tafel met haar ene been onder haar derriere. Ze deed de moeite om een kaartenhuis te bouwen in de tijd die ze moest wachten op de roodharige. Haar stem liet haar opkijken en ze liet een glimlach op haar lippen vallen terwijl ze opstond. Een grote verschijning had ze niet echt, ze was een kleine een meter zestig, met een dunne taille en een lichaam waar geen vet aan te bekennen was. Iets wat ze soms haatte aan zichzelf. Ze haate haar arm in die van Olivia zonder waarschuwing. 'Laat ons geen tijd verspillen.' Zei ze terwijl ze zonder waarschuwing zich naar de deur begaf.

@Olivia