Legendary

Narah Salazar

In my defense, I was left unsupervised

Het was nog vrij vroeg in de avond toen de jonge blondine het kasteel verliet en haar weg baande richting Oak’s Field. Haar eerste week op Starshine Academy leek langzaamaan ten einde te komen en de planeet begon langzamerhand als thuis te voelen. Al miste ze sommige aspecten van Erd; de hitte overdag, de koelte het ‘s nachts, haar thuisstad, haar vrienden. Sommige dingen miste ze echter niet, zoals het overvloed aan stenen en .. zand. Oh, al dat zand. Ze was blij haar schoenen niet meer uit te hoeven kloppen aan het einde van de dag. Blij iets anders te zien dan rotsen, bergen en zand. Eindeloze zeeën aan zand. Zacht schudde de vrouw haar hoofd bij die gedachte, terwijl haar blik over de grasvelden naar de horizon gleed. De zon begon langzamerhand onder te gaan, een prachtig beeld van oranje en rode kleuren schetsend aan de hemel.

Haar voetstappen kwamen tot een halt toen ze voor een van de cafés stopte. Ze leek even te bedenken of ze naar binnen zou gaan of niet, maar haar beslissing leek snel gemaakt. Ze trok de deur naar binnen open en stapte naar binnen. Het zag er gezellig uit, al kon ze inbeelden dat het tegen de latere uren van de avond een stuk drukker zou zijn dan nu. Er was genoeg plaats aan de bar, gelukkig. Ze nam plaats op een van de stoelen, afwezig nadenkend op het hout tikkend. Morgen was Valentijnsdag. Hmm. Ze richtte haar blauwe ogen op toen ze de bartender haar kant op zag komen, haar lippen krulden zich wat op tot een vriendelijke glimlach. “Good evening.” Sprak ze. “Do you have something strong for me, maybe?” Ze kon wel iets sterks gebruiken.

& Aloiysius first

★ VERA

Het was ergens in de namiddag geweest dat hij zijn jas had aangetrokken en het schoolterrein had verlaten om zich naar Oaks Field te begeven. Eres had hem eerder weggestuurd. Sinds ze nog steeds op zoek was naar een vervanging voor het vak literatuur had ze uiteindelijk zelf aangeboden om hem af en toe wat te begeleiden. Ze gaf misschien niet het gespecialiseerde vak, maar Eres wist ongelofelijk veel van lesgeven. Hij had haar aanbod dankbaar aangenomen. Ook omdat hij het idee had dat ze zich er een beetje schuldig over voelde. Maar laatst had ze hem verteld een nieuwe docent te hebben gevonden al.. had Aloiysius de man nog niet kunnen ontmoeten.. helaas.
Al snel was hij bij het desbetreffende café aangekomen waar hij sinds zijn eerste weken op Starshine een baan had kunnen vinden. Hij moest toch ergens geld vandaan halen. De eigenaar was in eerste instantie wat terughoudend geweest over hem, gezien zijn slechte ervaringen met voorgaande werknemers. Diefstal en misbruik waren schijnbaar veel voorkomende incidenten geweest. Logisch dat de man graag zijn reputatie weer wat positiever op wilde bouwen. Aloy was dus meer dan dankbaar geweest toen hem de kans gegund werd zichzelf te bewijzen. Dat was inmiddels alweer een geruime tijd geleden en tegenwoordig kon hij het aardig goed vinden met zijn werkgever.
Eenmaal binnen trok hij zijn jas en trui uit. Eronder droeg hij een simpel donker shirt zonder opdruk en een semi- nette broek. Kledingvoorschriften. Hij begroette glimlachend zijn collega, een pittige Raziaanse met kort geknipt, fel gekleurd haar, waar hij.. bijzonder gehecht aan was geraakt en nam zijn plaats achter de bar in. Dat was waar zijn watermagie hem het meeste kon helpen tijdens zijn werk. Vooral wanneer er shotjes geschonken moesten worden.
Zijn werkdag was eigenlijk nog maar net begonnen toen hij vanuit zijn ooghoek een blonde, jonge vrouw binnen zag komen en plaatsnemen aan de bar. Hij maakte het glas wat hij in handen had schoon, zette het terug op de bar en sloeg de doek over zijn schouder terwijl hij op haar afliep. Ze had hem al snel zien aankomen. 'Evening..,' had hij terug geglimlacht, steunend op de bar terwijl ze haar bestelling plaatste. Ze had iets.. bekends. Maar hij kon het niet meteen plaatsen. Hij knikte op haar verzoek. 'Tough day?' Het was niet ongewoon om een praatje te maken met klanten. Als ze er geen zin in hadden lieten ze hem dat snel genoeg weten. Hij had een fles uit de vitrine kast achter zich gepakt en draaide de dop open. Terwijl zijn andere hand naar een glas reikte stroomde de drank uit de fles omhoog door een korte beweging van zijn kant en in het glas welke hij met een viltje voor haar neerzette. Hij bekeek haar nog eens beter. 'Haven't I.. seen you around the school before?'

@Narah

Narah Salazar

In my defense, I was left unsupervised

Haar blik gleed door de ruimte heen. Het zag er gezellig en knus uit; enkele tafeltjes waren al gevuld met mensen die even gezellig wat kwamen drinken met vrienden, of wellicht de usual klanten die hier al van ‘s middags af aan zaten. Een bar was altijd een interessante plek. In de hoek zat een oudere man in zijn eentje, bij het raam zat een grote groep vrienden luidkeels te praten en in het midden zat een koppeltje op een bank, wellicht een vervroegde valentijnsdag te vieren. Ze grinnikte zacht, haar aandacht vervolgens op de Bartender richtend die haar kant op kwam. Ze haalde haar schouders wat op bij zijn vraag. “Maybe, a little bit. I’ve been up since five.” Ze had wel een sterk drankje nodig, ja. “Or maybe I just want to prepare for tomorrow.” Ze lachte zacht, niet zeker wetend of ze valentijnsdag zou overslaan of niet. Misschien.. moest ze het toch gewoon weer een kans geven. Wellicht moest ze er geen hoge verwachtingen aan vastknopen, misschien was het beter om er gewoon een leuke dag van te maken. Een zoals elke andere dag. En wie weet kon ze Hjalmar nog richting een leuke vrouw duwen, zodat hij ook aan zijn trekken kon komen.

Ze haalde wat talons uit haar zak en schoof deze op de bar, toen hij het drankje voor haar neer had gezet. “Thanks.” Sprak ze, een slok nemend, waarna haar blauwe ogen omhoog schoten toen hij vroeg of hij haar niet op de school had gezien. Ze fronste kort, maar het kwartje viel al behoorlijk snel. Oh! Oooh! “You’re an intern too, right?” Oh wow, hoe dom van haar! Ze had hem wel eens gezien ja, in de gangen. “I’m Narah, the new gym trainee. I’ve been here for a few days, really.” Jep. En ze was al flink aan de slag geweest met de gymlessen. Niet dat ze het erg vond, ze had echt geluk gehad met haar mentor; dat maakte de lessen direct een stuk leuker, in haar ogen.

★ VERA

Sinds vijf uur? Met zulke tijden zou hij tegen de avond ook wel toe zijn aan een drankje. Zijn ogen gingen echter terug naar haar toen ze verder sprak en een nieuwe glimlach was op zijn gezicht verschenen. 'Ah.. yes.. Valentines Day right? Does that mean you have a nice date waiting for you? In that case, I don't know if liquor is the best choice. Maybe chocolate would be more succesful,' glimlachte hij waarna hij het bestelde drankje voor haar op tafel zette. Zelf.. sloeg hij Valentijnsdag eigenlijk al jaren over. Het was dat hij dit jaar gevraagd was om te helpen met chaperonneren tijdens de dansavond die de school organiseerde. Anders had hij de hele avond met een kop thee en een goed boek op de bank gezeten waarschijnlijk. Saai maar... ach ja.

Zijn andere hand was met een vloeiende beweging door gegaan om de Talons van de bar te pakken en in de daarvoor bestemde kist de werpen, haar wat wisselgeld terug gevend. Dat was toen het hem begon te dagen en zijn brein in een vlaag van herinnering ineens weer wist waar hij de blonde, jonge vrouw eerder had gezien. Zijn glimlach veranderde in een grijns toen ze niet veel later hem ook scheen te herkennen van beleefde begroetingen en hoofdknikken in de gangen. 'I am. Aloiysius.. The art and literature intern. And.. bartender by night,' grijnsde hij even schaapachtig terwijl hij met een doek een vochtige plek op de bar droog wreef. 'Good to finally meet you then Narah. Although your mentor is probably working you to death. I heard he can be quite.. intense..,' En misschien had hij de man een paar keer nagekeken wanneer hij door de gang liep. Misschien..

Narah Salazar

In my defense, I was left unsupervised

Ze lachte bij zijn opmerking en schudde zacht met haar hoofd. Nee, ze zou zeker niet zat willen zijn op het valentijnsbal en niet alleen voor die ene persoon, maar ook omdat ze geen slechte indruk wilde achterlaten op de rest van haar collega’s en haar werkgever. “I would say that drinking the day before isn’t too big of a deal?” Zolang ze geen intense kater had de dag erna. “Hmhm, chocolate.. maybe she would like that though..” Nee.. was het niet nog te vroeg om cadeaus te geven? Ja. Veel te vroeg. Misschien moest ze het anoniem doen.. hmm. Lastig. De vrouw werd weer uit haar gedachten gehaald toen de bartender zich voorstelde.

Ah! Daar herkende ze hem dus van! “It’s nice to finally meet you then, Aloiysius!” Glimlachte ze, waarna ze een slok nam van haar drankje. “I’m also working at the school as a handy..girl. So if you ever break something..” Jep, dan was het haar die je nodig had. Nog een reden waarom ze soms zo vroeg op stond. I mean, het was wonderbaarlijk hoeveel dingen over nacht opeens kapot gingen. “And Hjalmar? In all honesty, you need to be a lot more intense than him to work me to death. No, really, I couldn’t have asked a better mentor.” En dat was de waarheid, want Hjalmar was een geweldige man. De twee hadden dan ook wel een hele hoop karaktereigenschappen (en hobbies) gemeen. Het voelde overigens net alsof ze dan eindelijk haar irritante, grote broer had gevonden. “Of course he can still be a real pain in the ass sometimes, I mean.. aren't all mentors? I did find out the hard way that he likes sandwiches.” Hij had namelijk op de eerste dag haar hele lunch verorberd. De vreetzak. Ze bracht het glas nogmaals tot haar lippen, er een grote slok van nemend.

★ VERA

PROFILE MAGICIAN